|
2006
|
|
|
Burua bueltaka nabari dut.
|
Egunaren
nekea, edo garagardoen gehiegia txirriekin nahastuta.
|
|
|
Jendez lepo ageri ziren. Lehen taberna ikusi eta harako bidea hartu zuten, azken
|
egunetako
nekeak busti behar zituztela eta. Ez nien segirik egin, haizeak orbela harrotuta bezala nituen hesteak bezperatik.
|
|
2009
|
|
|
baina ni zurekin banaiz, zu nirekin zara, eta ea noiz zatozkidan bisitan?; Ernestina, aldiz, agurmarien erritmo monotonoan kulunkatzen zen, hitzei ere gehiegirik erreparatu gabe, harik eta, erritmoaren eraginagatik edo, hutsune batean bezala sartzen zen arte, jainkozko bake baten menera: hura besterik ez zuen behar, hantxe aurkitzen baitzuen Ernestinak, agidanez, ordu laurden luze hartan, bere zerua, irudirik ez zuelako irudi guztiak zituena, objektuak, izakiak eta gizakiak formarik gabeko forman urtuta?, irudirik gabeko irudien komunioan, komunioak berak sortu eta gorpuztu ahala jaten eta ezabatzen baititu irudiak bere baitatik; gutxi batzuetan, ordea,
|
egunaren
nekea astuna egiten zitzaionean, lotan bezala geratzen zen, eta orduan, anai arrebek atsegin izaten zuten besotik tiratzea: Ernestina, normalean, aztoratu egiten zen lehen segundoan, baina segituan bihurtzen zuen bere aztoramendua irri, bekatutxoa egin ondoren bere buruaz urrikalduko balitz bezala, kontzientziaren autoulertze mugimendu batean; egun batean, baina, irri egin beharrean hitz egin zuen, esan ere halaxe esan baitzuen, arrosarioa une batez eteten zuela:
|
|
|
" Agur Maria graziaz betea, Jauna da zurekin eta ni ere bai... baina ni zurekin banaiz, zu nirekin zara, eta ea noiz zatozkidan bisitan"; Ernestina, aldiz, agurmarien erritmo monotonoan kulunkatzen zen, hitzei ere gehiegirik erreparatu gabe, harik eta, erritmoaren eraginagatik edo, hutsune batean bezala sartzen zen arte, jainkozko bake baten menera: hura besterik ez zuen behar, hantxe aurkitzen baitzuen Ernestinak, agidanez, ordu laurden luze hartan, bere zerua, irudirik ez zuelako irudi guztiak zituena –objektuak, izakiak eta gizakiak formarik gabeko forman urtuta–, irudirik gabeko irudien komunioan, komunioak berak sortu eta gorpuztu ahala jaten eta ezabatzen baititu irudiak bere baitatik; gutxi batzuetan, ordea,
|
egunaren
nekea astuna egiten zitzaionean, lotan bezala geratzen zen, eta orduan, anai arrebek atsegin izaten zuten besotik tiratzea: Ernestina, normalean, aztoratu egiten zen lehen segundoan, baina segituan bihurtzen zuen bere aztoramendua irri, bekatutxoa egin ondoren bere buruaz urrikalduko balitz bezala, kontzientziaren autoulertze mugimendu batean; egun batean, baina, irri egin beharrean hitz egin zuen, esan ere halaxe esan baitzuen, arrosarioa une batez eteten zuela:
|
|
2010
|
|
|
Are gehiago: gutxi batzuetan,
|
egunaren
nekea astuna egiten zitzaiolako edo, lotan bezala geratzen zen izeba, begiak itxita, eta orduan, anai arrebok. Domingo zen hartan abilena, besotik tiratzen genion:
|
|
|
Are gehiago: gutxi batzuetan,
|
egunaren
nekea astuna egiten zitzaiolako edo, lotan bezala geratzen zen izeba, begiak itxita, eta orduan, anai arrebok —Domingo zen hartan abilena— besotik tiratzen genion: gogoratzen al zara, Gabino?
|
|
2015
|
|
|
Azken
|
egunetako
nekea gailendu zitzaion Elejosteri, eta lo hartu zuen. Lo urduri eta mugitua, ohe gainean batera eta bestera, ahoz gora orain, albo batera hurrena, azkenean eskuineko besoaren gainean bere gorputz mardularen pisu guztia jarri zuen arte.
|
|
|
Alde egin baino lehen, irribarre egiten zidala iruditu zitzaidan. Neure buruari erran nion keinu adeitsu bat besterik ez zela, baina azken
|
egunetako
neke guztiak kolpez joan zitzaizkidan.
|
|
|
Begiak ireki dituenean une batez sabai zuriari begira geratu da X, non arraio esnatu den gogoratu ezinik. Gero, begirada ezkerrera okertu du eta M ikusi du alboko ohean seko lo, azken
|
egunetako
nekeak eta ustekabeek zeharo abailduta. Ohean eseri da, anaia esnatuko lukeen hotsik ez ateratzen saiatuz.
|
|
2018
|
|
|
Atzo izan nuen dei batekin oroitu naiz. Deitzaileak ez zuen bere adina aipatu baina ahotsean igartzen zitzaion urteen zama, hitz batetik bestera uzten zituen isiluneetan
|
egunen
nekea, eztarritik gora zetorkion ziztu hots itoan ezintasunaren larridura.
|
|
2019
|
|
|
Hilda dago, eta jada ez dut pozik lur honetan.
|
Eguna
neke oinazetan ematen dut, eta gauean inoiz ahazten dudan arren, goizero berritzen zait samin zaharra.
|