|
2010
|
|
|
Desberdintze logika honek arlo pribatura eramango zukeen kultura eta hizkuntza, identitatea, sentimendu nazionala, etxeko erlijio bilakatuz. Tribu horrek hizkuntz komunitate auto zentratu eta itxiaren norabidea har dezake identitate paradigma, edota presio talde bihurtu, botere publikoetan lobbying lana burutuz,
|
eragin
paradigman murgilduta. Zizekek" parapolitika" deitu duena.
|
|
2012
|
|
|
Bestetik, kulturaren eragin soziolinguistikoak nabarmen geratzen dira kulturak hegemonia kontzeptuarekin, boterearekin duen harremanari erreparatzen badiogu. kultura gizartea egituratzeko tresna ere bada, dimentsio politiko handia duena eta, ondorioz, hizkuntza errealitate bat naturalizatzen duena. utz dezakegu hizkuntza politika hortik kanpo? Botere/
|
eragin
paradigman asko dugu jokoan. Gizarteeredu jakin bat eraikitzeko erabili ohi denez kultura, hizkuntzaren soziologiak badu horretaz zer esana.
|
|
|
Dena den,
|
eragin
paradigmak, erakunde eremutik kanpoko botere paradigma du, bai eta identitate paradigmaren erreferentzialtasuna...
|
|
|
Horrek ezdu esanahi, arestian esan dugun moduan, hizkuntza bilakatu behar denik a priorieuskal independentziaren ardatz. Identitate paradigman eduki funtsezkoa da, noski, eta botere paradigmaren katebegi oinarrizkoa, eta
|
eragin
paradigman errebindikaziopartikular esanguratsuenetarikoa. Jarraian doazen irudietan, berriz, hiru ereduhorien adibide praktiko gisa erabili dugu.
|
|
|
Estatugintzak (ikuspegi hedakorra), berriz, botere politikoaren egikaritzariemango dio garrantzi estrategikoa,
|
eragin
paradigmarekin uztartuz maila taktikoan.Alde batetik, estatugintzak mobilizazioa, protesta eta eraikuntza alternatiboa, desobedientzia zibilaren bitartez, adibidez, bultzatuko lituzke, botere paradigmarieduki berriak eskainiz eta independentismoaren lekukotasun argia erakutsiz, eta, bestetik, eragin paradigman jokatuko luke, euskal lurraldeetako oraingo aginteegiturak indartuz eta trinkotuz.
|
|
|
Estatugintzak (ikuspegi hedakorra), berriz, botere politikoaren egikaritzariemango dio garrantzi estrategikoa, eragin paradigmarekin uztartuz maila taktikoan.Alde batetik, estatugintzak mobilizazioa, protesta eta eraikuntza alternatiboa, desobedientzia zibilaren bitartez, adibidez? bultzatuko lituzke, botere paradigmarieduki berriak eskainiz eta independentismoaren lekukotasun argia erakutsiz, eta, bestetik,
|
eragin
paradigman jokatuko luke, euskal lurraldeetako oraingo aginteegiturak indartuz eta trinkotuz. Eragina/ boterea, paradigma gisa, elkarri lotutaegon lirateke, beti ere, bi muturretan dauden arriskuak ekiditeko.
|
|
|
Eragina/ boterea, paradigma gisa, elkarri lotutaegon lirateke, beti ere, bi muturretan dauden arriskuak ekiditeko. Batetik,
|
eragin
paradigma hutsean jokatuz gero,, mobilizazio eraldatzailerik gabe?, independentismoak «erlijio pribatu» gisa aritzeko arriskua izango luke, identitatearenlogikarekin kateatutako «partikular» gisa egungo sistema politikoetan. Arestianesandako public policy adibidean hauxe izango litzateke paradigma horren lelotipikoa:
|
|
|
Azkenik, gatazkarekin lotura erabatekoa duten botere eta identitateparadigmekin batera, independentziaren aldeko mugimenduak ezin du baztertulogika sistemikoarekin uztartuago dagoen
|
eragin
paradigma. Zentzu horretan, estatueraikuntza prozesuak logika instituzionala du beti:
|
|
|
Dena den, indarrean dauden eta oraindik ez dauden erakundeetatik abiatzengaren neurrian,
|
eragin
paradigma «parte legitimoa»ren kategoriatik abiatzen da: desagertze bidean egon litzatekeen «abertzale (edo hobeki, lehen esandugun moduan, «euskal nazionalista») kategoriatik. Izan ere, eragin paradigmahau beste estatuen sistema politikoaren baitako jarduera bezala gauzatzen baita, Espainiako eta Frantziako demos «normatiboa»ren barneko atal legitimo gisa: euskal herritarra, Espainiako edo Frantziako herritarraren adiera gisa.
|
|
|
Trinkotze horren baitan kokatzen dira euskal lurraldeenerakundetzea, erakunde horien arteko harremanen estutzea edota ehuntzea, eta euskal botere desberdinen sakontzea eta zabaltzea. Ikuspegi soziopolitikobatetik, berriz,
|
eragin
paradigmaren eskutik asko erraztu eta sendotu daitezke gurelurraldeetako gizarte zibilen arteko harremanak, jarduera formaletan, hezkuntzasistema, osasun zerbitzuak edo botere publikoen jarduera tipikoei dagozkienbestelako elkarlan motak, zein informaletan:
|
|
|
Sare horiek ez dute, berez, nazio estatua desagerrarazten, are gutxiago lurraldea bera. Egia da, alabaina, naziotasunaren ordena espazialeta tenporalaren estandarizazioa eta burokratizazioa kolokan jartzen dutela, eta, zentzu horretan,
|
eragin
paradigmaren araberako lan instituzionala zaildu. Ekintzakolektiborako eremua zabaldu egin da horrela, hertsipen instituzionala ahulduz.
|