|
2004
|
|
|
Hala ere, argi zegoen emakumea zena, bere arropak andrazkoarenak zirelako.
|
Emakume
hura nire aldameneko oheko pertsonari hizketan ari zitzaion. Ez nituen ulertzen haien hitzak, trumoi hotsaren barruan bezala entzuten bainituen.
|
|
|
Gainera, hasieratik itsutu nintzen, eta alde batetik ulertzekoa da, hainbeste gutiziatzen nuen nik hura bezalako neska bat, eta hain ohiz kanpoko erabakiaz sartu zen
|
emakume
hura nire bizitzan, uholde bat balitz bezala, bidean aurkitzen zuèn guztia aurretik zeramana...! Itsu nengoen, bai, eta, itsutzen den jende guztiak bezala, karikatura bat bihurtzeko arriskuan... baina ni arrisku hura eta beste mila arrisku hartzeko prest nengoen, bai horixe!
|
|
2009
|
|
|
Sekula ez nuen ikusi inor hain duin onartzen hondamendia. Aproposagoa zen La Caravelle
|
emakume
harentzat niretzat edo zuretzat baino, nire adiskide maitea. Etxe hura erosi zenuela jakin nuenean, pentsatu nuen:
|
|
2015
|
|
|
Hitzetan adierazitakoak baino areago, esateko erak asaldatu ninduen.
|
Emakume
hark nirekin jolasean aurrera egiteko gogoa zeukala iruditu zitzaidan, duk, aditza, aditz laguntzailea edo dena delakoa entzun nionean.
|
|
2017
|
|
|
Halere, gai izan nintzen elkarrizketaren zantzu gutxi batzuk harrapatzeko.
|
Emakume
hark nire amari pazientzia izateko esaten ziola entzun nuen, eskandaluek min handia egin zezaketela elizan, eta ardi beltz batek ezin zuela artalde guztia arriskuan jarri. Denbora batera jakin nuen gertuko eliza batera eraman zintuztela, zerria.
|
|
2018
|
|
|
Beldur horrek nire adimena, nire indarra gainditzen dituela esatea gutxi esatea da. Oroitzapen hori ahalik eta zehatzen azaltzearren esango dut ziur nintzela, guztiz ziur, ezen
|
emakume
hark ni ukitu izanez gero, eskuarekin ukitutxo bat soilik egin izan balit, heriotza baino askoz ere egoera okerragora pasako nintzela, erotu egingo bainintzen. Auzoen lorategira heldurik, etxera, eskailerak igo eta han erori nintzen lurrera ataurrean.
|
|
|
Iduri zuen Dô ez zela deusez konturatu. Espantu hura ez zidaten emakume hari buruz esaten ari naizen gauza horiek sortzen, haren aurpegiak, haren zoriontasun jiteak, haren edertasunak, baizik eta ordezkapena gertatu zen unean
|
emakume
hura nire ama zegoen lekuan eserita ikusteak, nik bai bainekien ama eta ez beste inor zegoela han eserita; desagertu egin zen, ordea, beste inork ordezka ez zezakeen nortasun hura, eta nik ez nuen inolako baliabiderik ama itzularazteko, itzultzen hasiarazteko. Ez zuen jada deus egiten irudi hartako partaide izaten jarraitzeko.
|
|
|
|
Emakume
hura nire heren amona zen, Imelda.
|
|
2021
|
|
|
Badirudi andere horrekin topo egindakoan aspaldi aspaditik erdi ahaztuta edo nuen zenbait pasadizo gogora etorri zitzaidala ezustean. Egia borobila esango dizut,
|
emakume
hura nire aurrean eta gainera nire erruz iraulka ikusi nuela zera pentsatu egin nuen: behin berriro jende honekin nahastuta, behin berriro jendilaje hau etsai.
|
|
2022
|
|
|
Gogoz kontra, ohartu nintzen
|
emakume
harekiko nire miresmena hainbat gradu hazi zela goiz hartan. Amarekin zituen tratuek mesfidantza (eta amorrua) eragin bazidaten ere, hobeki ezagututa konturatu nintzen pertsona zuzena zela.
|
|
2023
|
|
|
Inoiz ez dut aurkitu horren azalpenik. Orduan uste nuen
|
emakume
hark nigandik zerbait nahi zuela. Baina zer?
|
|
|
Argazkiari begiratu eta irakurtzeari utzi behar izan nion. Eskulturako
|
emakume
hura ni nintzen. Martinekin nuen harremanak halakoa bihurtu ninduen:
|
|
|
–Ez nuen inora joan behar izan.
|
Emakume
hura niregana etorri zen. Gure bulegoan lan egiten zuen, administrazio lanetan, urtebete zeraman gurekin eta laster hasi zitzaidan begiradatxoekin...
|
|
|
Hoteleko barran egoten zuan, ipurmasail guriak nabarmentzen zizkion minigona gorri estua soinean, bezeroren batek trago bat noiz aterako zain. Eta ez zakiat zehazki noiz eta nola hasi ginen lardaskan, ez zakiat zerk eraman ninduen matxinoak begi onez ikusten zituen puta beltz bati ohean konfidentziak egitera, baina bazakiat
|
emakume
hark nire sufrikarioak arintzen zituela aurretik beste inongo emakumek egin ez zuen bezala, bazakiat, astean behin ordubetez bazen ere, Angolako infernu haren erdian paradisura eramaten ninduela. Eta ni bere sabelpeko oihan beltz kizkurrean sartu eta ospa, ihes, hegan egin nahi nian espetxe kolonia hartatik, non bizitzak bost xentimo ere ez baitzuen balio.
|