|
2008
|
|
|
Kolonbiako Cauca departamentuko Popayan Unibertsitateko aldizkarian argitaratu zuen Oteizak 1944 urtean. Sobre el Arte Nuevo en la Postguerra. Carta a los Artistas de América?, bere lehen idatzi garrantzitsua, eta ziur asko
|
bere
testurik landuena, hainbat gai jorratzen zituena: artearen eta mitoen arteko erlazioa, denboraren eta artelanaren arteko erlazioa, estetikaren eta sakratuaren arteko harremanak edo pintura muralaren arazo formalak.
|
|
|
Eskultura haietan hutsune hori giza figura batek inguratzen zuen. Orain, giza figura hori erabat ezabatu eta sakrifikatu egiten zen, eta eskulturak espazio huts hori seinalatzeko beharrezkoak diren plano minimoez bakarrik osatzen ziren19 Prozedura horrekin,
|
bere
testuetan agertzen joan ziren ideia garrantzitsuenak, hala nola ezabaketa, sakrifizioa edo hutsunea, sinbolo bakar batean elkartzen ziren, espazio huts edo vacío cronlech horren barruan. Are gehiago, espazio huts kontzeptu horren bitartez, artearen eta erlijioaren arteko harremanak ere argitu egiten ziren.
|
|
|
Oteizarentzat arteak dimentsio unibertsala duela argi geratzen da
|
bere
testu guztietan, eta Quousque tandem?! en proposatzen dituen bi ideia nagusiek, hau da, Ley de los Cambios (Aldaketen Legea) eta Estetika ezkorra ideiek, dimentsio unibertsal hori garbi erakusten dute, kultur testuinguru konkretuen gainetik, leku eta garai guztietan islatu baitaitezke. Artearen dimentsio unibertsal hori pertsona konkretu bakoitzarengan gauzatzen da:
|
|
|
liluratzeko ahala. A. Arkotxak argiki jokoa du uzten
|
bere
testu parodiko eta hipotestuaren artean, elkarren arteko tartea hobeki sentiarazteko: pastichetik parodiara pasatzen da, narratzaile desberdinak asmatuz, Marko Polo eta Rustichelloren ordez:
|
|
2010
|
|
|
37 Urte bereko urriaren 2an argitaratua, oraindik, egun, Frantzian zigor bitartekaritzaren ardaztzat jotzen da.
|
Bere
testu osoa ik. Zenbaiten artean (1997: 179 eta hur.).
|
|
2012
|
|
|
Argitaletxe handiak euskal merkatuan sartu zirenean, merkatuaren emendatzea arrazoi, itzulpen eskaseko testuliburuak plazaratu zituzten; berehala eman zioten buelta egoera horri itzulpenen kalitatea hobetuz. Ordudanik ia ia aldi berean plazaratzen dira testuliburuen gaztelaniazko eta euskarazko bertsioak eta kalitate
|
bereko
testuak ditugu bi hizkuntzetan.
|
|
2017
|
|
|
Asko garatutako mintegietatik eratorriak dira, esaterako, ia zorizko hautaketa batean, Francisco Jarautak 1992ko mintegiaren ostean editatutako Artearen eta kulturaren arteko tentsioak mende amaieran genuke, Rafael Argullol, Valeriano Bozal, Fulvio Carmagnola, Antonio Fernández Alba, Jarauta bera, Ezio Manzini eta Juan Antonio Ramírezen testuekin; edota berriz ere Jarautaren esku 1998an egindako Joeren Analisiaren Nazioarteko VII. Mintegitik sortutako Poetikak/ Politikak: kritikak eta utopiak edizioa, Gillo Dorfles, Aldo Giorgio Gargani, Josep Quetglas, Mireia Sentis, Perry King & Santiago Miranda eta Emilio Solaren testuez osatua; edo Maria José Belbelek 2003an zuzendutako Ezagutza feministak eta itzulpen politikak izen bereko jardunaldietatik eratorria, eta Eve Kosofsky Sedgwick, Wendy Brown, Gayle Rubin eta Belbel
|
beraren
testuekin. Badira ere, ordea, osotasunean editatutako liburuak, adibidez, Javier San Martínen Begirada Urduria:
|
|
|
Liturgian Biblia testuak galdu egiten du
|
bere
testu izate hori, berbazko aldarrikapen bihurtzeko: batek irakurtzen du eta elkarteak entzun.
|
|
2020
|
|
|
Espainiaren arimaz liburuaren hitzaurrea ekarri dugu hona, ohar eta gogoeta zenbait erantsirik, eta hitzaurregileak
|
bere
testuari amaiera emateko liburuaren ustezko irakurleari interpelatzen dio eta irtenbide posible bat zirriborratzen, diagnostiko partekatutik abiaturik:
|
|
2021
|
|
|
Hain justu, argi ilun jolas baten aurrean gaude: aurrerago zehazten saiatuko garenez (4.1 atalean), haitzuloaren alegorian gertatzen den operazio bera dugu (baita Edipo eta Tiresiasen pasartean gertatu bezala edota San Agustinek
|
bere
testuetan adierazi bezala ere): argi bat dago, zeina ez den benetakoa, baizik eta benetakoaren kopia desitxuratua, eta benetako argia ikusten uzten ez duen.
|
|
2022
|
|
|
8 Are gehiago, Bela eta Egiategi garaikideak izan ziren eta bigarrenak lehena aipatzen du
|
bere
testuan (Peillen, 1983b: 17; 2010:
|