|
2009
|
|
|
MARTA. Aspaldidanik ari naiz berarekin lanean, eta egia
|
esan
duela uste dut.
|
|
|
Eta ez du huts egin. Ez die huts egin, ikono bat izateaz haratago, zer esatekorik eta nola
|
esatekorik
baduela uste zutenei. Baina, oroz gain, ez dio bere buruari huts egin.
|
|
2011
|
|
|
Espainiako Herri Defendatzaileari sinadurak aurkeztu dizkiote ostalarien elkarteek; 600.000, legea bertan behera uzteko eskatuz. Biztanleria aktiboaren inkestaren arabera, ostalaritzak %5, 1 egin du behera, eta debekuak zer
|
esana
duela uste dute. 70.000 sinadura dira Hego Euskal Herrian bildutakoak.
|
|
2012
|
|
|
Ba bai, hara! Egia
|
esan
duela uste dut!
|
|
2015
|
|
|
21 Honelako zerbait honezkero
|
esana
dudala uste dudalako, ez dut esaten hemen gehiago, oraingoan serio agertu zitzaidala baino besterik eta esan zidan soilik inola ere ez nezala errentarik har, eta ea zergatik ez nuen hartu nahi bere aholkua, eta desagertu egin zen.
|
|
|
Gonbidapen bat jasotzea, gehienetan, poztekoa da eta poztu egin zen gure gizona. Gonbidapena hitzaldi bat emateko bada, gehienetan poztekoa da, norbaitek zerbait
|
esateko
duzula uste duenaren seinale delako. Gonbidatu zaituztenak ez ezagutzeak edo, bederen, hasiera batean ez jakitea nor izan daitekeen, badu kitzikagarritik, zergatik gonbidatu zaituzten ez jakiteak duen bezala.
|
|
2020
|
|
|
Kati Leatxek (Longida, 1966) kulturaren ikuspegitik begiratu dio fenomenoari, sinisten baitu kulturak lagundu dezakeela hustutzea moteltzen. Herrietan ongi bizitzea bada helburu, kulturak horretan zer
|
esana
duela uste du, eta irudimenez eta ausardiaz jokatzeko unea dela dio. Nabarralde Fundazioaren Herrigabetuak jardunaldietan aurkeztu berri du bere ikuspegia, Iruñean.
|
|
2021
|
|
|
–Egia
|
esan
duela uste dut. Friki samarra da, baina...
|
|
2022
|
|
|
Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta
|
esana
dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu ezen ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu... Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta esana dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu ezen ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu honetan gertatzen dena, gainera ni bezalakoak dira, puta gazteak, esan behar dut nik ez dudala gainerako emakumeekin eztabaidatzen, egiazkoekin, munduko emakumeekin, gauza gehiegik bereizten gaituzte jadanik, mugitzeko eta hitz egiteko moduak, gorputzak, izan zukeena baina jadanik ez dena, eta horrek behar baino espazio gehixeago betetzen du, eta hantxe lasai geure puta praktikaz hitz egiten dugu, bezerorik arraroenez, Michael txakurraz eta Michael Juduaz, inoiz ezagutuko ez ditudanak aparte utzirik, txikiak gustatzen ez zaizkielako, beltzaranak nahiago dituztelako ilehoriak baino, larruazal zuriak jasaten ez dituzten bezeroak, eta puta naizenez geroztik nire lagun guztiak ere halaxe dira, puta ziren lehenagotik edo puta egin dira, puta izatea gaitz kutsakorra da, nahi beste diru eduki ohi duzu, sosak nazkatu arte xahutu ditzakegu, konpromiso bakarra duzu, buztanen aurrean belaunikatzea eta hankak zabaltzea, eta zenuke asmatu zenbat diren eta nolakoak, ez duda egin badirela ikasleak prest direnak zernahi egiteko, beren ikasketekin aurrera jo ahal izateko, hilaren amaierara heldu ahal izateko, eta geure artean gaudenean gure egoera are gehiago dramatizatzeko esaten ez dugunik ez dago, nola justifikatzen dugun inoren aurrean puta izaera, adibidez, eta bezeroei dagokienez, ez dago elkarri kontatzen ez diogunik, haien maniak eta batzuetan uzten dituzten eskupekoak, lerdea dariola egoteko duten modua eta mihiaz izterren barrenaldean azkura egiteko era, handi eta indartsu izateaz duten segurtasunaz aritzen gara, emakumeei plazera emateko behar den guztia daukatelako ideia tinko hori, jasotzen duten bezainbat atsegin emateko tirria, eta bata besteari galdetzen diogu ea perbertsoa izan behar den larrua jotzen diozunari ordaintzeko, edo alderan  tziz, perbertsoak gutxiengo bat ote diren giro honetan, baina bai, ardo gorri bat eskuan mahai baten inguruan kalakan aritzen garenon puta eskarmentuaren ondorioz dekretatzen dugu egiazko perbertsoek badakitela beren harrapakinak seduzitzen, badakitela beren iritziak gainerakoen desiraren gainetik inposatzen, diskurtsoa eta karisma dituztela, ez dutela emakumeei ordaindu beharrik korritzeko, zer dela-eta errukitu lukete beren alaba eta putetara joan, zer dela-eta ez lukete beren iloba edo idazkaria seduzituko, perbertsoak ez baitira perbertso denbora osoan, hala lanean nola etxean, eta gai jakituria handiko hauez hitz egiten dugun bitartean, makillatzen gara, orrazten, batak besteari soinekoak aldatzen dizkiogu baina delako soinekoa jantzi nahiko lukeenari txiki gerta dakiola opaz, ipurdia handiagotu, eroriagotuko dion esperantzan, Black and Blue rako prestatzen gara edo Bal en Blanc erako, tira, estadio olinpikoan egingo den hurrengo rave rako, eta ikusleak babesten dituen zementuzko oskol baten antza du estadioak, eta horixe poza geure buruak guztien aurrean agertzeko edertzea, soinuak eta argiak birrindutako hogeita bost mila pertsonaren aurrean, paretik igarotzean gerritik heltzen dizuten esku ezezagunak, musu bustiak lepoan, eta zeure kontra estutzen diren sabelpeak, zu baizik nahi ez zaituztenak, eta taldean joaten gara, lumaz eta pailletaz jantzirik, jendartean galtzeko asmoz joaten gara, irribarre aztoragarri batekin eta begiak drogak dilataturik dantzan ari den jendearen artean alderrai ibil  tzeko, mundua hain da ederra extasiaren eraginpean, jendea pozak eraldaturik dago, aurpegiak anfetaminez eta gainezka egiten duen maitasunez sutuak, begiak orbitatik irtenak anaitasunez, ikaragarri maite zaitut, hain zara eder, hain polit, hantxe ehunka pertsona infinituraino errepikatzen den erritmoaren tinkaldian sorgindurik, eta urrunetik ikusi zenuke jendetza, goiko harmailetatik begiratu behar da ikuspegi osoa izatekotan, argi multikoloreak jendetzan proiektatuak, eta jendetza birika erraldoi baten modura taupaka, gorputz bakar bat iduri, atal bero gihartsu bat, ore trinko eta zaratatsu bat puntu gazi mordo batean deskonposatua, eta bolumen ikaragarri horretan, pentsaezina litzateke bestelako egoera batean, ematen du musika geure barrutik datorrela, sabeletik, orgasmo baten aldapan bezala, eta denek zoriaren arabera besarkatzen dute elkar, eskuekin etengabe ukitu eta laztandu batak bestea, gauza tribala da, diotenez, orgiastikoa, denbora guztien hastapenaren erreaktibazioa, giza komunitatea lehen, aspaldian, zen bezalakoa, erritualen eta deabrutzeen mundua, naturaz gaindikoarena eta gehiegizkoarena, legeak baino lehenagoko munduarena, pultsioena eta jainkosena, ilargiaren kultuarena, baina haren misterioa inork esplikatu aurrekoa, zeru uztaiarena, zeinen bihozberatasunari eskaintzen baikenizkion geure buruak, zerua geuri gainera erori ez zekigun, galiarrei erori zekien urak eta suak harturik, eta eguzkia hurrengo egunsentian ez ateratzeko arriskua zegoela sinesten zen garaia, aldioro hortzak sartuko zizkigula mehatxu egiten zigun munduaren magia.
|
|
|
Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta esana dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu ezen ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu honetan gertatzen dena, gainera ni bezalakoak dira, puta gazteak, esan behar dut nik ez dudala gainerako emakumeekin eztabaidatzen, egiazkoekin, munduko emakumeekin, gauza gehiegik bereizten gaituzte jadanik, mugitzeko eta hitz egiteko moduak, gorputzak, izan zukeena baina jadanik ez dena, eta horrek behar baino espazio gehixeago betetzen du, eta hantxe lasai geure puta praktikaz hitz egiten dugu, bezerorik arraroenez, Michael txakurraz eta Michael Juduaz, inoiz ezagutuko ez ditudanak aparte utzirik, txikiak gustatzen ez zaizkielako, beltzaranak nahiago dituztelako ilehoriak baino, larruazal zuriak jasaten ez dituzten bezeroak, eta puta naizenez geroztik nire lagun guztiak ere halaxe dira, puta ziren lehenagotik edo puta egin dira, puta izatea gaitz kutsakorra da, nahi beste diru eduki ohi duzu, sosak nazkatu arte xahutu ditzakegu, konpromiso bakarra duzu, buztanen aurrean belaunikatzea eta hankak zabaltzea, eta zenuke asmatu zenbat diren eta nolakoak, ez duda egin badirela ikasleak prest direnak zernahi egiteko, beren ikasketekin aurrera jo ahal izateko, hilaren amaierara heldu ahal izateko, eta geure artean gaudenean gure egoera are gehiago dramatizatzeko esaten ez dugunik ez dago, nola justifikatzen dugun inoren aurrean puta izaera, adibidez, eta bezeroei dagokienez, ez dago elkarri kontatzen ez diogunik, haien maniak eta batzuetan uzten dituzten eskupekoak, lerdea dariola egoteko duten modua eta mihiaz izterren barrenaldean azkura egiteko era, handi eta indartsu izateaz duten segurtasunaz aritzen gara, emakumeei plazera emateko behar den guztia daukatelako ideia tinko hori, jasotzen duten bezainbat atsegin emateko tirria, eta bata besteari galdetzen diogu ea perbertsoa izan behar den larrua jotzen diozunari ordaintzeko, edo alderan  tziz, perbertsoak gutxiengo bat ote diren giro honetan, baina bai, ardo gorri bat eskuan mahai baten inguruan kalakan aritzen garenon puta eskarmentuaren ondorioz dekretatzen dugu egiazko perbertsoek badakitela beren harrapakinak seduzitzen, badakitela beren iritziak gainerakoen desiraren gainetik inposatzen, diskurtsoa eta karisma dituztela, ez dutela emakumeei ordaindu beharrik korritzeko, zer dela-eta errukitu lukete beren alaba eta putetara joan, zer dela-eta ez lukete beren iloba edo idazkaria seduzituko, perbertsoak ez baitira perbertso denbora osoan, hala lanean nola etxean, eta gai jakituria handiko hauez hitz egiten dugun bitartean, makillatzen gara, orrazten, batak besteari soinekoak aldatzen dizkiogu baina delako soinekoa jantzi nahiko lukeenari txiki gerta dakiola opaz, ipurdia handiagotu, eroriagotuko dion esperantzan, Black and Blue rako prestatzen gara edo Bal en Blanc erako, tira, estadio olinpikoan egingo den hurrengo rave rako, eta ikusleak babesten dituen zementuzko oskol baten antza du estadioak, eta horixe poza geure buruak guztien aurrean agertzeko edertzea, soinuak eta argiak birrindutako hogeita bost mila pertsonaren aurrean, paretik igarotzean gerritik heltzen dizuten esku ezezagunak, musu bustiak lepoan, eta zeure kontra estutzen diren sabelpeak, zu baizik nahi ez zaituztenak, eta taldean joaten gara, lumaz eta pailletaz jantzirik, jendartean galtzeko asmoz joaten gara, irribarre aztoragarri batekin eta begiak drogak dilataturik dantzan ari den jendearen artean alderrai ibil  tzeko, mundua hain da ederra extasiaren eraginpean, jendea pozak eraldaturik dago, aurpegiak anfetaminez eta gainezka egiten duen maitasunez sutuak, begiak orbitatik irtenak anaitasunez, ikaragarri maite zaitut, hain zara eder, hain polit, hantxe ehunka pertsona infinituraino errepikatzen den erritmoaren tinkaldian sorgindurik, eta urrunetik ikusi zenuke jendetza, goiko harmailetatik begiratu behar da ikuspegi osoa izatekotan, argi multikoloreak jendetzan proiektatuak, eta jendetza birika erraldoi baten modura taupaka, gorputz bakar bat iduri, atal bero gihartsu bat, ore trinko eta zaratatsu bat puntu gazi mordo batean deskonposatua, eta Bizpahiru lagun ditut noiztenka irteteko, ez dira egiazko adiskideak ere, laneko lagunak baizik, eta
|
esana
dudala uste dut, tekno jaietara joaten gara afaldondoetan zeren libertitu nahi izanez gero ez dago batak bestea zertan ezagutu, musika hain dago altu ezen ez dago komentario zitalak aditzeko modurik, jende gehiegi hiena begiradarik nabarmendu ahal izateko, bizpahiru lagun ditut eta haiekin hitz eginez saiatzen naiz nire buruan gertatzen dena kontziliatzen, Montrealgo ingeles bihotzeko apartamendu...
|
|
|
...egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere
|
esana
dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta am... Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata besteari esaten diote kaiolako bizi hauxe dela egin ahal duten bakarra, zeren denborarekin handik lekutzeko behar den indarra galdu dute eta gaurgero bizia ez dago murruetako izerdi artean hazten diren kakalardoen mikrokosmoan baizik.
|
|
|
Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata ...egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere
|
esana
dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta am...
|