|
2006
|
|
|
Polizia zaharrak bizar latza ferekatu zuen. Bere
|
berea
zuen keinu hura pentsatzen zuenean.
|
|
2007
|
|
|
Hau da, txalo jotzea da une honetan gure mirespena erakusteko daukagun modurik zabalena munEtorkizun hurbilari begira, eta gerora ere bai, euskaldunok jakin behar dugu moldatzen mundu zabaleko txoko guztietatik datozkigun aldaketen arabera, eta euskaldunok jakin behar dugu, ez badakigu horretara moldatzen, geure burua galduko dugula. duan, baina esan behar dugu hori ez dela bakarra kultura guztietarako. Are gehiago, Mendebaldeko kulturen erakusgarria da, eta, ikuspegi horretatik, euskal kulturak
|
berea
zuen keinua laga du alde batera, kanpotik etorriko beste bat jartzeko haren lekuan. Txarra al da?
|
|
|
Ile luzea mototsetik askea eramaten zuen beti, eta ile xerloak begien aurrera erortzen zitzaizkion biribil batean. Ahal zuenean buru kolpe batez edo eskuaz baztertzen zituen, baina mutiko ilehoriak batez ere oso
|
berea
zuen keinu bat gordetzen du gogoan: nola putz egiten zien ile xerlo matxinatu haiei aurpegitik baztertzeko.
|
|
2015
|
|
|
Bizitza bera karnabal amaigabe bat zela erantzutea otu zitzaion Erreri, graziarik ez zuen teatro bat, Veneziako maskara dantza horien modukoa, tristea, groteskoa kasik. Baina pedantetzat edo, are okerrago, poetatzat hartuko zuten beldurrez, isilik geratu eta sorbaldak igo zituen bere
|
berea
zuen keinu batean. Badakizu, ezer ez eta festa esanez bezala.
|
|
2016
|
|
|
Ordua baino lehentxeago iritsi zen neska, bere auto txikian, eta gasolindegiko dendaren eta ibaira jaisten zen ezpondaren arteko tarte estu hartan utzi zuen aparkatuta. Autotik atera zenean, hain
|
berea
zuen keinu hura egin zuen, buruari atzera eragin eta ile beltz luze hura aurpegi aurretik atzera botatzekoa, eta ibilera biziarekin egin zituen dendako aterainoko urratsak. Segituan atera zen txanda bukatu berri zuen mutila, eta bere autoa hartu eta alde egiten ikusi zuen.
|
|
2019
|
|
|
Telefonoa hartu eta berehala, hala ere, oso
|
berea
zuen keinu hura egin zuen amak, ezpainak okertuz. Ez zen garrantzizko ezer, Nerea baino ez, arratsaldean ateratzeko geratuko ote ziren jakiteko deika.
|
|
|
Raimundo Silva gelara itzuli zen, mahaitxoaren aurrean eseri zen, leihoaren ondoan, argia piztu gabe, zain. Kopeta eskuen artean bermatu zuen, oso
|
berea
zuen keinu hura, hatz puntekin ileetako erroak doi doi ukitzen zituen bestela bezala, han beste historia bat egon zen idatzirik, zeren, oraingo hau, orain hasi den hau, begiak irekirik eta erne zeuzkanak baizik ezin baitzuen irakurri, eta ez itsu batek, zeinaren hatzek, ukimena izugarri garaturik edukitzeagatik, ez baitzioten esango ile horiek daukaten kolore hori, berria, zein den.... Arratsa erortzen ari den arren, gelako argi iluna ez litzateke hain trinkoa izango alpendearengatik ez balitz, alpendeak argi zenitalari bidea ixten dio, baita egun argietan ere, eta une honetan gela barruan gaua jaioarazten du, kanpoan, bitartean, hodeien urratu geldoen artean, zeru hurbilak oraindik uzten dio eguzkiari bere azken printzek, eguzkiak itsaso atzetik pasatuz, espazioko goiko eremuetara jaurtitzen dituen azken printzek, eguratsa blai dezaten.
|