|
2006
|
|
|
|
Bera
negarrez hasteko zorian zegoen eta ni amorrazioari eutsi ezinik, ederra! Elkarrekin geunden eta ez geunden elkarrekin, argitik ilunera bitarteko tartea egiten ari zen bion artean.
|
|
2008
|
|
|
Eta horrexegatik guk eskerrak eman nahi dizkiogu ama horri. Bere sufrimendua gure poza izan delako, bere zorigaitza gure zoriona,
|
bere
negar malkoak gure irribarreak, eta lerro hauek sekula irakurriko ez dituen arren, zera esan nahi diot, bere alaba primeran dagoela eta ume zoriontsua dela, berak nahi zuen bezalaxe.
|
|
2009
|
|
|
Gutun bat idatzi berri ziguk, aita amek jakin gaberik, sorterrian utzitako lagunoi; nire helbidera bidalia dik gutuna, baina koadrila guztiari zuzentzen ziok, aldi berean eskatuz, arren, ez diezaiogula erantzunik bidal, etxetik institutura eta institututik etxera dabilela eta ordu luzeak ematen dituela bere gelan bakartuta, ezertarako gogorik gabe, ezer irakurri gabe, musikarik entzuteko ere irrikarik gabe, hantxe, leihotik begira, badatozela autoak, badoazela autoak, dzu eta dzu, hantxe, Bernabeuren ertza mehatxuka, burlaizez... Inorekin harremanik ez, familiarekin hitz juxtuak; tartean tartean, guri idazteko adorea ateratzen omen zian, baina duela gutxi arte ez duk ausartu postaz bidaltzera; gure bizimodua imajinatuta, gugatik gozatzen duela, eta aldi
|
berean
negar egiten beragatik; ez erantzuteko, arren, ez erantzuteko; bestela, aitak...
|
|
2011
|
|
|
Barrakoi bat ikusi zuen eta izito. Segitzeko konbentzitu nahi genuen baina
|
bera
nigarrez. Bere burua lurrerat bota zuen.
|
|
|
Goizean eraman nuenean, motxilari begiratzen zion eta zerbait igartzen zuen. Nik esan nion dendara nindoala eta
|
bera
negarrez geratu zen, baina ez zegoen beste irtenbiderik. Itzultzean Anjelen eskutitz bat nuen Norvegiatik iritsia.
|
|
|
Arrazoiarekin fededuna naiz? Ba ez dakit, baina bueno, otoitzaren beharra baldin badut, ni baino indartsuagoa den norbaiti, gorago dagoen norbaiti apelatu behar baldin badiot, eskatu behar baldin badiot,
|
bere aurrean
negar egin behar baldin badut eta nire barnetik hori ateratzen baldin bada, ba ni, neurri batean fededuna izango naiz. Eta hori izan zen pixka bat bide horretara eraman ninduena.
|
|
2012
|
|
|
" Amorante" hitza entzuten duen bakoitzean dardaratu egiten da eta burua makurtzen du.
|
Bere
negar zotin tristeak entzuten ditut iluntasunean. Lotsaturik dago.
|
|
2019
|
|
|
Mateletan, malkoen berotasuna nabaritu zuen. Eskua Marcialen amaren beso gainean pausa zezakeen,
|
bere
negarren ildoa ixteko. Baina ez zen mugitu.
|
|
2022
|
|
|
Eta ezbeharra izan zen, jauna, Catalinari
|
bere
negarra itzuli ziona, zeren uztaila amaitzear zelarik, Estebanek, jada nire aitarenekoan hankan tiro egina, arratsalde batean, abel  tzantzatik itzultzean, beti izaten zuen rictus serio harekin, nabaritu zuen ezen bihotza, hain gogor ponpatzetik ezer ez ponpatzera pasatu zitzaiola, eta ezkerreko besoari helduta eta ai, ai, ai oihuka, bere lanpasaren gainera erori zen begiak zabal zabalik.... Miguel, zeina gaztandegitik etxera bueltan baitzihoan, Catalina, pertxenta, ondoan zuelarik, Esteban sorostera joan zen korrika ikusi zuen orduko, esanez:
|
|
2023
|
|
|
Hortxe behean, sotoan, gonak jaso ditinat, arratsaldean parkean bezalaxe, ez dakin zeinen indartsua den, jaso egiten nindinan, eta jaitsi eta igo eta jaitsi eta igo, bere zer hura sartu sartuta... eta ni, inozoa, poltsikoan egur zatiren bat zuelakoan, esaten zuen barreka Rozinak maindire garbien artean, Tereren parpailetan bil bil eginda; eta nik egur zati hari heldu, oso leunkiro, noski, poltsikoan eskua sartzeagatik haserretu ez zedin, ez nekinan zer zen, eta ni bi eskuekin bila eta bila, gona artean neukanan eta ukitu egin ninan, oso emeki, konturatu ez zedin, orain gora, orain behera, gora, behera, gora, behera... poliki eta kontu handiz, ea zer ote zen, eta gero eta gogorragoa zunan, zera, hau ez dun egurra, esan ninan ahots ozenez, esku artean neukanari begira, gero berari begiratu nionan, begiak itxita zeuzkanan, arnaska, gehiago, esan zinan, gehiago, neuk ere egingo dinat... eta eskuak gora eta eskuak behera jardun nindunan, indar gehiagoz, bizkorrago, zoratu egin ninan, eta ni neu ere bai... Tere, ai, Tere... eta gero belauniko jarri zunan nire aurrean, barkamen eske, ni eserlekuan nengonan eserita, arropa janzten, eta
|
bera
negarrez, estutu egiten nindinan eta eskuak bustitzen zizkidanan, hain ondo mintzo zunan esanez bere ametsetan nindukala ezagutu aurretik ere eta oso bakarrik sentitzen zela herrialde honetan, mundu zaharreko bere etxera itzultzeko irrikitan zegoela, amak sarri idazten ziola itzultzeko eskatuz, denak etxetik alde eginak zirela, inor ez zegoela etxaldea zaintzeko, anaia guztiak hemen, Ameriketan; ... Tere, ai, Tere... eta lurrera erori gintunan, lurrean bertan jo geninan berriro...
|
|
|
Jakin dezala zu hor zaudela eta ez dagoela bakarrik, eta elkarrekin pasako duzuela. Ahal badu esan dezala zer sentitzen duen eta zu bigarren planoan gelditu, entzuten, entzute aktiboa, isiltasun aktiboa,
|
berak
negarra, garrasia edo hitzen bitartez adieraz dezan lagundu. Zer behar duen galdetu, atera, ibili, beste leku batera joan, leihoa ireki...
|