Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 67

2004
‎Berau, 1634eko matxinadan, formulatu zen honezkero. Gatzaren gaineko zerga edo monopolio ezarri behar zuenaren aurka altxatu zen Bilboko herria eta beste batzuk . Gemikan bildu zirelarik matxinoek aldarrikatu zuten benetako bizkaitarrak menditarrak zirela, mendiko biztanleak eta ez hiriko kapa beltzadunak.
‎Bilbo inguruan, garai horretan, hainbat gabon kanta argitaratu ziren, goian gogoratu izan dugun legez. Mogel eta astarloatarren artean, ideiak behin eta berriz errepikatzen dira eta formula jakin batzuk egile desberdinen kopletan agiri zaizkigu: Adibidez borrokarako deialdia egiten den unean, euskaldunak «emetu» ohi direla salatuz.
‎Funtzio komunikatiboa barik, erakusle bereizgarritzat hartzen zuen. Eta hizkuntza izan lukeen bezala berpentsaturik berrasmatzen saiatu zen, balizko printzipio batzuen arabera , hizkuntzaren komunikazioaren funtzioa bigarren mailan alboratuz. 1893ko Larrazabaleko hitzaldian, helburu garbia erakusten du:
‎Bizkaiko berregituratzea burutu litzateke bere kabuzko asmaturiko paradigmapean. Euskara eta Bizkaiko historia berrasmatu beharra zegoen, printzipio jakin batzuen arabera , aurretiaz eta aurreiritziz erbestekotzat definitzen zena desagertarazteko eta beraz gizarte mota berria eraikitzeko, pentsamolde guztiari ikuspegi teokratikoan oinarriturik.
‎Eta horrez gainera, populu eta hiriko burgesiaren arteko klase desberdintasuna, ohiko bizimoduan eta ohituretan nabarrnen desberdina zen. Ezkondu aurretik, emaztegaia Bilbora bidali zuen, hilabete batzuetarako mojen kolejiora, garaiko burgesiaren manerak eta usadioak hartzeko eta bereziki gaztelaniaz ikasteko. Beraz, euskara, baserritar populuarentzat baino ez ote zen baliagarria?
‎Hortik ere, urte batzuk geroago, Orixek egin zion kritika: euskera gaixoak operazio asko dauzka egin bearrak, eta, guztiak batean egin ezkero, illiteke (1).
‎Horretan ere nabari daiteke Aranaren desagertu ondorengo urteetan bere ekimenak izan zuen indarra Euskal Administrazioan. Sabino hil eta urte batzuetara (1917), abertzaleek eskuratu zuten Bizkaiko Foru Aldundiaren gobemua, Ramon de la
‎Testuen itzultzaileak zintzo zintzo bete zituen Sabino Aranaren arauak, eta ugari sartu ere (2). Horietako batzuk baziren ordurako Euskaltzaindiak sortua bere lehen ekimenetan ontzat emandako hitzak (3). Sabino Aranaren eragina, beraz, XX. mendean euskara juridiko administratiboan hasiera hasierako ahaleginean dago, gerorako ere gerra denboran Euzko Jaurlaritzaren eskupean egingo zenaren aurrelari (4).
‎Sabinoren txaloak eta goresmenak merezi zituen abade bizkaitar zenbaitzuren euskal sermoilaritza berriak, euskaraz erlijio egiak modu egokietan zertzen zituena. Haren heriotzondoan ere, ekimen horretan jardungo dute biztaitar abade batzuek , euskalgintzari heltzeko puntuan eta katolikotasunaren mezua euskara garbian zabaltzekotan, gerora Jaungoiko zafe bazkuna izango dena sortuz, garbizaletasunaren errekatik.
‎Labur zurrean esanda, haren ideia batzuk zalantzan jartzekoak badira ere egun eta gure iritzipean, agerikoa da haren ekimenaren ondorioa, luze eta zabal baldintzatu duena Bizkaiko eta Euskal Herriko euskalgintza. Horrek, zalantzarik gabe, on gaitzak eta argi ilunak izan ditu.
‎Ezkerraldeko fabriketan erdaldunak trumilka sartzen ziren eta Bizkaiko kaletarrek euskara pidjintua zerabilten, Sabinok euskararen idaztea, eta «euzkera ona» hiztegi garbi batekin idaztea bultzatu nahi izan zuen. Euskara hobearen egiteko lparraldeko idazleen tradizioan eta Hegoaldeko batzuen idazkietan hitzak aurkituko zituen, baina idazki horik ez ziren inon erosgai eta sarritan jadanik euskaran errotu hitzak ez ezagutuz bere izparriak eskaini zituen.
‎Gero, Andima Ibinagabeitiak Parisen joera berria izan zuen, nahiz gipuzkera osotuan idatzi, euskal liburu zahar eta berrietarik sustraitu hitzen biltzen zebilen, biltzen eta eskaintzen. Honela Euzko Gogoan sabinista amorratu bakan batzuek izparrizaleek jarraitu bazuten hala nola Jemeindar Zeferin, gehienek gipuzkera osotuan, aldiz Eganen K. Mitxelenaren zuzendaritzapean eta haren eredua jarraikiz pixkanaka gipuzkera osotua, benetan beste euskalkiez osatzen hasi zen. Mirande eta biok gure gipuzkera osotuan «h» ak sartzen hasi ginen.
‎Sabindiar euskara horri bihurtzeko joan den mendeko hirurogeita hamargarren urteetan idazle berriek, sabinismoak baztertu nahiz, euskaniolera jo zuten. Ustez eta Sabinok asmatu zituen hitz batzuen baztertzen hasi, hala nola idatzi izkribatu erabiliz guk generabilan jakintza hitzaren ordez, zientzia espainolkeria. Ulergarriago izateko, omen?
‎enda, Gotzon, gotzain, eta beste. Hitz zaharkitu batzuk berpiztu zituen: agintari, idatzi, baita zubererazko ahul, zinegotzi.
‎Sabinok behintzat azpimarratu zuen Iparraldeko abertzale bun, 1 batzuek eta Hegoaldekoek ere onartu ez dutena, euskara da euskotarren hizkuntza, beti erdaldun motz gelditzen zazikigunean eta zer egin behar dugun agindu nahi digutenak. Sabino beraren eragina hizkuntzan ezpada hain handia izan, gure kultura hurbil lokartua esnatu zuen.
‎Uste dut, kritikoki bada ere, Sabino Arana eta haren ondokoen idazkiak (berrogei eleberri) gazteek ezagutu behar lituzkela, desagertzera doan gizarte baten ispilu direlako. Zorionez berriz jatorrizko hizkuntzan ematen zaizkigu, klasikoetan agertu ez zirenak, honela gazteek jakingo dute kaletar erdaldundu intelektual batzuk edo sindikalistak bazter utzita zer zen, euskaldunen Euskal Herri gehiena kontserbadore zelarik, pentsamoldea eta oraindikan gehien bat baserritar zen gizarte baten egoera. Denbora berean ikusiko dute idazle guztien joera kostunbrista bazen, hizkuntzan ez zutela denek Sabino Arana jarraitu.
‎hiperbizkaieraren eredu hori onartu eta zabalduko dutenak. Horietako batzuk , hala nola Arriandiaga, Etxaide, Soloeta Dima eta, bizkaierazko joera garbizalea beste euskalkietara hedatzen ahaleginduko dira (266).
‎(269) < < Historia (lariaren) ren subjektibotasuna eta askotariko interes eta ikuspegiak euskala­ ritzaren historiaren esparruan ere antzeman daitezke: Esate baterako, ikerlari batzuk Arana Goiri­ ren lanetan hitz berri ugari sortzea, beste hainbaten asmakizunerako iturri izatea eta, horren bitar­ tez, euskaran tradizio aski luzea zuten mailegu 1atin erromaniko asko ezabatzen saiatzea azpimarratu dute; beste zenbaitek, aldiz, Larramendiren eraginarekiko haustura nabarmendu dute, horre1a euskaldunen jatorri iberikoa eta, ondorioz, euskaldunen Espainiarekiko lotura deuseztu as...
‎Ez ga­ ra gauza munduan zenbat arraza mota dauden jakiteko. Ikertzaile batzuek hi­ ruko sailkapena egiten dute, arraza handien artean beltzak, horiak eta zuriak aipatuz; beste batzuek, berriz, hirurogeikoa. Denak dira arbitrarioak.
‎Ez ga­ ra gauza munduan zenbat arraza mota dauden jakiteko. Ikertzaile batzuek hi­ ruko sailkapena egiten dute, arraza handien artean beltzak, horiak eta zuriak aipatuz; beste batzuek , berriz, hirurogeikoa. Denak dira arbitrarioak.
‎Ez gara horretaz luzatuko. Harenean, batez ere, hizkun­ tzarena ukituko dugu, baina honena ulertzeko beste puntu batzuk ere bai: arra­ zarena, zehazki.
‎Garaiko datu estatistiko­ en arabera, Bilbaoko hiritaren artean euskaldunak halako bi dira abizena es­ painola dutenak, 3.537 erdaldun 1.724 euskaldunen aurkez (21). Orobat, eskola nazionaletako maisu maistrak gero eta gehiago dira Bizkaian, 1894ko datu estastitikoen arabera, euskal abizenekoak 154 eta erdal abizenekoak, al­ diz, 129 Baina euskal abizenekoen kopuru hori oraindik areago murriztu be­ har da, baldin kontuan hartzen bada, horietako batzuek , Espainian jaiotakoak izaki, Euskal Herria mespresatu egiten dutela, euskara ez dakitela, edo, jakin­ da ere, gorrotoa diotela: «Total, que son muy contados los que(...) son biz­ kainos de naturaleza y en ideas, y los únicos en rigor que Bizcaya debiera sos­ tener para educar a sus hijos» (22).
‎Esandako arrazoi hauengatik guztiengatik, euskal gizarteak bizi duen ustel­ keriaren ondorioz, euskal arrazaren garbitasuna arriskuan dagoela iruditzen bai­ tzaio, haren defentsarako, neurri jakin batzuk hartzea proposatzen du, inmigratu­ entzat murriztaile izango direnak, horien artean bat, beti ere Euskadi independente hipotetiko batean, atzerritarrei sarrera debekatzea (27), eta bi, bertan kokatuak daudenak atzerritar gisa hartuak izatea, hots, gizarte bizitzan isolatuak edukitzea (28). Maketoen inbasioari gain hartzeko aterabide bakarra, erabateko isolamen­ duarena da (29).
‎Horregatik, hizkuntzaz aldatuta ere, ez luke nazio batek bere iza­ tea galduko (33). Beraz, harentzat hizkuntzak ez bide du zerikusirik ez pentsa­ menduaren antolaketan eta ez eraginik mundu ikuskeran, hizkuntzalari batzuek aitortzen dioten bezala. Bigarren ezaugarria da, euskara, literaturarako ez ezik, herritarrak irrelijiositatea eta inmoralitatea dakartzaten atzerritarren kontra de­ fendatzeko ere erabili behar dela, hura «babes» eta «kontrahorma» gisa hartuz, alegia (34).
‎Aranak, euskararen gizarte eragile gisa, hainbat ekintzatan parte hartzen du. Erakunde mailan, Bizkaiko Diputazioari Euskarazko Katedrari laguntza emateko eskaria egiten dion aldi berean (43), haren bizitza indartzeko bitarte­ ko eragingarri batzuk ezartzea proposatzen du, hala nola ikasle saiatuenentza­ ko sariak ezartzea, bertako ikasleen artean euskarazko lehiaketa publiko bat antolatzea literatura eta euskalaritzan, eta euskarazko liburu literario eta zien­ tifikoak idazteko laguntzak ematea (44). Izan ere, pozgarria da adineko jen­ dea euskara ikasten ikustea.
‎«autor veracísimo que, al tratar del cambio de a en e cita este ejemplo» (64). Berak herrian aita seme batzuei en­ tzuna, Kanpionek ez ezik, aita Uriarteren bertsoetan ere badatorrela gainera­ tzen du aita Akesolok (65). Hain anarkia handia aurkitzen den ortografiaren gainean, ordea, ez dira irizkideak.
Batzuek uste dute, hauen artean Akesolok (77), Arana euskarazko bere la­ netan agertzen dela «barriztaria, eta aztertzaille eta kritikalari zorrotza», eta eus­ kalariek horietara jo luketela «zer irakatsi dauan eta nondik norako bi­ deak artu eta urratu dituen jakiteko». Teorian proposatutakoak praktikan nola aplikatzen diren jakitea argibide izan ohi da eta saiatuko gara alderdi hori ere aztertzen.
‎Zerrenda horien edukiaz, ordea, ohar batzuk egin beharrean gaude: lehe­ nik, zerrenda horietan agertzen diren zenbait hitz berri errepikaturik datozela; bigarrenik, zerrenda horietako hainbat hitz erro beretik eratorrita osaturikoak dituela egileak; hirugarrenik, berak euskara zaharretik hartutakotzat dauzkanak ere tartekatzen dituela, hala nola arrotz (extranjero), uin (ola), itz (palabra), ler (pino), lats (arroyo), baita euskara zaharretik hartutakaoak ere, hauen ar­ tean andera (señora), gogo (espíritu), euzko (cada pueblo vasko), eskar (mer­ ced, gracia), eta besterik.
‎Aranak zein neurritan asmatu zuen ala ez, beste kontu bat da, zenbait puntutan kritikatzekoa, beste batzuetan ez hainbeste, eta besteetan uste den baino gehiagotan, agian, txalotzekoa. Eta honen froga da Aranak asmatu edo eratutako hainbeste hitz txertatuta daudela, batzuk bes­ teak baino gehiago, ez gaurko hiztegietan bakarrik, baita ahozko zein idatziz­ ko erabileran ere. Hona hemen zerrenda horietatik jasotako hitz batzuk, be­ rak berritzat dauzkanak:
‎Eta honen froga da Aranak asmatu edo eratutako hainbeste hitz txertatuta daudela, batzuk bes­ teak baino gehiago, ez gaurko hiztegietan bakarrik, baita ahozko zein idatziz­ ko erabileran ere. Hona hemen zerrenda horietatik jasotako hitz batzuk , be­ rak berritzat dauzkanak: abenda (raza), aberri (patria), abertzale (patriota), abeslari (cantor), abesti (canto), abixen (apellido), adimen (inteligencia), ar­ pidedun (suscriptor), autetsi (elegir), batzoki (círculo, sociedad), bazkun (so­ ciedad), bildegi (depósito), edesti (historia), erdeltzale (erderáfilo), ereslari (músico), eresti (pieza musical), euskeltzale (euskeráfilo), Euzkadi (toda la nación vaska), euzkelgi (dialecto del Euskera), garagardo (cerveza), gotzon (ángel), gudari (soldado), ikastola (escuela), ikur (signo), ikurrin (bandera), ikurton (sacramento), irarkola (imprenta), ixenorde (seudónimo), izki (letra), laurleko (peseta), ludi (tierra), margo (color), oben (pecado), opaldu (dedi­ car), orlei (berde), sendi (familia), ugaztun (mamífero), zenbaki (número), etab., edota beste iturrietatik hartuak, Hervás enetik, adibidez, margo (color) bezala.
‎Ibon Sarasolak bere Euskal Hiztegia n ohartarazten duen bezala (80), hitz horietako batzuk abenda, batzoki, eresti, ereslari, ikurton, hizki, margo, oben, eta horrelakoak, egungo hiztegietan sartuta dauden arreo, gutxi erabiltzen di­ rela. Bego.
‎Bego. Edota beste hitz batzuk , garagardo bezala, ez direla hiztegi ho­ rretan agertzen, baina bai Elhuyar Hiztegia n (81). Bego hau ere.
‎Salbuespen bakarrak, Josu eta Miren izango lirateke, edota jato­ rrizko izenean kasuan, Keperin eta Karla, Zeperin (Zepherinus) eta Karol en (Carolus) ordez. Bestalde, atzerriko izenei euskal itxura emateko, izenen jato­ rrizko iturburura jotzen baitu, bide horretatik mota askotako izenak ateratzen zaizkio, batzuk , Koldobika bezala, aski bitxiak, eta beste batzuk, Kepa beza­ la, onartuagoak izan direnak. Izenak itxuraz euskalduntzean, egiazko premia bati erantzuten ziolakoan zegoen, euskal idazleak gehienetan inguruko erdere­ tatik gaztelaniatik eta frantsesetik hartuta ematen baitzituen izenak.
‎Salbuespen bakarrak, Josu eta Miren izango lirateke, edota jato­ rrizko izenean kasuan, Keperin eta Karla, Zeperin (Zepherinus) eta Karol en (Carolus) ordez. Bestalde, atzerriko izenei euskal itxura emateko, izenen jato­ rrizko iturburura jotzen baitu, bide horretatik mota askotako izenak ateratzen zaizkio, batzuk, Koldobika bezala, aski bitxiak, eta beste batzuk , Kepa beza­ la, onartuagoak izan direnak. Izenak itxuraz euskalduntzean, egiazko premia bati erantzuten ziolakoan zegoen, euskal idazleak gehienetan inguruko erdere­ tatik gaztelaniatik eta frantsesetik hartuta ematen baitzituen izenak.
‎Aranak asmatu eta eraldatutako hainbat izen ez ote daude aski ondo erro­ tuta euskal izendegian? Zerrenda zehatza emateko beste azterketa bat egin be­ harko litzateke, baina bihoaz batzuk : Miren, Garbiñe, Koldo, Koldobika, Ke­ pa, Joseba, Josebe, Miren, Mirena, Edorta, Josu, Josune, Eukeni, Gontzal, Julen, Julene, Andoni, Andone, Andoni, Lander, Gabirel, Bingen, Irene, Ixidor, Gorka, Jon, Jagoba, Ixaka, Balendin, Keperin, Elene, Gurutze, Markel, eta ge­ hiago (85).
‎Sabino Arana, politikari eta saiolaria, euskal poeten antologian ere sartu­ ta geratu da. Santi Onaindiaren Milla euskal olerki eder bilduman (1954) da­ toz haren poema batzuk . Baditu guztira 33 poema, gehienak txikitxoak.
‎Zentzu honetan, Aranarenak badu gaurko­ tasunik, seriotan galdetzea baita, euskal kasura etorrita, literaturaren garape­ nak XX. mendeaz geroztik zer nolako eragina izan duen nazio askapenean. Euskal Pizkundeak, Aitzol buru zela, fede itsua ezarri zuen 1936ko gerraurre­ ko literatur mugimenduan; posfrankismoko azken hamarkada hauetan bide za­ bala ireki izan zaio literaturari eta bere ugaritasunean lortu da, Madriletik pa­ sata, euskal idazle batzuk atzerriko hizkuntza batzuetan ezagutzera ematea ere itzulpenen bidez. Baina zer suposatu du literaturaren loraldi honek aberrigin­ tzaren gorakadan. Honetaz eztabaida publikorik ez da egin.
‎Zentzu honetan, Aranarenak badu gaurko­ tasunik, seriotan galdetzea baita, euskal kasura etorrita, literaturaren garape­ nak XX. mendeaz geroztik zer nolako eragina izan duen nazio askapenean. Euskal Pizkundeak, Aitzol buru zela, fede itsua ezarri zuen 1936ko gerraurre­ ko literatur mugimenduan; posfrankismoko azken hamarkada hauetan bide za­ bala ireki izan zaio literaturari eta bere ugaritasunean lortu da, Madriletik pa­ sata, euskal idazle batzuk atzerriko hizkuntza batzuetan ezagutzera ematea ere itzulpenen bidez. Baina zer suposatu du literaturaren loraldi honek aberrigin­ tzaren gorakadan. Honetaz eztabaida publikorik ez da egin.
‎Kontua da, etxeko zein kanpoko euskaltzale batzuek Aranari bere garai­ an leporatu ziotela Bizkaitarra aldizkarian euskarazko testu gutxi agertzen zela. Aranak bere erantzunean dioenez, hasierako asmoa osorik euskaraz argi­ taratzearena zen, baina hainbat arrazoirengatik, funtsean jarraiko hiru hauen
‎Baina Batzar haien inguruan gertatuak ez dira hain sinpleak batzuen eta besteen iritzi zenbait puntutan kontrajarriak modu horretan polarizatuak eta sa
‎Izan ere, historiografia gezurtatzeko modu asko daude, eta ho­ rietako bat, datuak manipulatzea, edo aipatzeke uztea da. Gu ere ibiliak gara gai honen inguruan Orixeren lana aztertu genuenean, baina lehengo iturriak berrikusi eta berriak aztertzean, orduko balorazio batzuk findu beharrean aur­ kitu garela aitortzeko lotsarik ez dugu (112).
‎Remen basten dira nahasketak. Batzuen ustez, Manuel lrujok 1954ko artikulu batean idazten zuen bezala (115), ez bat, baizik hiru gai hauek jorratu omen ziren bertan, hots: hizkun­ tzaren defentsarako bide egokiak hartzea, euskal kultura zabaltzea eta euskal ortografia batzea.
‎Geroztik, Pierre Charrittonek, Broussainen iturrietan oinarrituta, zeheta­ sun batzuk eransten dizkio Sabino Aranaren testuari, hots: hiru batzorde hau­ etako buruak Adema Zalduby, Kanpion eta Arana Goiri izan zirela eta Batzar Nagusian onartua izan zela Arana Goirik ortografi batasunerako proposatuta­ ko plangintza, esaten denez aipu espliziturik eman gabe, ordea, beste ba­ tzorkideak horretara behartu omen zituelako:
‎Kontra­ erasoaren beroan, hasieran Donostian 1902ko otsailaren 24an bilkura bat egi­ tea bururatu zitzaien, baina gero atzera egingo dute; horren ordez, beren hari­ ko batzarkideak bildu, orotara 72, eta erreferendum bat idaztea erabakitzen da, zeina Guilbeau idazkariak egin baitzuen 1902ko otsailaren 12an, besteak bes­ te, zuzenean Aranaren proposamenaren kontra, oinarrizko bi punturen gaine­ an argitasunak emateko. Lehenengoak dio, arazo batzuk tarteko, egiteko orto­ grafikoa eta literarioa nahastu egin direla:
‎Txostena egin, egin zuen Aranak, baina txosten hori ez zi­ tzaien batzarkideei heldu. Hendaiako Batzarreko kide garrantzitsu batzuek or­ tografiaren arazoa bizpahiru urtez atzeratzea komeni zela argudiatu baitzuen, Ademak txostenari ez zion segidarik eman. Sabino Aranak, noski, begi txarrez hartu zuen erabakia, salatzeko modukoa iruditzen zaiona:
‎Bestalde, ezin ukatuko da, ezta ere, Aranak bere irizpide ortografikoak zeuzkala, arras bereak, eta askotan esan izan denez, argudio logikoaren inda­ rrari zion fede itsuagatik, ez zuela amore ematen jakin izan e abaki adostu batzuetara heltzeko testuinguruak zalutasun gehiago eskatzen zuen uneetan. Aranak ortografía eta fonetika garbiki ez bereiztean huts egin zuen eta badi­ rudi, Azkuerekin izandako gutunezko harremanetan azaltzen den bezala (149), Hendaia eta Hondarrabiako Batzarretan sortutako kalapita horretan zetzala.
‎«Uno de ellos que habla y escribe bastante bien euzkera, pero es un carlista furibundí­ simo, otro que no es carlista y habla y escribe el euzkera, pero no bien y que debiendo escribir crónicas no las escribe, y el tercero que ni habla ni escribe el euzkera, pero habla y escribe acerca del euzkera» (176). Eleizalderentzat ho­ rietatik inork ez bide du autoritate linguistikorik Alderdiak (177) proposatuta­ ko euskal izenak «mote» batzuk besterik ez direla esateko. Urkijori ez dio inork eman euskalari patenterik, Karmelo Etxegaraik ez du gai horretan ezagutzarik, Txomin Agirrek euskarazko bi nobela ditu.
‎Politika norberaren ideologiari dagokion zer­ bait da, zerbait partikularra; kultura, aldiz, komunitate baten ondarea, zerbait kolektiboa (185). Zentzu honetan, kulturaren eta politikaren arteko bereizketa hori egin zutelako, hain zuzen, eredutzat jartzen dira euskal kulturan nor izan diren batzuk , hala nola Julian Elorza, Azkue, Pierre Lhande, Juan de lturral­ de y Suit, Wentworth Webster, edo berriagotan, Julio Caro Baroja, edo Jose Migel Barandiaran bera. Fundamentalismorik ez da behar:
‎Baina, askotan esaten bada ere, gaur ozenki esan dezakegu, orduko ez Arana bat, baizik bat baino gehiago errebindikatzen dituztela: batzuek lehen aroko Arana in­ dependentista eta garbizalea, beste batzuek azken aroko Arana autonomista eta ez hain garbizalea. Euzkerea koek, hain zuzen, lehen Sabino erasokor hura, politikagintzan sartu aurreko teorilari ausart hura, bereganatuko dute, ez presodengiak eta politikagintzan nozitutako sofrikarioek eta, agian, emaitzen eskasiek legalitate espainolera makurrarazten duten Sabino eral­ datu hura, «Liga de Vascos Españolistas» harekin zehazki zer eraiki nahi izan zuen argitzeke joan zen hura, zeinaren interpretatzaile nagusi, ez Luis bere anaia, baizik Kizkitza izango baita, gehiengo nazionalista autonomis­ moaren bidetik gidatuko duena, beti ere legalismoak ahalbidetzen duen neu­ rrian.
‎Baina, askotan esaten bada ere, gaur ozenki esan dezakegu, orduko ez Arana bat, baizik bat baino gehiago errebindikatzen dituztela: batzuek lehen aroko Arana in­ dependentista eta garbizalea, beste batzuek azken aroko Arana autonomista eta ez hain garbizalea. Euzkerea koek, hain zuzen, lehen Sabino erasokor hura, politikagintzan sartu aurreko teorilari ausart hura, bereganatuko dute, ez presodengiak eta politikagintzan nozitutako sofrikarioek eta, agian, emaitzen eskasiek legalitate espainolera makurrarazten duten Sabino eral­ datu hura, «Liga de Vascos Españolistas» harekin zehazki zer eraiki nahi izan zuen argitzeke joan zen hura, zeinaren interpretatzaile nagusi, ez Luis bere anaia, baizik Kizkitza izango baita, gehiengo nazionalista autonomis­ moaren bidetik gidatuko duena, beti ere legalismoak ahalbidetzen duen neu­ rrian.
‎euskara irakasteko esko­ lak ematea, iritzi publikoan eragina izan eta euskal pentsamendua euskaraz lantzeko aldizkari bat sortzea jadanik aurreko urtean bideratua eta, azkenik, abertzaletasuna zein euskaltzaletasuna pizteko liburuak argitaratzea. Azken as­ mo hau betetzeko, Euzkerea aldizkariaren jabetzakoa den Pizkundea argitale­ txea daukate eta honek hainbat liburu kaleratzen ditu, horietako batzuk , bere garaian izan zuten arrakastarengatik berehala agortu zirelako, berralgitapenak direnak, hala nola Método gradual para aprender el Euzkera, Egutegi Euzko­ tarra, aldizkariak berak bizkaieraz eta gipuzkeraz prestatua, eta Aranaren Tra­ tado Etimológico de los Apellidos Euzkéricos, eta besterik (188). Beste libu­ ru batzuk ere argitaratzeko prest zeudela iragartzen zen, hauek zehazki:
‎Azken as­ mo hau betetzeko, Euzkerea aldizkariaren jabetzakoa den Pizkundea argitale­ txea daukate eta honek hainbat liburu kaleratzen ditu, horietako batzuk, bere garaian izan zuten arrakastarengatik berehala agortu zirelako, berralgitapenak direnak, hala nola Método gradual para aprender el Euzkera, Egutegi Euzko­ tarra, aldizkariak berak bizkaieraz eta gipuzkeraz prestatua, eta Aranaren Tra­ tado Etimológico de los Apellidos Euzkéricos, eta besterik (188). Beste libu­ ru batzuk ere argitaratzeko prest zeudela iragartzen zen, hauek zehazki: aita Zabala Aranaren Otoidi kistarra, Goyaldek itzulitako lpuñak (Sienkevicz po­ loniarraren ipuinak), Hamaika gabetako ipuñak, Nabarriztarrak itzuliak, Zen­ bakiztija (Aritmética), Daneurtiztija (Geometría), Goizparra (Ebanjelioak), Jo­ seba Altunaren Ume euzkaldunaren laguna, eta Amandarroren Azijerea ta osasun bidia (Urbanidad e higiene) (189).
‎2.2.1 Maisuaren kontraesale horiek, Euzkadi, Euskera eta horrelako al­ dizkarietan idazten dutenak dira. «Errolegi» ezizena daraman egilea da erro­ tarriaren zapadura ezagutzen lehena, Euzkadi aldizkarian, 5.067 zenbakian, Sabino Aranaren Lecciones de Ortografía del Euzkera Bizkaino liburuan ager­ tzen diren iritzi batzuk kritikatzen edo zuzentzen omen dituelako, hala nola
‎Azken batean, ongi asmatutako edo herritik jasotako hitzen egokitasun­ kontua erabilerak erabakitzen baitu, beude hor auzi horiek. Elorregi kritikaria, hau ere esan beharra dago, ez zebilen beti zuzen, zeren, Bizkaian erabiltzen diren «bier> >, «bijar» eta «bijer» forma ortografikoak direla eta, Aranaren tes­ tuan kontraesan batzuk ikusi bide baitzituen ez zeuden lekuan eta, lege fone­ tiko eta ortografikoen arteko bereizketaz egiten dituen zehaztapenez ez ohar­ tzean, ondorio faltsuak ateratzen baititu (206). Sabino Aranak, hain zuzen, hiru forma horietatik Lekeitioko «bijar» hobesten du eta, beraz, horrela ahoskatu eta idaztearen aldekoa agertuko da.
‎Eztabaidak aurrera egingo zuela espero zen unean, Errolegik uztea era­ bakitzen du, Sabino Aranaren erroreak ezin direla argitaratu eta, Euzkerea ko­ en presioz Euzkadi-ko aholkulariek hala eskatu omen diotelako (207). Egun­ kari honetako batzuk maisuaren izena gutxiesten ari zirelakoan zeuden Euzkerea koak eta horregatik kexatu ziren hango zuzendaritzaren aurrean (208). Une horretan Euzkadi-ko «Euzkel atala» saileko arduraduna Orixe bai­ tzen, Kirikiñoren lekukoa hartu zuena, hain zuzen, honek bere sailetik Errole­ gi lankidea arrazoi ez linguistikoengatik isilarazi zutela idatzi zuelako (209), antisabinisten buruzagi deklaratu zuten eta, harrezkero, gerra pertsonala egin­ go diote.
‎Euskararen gainbehera gertatu dela azken berrogei urte hai­ etan zenbait herritan? Egia da, baina ez, haren ustez, Altubek dioen bezala eus­ kal idazle garbizaleen erruz, beste arrazoi batzuk ere tartekatu izan direlako baizik, batik bat hauek: bat, Errioxa, Araba eta Nafarroan, adibidez, euskal idazlerik ez zen garaian gertatu zen euskararen hondamendia; bi, hizkuntza, familian ez ezik, kalean eta eskolan ere erabiltzen baita, Nafarroan azken ho­ riek izan dira euskara baztertzeko bide nagusi; hiru, komunikabide idatziek ere beren eragina dute, eta hor Euzkadi eta El Día egunkariak, adibidez, gehien­ bat gaztelaniaz ari baitira, horiek ere «euzkera baztertu eta atzerazoteko bide­ rik zabalenak» gertatu dira; lau, herriari artez eragiteko, ahalik eta euskara gar
‎Kirikiñoren adibide­ ak ere ez bide du askoz gehiago balio, honen lanak ere, garaiko beste idazle gehienen antzera, gutxi irakurriak baitira. Haren Bigan·en Abarrak liburutik ale bakar batzuk bakarrik saldu zirelako kexu omen ziren argitaratzaileak. Kiriki­ ño, gainera, hainbat hitz berriren sortzaile izan zen, «fué uno de los más pu­ ristas que han existido» (231), eta neologismoak erabiltzeari ere ez zion uko­ rik egin, hala nola auteskunde, itz egin, aots, bentasun, abesti, gudate, osa/ ari, guda, izpar, garazki,/ aterri batza, irakurle, irakurri, izparringi, idatzi, ingi, ele, andrakila, orraztontzi, deun, endore...
‎Mindura agertzen dute Sabino Arana euskalariaren jakintza auzitan ja­ rri duelako, lehen transkribatu dugun hari buruzko esaldian erdi trufazko hi­ tzak erabiltzen baititu, hala nola «la bébue», «faire une trouvaille», «son ig­ norance». Ohar batzuk egiten dizkiote: bat, Bidasoaz hemendik ez deJa inoiz maestu esan, maisu baizik, eta bera dela txirrist egiten duena; bi, Arana Goi­ rik jendearen aurrean ez duela sekula errienta hitza erabili izan; hiru, Hego
‎Lehen aroan, bada, jarrera moderatua erakutsi zuen ortografian bezala politikan Azkueren gerizpean. Harenean aldaketa nabarmena EAJko kide bihurtzean ematen da, 1909an Bizkaitarra astekariko euskal sailaren ardura eta 1913an Euzkadi egunkariarena hartzen duenean, hain zuzen, bigarren arotzat jo daitekeen honetan hasten baita sabindar eredura hurbiltzen, batez ere, foneti­ ka eta ortografian, tarteka neologismo batzuk ere sartzen dituelarik (lbid., 138.or.). Garbizalea ba­ da, bai, baina neurri dosifikatuan.
‎Galdetu izan da, orobat, Aranak zenbateraino ezagutzen zituen autore kla­ sikoak. Batzuen ustez, idazle zahar asko irakurri zituen. Bizkaikoak seguru as­ ka bai, hala nola Astarloa, Zabala, Kapanaga, Añibarro, Fray Bartolomé, El­ gezabal, Uriarte (256), eta, bereziki, Mogelen Peru Abarka, oso zehatz (257); Hemaniko Agustín Kardaberaz ere bai.
‎Ro­ ni buruz esan dezakeguna da, euskalaritzaren sailean egin diren ekarpenen bi­ bliografía espezializatua irakurtzean, gaurko euskal hizkuntzalari profesiona­ lek apenas aipatzen dutela Arana Goiriren izena. Hala ere, ugalduz doaz Aranari buruzko lan monografikoak (260) eta horietako batzuen edukia azter­ tzera pasatuko gara.
‎ERAKUNDETZEA BESTE ARLO BATZUETAN
‎Sabinoren lanetan azterketa tematiko zehatz bat egiteko dagoela uste dut eta onuragarria izango litzateke alderdi askotatik. Haren idazlan ezagunetatik azterketa xume bat eginda, hara hor, beste arlo batzuetako erkundetzeaz jaso­ tako adibide zenbait:
‎Beste batzuentzat , espainiazaleentzat, aspaldiko partez oso erasokor ari diren horientzat, Sabino Arana aipatzerakoan badirudi euren aurkako zerbait esan dela, eta gaur eguneko testuinguru europearrean izan litezkeen adierazle­ rik ezezkorrenak egozten dizkiote, batez ere arrazakeriazale eta xenofobo hu­ tsa izan zela. Horretarako, bada, Aranaren mezuak eta lanak berezko duten tes­ tuinguru historikotik atara besterik ez dute egiten behin eta berriz.
‎Sabi­ no Arana Goiri, bizkaitarra. Aurten haren heriotzaren mendeurrena betetzen da, eta, beraz, bidezkoa da euskaldun guztiok harekin dugun zorra kitatzeko, beraren omenez oroitzapen ekitaldi batzuk antolatzea. Gaurkoan, beraz, Eus­ kaltzaindiak Sabino Arana Kultur Elkartearekin hatera, Abandoko seme argi­ ak Euskal Herriaren hizkuntza nazionalean eta gure kulturan izandako eragi­ na eta ondoko belaunaldiei utziriko emaitzak gogoratu eta haren testuinguruan balioetsi nahi ditu.
‎Eta Azkue, apaiza izateaz gai­ nera, karlista izana zen, eta ideietan askotan ez zetorren bat Sabinorekin, bai­ na halere, haren merezimenduak ezagutu eta aitortzen zituen zintzoki, hark Eta ez zen eskandalizatu giro eta testuinguru berean bizi zirelako, hain zuzen. Eta orain, desorduan, haren aurka jo eta ke ari diren baskofobo batzuek hori ho­ beki jakin Iukete.
‎Nolanahi ere den, ez nuke neure aurkezpen hau amaitu gura Aranaren euskal ekarpen batzuk gogoratu barik: lehenengo eta behin, euskara ikasi zu­ en, geroagoko euskaldun berri askorentzat eredua izanik; euskarak gure nazio­ aren osaeran daukan garrantzia azpimarratu zuen; euskararen batasunerako le­ hen pausoak ezarri zituen, ipar eta hegoaldeko euskaldun guztientzat ortografia batzea planteatu zuenean; onomastika arloan frantses eta espainolaren azpian geneukan menpekotasunetik irten eta euskal santutegi berria eratu zuen, gaur­ ko lñaki, Jon, Miren edo Edume ugarien sortzaile espirituala izanez, eta, az­ kenik, hizkuntza txukuntzeko kezkaz oroitu beharra dugu, euskarak kultur eta zientzi terminologia berria bere erroetatik sortzeko daukan ahalmena nabar­ menduz.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
batzuk 38 (0,25)
batzuek 12 (0,08)
batzuen 4 (0,03)
Batzuen 2 (0,01)
batzuen arabera 2 (0,01)
batzuetara 2 (0,01)
BATZUETAN 1 (0,01)
Batzuek 1 (0,01)
batzuei 1 (0,01)
batzuentzat 1 (0,01)
batzuetako 1 (0,01)
batzuetan 1 (0,01)
batzuetarako 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia