|
2000
|
|
|
Idazlea prozesu batean kokatua
|
dagoen
subjektua da. Eta hori horrela delako izan liteke testu bat esangura anitzekoa, eta are interpretazio kontrajarriak ere onartzen dituena.
|
|
2004
|
|
|
Kanten metodoa transzendentala da, hau da, esperientziaren baldintzez galdetzen duena. Aurrerantzean arazoa ez da izango gauzak nolakoak diren, baizik guk nola ezagutu ahal ditugun; izanere, ez dago subj ektua gauzen mende, baizik eta haiek
|
daude
subjektuaren ekimenaren baldintzen mende. Horregatik," oro har esperientziaren ahalgarritasunaren baldintzak aldi berean objektuen ahalgarritasun baldintzak dira".
|
|
2012
|
|
|
Pragmatikak ez du funtzionatzen, kontrako diskurtsoak direnean; horrexegatik, alde bateko eta besteko pertsonaiek ez dute elkar ulertzen, bakoitzak ezagutzen duen dimentsioa erreala den bakarra dela pentsatzen duelako, ziur aski. Horrela, isolamendurik latzenean
|
dauden
subjektuak ditugu, dagokien espazio heterotopikoan —eroetxean, alegia— kokaturik, mundu ezezagun biren arteko talka etengabean; nahi barik, unibertso ez ulertu baten biztanle bihurtu dira. Saio anitz tarteko, komunikazio etena erabatekoa izanik, bukaerako gertakizunak lasterragotu baino ez ditu egiten.
|
|
|
Aurrekoan hasitako lanaren jarraipena izan nahi duen honetan, beraz, euskal postmodernitate literarioaz kontu teoriko batzuk laburki komentatu ondoren, zeregin kritikora pasatu naiz eta postmodernitatea XXI. mendeko bi narratiba lanen analisi kritikoan aplikatu dut, fokua krisian omen
|
dagoen
subjektu postmodernoaren irudian jarrita. Teoriatik testu praktikaren esparrura igaro nahi izan dudanez, hurrengo pausoa subjektu ezegonkor hori pertsonaia postmoderno berreraiki batean bihurtzean zetzan, kasu honetan euskal pertsonaia eroekin parekatuz lortu dena.
|
|
2013
|
|
|
Baina alternatiba orokorra, metakontakizun perfektua izan nahi ez duen ereduak arazo garrantzitsua izan dezake arrakastarekin, tamainarekin; tamainak bai baitu inporta auzi hauetan. Larregi hazteak komunitatearen lurraldetik kanpo aritzera behartzen du, eta hortxe jadanik ez
|
dago
subjektu homogeneorik, ez kultura komunik, ez helburu kolektiborik... Hor kanpoan merkatua baino ez dago, edo besterik ez da egon neoliberalismoaren urte loriatsuetan.
|
|
2015
|
|
|
Estatuaren errepresioaren adierazpen gisa irakurri da erbestea, baina baita nazioaren metafora gisa ere: bertan egonik ‘erbestean’
|
dagoen
subjektuaren irudikapenak ‘beste’ aberri baten utopiaren beharra espresatzen du. Joseba Sarrionandiak, poesia eta testu laburretan ertz ugaritatik erbesteaz jardun ondoren, 2001ean argitaratutako Lagun izoztua eleberrian indar berriz heldu zion gaiari.
|
|
2020
|
|
|
Horiexek, beraz, biziraun dutenak eta altruista gutxiko taldeak ordezkatuko dituzte. Euren ustez, antolatze maila batean baino gehiagotan
|
daude
subjektu ebolutiboak: geneak, zelulaleinuak, organismoak, populazioak, espezieak eta kladoak.
|