|
2005
|
|
|
Hurrengo kapituluan Garikoitz Lekuonak azken urte hauetan Irungo zeinHondarribiko Alardeen inguruan kaleratu diren epaien azterketa egiten du. Nahizeta jurisprudentziako doktrinak dioen
|
emakumeek
Alardean soldadu gisa eskubidea dutela eta emakumeak herriko festa nagusitik kanpo uzteaktratu bera jasotzeko oinarrizko eskubidea urratzen duela, herri agintariek onartu etasustatu dute Alardeak pertsona partikularren talde bik kudeatutako ikuskizun bihurtzea, festaren pribatizazioa agituz. Horri lotuta, epaiek izugarrizko eragina izandute alde bakoitzak hartu duen estrategiaren baitan.
|
|
|
Epaileek ez dute eztabaidaren funtsa behar den lekuan kokatzen. 1998koepaietatik ez dago berriro ere
|
emakumeek
Alardean soldadu gisa desfilatzeko eskubidea duten ala ez eztabaidatu beharrik. Hori frogatuta geratu zen.
|
|
|
Horrela, Alardearen antolaketarekin duten lotura agerian uzten den unean, biudalak pasatuko dira nondik eta
|
emakumeek
Alardean soldadu gisa parte hartzekoeskubidea dutela aldarrikatzea herriko jaietan tokirik ez duen eskubide batez aritzea dela adieraztetik, nora eta bi Alardeak ekimen pribatuen fruitu direla, hau da, pertsona partikularrak antolatu dituztela aldarrikatzera edo justifikatu nahi izatera; bai betikoek eta bai bi udalek Alardeen antolaketaren historian zerikusirik izan ezbalute bezala jokatuz hemen...
|
|
|
Argudio hauek oinarritzat hartuz, tradizionalisten ustez, konpainiak elkartepribatu bihurtu eta Alarde pribatua antolatzeko erabakia hartzen dutenean, ez dutelege iruzurrik egiten, hau da, printzipioz publikoa eta herri osoarena izan beharkolukeen festa pribatizatzeko erabakia hartzen dutenean, betikoen ustez, pribatizazioaez da gauzatzen
|
emakumeek
Alardean soldadu gisa desfila ez dezaten bermatzeko.Tradizionalisten ustez, eta azken epaien edukiagatik ondoriozta daitekeenez epaileen ustetan ere, arrazoia bestelakoa litzateke: autonomia pribatua, gizarte zibilarenautonomia oinarritzat hartuz, Irun eta Hondarribiko tradizionalistek, herri bietakoudalak albora utziz, beraien gustukoa den Alardea antolatzeko duten eskubidea.
|
|
|
«Hondarribiko (Gipuzkoa) ErtzaintzakEuskadiko Auzitegi Nagusiaren agindu judizial bat eta Eusko Jaurlaritzaren BarneSailaren ebazpen bat urratuz jokatu zuen atzokoan, emakumeen presentzia eskatubaitzuten erakunde horiek arma desfilean buru.
|
Emakumea
Alardean soldadu gisaateratzearen kontra dauden ehunka pertsonak bidea itxi zioten Ertzaintzari eta bialdiz eragotzi zioten Jaizkibel konpainia mistoari desfilean ateratzea. Euskal poliziak ez zuen inoren kontra jo, nahaste larriak?
|
|
2021
|
|
|
1996an hainbat
|
emakumek
alardean soldadu gisa parte hartzeko lehendabiziko ahalegina egin zutenetik aritu dira hainbat herritar alarde parekidearen aldeko borrokan, eta hasiera haietan kokatu dituzte orain egin nahi duten urratsaren aitzineko lehen bi pausoak. Konpainiako kideen hitzetan, hain zuzen, 1996ko irailaren 8an eman zuten «lehen pauso handia», emakume talde bat alardean desfilatzen saiatu zenean.
|