2001
|
|
Erabateko anabasa. Sergio, ohe ondoko leihora hurreratu eta handik begiratuta
|
bere
etxea ikusten zela konturatu zen, eta Danielaren etxea, Manurena, bizilagunaren lentzeria koloretsua zintzilikatua, Herminio zenaren egongela abandonatua...
|
|
Emaztearen irrikak, desioak eta izaera ez dira kontuan hartzen. Maiz gertatzen da senarraren etxekoek emazteari
|
bere
etxekoak ikustera joatea galaraztea. Gutunik idatzi edo telefonoz mintzatzea ere bai.
|
2009
|
|
Ez zuen berriz
|
bere
etxea ikusiko. Etxe zoragarria, zinez, Van Corland auzoan.
|
2011
|
|
Nathaniel Hawthorne ren. Wakefield? ipuineko protagonistak, Wakefield jaunak, emazteari egun batzuetako bidaia egin behar duela esan eta Londres erdian zalgurdia hartzen du, kalearen buruan jaitsi eta etxetik gertu prestaturik duen bizitokian ezkutatzeko; handik
|
bere
etxea ikusten duelarik, emaztearen eta zerbitzarien joan etorriei erreparatuz ematen ditu hogei urte; horien buruan, alde egin zuen bezalaxe itzultzen da etxera goiz batez, ezer gertatu ez balitz bezala, eta, Hawthornek dioenez behintzat, senar zintzo baten moduan ematen ditu ondoko urteak emaztearekin.
|
2015
|
|
Huarte izan zen, hain zuzen, Itsasondon eduki zutena, nire lagunaren arrebak, Txikiak eta beste batzuek bahitua. Mikel Aramendirekin kontu hauetaz hizketan ari nintzela, meatze zulo hori zein zen azaldu zidan, eta nola Txikiak, zuloaren sarreratik bertatik,
|
bere
etxea ikusiko zuen, han Beheko Kalean. Geografikoki kokatzen saiatu nintzen; ondorio harrigarri bat atera nuen; Aramendiri galdetu eta baietz:
|
|
–Aitak orain
|
bere
etxean ikusten ditu; zuk ez duzu etxerik, Sestaon edo hor? –Sestao, lau eta gau hitzekin errimatzeko gai balitz bezala ahoskatu zuen eta, gelan sartu zenetik lehenengoz, begietara begira gelditu zitzaion.
|
2018
|
|
Nire aitak, nolanahi ere, laster aurkitu zuen modua erretilu zamatuak eramateko debekuak bere eraginkortasunari ezarritako mugak saihesteko. Ohikoa bihurtu zen
|
bera
etxean barrena ikustea orgatxo bati bultzaka, garbitasunerako tresnak, mopak, eskuilak zeramatzala, guztiak ere logikarik gabe baina beti txukun atonduak, teontzi, kikara eta platertxoekin batera, halako moldez non txerpolari baten eskorga ematen baitzuen. Jakina, jangelan zerbitzari lanak egiteari uko egin behar izan zion, ezinbestez, baina orgatxoari esker gai zen lan sorta harrigarri bat egiteko.
|
|
Alde zaharreko apartamentutxo batean bizi omen zen, sukaldea eta logela batera zituen estudio txiki batean, alokairuan. Noizbait autobus linea berbera hartu zutelako zekien hori beste zerbitzariak, baina ez zen
|
bere
etxea ikustera iritsi, ez zuten horrelako harreman esturik, ez zuten konfiantzarik. Ez berarekin ez beste inorekin, lanean ez behintzat.
|