2001
|
|
Horrela, Filosofia gauzen zientzia edo Ontologia izateari utzi eta adimenaren analitika bihurtzen da. Ez
|
baitago
subjektua gauzen menpe; haiek daude, aitzitik, subjektuaren ekimenak eskatzen dituen baldintzen menpe. Kantek sortzen duen iraultzaren ezaugarri nagusia ezagutza subjektuak burutu beharreko ekimen gisa ulertzea izango da eta ez berez gertatzen den prozesu gisa, edo subjektuak jasan egiten duena.
|
2004
|
|
Baina subjektu metafisikoa ez da mundutik ateratzen —ezin da! —, munduaren parte baita halabeharrez. Mundua ez
|
dago
subjektu metafisikoarengandik kanpo. Subjektuak mundua (gauzak, bere burua, beste gizakideak) begien aurrean jar dezake, nolabait esatearren, hura hobeki edo modu berezi batez objektibatzeko, baina munduaren parte izateari utzi gabe, bere mundua baita.
|
|
Eta kontzientzia etikoa dugu kulturaren ahal izateko baldintza perspektiba psikologiko eta antropologikotik. Kontzientziarik gabe ez
|
dago
subjekturik ez kulturarik. Kontzientzia ere dugu, hartara, etikaren oinarria eta zimentarria.
|
2007
|
|
Horrek guztiak ez du esan nahi, jakina," euskal" partikula beti zentzu horretan erabiltzen denik —horren kontrako adibideak ugariak dira—, baina bai hitz horren bestelako esanahiak edo erabilerak —nola edo hala— nahitaez daudela aipatutako jatorrizko adierari lotuta. Horrenbestez, eta gurera itzuliz, ezinbestekoa iruditzen zaigu" euskal hezkuntzaz" hitz egiten hasterakoan, eta gure hausnarketen marko orokorra zehaztu nahian, berorren oinarrian
|
dagoen
subjektuaz," euskal hizkuntz komunitateaz", zerbait esatea.
|
2009
|
|
Espazio eta denboraren zati batean, punttu zehatz eta jakin batean. Niarengan
|
dago
subjektua, nia bakarrik pentsatu eta izan daitekeelako batera. " Nia" da subjektu berria, alegia.
|
|
Nietzschek" egia ezagutzearen" ideia baztertzera bultzatu gaitu, eta, beraz, perspektibismora zuzenean (ez dena batere erlatibista, askok horrela ulertu nahiko dizuten arren). Kantek ezagutzaren subjektu hutsa aurkeztu digu, nahimenetik aske
|
dagoen
subjektua, minetik eta denboratik aske. Baina hori ez da existitzen.
|
2012
|
|
Hiru kasuotan, ez
|
dago
subjektuaren teoria formalik.
|
|
Teoria Kritikoaren ibilbide guztiko ideia gidarietako bat gizarte emantzipatu baten bilaketa da. Gizarte emantzipaturik gabe ez
|
dago
subjektu emantzipaturik. Emantzipazio sozialaren kontzeptua da ziurrenik korronte filosofiko sozial horren guztiaren giltza.
|
2017
|
|
Lotsa, beldurra eta harrotasuna dira, beraz, nire oinarrizko erreakzioak eta Bestea nire eskumenetik kanpo
|
dagoen
subjektutzat hartzeko moduak; euren baitan nire ipseitatearen ulerpen bat biltzen dute, motibazio gisa balio izan ahal eta behar didana Bestea objektu gisa eratzeko.
|
2021
|
|
Esan dugunez, izatea eginean da eta subjektu izateduna ez da egiten duen hori baino. Ez
|
dago
subjektu oro definitzen duen giza esentzia edo natura finkorik, ezta horien etorkizuna determinatu dezakeen aldez aurretiko destino aldaezinik ere.
|
|
Batetik, ekofeminismotik azpimarratu den eran, lotura horiek erein, ureztatu, elikatu eta sostengatu egin behar dira. Azken mendeetan subjektu sexualizatu eta arrazializatuen bizkar dago sostengu hori, eta ‘sareari egindakoak’ (ekodependentziatik salbu ei
|
dauden
subjektuek, nagusiki) eta horrek eragindako ondorioek horiexei eragiten diete gehien: emakumeak dira klimari lotutako errefuxiatuen %80 (Arruza et al. 2019:
|