|
2019
|
|
|
19
|
Emakume
identitatearen zailtasunak
|
|
|
Svetlana Aleksievitxen Gerrak ez du emakume aurpegirik liburuan ia ukitu egin daitezke
|
emakume
identitatearen eraikuntzak eta deseraikuntzak; lego piezekin eginak dirudite. Gerran aritu ziren emakume errusiarrei feminitatea erantzi zieten (ez zegoen haien neurriko bota eta jantzi militarrik, ez konpresarik, ez azpiko arroparik; gizonen arropetan sartu behar izan zuten literalki eta sinbolikoki), kidetzat hartu zituzten, ardura postuetan jarri, deserotizatu eta “arrebatxo” deitu zieten gerrak iraun zuen bitartean.
|
|
|
Paradoxikoki, gerrarako balio zuenak ez zuen gerraosterako balio:
|
emakume
identitatearen bi eraikuntza ziren, elkar ukatzen zutenak.
|
|
|
Ez dakit larregi esatea ote litzatekeen jendaurrean mintzo garen bakoitzean ahalegintzen garela, nolabait eta kontzientzia handiagoarekin edo txikiagoarekin, emakume ez izaten. Danele Sarriugarteri aditu nion bezala, piztia beraren kontra ari garenez, estrategia guztiak,
|
emakume
identitatea markatzearen aldekoak eta haren kontrakoak erresistentzia bide gisa ulertu eta kokatu behar genituzke.
|
|
|
|
EMAKUME
IDENTITATEAREN ZAILTASUNAK
|
|
2023
|
|
|
Halakoa ere, korronte ezberdinen arteko adostasunik ezak, tentsioak, sor daitezkeen ez ulertuak eta gatazkak, era berean, ezinbestekoak direnak talde bakoitzak bere ideia indartzeko, beste taldeekin puntu komunak partekatzeko eta sarean lan egiteko, edo desadostasunetatik identitatea sortu eta borroka paraleloak eramateko. Aniztasunaren gatazkari heltzea eta
|
emakumeen
identitate homogeneoaren iruditeria (lan merkatuan dagoen emakume zis, zuri eta heterosexuala) gainditzea ezinbesteko ariketak dira mugimenduen arteko aliantzak eta zubiak eraiki nahi badira; heteroarauak egunero zapaltzen dituenen arteko diferentziak onartu eta sor daitezkeen botere harremanei aurre egiteko bitartekakoak sortzeak izan luke helburua, horiek ahalik eta gutxien birsortzeko (Hill Co...
|
|
|
Euskal Herriko Mugimendu Feministak jakin izan du mugimenduaren parte diren subjektuen beharrizanetara egokitzen, eta hori dela-eta jarri du ezbaian emakume kategoria klasiko edo patriarkala izartxoaren(*) bitartez, feminismoa zis emakumeenaz aparte, patriarkatuak zapaldutako gorputz ororena dela aldarrikatuz. Azken urteetan, bollera taldeetan edota LGTBI taldeetan antolatu diren bolleretako askok ozen esan dute ez direla emakumeak, ez naturaz, ez subjektu politiko gisa, bollera
|
emakume
identitatearen azpikategoria bat izango balitz bezala. Lehenengoari dagokionez, muturrekoak diren bi planteamendu agertu ohi dira debateetan, maila berean esentzialismoaren produktu direnak:
|
|
|
Trans identitateen sinplifikazio horiek trans identitateari eta borrokari izaera politikoa kentzen diete, bazterretan kokatzen diren trans bizitzak eta esperientziak gehiago prekarizatuz. Bigarrenari dagokionez, “emakume” hitzaren atzean izartxoa(*) erabiltzen hasi zenean, helburua zen
|
emakume
identitate zurruna ezbaian jartzea barrura begirako autokritika prozesu batean barna. Baina urteak pasatu ahala, ikusi da ez dela nahikoa.
|
|
|
Azken ideia horrek geroz eta gehiago hedatzen ari den queer teoriarekin du zerikusia, zeinak sexua, generoa bezala, kategoria ez natural gisa aurkezten duen. Feminismoaren subjektua zabaldu nahi ez duen ideologia transfoboaren atzean, botere galeraren mehatxua (agenda feminista partekatzea) eta
|
emakume
identitatearen krisia daude. Poliki bada ere, sexua desnaturalizatzen hasi baita, eta zis emakumeak okupatzen zuen espazioa beste subjektu batzuena ere badela aldarrikatzen hasi baikara.
|