2000
|
|
Eta kontseilari haien artean mendekua nuen labana, eta gorrotoa eta urguilua zorroztarri. Eta neure mendeku nahiaren eta neure odol irakiduraren lehen abiatze eta oldartze hartan jakin nuen ezen ez ninduela nehork geldiaraziko... zeren eta ene gorrotoa eta ene urguilua naturalak ez ezik borondatezkoak ere baitziren, eta zeren gorputzean ez ezik ariman
|
ere
sentitzen bainituen.
|
|
Ai, jaun André, nola agertu eta nola esplikatu istant hura, neure oina untziaren gainean jarri nuenekoa...! Lehen
|
ere
sentitua nintzen zerbait, eta zerbait baino gehiago ere bai, Donibane Lohizunetik Italiarako bidean partitu ginenean; baina orain are handiagoa eta sakonagoa zen sentitzen nuena, handiagorik senti bazitekeen... zeren eta Italiarako bidaiak itsasoz ibiltzerat bulkatu baininduen, baina ez ninduen itsas gizon egin; Amsterdamerakoak, aldiz, itsasgizon egin ninduen, eta bulkatu ninduen, ez soilki itsa...
|
2001
|
|
Arraio demonio! Ez al zen konturatzen nik ez nuela ezertxo
|
ere
sentitzen! Bai zera!
|
|
Nazka pixka bat eman zigun Trinik kontatutakoak eta, egia esan, inork ez zuen inbidiarik izan. Handik urte batzuetara egin nion felazioa mutil bati, nire lehenengo senargaiari, eta ez nazka baina ezta kitzikapenik ere, ez nuen ezertxo
|
ere
sentitu. Denborarekin ikasi nuen disfrutatzen, postura hartan gizonezkoak nesken menpe zeudela konturatu nintzenean, hain justu.
|
2002
|
|
Honenbestez, Soniak Ticesko Ama Birjina aipatu zionean, gainetik so egin zion Sarak. Baina inbidia apur bat
|
ere
sentitu zuen, aldi berean, Soniak gutxienez oinarri sendo bat zuelako. Eta, nola bihotz bihotzez estimaten baitzuen laguna, halaxe esan zion, azken buruan, irri eginez baina irri egin gabe:
|
2004
|
|
Ze igual Di Ruggero heldu zen Cervinora eta ikusi zuena izan zen bailaretan pilatutako lainoa, olatu formak ere hartzen zituena eta gai zena zipriztintzeko inguruko mendi guztiak. Igual hori izan zen ikusi zuena, baina satisfazioak hori dauka, Signora Maria, kaleko pertsonarik muskerrenak
|
ere
senti dezakeela, eta txikienak ere igarriko duela inoiz holako poz bat barruan, hainbeste ze itsasoa ere ikusiko du –arnasa hartzen du Oscarrek– Behin neska batekin joan nintzen mendira, artean gazteak eta zoroak, eta gaua ikusi ostean eguna ikusi genuen sortzen, biok isilik, harrituta, eta gertatu zen itsasoa agertu zela normalean basoa dagoen sakan batean, lainoak holako txorakeriak e... Batez ere, Signora Maria, lainoaren partez itsasoa ikusteko gogoa baduzu.
|
|
Haur kixkalien odola arnastu. Oraindik
|
ere
sentitzen dut kirats hura, nire amesgaiztoetan. Batzuetan esna nagoelarik ere sudurreratzen zait.
|
|
–Bota –erran nion, inondik
|
ere
sentitzen ez nuen segurtasuna eman nahirik neure ahotsari.
|
|
ekintzaren zirrara sentitzeagatik jarraitzen zuen afera hartan. Parisko tiroketan sentitu zuena berriz
|
ere
sentitzearren. Parsifalen maleta ezkutuan miatzean bizitutakoa berritzeagatik.
|
2005
|
|
Eta Teresak gustu gustukoak aurkitzen zituen Emiliren gustuak, bere bereak
|
ere
sentitzen zituenak, urteetan ehortziak izan zituen arren, amaren esanei eta haren heziketa zorrotzari makurtuta?, eta horrela, ezin pinpirinkiago janzten hasi zen.
|
|
Bere betiko apaingarriak inguruan izateak babestuta sentiarazten du. Karakola handia hartu eta putz egiteko gogoa
|
ere
sentitu du, soinurik aterako ez diola ondo jakin arren. Azkenik, aluminiozko orekariari burua apur bat bultzatu eta oin puntetan balantzaka utzi du.
|
|
Naroa ere lehengusuaren gorputz biluzia igartzeko premia biziak bultzatu du, eta esku bizkorrek pijamaren goialdea erantzi diote. Izterrean lehengusuaren animoa
|
ere
sentitu du, zut. Atzerabiderik ez dagoela jakinda, lau urte lehenago jolasean baino ikusi ez zuena azkenean eskuan izateko gogoa du, eta badaki oztoporik ez dagoela. Sabel gihartsutik irristatu eta praka barrura luzatu du eskua, luze barik atzamarrek haren buru tinkoarekin topo egin duten arte.
|
|
Zelan utzi zuen bahitzaile hura konorterik gabe. Errudun
|
ere
sentitzen da. Bera Madokarekin olgetan, Naroa zelako estualdian zegoen burutik pasatu ere egin gabe.
|
|
Ametsek bero ez, erretzen
|
ere
sentitu ditu masailak, sukar antzeko batek jota.
|
2006
|
|
Lagunaren konkista horiek, esan dudan moduan, ez ziguten bekaitzik sortzen, eta geure garaipentzat
|
ere
sentitzen genituen, neurri batean. Amodio librearen defendatzaile izan arren bikote normaletan genbiltzan gu ordurako, eta Hankapalo, horrenbestez, guk nahi eta ezin genuen horrexen gauzatzailea zen, gizonezko uztartuen mendekatzaile eta gure koadrilaren ohorearen goratzaile.
|
|
–Hara: hamazortzigarren irribarrea, udaberri ko katalogoan sartzeko– Etxeko hormetan
|
ere
sentituko duzu astindua. Andreak uxatzen ditu, abisatuta zaude.
|
|
Gosearen hortzek haginka egiten ziguten urdailean, baina amodioaren hortzak ere ez ziren kamutsak. Beste gose modu bat
|
ere
sentitzen nuen nik: Mirraren gosea.
|
2007
|
|
Zu ezagutu eta Iker ahaztu. Beno, ahaztu, ez dut ahaztu, baina orain ez dut mutil horrengatik deus
|
ere
sentitzen. Gezurra dirudi.
|
|
–Eta hark ez badu zureganako deus
|
ere
sentitzen?
|
|
Clocharda zilar koloreko tapaki batekin estalia zeukaten. Orduan, egunsentian eta ateri zenean, jada hotzik
|
ere
senti ezin zezakeenean. Tximista batek kiskali omen zuen gauean hareatzan, bustita lo zegoela.
|
|
Nekatuta nago, zeharo. . Baina alkoholaren beharra
|
ere
sentitzen dut, erantsi nuke.
|
2008
|
|
Jendeak aurkitzeko moduan ezkutatzea gustatzen zaizu. Zuk
|
ere
sentituko zenuen txikitan, armairu zokoan uste baino denbora gehiago itxaronarazi zizutenen batean, munduak zu gabe biraka jarraitu dezakeelako sentipen txikitzaile hori. Zu, armairuan kiribilduta; eta inor ez zure bila.
|
|
–erantzun zion fraideak?. Nik
|
ere
sentituko nuen zure kasuan. Baina zuk, zeure borondatearen mugimendu batez, ama nagusiak agindua bete zenuen, eta hori da inportanteena.
|
|
Ernestinak egoerak gainditua sentitu behar zuen, urduri
|
ere
sentitu baitzen une batez, begiak goratu eta beheratu zituen hiru bider bederen; gero, berriz, apaizari so egin zion, baina so egingo ez balio bezala, bere buruarekin ari ote zen une hartan, solo Dios basta, solo Dios basta eta solo Dios basta??, harik eta, oreka berreskuratzen zuela, aurrez aurre zuenari horrela esan zion arte:
|
|
Beldurrak airean zegoen izeba Eugeni, alde batetik, baina, bestetik, dar dar zegoen arren, lehenengo adrenalina uholdearen eraginpean, beldurra garaitzeko beharra
|
ere
sentitu zuen, antza, eta hara: makinatik kanpora egitera zihoala zirudienean, zutitzearekin batera, ezker hanka ere alboratu zuen apur bat, mugimendu ezin azkarrago batean?, ilobaren aurrean emakume indartsua zela agertzearren edo, sorginen ipuin asko zekizkien arren, izeba Eugenik ez zuen sorginetan sinesten, azken batean!?, barrura egin zuen kanpora egin orduko?
|
|
Ernestinak egoerak gainditua sentitu behar zuen, urduri
|
ere
sentitu baitzen une batez, begiak goratu eta beheratu zituen hiru bider bederen; gero, berriz, apaizari so egin zion, baina so egingo ez balio bezala –bere buruarekin ari ote zen une hartan, solo Dios basta, solo Dios basta eta solo Dios basta? –, harik eta, oreka berreskuratzen zuela, aurrez aurre zuenari horrela esan zion arte:
|
|
–Zer gutxiago! –erantzun zion fraideak– Nik
|
ere
sentituko nuen zure kasuan. Baina zuk, zeure borondatearen mugimendu batez, ama nagusiak agindua bete zenuen, eta hori da inportanteena.
|
|
Beldurrak airean zegoen izeba Eugeni, alde batetik, baina, bestetik, dar dar zegoen arren, lehenengo adrenalina uholdearen eraginpean, beldurra garaitzeko beharra
|
ere
sentitu zuen, antza, eta hara: makinatik kanpora egitera zihoala zirudienean –zutitzearekin batera, ezker hanka ere alboratu zuen apur bat, mugimendu ezin azkarrago batean–, ilobaren aurrean emakume indartsua zela agertzearren edo –sorginen ipuin asko zekizkien arren, izeba Eugenik ez zuen sorginetan sinesten, azken batean! –, barrura egin zuen kanpora egin orduko...
|
2009
|
|
Luze ari zaio egiten arratsaldea Diegori. Engainatua
|
ere
sentitzen da, bahituta. Hogei minutu baino gehiago daramatza hemen eta oraindik ez dira saioak (alegia, ordainduko dizkioten saioak) hasi.
|
|
Ez eta ez: aita semeen arteko harremanetan, oker nahiz zuzen, aitaren autoritatean sinesten baitzuen Nazariok, horregatik begiratzen ote zion honek bere bibote dotore bezain oparoari, ispiluaren aurrean jartzen zen bakoitzean, halako harrotasun batekin, marra hura azpimarra gisa
|
ere
sentitzen zuelako,, autoritatea, bezalako kontzeptu gain gaineko bati atxikia??, halako moldez, non aitaren kontzientzia zuzenak, bera beti zuzen jokatzen ahalegintzen baitzen halakoetan, ondorioak ondorio?
|
|
Adak ere irri egin zuen, baina ez irri zabal bat, ezerezetik betetasunerako eta betetasunetik ezerezerako bidea osatzeko bere denbora behar duena, guztiz bestelako irri bat baizik, ezpainetan agertu orduko desagertu zitzaiona, bere baitan zatitua egon zitekeen seinale: Teofilo Mariak eta Maria Bibianak bezala, lasaitu ederra har zezakeen Adak, bai, baina, dezepzionatuta
|
ere
senti zitekeen, hain zegoen Domingoren orbitaren barruan sartua, haren kontakizunetara ohitua, izuaren eta sinetsi nahiaren arteko tirabiran: fantasmak izaki miragarriak dira?
|
|
Don Zoilok lasaigarriak eman zizkion arren, Teofilo Mariak minbera zeukan eskua, eta minbera zeukan bihotza, soin atal minbera bat dagoenean soin osoa minbera dago-eta; aitaren hitzak, berriz, orratzak bezala sentitu zituen, bihotz minbera zulatzen ziotenak eta are minberago uzten: Teofilo Maria, beraz, mindua ez ezik umiliatua
|
ere
sentitu zen, bi aldiz umiliatua, beharbada, hitzak munduan gehien estimatzen zuèn pertsonarengandik zetozkion neurrian?, baina ezinetik eta desliluratik bere ikuspuntua defendatzeko prest zegoen, eta honela azaldu zion aitari kexua:
|
|
Une hartan, izan ere, inorena nabaritzekotan, Domingoren falta nabaritzen zuen Adak; non zegoen Domingo, berak gehien behar zuenean, Teofilo Mariaren harrokeriari aurre egiteko?; ez zegoen, baina, guztia Domingori leporatzerik: zer jokabide zen hura, bada, berea, Adarena?, Domingoren gogoarekin bat egitera bultzatzen zuena etengabe?; minduta ez ezik, barregarri
|
ere
sentitu baitzen, baliteke; izan ere, zer zen Domingori ziòn maitasuna, globo bat baizik, orratz bat edo ziri bat sartu orduko desegiten zena?; gero, begiak itxi, eta, irri etsi bat ezpainetan, eskuak bularretara eraman zituen pausatuki, igurtzi bat ere egin zuen, baita eskuak handik erretiratu ere era bortitz bezain azkarrean, haiek deskarga elektriko baten eraginpean balitu bezala, mihitik best... –Lur debekatua, bekatu mortala?, eta jarraian:
|
|
Domingok, beraz, segundo gutxiren buruan egin zuen olatuaren azpitik, erruduna
|
ere
sentitu zen, ausaz, memento batean, Chaplini ura eskatzeagatik, olatuaren gailurrera, eskerrak ere eman zizkion Jainkoari, Jainkoaren miraria behar baitzuen hark, ezer izatekotan!?, bat batean urruneko hotsak entzun zituenean:
|
|
Amaieran, 36ko gerraren gaiarekin aztoratuta zebilela aitortu zuen. Beldurra
|
ere
sentitzen zuela. Testigantza lazgarriak irakurri berri zituela, eta irakurritakoak iradokitzen ziola frankismoaren errepresioa berak uste zuena baino are bortitzagoa izan zela.
|
|
Ez eta ez: aita semeen arteko harremanetan, oker nahiz zuzen, aitaren autoritatean sinesten baitzuen Nazariok –horregatik begiratzen ote zion honek bere bibote dotore bezain oparoari, ispiluaren aurrean jartzen zen bakoitzean, halako harrotasun batekin, marra hura azpimarra gisa
|
ere
sentitzen zuelako," autoritatea" bezalako kontzeptu gain gaineko bati atxikia? –, halako moldez, non aitaren kontzientzia zuzenak –bera beti zuzen jokatzen ahalegintzen baitzen halakoetan, ondorioak ondorio– bihurtzen baitzituen bere okerrik okerrenak ere zuzen.
|
|
Adak ere irri egin zuen, baina ez irri zabal bat, ezerezetik betetasunerako eta betetasunetik ezerezerako bidea osatzeko bere denbora behar duena, guztiz bestelako irri bat baizik, ezpainetan agertu orduko desagertu zitzaiona, bere baitan zatitua egon zitekeen seinale: Teofilo Mariak eta Maria Bibianak bezala, lasaitu ederra har zezakeen Adak, bai, baina, dezepzionatuta
|
ere
senti zitekeen, hain zegoen Domingoren orbitaren barruan sartua, haren kontakizunetara ohitua, izuaren eta sinetsi nahiaren arteko tirabiran: fantasmak izaki miragarriak dira... hala badiozu hala izango da, Domingo, baina niri beldurra ematen didate.
|
|
Une hartan, izan ere, inorena nabaritzekotan, Domingoren falta nabaritzen zuen Adak; non zegoen Domingo, berak gehien behar zuenean, Teofilo Mariaren harrokeriari aurre egiteko?; ez zegoen, baina, guztia Domingori leporatzerik: zer jokabide zen hura, bada –berea, Adarena–, Domingoren gogoarekin bat egitera bultzatzen zuena etengabe?; minduta ez ezik, barregarri
|
ere
sentitu baitzen, baliteke; izan ere, zer zen Domingori ziòn maitasuna, globo bat baizik, orratz bat edo ziri bat sartu orduko desegiten zena?; gero, begiak itxi, eta, irri etsi bat ezpainetan, eskuak bularretara eraman zituen pausatuki, igurtzi bat ere egin zuen, baita eskuak handik erretiratu ere era bortitz bezain azkarrean, haiek deskarga elektriko baten eraginpean balitu bezala, mihitik best... " Lur debekatua, bekatu mortala", eta jarraian:
|
|
Domingok, beraz, segundo gutxiren buruan egin zuen olatuaren azpitik –erruduna
|
ere
sentitu zen, ausaz, memento batean, Chaplini ura eskatzeagatik– olatuaren gailurrera –eskerrak ere eman zizkion Jainkoari, Jainkoaren miraria behar baitzuen hark, ezer izatekotan! –, bat batean urruneko hotsak entzun zituenean: hegazkin bat zen, Domingori aurpegia istantean itxuraldu ziona.
|
|
Don Zoilok lasaigarriak eman zizkion arren, Teofilo Mariak minbera zeukan eskua, eta minbera zeukan bihotza, soin atal minbera bat dagoenean soin osoa minbera dago-eta; aitaren hitzak, berriz, orratzak bezala sentitu zituen, bihotz minbera zulatzen ziotenak eta are minberago uzten: Teofilo Maria, beraz, mindua ez ezik umiliatua
|
ere
sentitu zen –bi aldiz umiliatua, beharbada, hitzak munduan gehien estimatzen zuèn pertsonarengandik zetozkion neurrian–, baina ezinetik eta desliluratik bere ikuspuntua defendatzeko prest zegoen, eta honela azaldu zion aitari kexua:
|
2010
|
|
Esan orduko, ordea, lotsatu nintzen, etxe hartan sarkin sudurluze bat izateaz gain, betaurrekodun itsusi bat nintzen, azken batean!?, errealitatearen zentzua neureganatuta; masailen beroa
|
ere
sentitu nuen une batez, zer nenbilen han, abarkadun bat bezala hanka eta abarka sartzen, maitasun adierazpenek amoranteen arteko giro bildu bezain pribatua eskatzen dutenean??. –Barkatu, Amanda??, atera zitzaidan ondotik.
|
|
Hiru aldiz egin zuen oihu, eta nola sentitu nituen nik ere haren hiru oihuak, garaipenaren ikur bailiran, harro ere sentiarazi nindutenak maila batean, buruan neukàn gau ilunean hiru izar txiki piztu balitzaizkit bezala, nik neuk ere nekez sinets bainezakeen begien aurrean ikusi nuèn miraria, nola sor zitekeen kapeluaren ezerezetik uso zuri bat??, eta gizonaren alde lerratua bainengoen ordurako! Bai, egia zen halako deslilura bat ere etorri zitzaidala, azpitik halako zerbait
|
ere
sentitu behar nuen, nik uste, trukua agerian jartzeak magiaren eta mundu magikoen posibilitatea ezeztatzen zidan neurrian?, baina nola poztu nintzen, poztu batez ere, egiarekiko atxikimenduaren eskutik! Edo auzi hartan nik neuk ere arrazoi nuelako sentipenaren eskutik ote zetorkidan poza, neure ego puztuaren eskutik, alegia?, egiarekiko atxikimenduaren eskutik baino gehiago?
|
|
Pio Barojaren hitzek, ordea, errealitatearen ispilua aldatu zidaten, eta han neure beste irudi bat ikusi nuen, janzki eder bat zuèn mutilaren tokian piltzarrez jositako beste bat agertu baitzitzaidan bat batean, galtzak adabakiz josia, gorbata garondoan. Estutu nintzen, beraz, errudun
|
ere
sentitu nintzen une batez, baina, segundo gutxi batzuen buruan, arnasa hartzen hasi eta arnasa hartzen jarraitu nuen, harik eta, azkenean, biriketaratzen nuèn airean aire sentitu nintzen arte, orain ederki ulertzen dudan sentimenduan.
|
|
magal bat behar bainuen, ezer baino lehenago, eta hantxe bainuen izebarena: magal ez zabal baina bai eskuzabal hura, non nire penak eta atsekabeak atsedenlekurik egokiena aurki baitzezakeen, barne korapiloak askatzeko bidean; anai arrebok, izan ere, bigarren amatzat genuen izeba, ama baino amago
|
ere
sentitzen genuena sarri askotan, nik bai behintzat, hain bizi zen etxekoei emana, apaingarririk gabeko emanaldi etengabean, beti oin punten gainean balebil bezala; izeba Ernestinak, izan ere, bere sentimenduak adierazteko modu berezi hura zuen, nabarmenkeriatik urrun, isiltasunetik hurbilago oihu karrankarietatik baino: behin edo behin ikusi izan dut izeba oihu egiten, behin edo behin barre zaratatsua egiten, behin edo behin nahigabe handiz negar egiten, baina berea beste molde batean moldatutako estiloa zen, hatz erakuslea inoiz erakusten ez zuena; aitzitik:
|
|
aitak eta don Anizeto kalonjeak? ongi janda eta hobeto edanda zeuden ordurako, benedictine bat kopan eta puru bana ahoan; hala geunden, bada, aita, etxeko jauna ohi baino hobea
|
ere
sentitzen zen, ausaz, une hartan, zurrutaren eraginagatik, honela mintzatu zitzaidanean, purutik arnastutako kea egoztearekin batera:
|
|
Eta zergatik aipatu ote dizkizut nire lagun poeta eta Orixe?; bada, bion arteko norbait
|
ere
sentitzen naizelako?
|
|
Baina egin, egin zuen. Izan ere, eta ezertan pentsatu gabe, bere burua atean zegoen gizonaren kontra jaurtiki zuen, eta sabelean jo zuela
|
ere
sentitu zuen, linterna gizonaren sabelean errukirik gabe sartuz. Zorionez, Mariok neskaren mugimenduak imitatu zituen eta belaunarekin hankartean jo zuen segituan, gizona erdi tolestuta utziz.
|
|
Esan orduko, ordea, lotsatu nintzen —etxe hartan sarkin sudurluze bat izateaz gain, betaurrekodun itsusi bat nintzen, azken batean! —, errealitatearen zentzua neureganatuta; masailen beroa
|
ere
sentitu nuen une batez —zer nenbilen han, abarkadun bat bezala hanka eta abarka sartzen, maitasun adierazpenek amoranteen arteko giro bildu bezain pribatua eskatzen dutenean? —. " Barkatu, Amanda...", atera zitzaidan ondotik.
|
|
Pio Barojaren hitzek, ordea, errealitatearen ispilua aldatu zidaten, eta han neure beste irudi bat ikusi nuen, janzki eder bat zuèn mutilaren tokian piltzarrez jositako beste bat agertu baitzitzaidan bat batean, galtzak adabakiz josia, gorbata garondoan. Estutu nintzen, beraz, errudun
|
ere
sentitu nintzen une batez... baina, segundo gutxi batzuen buruan, arnasa hartzen hasi eta arnasa hartzen jarraitu nuen, harik eta, azkenean, biriketaratzen nuèn airean aire sentitu nintzen arte, orain ederki ulertzen dudan sentimenduan. Zer kulpa nuen nik, bada, giza izaera halakoa bazen?
|
|
Hiru aldiz egin zuen oihu, eta nola sentitu nituen nik ere haren hiru oihuak, garaipenaren ikur bailiran, harro ere sentiarazi nindutenak maila batean, buruan neukàn gau ilunean hiru izar txiki piztu balitzaizkit bezala, nik neuk ere nekez sinets bainezakeen begien aurrean ikusi nuèn miraria —nola sor zitekeen kapeluaren ezerezetik uso zuri bat? —, eta gizonaren alde lerratua bainengoen ordurako! Bai, egia zen halako deslilura bat ere etorri zitzaidala —azpitik halako zerbait
|
ere
sentitu behar nuen, nik uste, trukua agerian jartzeak magiaren eta mundu magikoen posibilitatea ezeztatzen zidan neurrian—, baina nola poztu nintzen, poztu batez ere, egiarekiko atxikimenduaren eskutik! Edo auzi hartan nik neuk ere arrazoi nuelako sentipenaren eskutik ote zetorkidan poza —neure ego puztuaren eskutik, alegia—, egiarekiko atxikimenduaren eskutik baino gehiago?
|
|
gizon baten oihua, emakume baten irrintzia... dultzaineroen doinu alai bat ere gogoratzen dut, bazkalaurrean entzun nuena; gogoratzen dut, halaber, oparo bazkaldu genuela —zizka mizka hotzak eta beroak, arkumea eta legatza, tartak eta garaiko fruituak, halako zeozer—, baina, ezer gogoratzekotan, bazkalondoko kontuak gogoratzen ditut, haiek batez ere; gizonak —Teofilo Maria ere halakotzat hartzen zuten etxeko gizonek: aitak eta don Anizeto kalonjeak— ongi janda eta hobeto edanda zeuden ordurako, benedictine bat kopan eta puru bana ahoan; hala geunden, bada, aita —etxeko jauna ohi baino hobea
|
ere
sentitzen zen, ausaz, une hartan, zurrutaren eraginagatik— honela mintzatu zitzaidanean, purutik arnastutako kea egoztearekin batera: " Zerbait esan, Gabino, seme kartusiar bat dudala pentsatuko dut-eta, bestela!"; modu onean esan zidan, hori ezin uka, baina aitak, modu onez aritzen zenean ere, esandakoa bete genezan nahi izaten zuen:
|
|
Lehenik, izeba Ernestinarengana jo nuen; edo alderantziz izan ote zen...?; alderantziz izan zen, bai, izeba, Helenarena gertatutako egunaren biharamunean etorri baitzitzaidan gelara;" Sar naiteke?" esan zidan, sudurra atearen zirrikituan sartuz; ni ohean nengoen, eta baietz esan nion; bera ohe ertzean eseri, eta nik berehala egin nuen harengana, haren parean eseri eta besarkatzen nuela... magal bat behar bainuen, ezer baino lehenago, eta hantxe bainuen izebarena: magal ez zabal baina bai eskuzabal hura, non nire penak eta atsekabeak atsedenlekurik egokiena aurki baitzezakeen, barne korapiloak askatzeko bidean; anai arrebok, izan ere, bigarren amatzat genuen izeba, ama baino amago
|
ere
sentitzen genuena sarri askotan, nik bai behintzat, hain bizi zen etxekoei emana, apaingarririk gabeko emanaldi etengabean, beti oin punten gainean balebil bezala; izeba Ernestinak, izan ere, bere sentimenduak adierazteko modu berezi hura zuen, nabarmenkeriatik urrun, isiltasunetik hurbilago oihu karrankarietatik baino: behin edo behin ikusi izan dut izeba oihu egiten, behin edo behin barre zaratatsua egiten, behin edo behin nahigabe handiz negar egiten, baina berea beste molde batean moldatutako estiloa zen, hatz erakuslea inoiz erakusten ez zuena; aitzitik:
|
|
Eta zergatik aipatu ote dizkizut nire lagun poeta eta Orixe?; bada, bion arteko norbait
|
ere
sentitzen naizelako...
|
2011
|
|
– Literaturarekin
|
ere
sentitu izan diat hori inoiz, nola esango nuke, autorearentzat ezezaguna izanik ere, testua niretzat bereziki idatzi duela sentitzearen zirrara, lerro artean neure burua aurkitu eta berarekiko konplizitate eder hori pizten denekoa.
|
|
medikua, gaixoaren ateraldiak barre eragin ziolako edo, jiratu eta gelatik jalgi zen, apeza barruan uzten zuen bitartean, harri eta zur. Apeza, baina, harritua ez ezik, haserre
|
ere
sentitzen zen: haserretuko ez zen, bada, Palomaren iraina entzunda!
|
|
Nadiari ez zitzaion batere gustatu nire erabakia, eleberria ez argitaratzea alegia. Neurri batean berea
|
ere
sentitzen zuen, tramaren hari batzuk bederen elkarrekin askatu genituelako. Baina bidaia bat elkarrekin Zurich-era egiteak sekulako ilusioa egin zion.
|
|
asteburu osoa izango zuen berarentzat edo bere bi maitaleentzat, aste osoa ere bai orain, ni bazterrean utzi ninduenetik. Lehen baino askeago
|
ere
senti zitekeen orain bi maitalerekin. Nik ez dut inoiz hirugarrenik izan, baina irudikatzeak bakarrik nekatu egiten nau.
|
|
ipuinaren azterketatik abiatu nahi zuela esan zidan unibertsitateko nire bulegora lehen aldiz sartu zenean. Gaia gustatzen zitzaidala erantzun nion eta, konfidentziak egiten hastea ez bazegokidan ere, neuk
|
ere
sentitu izan nuela erantsi nion fobia horren zantzurik tarteka. Nire bizitzaz galdetu zidan berak, gazte batek ohi duen baino zorroztasun gehiagorekin.
|
|
Inoiz heresiarako zirikadak
|
ere
sentitu zituen, Marianari esan zionean Jainkoaren amodioa giza gorputzetan azaltzen dela. Jainkoak benedikaturiko elkarren gorputzak gozatzean, gure plazera eta bozkarioa sainduak izanen dira, esan zion.
|
|
Isiltasuna eteteko beldurrez edan nuen isilean. Ez zen izua bakarrik, halako hustasun bat
|
ere
sentitzen nuen burupean. Loak hartzekoa beste gogorik ez nuen.
|
|
Beti gordeko zuen gogoan. Zarrada
|
ere
sentitu zuen, lehengusu Lauriek eskularru berrien itxigailuko zeta paper izpiak bota zituenean. Gustura gordeko zituen berak izpi haiek esku erakutsi gisa, oroigarri gisa.
|
|
Ez du beste inorekin harekin bezain lasai eta gustura egin. Ez du egundo
|
ere
sentitu zakila hain modu goxoan azken haragietaraino heltzen, eta, aurretik, bidea egiten ezpain bustien altzoan?
|
|
batean zigortuak izan,, nola koño ausartu zarete pentsatzen hori egin daitekeela??,, kausa naturalak? ziren, jasanezina zitzaidan itxuraren atzean ahoskatu ezin zen mundu bortitz horren existentzia, lehen aldiz baita
|
ere
sentitu nuen amorrua ere tuntuna banintz bezala hitz egiten zidatelako telebistan notizia aipatu zuten guztiek; hura guztia notizia batera murrizturik, biografia horiek guztiak, nirea barne ziurrenik; gauza batzuk ezin sinesteak betiko markatzen zaitu, hamabi urterekin, fatxada guztien atzean begiratzen hasten zara obsesiboki. Beldurra ematen zidan nire gurasoen jurisdikziotik kanpo zegoen eremu hark, ez zegoen leihatila bat nora jo handik atera nintzaten noizbait sartuko banindute?, inoren babesik ez duzun eremu haren berri izateak.
|
|
Lanerako ez ezik, lehen erdibidean utzitako beste zer horretarako ere aprobetxatu nahi luke Markelek. 24 orduan borrokarako bizi ohi da Markel, horrela da aspaldidanik, militantzia sufritua baino gehiago erresistentziazko jarrera natural, ia biologiko eta automatizatu bat da hori beregan, baina noizean behin bestelako beharrak
|
ere
sentitzen ditu: eguneroko gosea, egarria edo logura bezala, gerripeko kilika antzeko bat ernetzen zaio noizean behin.
|
|
Aitona bezalaxe. Ez zitzaidan gaizki iruditu, poz txinta bat
|
ere
sentitu nuen egia esan behar bada, baina alkateak baimenik eskatu gabe aldatu zidan izena, eta hori ez zitzaidan gehitxo gustatu. Baina ez al zuen ba berak agintzen?
|
|
Ene baitarako pentsatzen ari nintzen egoera hura guztiz nobeleskoa zela, ez zitzaidala komeni gauzak behartzea, itxaron egin behar nuela gertakizunak ezari ezarian joan zitezen, ibai emaro baten antzera, denboraren bulkada ezinbestekoaz. Jakina, ezin nion hori esan alkateari, eta gainera beldur apur bat
|
ere
sentitzen nuen barrabiletan (beti hortxe, zer gauza den giza makineria), eta gogo biziak sentitzen nituen Karmen maiteari deitzeko, zatoz, ikusi non sartu nauzuen, aurrenekoa kopetan, ez dakit horrela esaten den, la primera en la frente alegia, baina aurre egin behar zitzaion egoerari, gizontasunez, argitasunez, horretarako nintzen alkate bigarrena, eta irmotasuna erakustearren, negoziatzaile gog...
|
2012
|
|
ez dakizu zein puntutaraino iritsi zaitezkeen? bere kontra egiteko nahia
|
ere
sentitu dezakezu, dezaket, batzuetan, baina batzuetan bakarrik bada, hori ez da nahi duzula, ezta?
|
|
Geroz eta arinagoa egiten zitzaidan lehenago izan nuen bizitza hari buruz pentsatzea. Iritsi zen une bat non ez nituen nire
|
ere
sentitzen. Aurreko bizitza hura nirea izan ez balitz bezala gogoratzen nuen, haur haiek beste batenak izango balira bezala.
|
|
Egiatan ari da? Edo nahi duen bakarra da berak sufritzen duena besteok
|
ere
senti dezagun?
|
|
Errioa animalia bizi bat da, suge handi bat. Bere sabel bete hori herriaren erditik pasatzen da eta arnasa hartzen duela
|
ere
sentitzen dut. Gauez bakar bakarrik ibiltzen naiz batera eta bestera arraunlarien atzetik.
|
|
Nik hiltzeari ez diot beldurrik, baina orain oso ondo nago, eta orain ez dut hil behar. Hori
|
ere
sentitzen dut. Zerbaitek esaten dit oraindik ez dudala hil behar.
|
|
Inoiz ez zuen hainbeste denbora pasa seme alabengandik aparte. Horren errudun
|
ere
sentitzen nintzen.
|
|
Inork ez dizu esaten etxera niniarekin iritsi eta negarrez hasi zaitezkeela, landare siku bat baino ahulago sentituko zarela. Arrantzaka ari den izaki horrekiko arbuioa
|
ere
sentitu dezakezula, ez baitizu uzten ordura arte izandakoa izaten? –Elena sabaiari begira zegoen, besoak altxaturik, ezkerreko eskuarekin eskuineko ukondoari hazka?.
|
|
Aitaren etorrerak goitik behera aldatu zuen nire bizitza, baina nire izaera hain grisa bilakatu izanak seguruenik zerikusi handiagoa zuen adinarekin, aitarekin baino. Akaso lagunek
|
ere
sentitzen zuten nire egonezin hura. Kontatu egin nahi nien.
|
|
Nire porrota desio zuen norbait nire itxura zuen panpina bati orratzak sartzen egongo balitz bezala sentitzen nintzen. Eta ziztadak
|
ere
sentitzen nituen bihotzean, sabelean, eztarrian. Telefonoa hartu eta sms bat bidali nion Leoni:
|
|
Charles bere besaulkian abaildu zen, irabiaturik, Emmak zer eduki ote zezakeen bila, nerbioetako gaitzen bat imajinatuz, negarrez, eta bere inguruan jiraka nolabait
|
ere
sentituz halakoxe zorigaiztoko eta ulertezineko zerbait.
|
|
Hasieran, zorabio bat bezala izan zen; zuhaitzak ikusten zituen, bideak, arroilak, Rodolphe, eta artean
|
ere
sentitzen zuen haren besoen herstura, hostailak dardara eta ihiek xixtu egiten zuten bitartean.
|
2013
|
|
Asturiak euskaldunak izan zirela
|
ere
sentitu zuen. Izenak berak dio.
|
|
Begiak ez ezik, letagin bi
|
ere
sentitzen zituzten kokotean. Kimuk gehienbat.
|
|
Eta konturatu nintzen, orduan, ikuspuntuaren garrantziaz. Baina beste aldera begiratzen badut, nazka
|
ere
sentitzen dut. Baten bat altxatu eta kruasanak egiten aritzen delako gauero.
|
|
Oro har egoera atsegina ez zitzaiolarik, bazeukan hark guztiak jakin mina pizten zion zerbait, behintzat: auzia, ikerketa... osaba tarteko ez balitz, eta horrek ez zion gutxi iluntzen gogoa?, gustura
|
ere
sentitu zatekeen halako abagadune batean.
|
|
izango ez zuen, bada, puntuari begira zegoela musika hura etorri bazitzaion, bamm bamm bamm? musika hura, bai, gorputzean
|
ere
sentitzen zuena, bere gorputza zuhaitz bat balitz bezala, zainak adartzat zituena eta bere bihotz hura fruitutzat; bihotz hura, soka bakarreko lautak bezala, bamm bamm bamm egiten zuena, sistoleak eta diastoleak bat eginik; musika hura, segundo gutiren buruan erabateko bakera eraman zuena: BAMMM!
|
|
musika hartan baitzegoen sartua jada, musika hark hartua: musika hura, bai, gorputzean
|
ere
sentitzen zuena, bere gorputza zuhaitz bat balitz bezala, zainak adartzat zituena eta bere bihotz hura. Yazîdena ere bazena, ausaz, fruitutzat; bihotz hura, soka bakarreko lautak bezala, bamm bamm bamm egiten zuena, sistoleak eta diastoleak bat eginik; musika hura, segundo gutiren buruan erabateko bakera eraman zuena:
|
|
–Fadilari egin geniòn bisitan, ordea, bertze zerbait
|
ere
sentitu nuen.
|
|
Pedro, bere aita aititak lez, betidanik izan zen futbolzalea, nahiz eta hartan ez zen inoiz nabarmendu? eta, haiek lez, halaber, herriko futbol taldearen koloreak ez ezik, hiruburuko taldearenak
|
ere
sentitzen zituen, odolari lotutako zerbait balitz bezala. Partida ikusi ostean, berriz, bufanda eta elastiko txuri urdinak soinean?, Parte Zaharrera itzuli eta baxoerdi batzuk hartzen zituzten, errealzaleen oihuak eta kantak giro eragile.
|
|
bere bat bateko konbertsioa, bestela esanda, Pedro istriputik bizirik atera zuèn ustezko miraria bitarteko, bizibako fede batetik fede bizi batera eroan zuena. Paularen erabakian, beraz, bazegoen zerbait benetakoa, berak halaxe aitortzen zuen behintzat?, baina beste indar batzuk
|
ere
sentitu behar zituen ezinbestean: zerbaitetan sinesteko behar gorria, berbarako, eta bizitzaren indarra, azken batean, eta bizi senarena??, baita bere berekoikeria ere:
|
|
harena, izan ere, ama baten begirada basatia zen, bere baitan mundu osoko maitasun gorrotoak bilduta zeuzkana, maitasuna seme galduarenganako eta gorrotoa auskalo norenganako: hartan baitzuen Raissak, beharbada, bere problema, bere gorrotoak ez ziola itu irmorik ez norabide finkorik erakusten, eta haiek behar beharrezkoak zituela gorrotoak bere betea eman zezan; Allahren aurka bidera zezakeen bere gorroto hura, tentazio gisa
|
ere
sentituko zuen behin baino gehiagotan, handik aitzina?, baina nola egotziko zion Allahri bere gorrotozko gezia, baldin eta Allah bazuen aterabide bakar, Yazîd biziberritu batekin Paradisuan elkartzeko aukera zabaltzen ziona. Hamzaren aurka bidera zezakeen bere gorrotoa, baina baldintza haietan nekez, semeari arestian entzun zizkiòn hitzek erruduntasun kutsu orotarik libratzen baitzuten.
|
|
–Ez dut inolako arazorik, neska. Pasatako kontuak dira eta orain ez dut deus
|
ere
sentitzen Ma ddirengatik. Non gindoazen?
|
|
Maitasun istorio bat amaitzen edo hausten denean, pena da aurrena datorkizun sentimendua, eta historia hori norberarena bada, gauza gehiago
|
ere
sentitzen dituzu. Hala ere, jakin nahi nuke Maddiren gurasoek zenbateko eragina izan zuten gure harremanaren hausturan.
|
|
Beno, beste hau ere esango dizut nahi baduzu. Musu hori ematerakoan ez nuela deus
|
ere
sentitu. Jolasa besterik ez zela izan.
|
|
Doi doi ematen zuten Darcyren neurria; baina atsegin zituen. Nolabaiteko atsegina
|
ere
sentitu zuen, nahiz eta penaz nahastua, ikusi zuenean zein fede handiz zeuden izeko osabak sinetsita Darcy eta beraren arteko oniritzia eta konfiantza bizirik zirela. Norbaiten hurbilerak jesarlekutik altxarazi zuen, bai eta gogoetatik ere; eta, beste ibilbide batera jotzeko astia izan baino lehenago, Wickham bildu zitzaion.
|
|
–Eta ez da izango zure aitonak bahitu egin duela? , erantzun zuen Amaiak, jostari bera ere, baina kezka ziztada bat
|
ere
sentitu zuen hori esandakoan.
|
|
izango ez zuen, bada, puntuari begira zegoela –puntua eguzki bihurtu eta eguzki haren orbitan ibiliko ote ziren anaia bikiak, batean, sekulorun sekulatan? –, musika hura etorri bazitzaion, bamm bamm bamm... musika hartan baitzegoen sartua jada, musika hark hartua: musika hura, bai, gorputzean
|
ere
sentitzen zuena, bere gorputza zuhaitz bat balitz bezala, zainak adartzat zituena eta bere bihotz hura –Yazîdena ere bazena, ausaz– fruitutzat; bihotz hura, soka bakarreko lautak bezala, bamm bamm bamm egiten zuena, sistoleak eta diastoleak bat eginik; musika hura, segundo gutiren buruan erabateko bakera eraman zuena: BAMMM!
|
|
Hamzak, beraz, leherketa hura zuen jada buruan: izango ez zuen, bada, puntuari begira zegoela musika hura etorri bazitzaion, bamm bamm bamm... musika hura, bai, gorputzean
|
ere
sentitzen zuena, bere gorputza zuhaitz bat balitz bezala, zainak adartzat zituena eta bere bihotz hura fruitutzat; bihotz hura, soka bakarreko lautak bezala, bamm bamm bamm egiten zuena, sistoleak eta diastoleak bat eginik; musika hura, segundo gutiren buruan erabateko bakera eraman zuena: BAMMM!
|
|
" Fadilari egin geniòn bisitan, ordea, bertze zerbait
|
ere
sentitu nuen.
|
|
Harekin batera, baina, Paulak gogoan behar zuen bere barne aldaketa eragin zuèn gertakizuna... bere bat bateko konbertsioa, bestela esanda, Pedro istriputik bizirik atera zuèn ustezko miraria bitarteko, bizibako fede batetik fede bizi batera eroan zuena. Paularen erabakian, beraz, bazegoen zerbait benetakoa –berak halaxe aitortzen zuen behintzat–, baina beste indar batzuk
|
ere
sentitu behar zituen ezinbestean: zerbaitetan sinesteko behar gorria, berbarako –eta bizitzaren indarra, azken batean, eta bizi senarena... –, baita bere berekoikeria ere:
|
|
hartarako, Carmelo Lojendio eta haren kuadrilla zituen bidelagun, Atotxara domeketan joateko. Pedro, bere aita aititak lez, betidanik izan zen futbolzalea, nahiz eta hartan ez zen inoiz nabarmendu... eta, haiek lez, halaber, herriko futbol taldearen koloreak ez ezik, hiruburuko taldearenak
|
ere
sentitzen zituen, odolari lotutako zerbait balitz bezala. Partida ikusi ostean, berriz –bufanda eta elastiko txuri urdinak soinean–, Parte Zaharrera itzuli eta baxoerdi batzuk hartzen zituzten, errealzaleen oihuak eta kantak giro eragile.
|
|
harena, izan ere, ama baten begirada basatia zen, bere baitan mundu osoko maitasun gorrotoak bilduta zeuzkana, maitasuna seme galduarenganako eta gorrotoa auskalo norenganako: hartan baitzuen Raissak, beharbada, bere problema, bere gorrotoak ez ziola itu irmorik ez norabide finkorik erakusten, eta haiek behar beharrezkoak zituela gorrotoak bere betea eman zezan; Allahren aurka bidera zezakeen bere gorroto hura –tentazio gisa
|
ere
sentituko zuen behin baino gehiagotan, handik aitzina–, baina nola egotziko zion Allahri bere gorrotozko gezia, baldin eta Allah bazuen aterabide bakar, Yazîd biziberritu batekin Paradisuan elkartzeko aukera zabaltzen ziona. Hamzaren aurka bidera zezakeen bere gorrotoa, baina baldintza haietan nekez, semeari arestian entzun zizkiòn hitzek erruduntasun kutsu orotarik libratzen baitzuten.
|
2014
|
|
Norbaiti komentatzeko gogoa
|
ere
sentitu zuen bat batean. Lankideei ezin ezer esan ordea, lehentxeago ukatu egin baitzien inora joateko asmotan zenik.
|
|
Azkarregi doa dena, eta hemen nago ni, jario izoztuaren azpian, arnasestuka. Halere, mina ez den zerbait
|
ere
sentitzen dut: hotza.
|