|
2009
|
|
|
Aurten, Mario Zubiagaren diskurtsoa iruditu zait interesgarria, zientzia politikoetatik egiten duen diskurtsoa eta nik neuk soziolinguistikatik eginda neukana uztartu egiten baititut nire baitan. Hizkuntzaz esaten dugu hiru plano daudela, hiztuna, hizkuntza komunitatea eta lurraldea, eta Zubiagak esaten du badela identitatearen paradigma, badela
|
eraginaren
paradigma eta badela boterearen paradigma. Horrek indartu egiten du nik aurretik nuen jarrera.
|
|
2010
|
|
|
Desberdintze logika honek arlo pribatura eramango zukeen kultura eta hizkuntza, identitatea, sentimendu nazionala, etxeko erlijio bilakatuz. Tribu horrek hizkuntz komunitate auto zentratu eta itxiaren norabidea har dezake identitate paradigma, edota presio talde bihurtu, botere publikoetan lobbying lana burutuz,
|
eragin
paradigman murgilduta. Zizekek" parapolitika" deitu duena.
|
|
2012
|
|
|
Bestetik, kulturaren eragin soziolinguistikoak nabarmen geratzen dira kulturak hegemonia kontzeptuarekin, boterearekin duen harremanari erreparatzen badiogu. kultura gizartea egituratzeko tresna ere bada, dimentsio politiko handia duena eta, ondorioz, hizkuntza errealitate bat naturalizatzen duena. utz dezakegu hizkuntza politika hortik kanpo? Botere/
|
eragin
paradigman asko dugu jokoan. Gizarteeredu jakin bat eraikitzeko erabili ohi denez kultura, hizkuntzaren soziologiak badu horretaz zer esana.
|
|
|
Dena den,
|
eragin
paradigmak, erakunde eremutik kanpoko botere paradigma du, bai eta identitate paradigmaren erreferentzialtasuna...
|
|
|
|
Eragin
paradigma «terminus» bezala ulertuta, modu ez antagonikoan: partzialtasunean (partikularrean) hasi eta bukatzen diren errebindikazio politiko edotaidentitarioak topatuko genituzke lehen adiera honetan. Hasieratik, desberdintzearenlogikapean, sistema liberalak interes/ nortasun «legitimo»entzat aurreikusita dituenparametroetan garatuko lirateke posizio hauek:
|
|
|
|
Eragin
paradigma etengabean eraberritzen den protesta antagonikoaren«emaitza» bezala ulertuta. Bigarren adiera honetan, aldiz, borroka desberdinenarteko ekibalentzia logikaren bertutez edota, Butler-en hitzetan, «kode dominatzaileen desplazamendu performatiboa»ren bitartez, partzialtasunetik unibertsalera, eta, berriro ere, sistemak barneratzen dituen heinean?, partzialtasunera igarotzendiren errebindikazio politiko/ identitarioak edukiko genituzke.
|
|
|
Horrek ezdu esanahi, arestian esan dugun moduan, hizkuntza bilakatu behar denik a priorieuskal independentziaren ardatz. Identitate paradigman eduki funtsezkoa da, noski, eta botere paradigmaren katebegi oinarrizkoa, eta
|
eragin
paradigman errebindikaziopartikular esanguratsuenetarikoa. Jarraian doazen irudietan, berriz, hiru ereduhorien adibide praktiko gisa erabili dugu.
|
|
|
Estatugintzak (ikuspegi hedakorra), berriz, botere politikoaren egikaritzariemango dio garrantzi estrategikoa,
|
eragin
paradigmarekin uztartuz maila taktikoan.Alde batetik, estatugintzak mobilizazioa, protesta eta eraikuntza alternatiboa, desobedientzia zibilaren bitartez, adibidez, bultzatuko lituzke, botere paradigmarieduki berriak eskainiz eta independentismoaren lekukotasun argia erakutsiz, eta, bestetik, eragin paradigman jokatuko luke, euskal lurraldeetako oraingo aginteegiturak indartuz eta trinkotuz.
|
|
|
Estatugintzak (ikuspegi hedakorra), berriz, botere politikoaren egikaritzariemango dio garrantzi estrategikoa, eragin paradigmarekin uztartuz maila taktikoan.Alde batetik, estatugintzak mobilizazioa, protesta eta eraikuntza alternatiboa, desobedientzia zibilaren bitartez, adibidez? bultzatuko lituzke, botere paradigmarieduki berriak eskainiz eta independentismoaren lekukotasun argia erakutsiz, eta, bestetik,
|
eragin
paradigman jokatuko luke, euskal lurraldeetako oraingo aginteegiturak indartuz eta trinkotuz. Eragina/ boterea, paradigma gisa, elkarri lotutaegon lirateke, beti ere, bi muturretan dauden arriskuak ekiditeko.
|
|
|
Eragina/ boterea, paradigma gisa, elkarri lotutaegon lirateke, beti ere, bi muturretan dauden arriskuak ekiditeko. Batetik,
|
eragin
paradigma hutsean jokatuz gero,, mobilizazio eraldatzailerik gabe?, independentismoak «erlijio pribatu» gisa aritzeko arriskua izango luke, identitatearenlogikarekin kateatutako «partikular» gisa egungo sistema politikoetan. Arestianesandako public policy adibidean hauxe izango litzateke paradigma horren lelotipikoa:
|
|
|
Gizarte etalurralde (g) une bakoitzak paradigmen arteko oreka zehatza eskatuko baitu. EuskalHerri osoan, oro har, botere paradigma erabili da, gune hegemonikoetanidentitatearena indarrez arituko da, eta, independentismoa ahula den haietan, berriz, gero ikusiko dugun
|
eraginaren
paradigma izango da nagusi.
|
|
|
6.3
|
Eragin
paradigma, Euskal Estaturantz
|
|
|
Azkenik, gatazkarekin lotura erabatekoa duten botere eta identitateparadigmekin batera, independentziaren aldeko mugimenduak ezin du baztertulogika sistemikoarekin uztartuago dagoen
|
eragin
paradigma. Zentzu horretan, estatueraikuntza prozesuak logika instituzionala du beti:
|
|
|
Dena den, indarrean dauden eta oraindik ez dauden erakundeetatik abiatzengaren neurrian,
|
eragin
paradigma «parte legitimoa»ren kategoriatik abiatzen da: desagertze bidean egon litzatekeen «abertzale (edo hobeki, lehen esandugun moduan, «euskal nazionalista») kategoriatik. Izan ere, eragin paradigmahau beste estatuen sistema politikoaren baitako jarduera bezala gauzatzen baita, Espainiako eta Frantziako demos «normatiboa»ren barneko atal legitimo gisa: euskal herritarra, Espainiako edo Frantziako herritarraren adiera gisa.
|
|
|
Trinkotze horren baitan kokatzen dira euskal lurraldeenerakundetzea, erakunde horien arteko harremanen estutzea edota ehuntzea, eta euskal botere desberdinen sakontzea eta zabaltzea. Ikuspegi soziopolitikobatetik, berriz,
|
eragin
paradigmaren eskutik asko erraztu eta sendotu daitezke gurelurraldeetako gizarte zibilen arteko harremanak, jarduera formaletan, hezkuntzasistema, osasun zerbitzuak edo botere publikoen jarduera tipikoei dagozkienbestelako elkarlan motak, zein informaletan:
|
|
|
Sare horiek ez dute, berez, nazio estatua desagerrarazten, are gutxiago lurraldea bera. Egia da, alabaina, naziotasunaren ordena espazialeta tenporalaren estandarizazioa eta burokratizazioa kolokan jartzen dutela, eta, zentzu horretan,
|
eragin
paradigmaren araberako lan instituzionala zaildu. Ekintzakolektiborako eremua zabaldu egin da horrela, hertsipen instituzionala ahulduz.
|
|
|
|
Eragin
paradigma berritzaileak prozesu hauek guztiak sakon aztertu beharkolituzke. Izan ere, euskal trinkotze(, densificacion?) hori, kategoria bezala, garai batekoEuskal Estatuaren parekidea izango litzateke.
|
|
|
Zentzu horretan,
|
eraginaren
paradigma horra begira jarri den arren, sezesioa bera ere, estatugintzaren urrats bat besterik ez da. Urrats garrantzitsuabai, baina ez lehena, tamalez, ezta, zorionez, azkena ere.
|