|
2000
|
|
|
Eta zulo hori, zinez erraiten diat, izarrik gabeko gaua duk, zeren bizirik bainago, baina hilik banengo bezala... Eta, Urbiainerat joanen banintz ere, amak ez likek
|
bere
seme hura aurkituko, itzal bat baizik, zeren mundua jan nahi zuen gazte hura munduak jan baitzuen, finean... Eta horretarakotz, hobeki nagok hemen.
|
|
2009
|
|
|
garbia, inondik ere, garbiegia ere bai, agian? horregatik ematen baitzituen ematekoak, eta horregatik hartzen hartzekoak; Reginak, batzuetan, ume galdu bat bezala sentitu behar zuen
|
bere
seme hura, are gehiago haren jaioteguneko pasadizo hura oroitzen zuenean, txoriak leihotik sartu ondoren hormaren kontra jo zuenekoa, bertan seko geldituz, kointzidentzia hura, amari amatasun eta babes sentimenduen areagotzea ekarri behar zizkiona, premonitorioa eta adur txarrekoa zitekeelakoan; horregatik, Domingorekin noiznahi ama ama sentitzen zelako, bi aldiz ama, alegia?, baita auzi hartan? ... Domingok. Gabinok?
|
|
|
uste zuenaren kontra, deabruren batek, aita kalonjea noiznahi mintzatzen zitzaion inkuboez eta sukuboez, Nazariok errealitatea baliabide fantastikoz interpretatzea batere atsegin ez zuen arren? hartu ote zuen emaztea ametsen batean, haurra jaio baino bederatzi hilabete lehenago, adibidez, zeren
|
bere
seme hark deabruaren deabruzko semea baitzirudien. Ezin zitekeen!
|
|
|
Nazario Orbe zatitua zegoen: harro zegoen, alde batetik,
|
bere
seme hark, bere begi ninietakoak, ikasturte hartan batxilergoa bukatzekotan zegoenak, komertzioa ikasteko edo fabrikan lanean hasteko, puntu hari buruz bere zalantzak baitzituen Nazariok, gogorra behar baitzuen egiteko hura egiteko, baina baita kezkatuta ere, medikuaren kezkak kezkatuta, maila batean?, halaxe esan baitzion semeari, serio:
|
|
|
Askoz gehiagotan okertu behar izan zuen, bai, Nazario Orbek bere bizitzan muturra,
|
bere
seme hura zela kausa!
|
|
|
Bere ordua zen, bai, Nazario Orberena eta haren garaipenarena, baina
|
bere
seme hura. Domingo, potroak ukitzen ari zitzaion, zinez, showa lapurtzen ari ez zitzaion, bada!
|
|
|
Nazario Orbe ere esna zegoen, begiak erdi itxita zituen arren, azken minutu haietan zerbait disimulatzen ibili balitz bezala; esan nahi baita saiheska etzanda zegoela, Teofilo Mariari zorrotz baino zorrotzago begira, semearekin kezkatuta nonbait; aitak, baina, ez zuen asmatzen, antza, zertan zebilen
|
bere
seme hura, harik eta galdetu zion arte:
|
|
|
Nazariok zuen, beraz, hitza, eta ama eta anai arrebak hari begira jarri ziren, Domingo salbu, begiak lurretik altxatzen ez zituena; Nazario, ordea, hari begira zegoen, Domingori; Regina hizketan egon zenean ere, egia esan, semeari begira egon zen, emazteari baino gehiago; esan nahi baita ondorio garbi bat ateratzeko moduan zegoela Nazario: gutxitan ikusi izan zuen
|
bere
seme hura hain estu eta larri; mutilak, ordea, beti aurkitzen zuen ihesbideren bat ataka gaizto batean jartzen zuten bakoitzean, orain jauzi eta orain zilipurdi, eta egokiera hartan ere aterako zen nonbaitetik; baina ez zen ateratzen; eta Nazario, aurreko urteetan semea mila bider zigortu izan zuena, garai hartan ez bezala, mutilak Beñardorekin izan zezakeèn antzekotasuna ere ez zitzaion Nazariori hainbestekoa iruditu, ausaz, une hartan, seguru ezetz?, errukitzen hasi zen; eta, halere, itxaron zuen segundo bat, bi segundo, hiru, lau, bost, aita semeei begira zeuden mahaikide guztiak, hain zen nabarmena aitak Domingori so egiten ziòn modua?, sei, zazpi?
|
|
|
Askoz gehiagotan okertu behar izan zuen, bai, Nazario Orbek bere bizitzan muturra,
|
bere
seme hura zela kausa!
|
|
|
Bere ordua zen, bai, Nazario Orberena eta haren garaipenarena, baina
|
bere
seme hura –Domingo– potroak ukitzen ari zitzaion, zinez, showa lapurtzen ari ez zitzaion, bada! Eskarmentua eman behar zion mutil lotsagabe hari, lehenbailehen eman ere, argi eta garbi ikus zezan han nork agintzen zuen!
|
|
|
Nazario Orbe ere esna zegoen, begiak erdi itxita zituen arren, azken minutu haietan zerbait disimulatzen ibili balitz bezala; esan nahi baita saiheska etzanda zegoela, Teofilo Mariari zorrotz baino zorrotzago begira, semearekin kezkatuta nonbait; aitak, baina, ez zuen asmatzen, antza, zertan zebilen
|
bere
seme hura, harik eta galdetu zion arte:
|
|
|
etxeko poza zen –beti mugimenduan eta beti planak egiten–, baina baita etxeko negar malkoa ere, guztiak mareatzen zituena, bai etxean bai ikastetxean, ez baitziren bakanak gurasoei handik ere igortzen zizkietèn oharrak, tinta gorriz idatziak, portaera txarragatik; Domingo, beraz, ume problematikoa zen, bera zegoèn tokian ezkutatzen baitzen haize zurrunbiloa; ume bihurria zen arren, baina, bihurgunerik gabekoa zen: garbia, inondik ere, garbiegia ere bai, agian... horregatik ematen baitzituen ematekoak, eta horregatik hartzen hartzekoak; Reginak, batzuetan, ume galdu bat bezala sentitu behar zuen
|
bere
seme hura, are gehiago haren jaioteguneko pasadizo hura oroitzen zuenean, txoriak leihotik sartu ondoren hormaren kontra jo zuenekoa, bertan seko geldituz, kointzidentzia hura, amari amatasun eta babes sentimenduen areagotzea ekarri behar zizkiona, premonitorioa eta adur txarrekoa zitekeelakoan; horregatik, Domingorekin noiznahi ama ama sentitzen zelako –bi aldiz ama, alegia–, baita auz...
|
|
|
Nazario Orbe zatitua zegoen: harro zegoen, alde batetik,
|
bere
seme hark –bere begi ninietakoak, ikasturte hartan batxilergoa bukatzekotan zegoenak, komertzioa ikasteko edo fabrikan lanean hasteko, puntu hari buruz bere zalantzak baitzituen Nazariok– gogorra behar baitzuen egiteko hura egiteko, baina baita kezkatuta ere –medikuaren kezkak kezkatuta, maila batean–, halaxe esan baitzion semeari, serio:
|
|
|
Nazariok zuen, beraz, hitza, eta ama eta anai arrebak hari begira jarri ziren, Domingo salbu, begiak lurretik altxatzen ez zituena; Nazario, ordea, hari begira zegoen, Domingori; Regina hizketan egon zenean ere, egia esan, semeari begira egon zen, emazteari baino gehiago; esan nahi baita ondorio garbi bat ateratzeko moduan zegoela Nazario: gutxitan ikusi izan zuen
|
bere
seme hura hain estu eta larri; mutilak, ordea, beti aurkitzen zuen ihesbideren bat ataka gaizto batean jartzen zuten bakoitzean, orain jauzi eta orain zilipurdi... eta egokiera hartan ere aterako zen nonbaitetik; baina ez zen ateratzen; eta Nazario, aurreko urteetan semea mila bider zigortu izan zuena, garai hartan ez bezala –mutilak Beñardorekin izan zezakeèn antzekotasuna ere ez zitzaion...
|
|
|
Hala, bada, Reginak ote zuen errua? Edo, berak –Nazariok– uste zuenaren kontra, deabruren batek –aita kalonjea noiznahi mintzatzen zitzaion inkuboez eta sukuboez, Nazariok errealitatea baliabide fantastikoz interpretatzea batere atsegin ez zuen arren– hartu ote zuen emaztea ametsen batean, haurra jaio baino bederatzi hilabete lehenago, adibidez, zeren
|
bere
seme hark deabruaren deabruzko semea baitzirudien. Ezin zitekeen!
|
|
2011
|
|
|
baina bi aukera haien artean. Urgainen geratu edo Gallartara itzuli?, lehenengoaren alde lerratu zen, lekuz aldatzea erabakirik onena zelakoan, semeak, pixkanaka, aitaren borroka politikoa ahantz zezan; denborarekin, baina, damutzera ere iritsi zen Gisela hartutako erabakiaz?
|
bere
seme hark berant gabe aurkitu baitzuen aitaren ordezko erreferentzia: Atilano.
|
|
2013
|
|
|
Amak ez zuen sinesten: dudak ere etortzen zitzaizkion tarteka, hain zegoen aldatua
|
bere
seme hura, bere azal zurbil koloregaldu harekin eta bere begi nekatu haiekin: semea, kanpoan lauzpabortz urte egin arren, hogei urte zaharragoa itzuli zitzaion!
|
|
|
Raissa gezurretan ari zen. Berak bakarrik baitzekien zenbat nozitu zuen anitzetan galdutzat jotzen zuèn
|
bere
seme harengatik, munduan atentatu suizidaren bat agitzen zenean, noiznahi, beraz?
|
|
|
Dionixiok behera begiratzen zuen, pentsatzeko jarreran, eta hala, emaztearen gaineko hausnarketari semearen gainekoa zerraiola, zer bestela, emaztea eta semea baitzituen kezka nagusi!?, harekiko harremanak aztertzeari ekin zion.
|
Bere
seme hura, hainbeste maitatu izan zuena baina galdutzat zuena jada. Okerrena, hala ere, ez zen hori, baizik eta Pedrok aitaren lantegia laga eta sekulako arrakasta lortzen ari zela, itxura batean, herriko politikan.
|
|
|
Amak ez zuen sinesten: dudak ere etortzen zitzaizkion tarteka, hain zegoen aldatua
|
bere
seme hura, bere azal zurbil koloregaldu harekin eta bere begi nekatu haiekin: semea, kanpoan lauzpabortz urte egin arren, hogei urte zaharragoa itzuli zitzaion!
|
|
|
Raissa gezurretan ari zen. Berak bakarrik baitzekien zenbat nozitu zuen anitzetan galdutzat jotzen zuèn
|
bere
seme harengatik... munduan atentatu suizidaren bat agitzen zenean –noiznahi, beraz– zer erranik ez: entzuten zuen berri gaiztoa irrati edo telebistatik, eta entzun ahala hasten zitzaion bihotza lauhazka, gero eta abiada bizkorragoan, segundo ezin luzeago batzuen ondoren pausatzera eta bere ohiko erritmora itzultzen zen arte; gero, telefono deiak egiten zituen hedabideetara –interneten sartzen ere ikasi zuen, halako batean–, xehetasunen bila, ea atentatugileen zerrenda ematen zioten...
|
|
|
Dionixiok behera begiratzen zuen, pentsatzeko jarreran, eta hala, emaztearen gaineko hausnarketari semearen gainekoa zerraiola –zer bestela, emaztea eta semea baitzituen kezka nagusi! –, harekiko harremanak aztertzeari ekin zion.
|
Bere
seme hura, hainbeste maitatu izan zuena baina galdutzat zuena jada... Okerrena, hala ere, ez zen hori, baizik eta Pedrok aitaren lantegia laga eta sekulako arrakasta lortzen ari zela, itxura batean, herriko politikan.
|
|
2017
|
|
|
Katilina Erromako gizon gaizto hark ez zuen seme bat baizik, eta hura ere ja adinetara heldua, obedientea, bere agindupekoa eta aski prestua; eta guztiarekin ere, bere desira desordenatuak Aurelia zeritzan andre batekin konplitzeagatik, hilarazi zuen
|
bere
seme hura, zeren hura bizi zeno, haren beldurrez, ez baitzion Aureliak behatu nahi (Salustio, De Catilinae conjuratione, 15 k.).
|
|
2021
|
|
|
Oinordeko galduaren amak Untonbinde ezagutu zuen, eta poz handia hartuko zukeen bere semea horren printzesa ederrarekin ezkontzeko itzuliko balitz. Erregeak berriz,
|
bere
seme hura ezin aurkitu zela, eta beste semeren batekin ezkondu zuela erantzun zion. Untonbindek ordea, ez zuen horrelakorik nahi izan, eta harri eta zur utzi zituen guztiak.
|
|
2023
|
|
|
Lalande Massuren ikustera igorri zuen, behar orduan armadaren sostengua ukan zezakeen jakiteko. Lalanderi Philippe
|
bere
semea harekin ekartzea eskatu zion ere. 9etan, Pompidou ministroen kontseilua
|