|
2009
|
|
|
–eta orduan, Reginari zalantza etorri zitzaiolako edo, hurrengo hitza esan ez esan, isilune bat zabaldu zen, Reginak berak bizpahiru segundoren buruan hautsi zuena?: Zer hori etxeko sagar ustela da, eta
|
beste
sagarrak ustelduko ditu, neurririk hartu ezean.
|
|
|
–eta orduan, Reginari zalantza etorri zitzaiolako edo, hurrengo hitza esan ez esan, isilune bat zabaldu zen, Reginak berak bizpahiru segundoren buruan hautsi zuena–: Zer hori etxeko sagar ustela da, eta
|
beste
sagarrak ustelduko ditu, neurririk hartu ezean.
|
|
2010
|
|
|
Kontua ez zen han bukatu, Helenak etxera egin orduko, eskuetan zituèn sagarretako bat bota baitzidan, nik airean hartu nuena; gero,
|
beste
sagarra ahora eraman eta kosk egin zion, eta nik ez dakit zer gertatu zitzaidan, suaren gaineko sua piztu zitzaidala haragian, baita bat bateko haize zurrunbilo bat ere, suaren garretan Helenaren gorputzeraino eraman ninduena, bi gorputzen arteko distantziak ezabatuz; hala nengoen, bada, edo hala nengoen, ustez, Helenak bere galdera egin zidanean: –Zuk ez duzu jan behar???; eta ni nora ezean gelditu nintzen, bat batean beldur ezkutu batek atzera eragin balit bezala, harik eta begiak eskuan nuèn sagarraren azalean iltzatu eta erantzun bat aurkitu nuen arte:
|
|
|
Ez al zituen, bada, ustelduta gero sagarrak haziak askatzen, hazietatik sagarrondoak eta sagarrondoetatik
|
beste
sagar batzuk sor zitezen?; horixe egin nuen biharamunean gosalduta gero, lorategiko toki jakin batean lurperatu bainuen sagar ustela, haren hazi txikiak noizbait sagarrondo bihurtu, eta sagarrondoak sagarrak eman zitzan, beste bikote askoren maitasun ikur bihur zitezkeenak; Helenak sagar bat oparitu zidan, eta nik mila sagar emango nizkion ordainean, zinez maite zuenak jasotzen baitzuen azkenean ...
|
|
|
Kontua ez zen han bukatu, Helenak etxera egin orduko, eskuetan zituèn sagarretako bat bota baitzidan, nik airean hartu nuena; gero,
|
beste
sagarra ahora eraman eta kosk egin zion, eta nik ez dakit zer gertatu zitzaidan, suaren gaineko sua piztu zitzaidala haragian, baita bat bateko haize zurrunbilo bat ere, suaren garretan Helenaren gorputzeraino eraman ninduena, bi gorputzen arteko distantziak ezabatuz; hala nengoen, bada, edo hala nengoen, ustez, Helenak bere galdera egin zidanean: " Zuk ez duzu jan behar...?"; eta ni nora ezean gelditu nintzen, bat batean beldur ezkutu batek atzera eragin balit bezala, harik eta begiak eskuan nuèn sagarraren azalean iltzatu eta erantzun bat aurkitu nuen arte:
|
|
|
Ez al zituen, bada, ustelduta gero sagarrak haziak askatzen, hazietatik sagarrondoak eta sagarrondoetatik
|
beste
sagar batzuk sor zitezen?; horixe egin nuen biharamunean gosalduta gero, lorategiko toki jakin batean lurperatu bainuen sagar ustela, haren hazi txikiak noizbait sagarrondo bihurtu, eta sagarrondoak sagarrak eman zitzan, beste bikote askoren maitasun ikur bihur zitezkeenak; Helenak sagar bat oparitu zidan, eta nik mila sagar emango nizkion ordainean, zinez maite zuenak jasotzen baitzuen azkenean ...
|