2000
|
|
Hitz esanak ez du atzerabiderik. Eta, gainera, arriskuaz jabetuta ere, babesleku aproposean ote
|
nago
ni neu. Zer abantaila dut nik, hortaz, arduragabeki aurrerantz dihoazenekiko?
|
|
Nora zihoazen? Auzoko tanatoriora, hantxe
|
bainengoen
ni. Pentsamendu horrek sosegatu ninduen apur bat.
|
|
Ongi gogoan dut, bai. Hantxe alboan
|
nengoen
ni. Eskuak zerura luzatu nituen, halako keinu...
|
|
Badakit, Smart. Hantxe
|
nengoen
ni.
|
|
Bada, noski, halakorik bere kabuz egiten duenik, bere burua, erakusleihoa edo ganadua bailitzan, gustura erakusten duenik, propaganda edo fama edo nik ahal dakit zeren bila. Ez
|
nago
ni horien artean, Jainkoak daki. Baina bizitza gauza hagitz aldrebesa da, eta ezuste asko gordetzen du bere baitan, eta ez dago esaterik esperientziaren ahotsa da mintzo iturri horretara sekula arrimatu ez zarenik edo aizkora horrek zure burua noizbait gogoko izango ez duenik.
|
|
Burubidea, umoretsua izanik ere, arrazoizkoa zen eta zuzena, baina, bueltan, galdera bat sortzen zuen, ezinbestean, eta Brown jaunari ere ez zitzaion itzuri: " Esku horiek etorri dituk, bai, berena zenaren bila; baina, eta nire eskubideak?; eta nire eskuak?; non
|
daude
nire eskuak?". Galdera jaulki zuen, arestiko garrasia baino leunago hala ere, eta bakarrik hura ez zitzaion parte onekoa iruditu.
|
|
Hain zen aberatsa, nire bizi  tzan, zoritxarren katalogoa! Gainera, egia esan behar badut, prest
|
nengoen
nire iragan ilunean murgildu, eta oroipen oinazetsuei aurre egiteko, eta alde horretatik lasai nengoen eta lehenbailehen hasteko irrikaz; amaierak kezkatzen ninduen, ondorioak, kondenaren zernolakotasunak; eta ez hainbeste heriori berari beldur niolako, nola hiltzeko erari berari baizik: sekulako izua nion oinaze fisikoari, gorputzaren sofrimendu lazgarriari, eta bestetik, izua nion akabera ezduin bati, desagertze komiko zantarrari.
|
|
Horren eskutik etorri zen zeharbidea, zeharbide izanagatik ere guztiz garrantzitsu eta salagarri zena, dudarik gabe. Nire salaketa zure aurrean egina dago, irakurle, eta ez
|
dago
nire aldetik orain gehiago egiterik. Programan bertan bai egin nuen, ordea, nire salaketa partikularra, horrek guztiak kontzientziaren hondo iraul  tzailea inarrosi baitzidan une zehatz batean; ez zen, pentsatuko duzun bezala, irakurle, salaketa zuzen erasokor bat izan, jokaera sotil bat baizik, gehiago ironiaren edo sarkasmoaren bidetik zihoana; kontrako jardunak heriotz automatikoa zekarren, eta ni ez nengoen artean hilotzen erresuman atseden har  tzeko prest.
|
|
Hainbat helduren aztal mehe zuriek gomitalarria sortzen zidaten. Atso batzuk
|
zeuden
nire aldamenean, beren bainu-jantzi beltz estuen barnean, nazka eragiten zutela jakin gabe. Edo nire nazkak axola gutxi sortzen zielarik.
|
|
Hamabost hamasei urteko gorputzez jantzita
|
zeuden
nire hamar urteak, eta beldur nion egoera hari. Beldur, egoerari hamabost urteko mutil batek bezala erantzuteko kemenik izango ez nuelako.
|
|
Imajina batzuk darabiltzat etengabe nire begien aurrean, eta nire bizitza osoa ari zait imajina horietan ito  tzen. Auto gorri bat ikusten dut, eta ez
|
nago
ni barruan. Eta gero, elurte ilun bat.
|
|
Garai joana exortzizatu nahi nuen, bai, ederretsi baino: testuan zehar ez
|
dago
nik hala uste dut behintzat iraganminik, ez dago Goiko Kaleri buruzko ikuspegi bukoliko kostunbristarik, sarreran Astarraini (Euskal Herriari) eskainitako testua kenduta (irakurle abisatuak berehala ikusiko du urtebete doi lehenagoko Ajea du Urturik dagoela, liburuan aurrera ez bezala, hitzaurre horretan).
|
|
Polita litzateke bidaia honetatik halako opari batekin itzultzea. Baina bidean aurrera, burutazio hori hausnartu, eta txorakeria galanta dela ondorioztatu dut (halaxe ohartarazi dit urrunetik etorri zaidan Teresaren ahotsak ere), eta aski noragabetua
|
nagoela
nire bidaia nahasi honetan halako erabaki bat hartzeko.
|
|
Karmeloren mezua entzun eta gero, harritua geratu naiz, eta sumindua, eta arranguratua, eta nola edo hala argitzen saiatu behar dut nahas mahas
|
dagoen
nire barrena:
|
|
a) Beharbada Dabid nik uste baino maiteminduago kezkatuago
|
dago
nirekin, bestela ez baitzuen Karmelo ni zelatatzera bidaliko. Bestalde, erantzungailua nire berri emateko erabiltzeak, argi erakusten du Dabid kanpoan dela, lanean edo, eta egunero Karmeloren mezuak entzun nahi izaten dituela neurearen antzeko aparailu baten bidez (nik bezalaxe hemendik aurrera...).
|
|
b) Goiz osoan talde osoa Dan gidariarekin ibili gara eta bazkaldu ere bidailagun guztiek batera bazkaldu nahi izan dute. Arratsalde osoan ere talde osoarekin ibili nahi ote zuten beldurrez, nola edo hala desenkusatu naiz (ez
|
nago
ni itxurakeriak egiten hasteko moduan): " Hemen bizi den lagun batekin geratua nago".
|
2001
|
|
Niri ez dit inork ezertxo ere erregalatu! Oposaketa latzak gaindituta
|
nago
ni! Atzean makina bat jende utzita!
|
|
Badakit dagoeneko ez nintzatekeela bizirik
|
egongo
nire gaitasun aposematikoei esker ez balitz; gaitasun, bidenabar esanda, egunez egun eta ikerketa luze burutsuen ondoren hobetu ahal izan dudana; ezen, gaitasun aposematikoa, idazle izatea bezala, odolean gordetzen den dohain bat baita, dudarik gabe, baina mimo handiz eta jarraitasun militarrez hezi behar dena, fruiturik umoenak lortuko badira.
|
|
S: Hori ez
|
dago
nire esku bakarrik, Felipe. Aise esaten duzu zuk.
|
|
Noraino esatea ez
|
dagokit
niri, etorkizunaren berri behar nuke izan horretarako.
|
|
Ez zen, luzaroan han egon arren, Jesusen Konpainian gelditu. Mundura zenean berriz, eta ez bere gogoz, bizirik zeukan jainkozko gose egarria?" Basauntza ur bizien irrikaz bezala; alaxe
|
dago
nere anima Zure irrikaz, Jauna", eta bizirik zeukan haurtzaroko hizkuntzari zion maitasun goria.
|
|
" Baditu Eliza Ama Santak...". Ez, adiskide, zu
|
zaude
ene kontra, eta zuk duzu auzia enekin, ez direlako sakonagoek, jakintsuagoek eta gure hizkuntza hobeki erabil  tzen dutenek. Zuk erakutsi behar duzu zertan eta zergatik dauden kontra eta, oraingoak ez balira, zertan eta zergatik egongo liratekeen orain, egungo egunean, kontra.
|
2002
|
|
Trankil, Manu. Hemen
|
nago-eta
ni, txakur guztiak zure ondotik uxatzeko esan nion, goxo baina irmoki, superman baten modura hitz eginez.
|
|
Tokatu! Amaren hitz horretan
|
badago
ni kontsolatu nahiaren azpitik berak niri buruz duen uste oker bezain tinkoa: arazoen bila ibiltzen naizela, konplikazioak gustatzen zaiz  kidala.
|
|
Baina, ordurako, beranduegi izango da", esan zion bi ertzainetan buru zenak ikasketa buruari. Ni, gezurti bat izateaz gainera, gaztea nintzen, eta, gazte izate soilagatik, ez nintzen moldae  rraza berak defendatzen zuen sistemarentzat, kontuz ibili beharra
|
zegoen
nirekin. Gaztea nintzen, susmagarria nintzen, galga berean zeuden biak.
|
|
Eta horretarako gizalegeari edo Justizia damari berari gaina hartu behar bazitzaion ere, hark berdin berdin jokatuko zuen. Gaztea nintzenez susmagarria nintzen, eta kontuz ibili beharra
|
zegoen
nirekin, zentzatzeko ordua iritsi arte behintzat. Eta ordu arte, kontrolatuta eduki behar den euli gogaikarri bat baizik ez nintzen.
|
|
Plamaren laurden bat hartzen du argazki zuri beltzak, baina neurria bezain deigarria du konposaketa ere: argazkiaren ezkerraldean
|
nago
ni, lehen planoan, burua pixka bat jiraturik kamera aldera. Susto aurpegia dut, eta kamerari begira ari naiz, tuntun baten moduan, argazkia noiz aterako banengo bezala.
|
|
Klase baten, estilo sozial baten, xarma jakin baten, emakumezkoon polita egin beharraren estereotipoa gozatuko dut! Gurasoak konturatzerako, ordea, estereotipoak baino urrutirago joanda
|
nengoen
ni: gustatu egin zitzaidan pianoa eta ez nuen pianorik gabeko etorkizunik imajinatzen.
|
|
" Ba ez, ez
|
dago
nire esku!" pasatu zitzaidan burutik, hildakoa ikustera hurbildu zen jende hartaz guztiaz gogoraturik.
|
|
Zuri ere, irakurle gazte, gauza bera gertatzen zaizu, eta hori egiten duzu euskaraz ari zarelarik ere, esan nahi duzun zerbaiten ñabardura argiago uzteko erdal esamolde batekin egiten duzunean ateraldia lagunen aurrean, ez baitidazu esango euskara hutsean ari zarenean ere beti euskara, eta euskara bakarrik, erabiltzen duzula. No me raspes, esango nizuke, baina lekuz kanpo
|
dago
nire adinean. Kontua da argitu behar dela horren arrazoia zein den, hizkuntzaren barnekoa den.
|
2003
|
|
Ez zitzaizun gustatzen haur konturik hizpidera ekartzea.
|
Nago
nik hitz egitea ere ez zenuela oso gogoko.
|
|
Etza  zu hildakoa nire bizkar gainera bota. Ni nire eginkizunak betetzeko nago hemen, eginkizun xume baina duinak, eta bete egingo ditut; izan ere, ez baditut betetzen, zertarako
|
nago
ni hemen, e?
|
|
Ixabel argi urte mordo batera
|
zegoen
nire baserritarrekiko ideia tradizionaletik.
|
|
kapeladunen aurrean, hostia altxatu beharrean aza erakutsiz, bai? Ba horren itxuroso
|
nengoen
ni tenedoreari helduta, gainera bakarren batek zera esango zukeen ni piura horretan ikusita, sardea bizi bizirik zegoela,  halakoxe tentsioa neukan besoetan, alde egingo  ote zidan edo.
|
2005
|
|
Ikaskideek txaloka erantzun zuten," Herren, Herren, Herrenko". Burumakur
|
nengoen
ni, begiak belaunetan josita; horrexek laguntzen zidan neure baitara biltzen eta han ez banengo bezala sentiarazten, hura nuen-eta modurik onena isekei eta hitzezko erasoei aurre egiteko. Juliok berriro eskatu zidan gauza bera; bere onetik ateratzen ari zela antzeman nion.
|
|
Haiek men egin zioten, pozarren, besteen algara artean, baina ez zuten ezertxo ere topatu. Denbora guztian belaunetara begira
|
nengoen
ni, tinko.
|
|
Egun osoa ez zen zortzi ordukoa, baizik eta hamarrekoa, edo hamabikoa batzuetan; nagusiak eskupekoak ematen zizkigun ordu osagarrien truke, zergak saihesteko, eta diru  tza ederra ateratzen nuen haiei esker; handik denbora gutxira, inportazioko Golf bat erosi nuen, istripua izandakoa, oso prezio onean; karrozeria berritu nion, eta motorra puntuan ipini; berria baino hobeto utzi nuen. Gurasoak harro
|
zeuden
nitaz, bizkor" aurrera  tzen" ari nintzela ikusten baitzuten, nahiz eta akiturik iristen nintzen etxera, dutxatu, afaldu eta telebistaren aurrean sofan eserita egon besterik egiteko gogorik gabe. Hain zuzen ere, sofa berria oparitu nien gurasoei, eta orobat koloretako telebista.
|
|
Adelak yogari eta barne orekari buruz eman behar zuen hi  tzaldiak jakin min handia eragin zidan; zain
|
nengoen
nire maistrak zer esango ote zuen, nerabezarotik entzuna nionarekin alderatu nahi bainuen, eta orobat urtetan irakurketen bidez ikasia nuenarekin.
|
|
Ohean
|
zegoen
nire maistra, aurpegia ubelduta, begi bat oso oso puztuta. Irribarre egiten saiatu zen.
|
|
Hain zuzen,
|
bazegoen
nigan alde bat, errai erraietan ainguratuta, Idoiak ezagutu gabea, ezkutatua nion gauza bakarra: haur baten gorrotoa, gorputza hazi ahala handituz eta korapilatuz zihoana, eta gerora" ariman jainko hotza" sentiaraziko zidana.
|
2006
|
|
–Autoetarako
|
nago
ni! Horretarako, Leioako ingurabidean sartu eta kitto.
|
|
Zuzendariak esan dit oso itxura ona duela liburuak, alagala datorrela. Eta hementxe
|
nago
ni, bultzada bat ematearren. Badakizu, Devlin agentearen eskua...
|
|
–Aizak, Terry, non
|
dago
nire ondoan zegoen agurea?
|
|
–Ongi
|
dago
niregatik.
|
|
BMWa hartu eta ospitalerantz abiatu ginen. Ziur
|
nago
nik baino esperientzia handiagoko gidari batek ez zuela istripurik izango bihurgune hartan; ni urduri nengoen, gainera. Arinki zauriturik atera nintzen autoaren hondakinetatik; Antton, ordea, ezin izan zuten salbatu, ebakuntza mahaian sei ordu baino gehiago aritu ziren arren.
|
|
–Eta zer moduz
|
dago
nire amaginarrebakidea?
|
|
" Ez dun bada pentsatuko nire iturriei buruzko informazioa ematen ibiltzen naizenik, ezta? Ez
|
zagon
nire ohituren artean, horrenbeste badakin". " Hire ohituren artean ezagutzen ez nituen gauza asko zeudean, Antonio.
|
|
Mikel hemen
|
balego
nirekin, esango lidake: ba al dakizu ez naizela oroitzen nola esaten den sugea kiswahilieraz.
|
|
–Bai, goazen, ama, dagoeneko hozten hasita
|
nago
ni. Komunerako gogoa ere badut, gainera.
|
|
" Zureak bai direla burutazioak, Asier" izan zen esan zidaten gauzarik arinena. Edo hori iruditu zitzaidan arinena niri behintzat, azken bolada hartan ohituta
|
bainengoen
nire ateraldi asko eta askoren ostean" zureak bai direla burutazioak, Asier" behin eta berriro entzuten. Hartu nuen euritakoa, egia osoa aitortu behar badut, kalerakoa zen; mendirakoa aspaldi apurtu zitzaidan eta ez nuen berria erosteko ardurarik izan.
|
|
Aita hizketan noiz hasiko
|
nengoen
ni, zerbait entzun nahi nion. Esaten nian nik!
|
|
Amonaren etxeko aldaba jo zuten. Gurasoak ere han
|
zeuden
ni bisitatzera etorrita, eta elkarri begiratu zioten, zer egin ez zekitela. Istant bateko estura izan zen, laster amonaren ahotsa entzun baikenuen bera zela esaka.
|
|
Baina ezkutuko irratiak aitaren ustearen justu kontrakoa iradokitzen zidan niri. Pare bat orduz egon nintzen Kurtekin, gehiago ez, eta eragin zidan inpresioagatik, sator lanen batean ari zelakoan
|
nengoen
ni, eta ez agintariei ipurdia miazkatzen: irrati baten botoiari batera eta bestera eragiterakoan ateratako hots kirrinkariek ez zuten niretzat beste argibiderik.
|
|
Oso ondo ulertzen nuen Angelorentzat ez zuela batere atsegina izan behar ni bezalako baten kargu egin beharrak. Aspaldi ikusi ez zuen ahaide urrutiko batek hala eskatu ziolako, horregatik
|
nengoen
ni Angeloren etxean; hori zen, behintzat, nik ezagutzen nuen azalpen bakarra, baina bat batean guztiz barregarria iritzi nion argibide horri. Bere senean dagoen inork ez du urlia ezezagun baten ardura hartzen, are gutxiago urlia hori judua bada, pasaporte faltsua badu, bere nazioko legeen ihes baldin badabil.
|
|
Behin komisarian, alferrik izan zuan hilketa gertatu zen orduan ni Triesten nengoela esatea, alferrik treneko txartelak erakustea, baina horixe duk egia, Greta hil zuten unean ni Triesten nengoela, hori besterik ez. Hilketa gertatu zen egunean, Triesten
|
nengoan
ni, bai, Gretak eta biok Miramare gaztelutik hurbil eraiki nahi genuen etxearentzat terrenoak begiratzen. Ez nian, ordea, tratua zerratzerik izan, jabea ez zuan-eta bezperan jarritako orduan agertu.
|
|
Hortzak estutu nituen. Han
|
nengoen
ni herr Haspernek ez ote zidan idazlana eskatuko. Paseatzen jarraitu zuen ikasgelako mahaien artean, ikasleen barreekin puzturik.
|
|
Elsbethen masailetan ez zen alaitasunezko zulotxorik ageri. Urduri egongo zela pentsatu nuen, urduri
|
nengoen
ni.
|
|
Listua irentsi nuen. Ez nion, ordea begiratu, ez nuen adorerik izan, ez nuen ikusi nahi izan Elsbeth oso urruti
|
zegoela
niregandik.
|
|
Italiar baten aurrean, berriz, isildu egiten zen: Hermannen etxeko emakume sorabiarra bezala, gai zen ezer esan gabe
|
egoteko
nik al dakit zenbat denboran.
|
|
Ahaztuta
|
zegoen
nirekin. Gizona hantxe utzi eta alde egiteko eskatzen zidan barrenak.
|
|
Txundituta
|
zegoen
niri begira, hildako bat piztu izan bali  tzaio bezain izututa. Irribarre egin nion.
|
|
Iritsi zuan epaiketa eguna, eta hilabete batzuk lehenago total eginda ere amestuko ez nuena gertatu zuan: ez
|
zegoela
nire kontrako froga argirik, eta libre utzi ninditean. Eta badakik harrigarriena?
|
|
Irribarre egin nion. Nazionalsozialismoak erakutsia zidan higuina zor niela agure hura bezalakoei, baina gogokoa nuen nik haren jardun eroa, eta han
|
nengoen
ni mozkor zahagi azal bat iruditzen zitzaidan urlia batekin parez pare.
|
|
Amona Erikak emandako hitzorduaren data orduak eta gainerako xehetasun guztiak errepasatu nituen. Dena zuzen
|
zegoen
nire aldetik, baina atea, amona Erikaren oharren arabera Kurten etxekoa behar zuena, ez zuen inork zabaltzen.
|
|
Negarrez hasteko gogoari eusten ari nintzen. Han
|
nengoen
ni, gazte aleman sasoiko bat, goitik behera bustita, bihotzaren taupa bizia entzuten nuela eta munduaren ipurdian usnaka. Nora joan, zer egin behar nuen?
|
|
Gero, aurreko gaiarekin zerikusirik ez zuen solas batean hasi zen, ni lasaitze aldera, ez dut zalantzarik horretaz. Jakin berri nituenak mamurtu ezinik
|
nengoen
ni, itzuri egiten nintzaion nire amorrazioaren marmarra ez zen edozeri. Halako batean, ordea, Öchler kontatzen ari zitzaidanaren tonu tristeak gaina hartu zion nire baitako saminari.
|
|
Dirua ez da bizitzan garrantzitsuena, baina dirurik gabe ezin zen ikasi. Eta ez ikastea ez
|
zegoen
nire asmoetan. Beraz, dirua zeukanarengana joatea erabaki nuen diru eske.
|
|
Marka da gero! Ez
|
nago
ni hor. Ez.
|
|
Ez zuen ezer ikusi, ordea. Oihuka hasi zen zoro moduan, hartu zuen sustoagatik batez ere, nik uste, eta ni konturatzerako etxea bete jende
|
zegoen
ni hiltzeko prest.
|
2007
|
|
–azpimarratu zuen atsoak?. Pozik
|
zegoen
nire Dioni, betiko eraman zidaten egun hartan! Horrek amorrarazi zituen gehien faxista haiek!
|
2008
|
|
âEsan nizun moduan, Londresko kontu hori, momentuz behintzat, ez
|
dago
nire esku. Beraiek dute hitza lehenik, eta orain  dik gauza asko daude lotzeko.
|
|
Urduri jartzen hasia nintzen eta elkarrizketa okerreko bidetik zihoan. Eta guztiz jakinaren gainean
|
nengoen
nire erreakzioak oso heldutasun gutxi adierazten zuela, momentuko beroaldiak gehiegi hunkitzen ninduela.
|
|
–Barkatu, lekuz kanpo
|
zegoen
nire erreakzioa. Ez nuen holakorik esan nahi.
|
|
Ametsak ditut behin eta berriz, lo nagoenean ametsak eta esna nagoenean ametsak. Nire aurpegia irribarrez ikusten ditudan imajinak
|
daude
nire ametsetan, zurekin zoriontsu nintzeneko egunak. Denborak aurrera dio eta pentsamenduek atzera tira egiten dute.
|
|
Esadazu ezetz, esadazu behintzat oraindik gogoan dituzula elkarrekin igarotako une gozoak. Badakit ez
|
zaudela
nitaz maiteminduta, baina emadazu beste aukera bat. Bigarrena.
|
|
Oraindik ere maskara zuridun pailazoekin amets egiten dut, baina ez
|
zaude
nire ondoan. Nire printze kutunak bere ondotik alde egiteko eskatu zidalako.
|
|
Non
|
nengoen
ni?
|
|
" Datorren astean Berlinera noa". Badakit ganbarako gela libre
|
dagoela
niretzat. Burua hutsik daramat.
|
|
Nora naraman erabakitzen utziko diot. Beste bat
|
dago
nire barruan, eta hark narama. Mich gehen lassen, mich fallen lassen.
|
|
Hermann eta Sagran autoan, eta ni bizikletaz. Arnasestuka igo naiz eskaileretan gora, eta ganbaran Hermann
|
dago
nire zain. Lurrean dagoen ordenagailua seinalatuz, galdetu dit:
|
|
Baina loretan eztanda egitear dagoen albarikoke arbola bere gorenean ageri da. Eta Sirak pentsatu du," zergatik ez
|
nago
ni hor?".
|
|
Ez diot kasurik egin. Lurrean
|
dauden
nire galtza beltzak hartu eta hanketatik sartu ditut. Kamiseta kendu dut eta alkandora janzten hasi naiz.
|
|
–Zer moduz
|
dago
nire anaia Eteokle?
|
|
Edo pelikula batean ikusitakoak. Itzultzen banaiz, seguru
|
nago
nire oroitzapenek beren xarma galduko dutela.
|
|
Begirunez jokatu nuen, bai, baina ez Tomasen susmo txarrak uxatzeko bakarrik. Errukia sentitzen ari nintzen, ordu gutxi barru gertatuko zitzaiona nuen buruan; bai, hori ere presente
|
zegoen
nire egiteko guztian. Galtzeko zorian dagoen senide gaixo batengatik ez zenuke egingo beste horrenbeste?
|
|
Egunsentiarekin itzultzen zunan gehienetan edo baita beranduago ere, eta horrek zirrikitua zabaldu zionan motoan paseotxo bat emateko aukerari, baina nire nahia garbi adierazi ordez, erratza hartu ninan, eta taberna pasatzen hasi nindunan bizi bizi, presa banu bezala lana bukatzeko. Eta badakin nola
|
nengoen
ni erratza pasa eta erratza pasa ari nintzela. Amorratzen!
|
|
Ez
|
egon
nire zain.
|
|
Ez
|
egon
nire zain, diotso Rosari. Segidan, taberna gaineko etxebizitzara ematen duten eskaileren atea zabaldu eta handik gora galtzen da.
|
|
Erabili duen tonu eroriagatik, esan liteke ordu arteko neke guztia multiplikatu zaiola. Ez
|
egon
nire zain! Lau hitz dira, lau hitz baino ez garbi uzteko Rosak itxi duela taberna; Tomas oso berandu etxeratuko dela, seguru asko katu sekulakoarekin; onenean, ez diola eskurik jarriko gainean; biharamunean Rosak zabaldu duela taberna; egun osoan Tomas pipertuta ibiliko dela...
|
|
...jatetxean sartu eta berehala joan baitzen telefonoz deitzera, eta handik oso laster, auto baten gurpil hotsa sentitu genuen aparkalekuan sartzen, etxekoandreak zinkurin egin zuen eta atera joan zen agertu berriak errezibitzera, eta lauzpabost polizia foralekin itzuli zen, haiek sartzen ikusita, denak batera eta segizio batean bezala, berriro negarrez hasi eta zotin batean hartu nituen, sofa batean
|
nengoen
ni eta foraletako bat nire ondoan eseri zen, eta hark kontsolamenduzko hitzak esaten zizkidan bitartean, beste bat galderak egiten hasi zitzaidan, zehazteko istripua non gertatu zen, eta nik, berriz, ez nekiela oso justu, ez nituela paraje haiek ezagutzen, baina aldapan gora joanda gertatu zela, lau bat kilometrora, agian gehiago izango zirela kilometroak, errepideak zuzen zuzen egiten zuen toki ...
|
|
Egina
|
dago
nire poema; zertarako ez dakit.
|
|
Ez dago gaizki. Oso gustura
|
nago
nere borondate gogor, ageriko eta abar honekin, baina askoz gusturago nengoke haizezkoa balitz.
|
|
Esanak esan, bada nere bihotz belarrientzat amodioa deklaratzeko era bat, era garbi eta arrazoigabe bat, eta da honako hauxe: " hemen
|
nago
ni zure ondoan, eta ez dakit besterik". Horixe da dena, bere soilean.
|
|
[Denborazko kontra argumentua.] Aurrerapenari muziñ egiñ ezkero, askok diyotena da preixtorira edo oso aspaldiko denboratara biurtuko giñakeala. Ezezkuan
|
nago
ni egotez, eta ara zergatikan edo nola dan ori: ni neroni naiz, beste asko bezelaxe, etxean urikan eta argi indarrikan gabe eta eskolan oso enbazo gutxi egiñaz azitako baten semea.
|
|
Nere identitatea ez
|
dago
nigan.
|
|
Zeren alde
|
nagoen
ni. Ez dakit.
|
|
Euskara omen da euskaldun egiten nauena. Ezezkoan
|
nago
ni: euskara da euskaldun izatetik, euskaldun bezala agertzetik eta euskaldun itxurak egitetik libratzen nauena; euskara da euskaratik libratzen nauena.
|
|
Neri, errealitatetik albait apartatzeko, antzuak iruditzen zaizkit bi bide horiek, eta bai aitzitik oso aproposak errealitatearen kartzelan barrenago sartzeko. Zentzu komun puxkat aski delakoan
|
nago
ni apartatze horretarako, baina baliteke ni, batere ohartu gabe, eroa edo hiper ideologizatua egotea.
|
|
Alde batetik, gogoa daukat etxera iristeko. Egunerokotasunak ere alde onak ditu eta nekatuta
|
nago
nirea ez den ohe batean lo egiteaz. Beste aldetik, pena handia daukat, atzean uzten ari garen herria benetan baita ederra.
|
|
Antza, beldurra ematen nion eta ez da harritzekoa. Ziurrenik ordura arte oso gizon gutxiren besoetan egona zen gure alaba, bederatzi hilabetez emakumezkoen mundu itxi batean eta bat batean, han
|
nengoen
ni, nire kokospeko eta nire betaurrekoekin. Ni neu ere beldurtuko nintzen ni bezalako batek besoetan hartu izan banindu.
|