|
2003
|
|
|
Berdin zitzaion. Rakelek
|
esandako
hitzak ez zituen ia entzun. Indarrik ez zuela?
|
|
2007
|
|
|
Eta mila eta batgarren aldiz eztabaidatu zuten gaia: Amandak
|
zioen
hitzok ez zirela Munchek margolanari buruz gerora idatziak; alderantziz, artistak hitzekin margotu zuela zioen, zubi hartan zegoela idatzi zituela hitzok, eta ondoren letra bakoitzari kolore bat eman ziola, eta horixe zela Oihua, poema bat, odolezkoa eta suzkoa, Osloko ilunabarrak bezalakoa, eta beraiek ere ikusi zutela Oihua Osloko zubi hartan, Munchek ikusi zuen leku berberean, baina berak baka... Horixe gertatzen da zurekin esan zion Amandak Davidi, Munchen lagunen atzetik joaten zarela beti, gauza inportanteak ikusi gabe.
|
|
|
Ausaz handiagoa bai, baina zerki materialen izenetan ere hizkuntzak ez dira osoki bat etorrikoak: grekerak itsasoa esateko pontos, pélagos, als, thalassa zeuzkan; alemanak Meer eta See (nuancetuki ez balioberdinak); badira zuhaitza
|
esateko
hitzik ez dutenak, eta errumanierak arbore, copac, pom dauzka esanahi diferentziatuekaz1360 Antzeman daitezke kriterio batzuk, zeintzuk ere diren mundu eraketan jarraitzen, animismoa adb., gizakiaren bere buru proiekzioa naturan: latinak sua (ignis) bizidunen artean klasifikatu du, grekoak (pyr) bizigabeen artean; grekoak esklaboa (andrápodon) bizagabeen artean kokatu du, eta berdin latinak prostituta, lepatxuria (scortum), biak objektu salerosgarriak baitira; ilargia maskulinoa da alemanez, femininoa latinez; eguzkia maskulinoa da latinez, femininoa alemanez, neutroa errusieraz, etab.1361 «Esanahia per definitionem da hizkuntza partikularrekoa mugaketa adierazkizun posibleen artean»1362 Laburki:
|
|
2008
|
|
|
[II.] Arrazoia edukitzeko bidean, hitza edukiz hasi ziren. Hitza haragi egin baino askozaz lehenago, hitza gauza bihurtu zen, edukitzeko moduko gauza;
|
esateko
hitza ez, baina bai ematekoa, hitzematekoa, agintzekoa, ixilaraztekoa... eta edozertarakoa.
|
|
2009
|
|
|
aurreko hitz jario guztiak baino adierazgarriagoak egiten zitzaizkion; areago: batzuek eta besteek ordura arte
|
esandako
hitzak ez zitzaizkion iruditzen Nazariori mozorro bat baizik, guztiek gogoan zutèn, gogoan behar zutèn, susmoaren, galderaren?
|
|
|
kasinora edo kafetegi dotoreren batera joaten zenean, adibidez, edo etxean kanpoko bisitak zituenean, beti iristen zen memento bat, zeinean solasaldia eten egiten baitzen; egoera normalean ez zen ezer gertatuko, baina, zegoèn egoeran egonda –orbetarrek, sekretismo zurrunean itxi gabe, lagunen eta hurbileko jendearen artean zabaldu zuten, modurik diskretu bezain interesatuenean, Benjamin Maria, fotofobia ezohiko batek astinduta, itsutzeko arriskuan zegoelako berria–, isilune haiek –gauza jakina da jendeak duen abilezia, susmo txikienik ere ez dagoen lekuan susmoak sortzekoa– aurreko hitz jario guztiak baino adierazgarriagoak egiten zitzaizkion; areago: batzuek eta besteek ordura arte
|
esandako
hitzak ez zitzaizkion iruditzen Nazariori mozorro bat baizik, guztiek gogoan zutèn –gogoan behar zutèn– susmoaren –galderaren– estalgarri: balizko haur fotofobiaduna itsutu egin ote zen, bada, hondarrean?, edo beste zerbait ote zuen, orbetarrek ezkutatzen zutena, halabeharrez eta ezinbestez?; isilunea egiten zenean, beraz, mozorro guztiak kenduta, isiltasunak berak azpimarratzen zuèn tentsioa kanporatzen zen, eskuen mugimendu urdurietan eta begien ihesaldietan igar zitekeena; eta, orduan –orduantxe, hain zuzen–, nola sentitzen zituen Nazariok –begiak etengabe kliskatzen zituen halakoetan– jendearen esku mugimenduak eta begi ihesaldiak, akusazio bat balira bezala, solasaldiko solastunek eta bisitaldiko bisitariek... guztiek ere akusazioaren berri ematen zioten bitartean, ahots batez:
|
|
2015
|
|
|
Baina agur
|
esateko
hitzik ez zenuen erabili arratsalde
|