Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 75

2009
‎Beste ikuspuntu bat ematearren: niretzat, Uribek bere buruaren inguruko nobela bat idatzi (nahi izan) du, eta deskriptiboa edo psikologikoa edo errealista edo?
‎Shorty aurretik zihoan, zaldiz eta bere lau astoei zartaka mugi zitezen; Aguereberry berriz atzerago, asto gainean. Panamint gailurretik distantzia gutxira, Petek itxura oneko tontor bat ikusi zuen, eta begirada bat ematera gelditzea erabaki zuen. Jo zuen lehen harkaitz puskak urre gordina zeukan!
‎Bestalde, aurrez erabakitako musika jakin bat eta pintura mota edo pelikula bateko argi konkretu bat bidelagun ditudala ekiten diot lanari: testuari tonu bat ematen laguntzen didate hautatutako musikak eta argiak.
‎Aita, autoaren giltzak falta dituela eta, alde batetik bestera ibili da txoko guztiak arakatzen. Hasieran, ama ere ibili da aitari lagundu nahiz baina, beti bezala, eztabaidan hasi, elkarri hitz garratzak esan eta azkenean, ateari danbateko handi bat emanez, etxetik aldegin du aitatxok.
‎enaren hegada geldituak, papar txuriak, batzuk binaka, besteak bakarka, airean zintzilik inoiz erori gabe. Harik eta amaren aurpegia lasaitu, irribarrea azaldu eta muxu bat ematen dion arte. Zoriontsua sentitzen da orduan mutikoa.
‎Mutikoa, ilunpean, bidea eginez joan zen, zaratarik txikiena atera gabe. Horretarako, pauso bat eman eta itxoin egin behar. Beste pauso bat eta gelditu, eta zelatan geratu.
‎Baina beste mundu hori, lekeitioena, hor zegoen. Sentidu batean ematen du kontraesana, baina mundu hori ere oso interesantea iruditzen zitzaion.
‎Bere egongelan, gure familia urtero Thanksgiving eguneko afarirako elkartzen den lekuaren gainean, margolan bat zeinetan egilea, emakumezkoa, biluzik ageri den oihal akriliko batean etzanda. Horrek halako misterio sexual bat ematen zion California Avenue ko etxeari, baldarkeria tentagarriko giro bat.
‎William Douglassek esan bezala, Robert Laxaltek soslai bat eman zion euskaldunari Ipar Amerikako mendebaldean. Aurrez, ez zuen hango gizarteak sobera bereizten, edo italiarrarekin nahasten zuen «i» edo «a» bokalekin bukatutako deiturak zirela eta.
‎Lagun askok galdetu izan didate ea eguzkiaren argia ikus­ten dudan, ea bakarrik berotasuna sentitzen dudan, eta horretaz ere esplikazio bat ematea otu zait gaurkoan.
2010
‎Kantoietakoen ahotan itsatsi duen euskara erregistro «zaharrak» bezalaxe funtzionatzen du. Asmoa karakterizazioa da, ez kalitatezko euskarazko lezio bat ematea inori. Funtsean, Aulki jokoaz pentsatzea zuen helburu, nire ustez, eta horretarako, joan doazen belaunaldikoen bizitzeko, jokatzeko eta adierazteko molde jakin batzuen errepresentazio konbintzentea egin du.
‎«Podrán cortar las flores, pero no detendrán la primavera». Loreak moztearen aldekoen artean kokatzen dut nire balizko burua, nahiz eta gero Nerudari arrazoi apur bat eman. Baina udaberriarekin akabatzeko modu gehiago dago.
‎Kasu benetan bakan eta berezia dugu hauxe. Liburuen kontrazaletan Gorrotok azalpen bat eman ohi du, beti bera, eta honela hasten da: «Mike­lats Gorroto orain dela 306 urte jaio zen, Anbotoko mendian».
‎Herri eta auzo guztietan aurki ditzakegu. Gaia, neurria eta testuinguruari buruzko zertzeladaren bat eman eta segundo batzuetan hasten dira bertsoak egiten. Bertsolari horietako batzuek, ordea, badakite prosan idazten ere.
‎Beraz basamortua lasaitu zen, eta Frantziako soldaduen artean erraten zen Aures mendietako makiak Touggourtera pausaldi batzuen egitera zetozela txandaka. Haatik atentatu bat beti posible zen, abertzale «espontaneo» batek labankada bat eman edo tiro bat bota ziezakezun karrika zoko batean enkargu baten kariara, edo palmadian paseatzean, edo basamortuan gaindi zure kapitainaren jeepa gidatzen zenuelarik, adibidez Ouarglako edo M' Raierko bidean, ofiziera usaiako pistolarekin, zu ezer gabe. Ustekabeko eraso batean ezin zenuen deus egin zure bolantean, salbu hoberenean aitzina joatea, eta gure kasuan armadak ez zuen arma baten galtzeko arriskurik hartzen:
‎Garai hartan Frantziako gobernuak Sahararen aljeriartasuna zalantzan ezartzen zuen. Beti tratamendu berezi bat eman zien Territoires du Sud mitiko haiei. Egia da Sahara iparraldeko partetik oso ezberdina dela lurrez, klimaz, jendetzaz, bizieraz.
‎Lehen egunean liburu bat eman ziguten, bakarra biontzat. Harro eraman genuen geurera lehen liburu hura eta izebak sukaldean gainbegiratu bat eman zion, isilean.
‎Lehen egunean liburu bat eman ziguten, bakarra biontzat. Harro eraman genuen geurera lehen liburu hura eta izebak sukaldean gainbegiratu bat eman zion, isilean. Bazkalaurrea zen eta gurasoak ez ziren oraindik lanetik itzuli.
‎Noizean behin norbaitek ingelesezko testu bat ematen zion, erdara zezan edo erdarazko bat, euskara zezan. Horrelakoetan jangelako mahaian jartzen zen, oraindik ere kartzelako izena idatzirik duten hiztegiak aurrean zituela.
‎Bainatzea debekatua geneukan urte hartan, hidrokarburo tonak isurtzen ziren putzu honetan, akademiatik honakoan murgil batzuk egiten nituen hiriburuko hondartzan. Bazkalondoan apunteak garbian berrituko nituen eta gero pin ponean izerdituko ginen apur bat, marinelen batek emandako Peter Stuyvensant banaren lurrunean nesken aurretik paseatzen aspertu baino lehen.
‎1932an Afrikan zehar bi­daiatzen ibili zen. Urte oso bat eman zuela zioen berak, baina badakigu hilabete batzuk baino ez zituela egin kontinente beltzean. Baina ongi profitatu zituen, hiru nobela idatzi baitzituen bertan kokatuak.
2011
‎Oporretan den idazlearen mitoa aztertuz, Kongo ibaian behera zihoalarik Gidek klasiko frantses baten meditazioneak irakurtzen zituela aipatzen du Roland Barthes ek. Artikulua­ren hasiera du, aurreneko esaldia. Gide lisait du Bosssuet en descendent le Congo?, ondotik garatuko duena irudi batean emanez: idazlea bokazio goitar baten zerbitzuko baina aldi berean hurbil, hilkor; oporra behar duen gizaki arrunta erdiz, erregea une oroz errege den gisan lanean ari den sortzailea beste erdiz, baita bakantzetan ere, idazlea.
‎Gu ere topikoz bete gaituzte. Txipiok beste irakurketa bat ematen diogu mundukoari, erneago gaude handikeriei. Frantziaren Grandeur aren umea ere bada gure burgesa, arrazakeriaren gaitza dauka inokulatua, hizkuntza bide:
‎Gaztetango hiru lagunak elkartzea eta gero gerokoak. Hala ere, niretzat, nire ikuspuntutik, hasiera batean sortutako espektatibak ez ditu zeharo betetzen, ez dira gauza­tzen, saihesbide bat ematen zaio gaiari. Nobelaren plateamendua ona da, ondo narratuta dago, gustura irakurtzen da, eta, arina bada ere, ez du arinkeriarik.
‎Idaz­tearen atseginaren adierazpen bihurtzen da liburua. Askotariko materialak bildu ditu, eta funtsean bilaketa batek egituratzen dituela deritzait, existentziari berari zentzu bat ematen dioten zantzuen azterketan diharduela.
‎Lezio bat eman berri digu Estik kritika poskolonia­laz. Kritikari apasionatuari dagokion tonuan, gainera.
‎«Mamo Woldek beste bi erloju zituen lehendik, eta antolatzaileek niri ematea erabaki zuten. Wolderi diru pixka bat emango zioten beharbada, ez dakit. «Mamo markaz kanpokoa zen, oso ona, 10.000 metroko probetan.
‎Hitzekin egiten genituen jolasek, igarkizun, atsotitz, silaba transposizio edo zentzugabe baina musikalki antolatutako hitzen bitartez, are gehiago ohartarazten gintuzten hizkuntzaren ahalmen magiko iradokitzaileaz.11 Beraz, gure hizkuntzaren mu­sika ikasi genuen edukiaren gainetik. Hizkuntzak, irudi eta sinbolo bidez, munduaren ikuspegi bat eman zigun, baina berezko edertasun bat ere bazuen. Etxea eta soroa gure eskolaurrea ziren orduan eta, eztabaida honetan are garrantzitsuagoa dena, gure iluntzeko ikasketen hizkuntza, gure komunitate hurbilenaren eta zabalagoaren hizkuntza, eta gure soro laneko hizkuntza bat ziren.
‎Eta nola harrapatzen zituzten irakasleek errudunak? Botoi bat ematen zitzaion ikasle bati eta hark bere ama­ hizkuntzan hitz egiten harrapatzen zuen edonori pasatu behar zion. Egunaren bukaeran botoia zuenak nork eman zion salatu behar zuen, eta halaxe hurrenez hurren eguneko errudun saila jakiten zen.
‎Behin bakarrik irakurri dut poema hau jende aurrean. Ean izan zen, non bestela, Anarirekin batera emandako Giza materialak irla izateko ikuskizunean. Erramun Landa bera zegoen aurrean.
‎Eta handik aurrera, opari gehiago ere izan ziren. Behin, luma estilografiko dotore bat eman zidan. Beste egun batean, brotxe zoragarri bat, lau hostodun hirusta bat.
‎Baina leize hartan Kaske­zurrak bakarrik bizi ziren. Leizera sartu orduko, Kaskezurrek Kauri bat lotu zion lepoan andereñoari soka moduko batekin, horren ondoren igel handi bat eman zion haren gai­nean eser zedin aulki bat balitz bezala, eta gero bera bezalako Kaskezur bati txilibitu bat eman zion andereñoa zain zezan ihes egiten saiatzen zenero. Kaskezurrek bai baitzekien andereñoa leizetik ihes egiten saiatuko zela.
‎Baina leize hartan Kaske­zurrak bakarrik bizi ziren. Leizera sartu orduko, Kaskezurrek Kauri bat lotu zion lepoan andereñoari soka moduko batekin, horren ondoren igel handi bat eman zion haren gai­nean eser zedin aulki bat balitz bezala, eta gero bera bezalako Kaskezur bati txilibitu bat eman zion andereñoa zain zezan ihes egiten saiatzen zenero. Kaskezurrek bai baitzekien andereñoa leizetik ihes egiten saiatuko zela.
‎guztiz bitxien deskribapen xehea. Aitzakia ezin hobeak direnak, bide batez esanda, estatu burokratismoa, zientzia­larien harrokeria, kapitalismo basatia, erlijioen sineskeria, txobinismoa edo arrazakeria beza­lako gaitzei astindu on bat emateko, modu oro har umoretsu batean, umore horrek, jakina, iturburu ilun batzuk (des) estaltzen dituen arren.
2012
‎Garai hartako mediku ospetsu bat hurbildu zitzaidan, eta masaje bat eman zidan, oso arina.
‎Andik zear pauso batzuk eman, eta Antton Bandres medikuak bidean jarritako arriak daude, Lizardiren olerki zatiekin. Ez dira bi urte, inguruan lanean ari zala, belarretan, pauso txar bat eman, oreka galdu, buruarekin arkaitza jo eta il zan Antton Bandres. G. B.
‎Udaberrian, ordea, Etxepare Institutuak Oxfordeko XV. «Forum of Iberian Studies» delakoaren sarrera hitzaldia enkargatu zidan, eta aurkezlea Edwin Williamson katedratikoa izango zela adierazi, hots, Jorge Luis Borges ongienik ezagutzen duen espe­zialista. Kutxatik atera eta beste entzunaldi bat eman nion grabazioari.
‎Ez zen, zinez, nire esperientzia. Kontrakoa ere bazioen nire esperientziak, alegia predikatu, predikatzen dutela askok literaturarekiko pasioa eta, zehatzago, idazleekiko miresmena; baina pasio edota miresmen horrek lan pixka bat emanez gero, bost bat ordukoa, jo dezagun?, predi­katzaileok ez direla izaten de son opinion. Nolanahi den, hariari tira egitea zen logikoena.
‎Ipuin bat ematen zuen, eta halakoetan maiz bezala hasiera eta bukaera lotzea erabaki nuen, eta Jose Manuel Goikoetxeari idaztea. Gogoratzen al zuen kaseteak eman zizkion aktore argentinar haren izena?
‎Asko poztu ziren Aita aurkitu izanaz, eta batek bere zaldi gainera igo zuen karitate handiz, Aitak indarrik ez baitzeukan bera bakarrik igotzeko, eta epe laburrean Suaquiraino eraman zuen. Han atole de pinole* pixka bat eman zioten, beste jakirik ezean, eta handik Tecoripara segi zuten, bere Misiora. Harrigarria egin zitzaien denei nola zegoen bizirik, ezertxo ere jan gabe hilaren 15ean Indioekin pinolea eta zezina banatu zituenetik, ura ere behin bakarrik edanda, eta nola iraun zuen hala 19an Misiora heldu zen arte, lur jota ibilbide luze eta nekosoagatik, bere bila zebiltzan Indioek harrapatuko zuten beldurrez, zeharkatzen ari zen lurren ezagutzarik gabe, eta Jainkoaren borondatea ipar bakarra zuela ataka gaitz hartatik ateratzeko».5
‎Luis Buñuelen emaztearen liburu hau aukera­tu dut zine zuzendariaren ikuspegi ezezagun bat ematen digulako. Bertan ia garrantzi gehiago dauka zinegileak bere emaztearen, Jeanne Rucar en, bizitzak baino.
‎estres handia sortzen zidan, baina ezin nion egiteari utzi. Ikastolara iritsi aurretik futbol zelai batera ematen zuen bidezidorrera igo nintzen biharamun hartan, aurrez hala egitea pentsaturik banu bezala, eta itxaron nuen, itxaron, denak pasa ziren arte. Ez nekien zergatik.
2013
‎Baina besteek ezetz, nahiago zutela atsedena hartu. Aita bueltatxo bat ematera joan zen, eta itzuli zenerako lo aurkitu zituen biak, aingeruak bezala, bata bestearen kontrajarrita.
2015
‎Uda gau batean LHri eta bere osabari, momentuzNM deituko diogu, paseo bat ematea bururatu zitzaienAitzpeko Minetaraino eta, bide batez, ikustea zer arizen gertatzen bertan. NM, esan beharra dago, gizonjakintsua zen, ingeniaria, lauzpabost hizkuntza menderatzen zituena, interes eta jakin min handiko pertsona.Ordubeteko ibilaldia egin ondoren iritsi ziren Minetako leku baztertu hartara.
‎Bertan Esteban Alberdiren pertsonaiaren bidez atzoko eta gaurko egoeren arteko kidetasunak tratatzen ditu, jakinik atzoko eta gaurko egoeren arteko ez kidetasunak irakurlearengan daudela, gaurkoa ezaguna egiten zaiolako eta atzokoa, partzialki baino ez bada ere, ikasi egin duelako edo irakatsiegin diotelako. Apirilada tokia atzoko horri beste erabateko begiratu bat emateko, hein batean iraganekoakdesmitifikatzeko edo humanoago aurkezteko. Eta, nolaatera zaio. Aritzen berbetan?
‎Jean Elissalderen jaiotzaren mendeurrenean PiarresCharriton euskaltzainak Azkaineri buruz argitaraturikoartikulu guztiak liburu batean eman zituen: Azkainegure sorterria (Elkar, 1985).
‎Nonbaitetik atera behar nuen, ordea, bere kulero beltzen jauskerak lapurtzen didan adorea. Bigarren aukera bat eman zidan, bere diplomaziaren eta hitzaren gaineko kontrolaren erakustaldi harroan. Zer?
‎Erakusketarekin batera, izen bereko katalogo argigarri bat kaleratu zuten, tamalez, gaur egun zaila dena eskuratzen.3 luke, zalantzarik gabe, berriro ere argitaratzea. Katalogoa oinarri hartuta, errepaso txiki bat emango diogu euskal pilo­taren eta artearen arteko harremanari.
‎Hasierakoak ekintza bateko testigantzak dira (pilotarien erretratuak, pilota partidak, ikusle multzoak?). Willi Koch Bengoetxeak beste molde bat eman zien argazkiei, alegia, ukitu artistikoak erantsi zizkien. Jean Ve­lezek 1950ean egin zituen argazkiek salto argia egiten dute lekukotasunetik artera.
‎Jean Ve­lezek 1950ean egin zituen argazkiek salto argia egiten dute lekukotasunetik artera. Denboran hurbilago ditugun argazkilariek beste dimentsio bat eman diote pilotaren unibertsoari. Laukiratze edo enkuadre berriak asmatu dituzte:
‎Desastre! Nahi zuten guri eskola pixka bat eman, edo ez dakit, bada, nik. Ingeles eskolara joaten ez ginenez, paseo bat egiten genuen, garaiz bazkaldu, hamabi eta erdiak, ordu batean?, arratsaldean siesta, beste bueltaren bat egin, irteten baginen?, eta gauean frontoira.
‎Baudelaire poetaren soneto miresgarri hori. Poetak bizi berri bat, kasik arima bat eman die hitzei, moldaketa jenial baten graziaz poema sortuz. Obra, sortzearen bidez, izan behar zuena betiko da, absolutu batean bezala harri aldaezin bilakatua.
‎Obra, sortzearen bidez, izan behar zuena betiko da, absolutu batean bezala harri aldaezin bilakatua. Imitatu ezinak halako perfekzio bat ematen dio, iraupen eta permanentzian jarriz. Poeta da hilezina!
‎Telefono dei hartan kontatu zidan Saizarbitoriak argitaletxe bat sortzen ari zirela eta horretarako jendea biltzen ari zirela, lanerako prest zeuden euskaldunen bila zebiltzala eta gure auzoko adiskide batek eman ziola nire etxeko telefonoa. Adostu genuen hitzordu bat eta horrekin batera zabaldu zitzaizkidan LUR argitaletxearen ateak.
‎ERLE honen zaindariari berari irakurri nion behin ez zitzaizkiola asko askorik intere­satzen hitz onomatopeikoak; askoz ere maiteago zituela hitz kontzeptualak. Horra beste gaia, poematto honen harian debate eder baterako eman lezakeena: onomatopeiak gure hizkuntzan, gure literaturan, zer funtzio betetzen du, noiz eta zertarako balio du, edo ez du haurrentzako besterik balio??
2016
‎Antzerkirako grina diot, poesiarakoa esan beharrean, ez nintzelako irakurtze hutsarekin asetzen. Beste pauso bat emateko bulkada sentitzen nuen, bertso haiei ahotsa ipintzekoa, gorputza ematekoa, hitzak paretatik askatu eta hegan jarri nahi banitu bezala.
‎Eta zerbait esatera au­sartzen bada, seguru asko ez daki nola egin, eta ahal den moduan ahaleginduko da bere barneko gauza hori zuri adierazten: aurpegiera hipersinpatiko batekin bizkarreko bat emango dizu eta astakeriaren bat botako dizu beharbada. Auskalo.
‎Alde batetik, hau idazteko proposamena jaso nuenean esan zidaten zerbait autobiografikoa eta hiru mila bat hitz izango zituena egiteko. Eta idatziaren luzeraren arabera dirutxo bat emango zidatela. Gehiago idatziz gero gehiago kobratuko nuela, alegia.
‎Eta ez orduan bakarrik, gerora ere bai, oso eskuzabala izan zelako beti nirekin. Beno, hobeto esanda, sekretuak erakutsi baino gehiago, altxorraren mapa bat eman zidan, eta nire betebeharra altxorra aurkitzeko ibilbide hori egitea izan zen. Norberak egin beharreko bidea baita, ezinbestean.
‎Ezagunak dira Arestiren azken argazkiak: Galería del Libro liburu dendan atera ziren, dirudienez aita Barandiarani (edo Caro Ba­rojari) sari bat ematen diote. Garai hartako Zilarrezko Lauburua seguruenik.
‎Lanean, au­rreneko hamar urteak oso emankorrak izan ziren, betegarriak. Euskaltegi batean eman bainituen urte haiek, euskara irakasle, eta orduko ikasleak gaur egun euskaldun oso ikus­teak bozkarioz betetzen nau. Handik aurrera Administrazioan jardun dut, Jaurlaritzan, inork irakurtzen ez dituen testuak itzultzen.
‎Bazkalondoa zen, eta koñak botila bat zebilen eskuz esku taldeak ekintza plan bat prestatzen zuen bitartean. George Fleet erantzun bat ematearen aldekoa zen, eta kan­pamentu madarikatu haietara hiltzaileak nor ziren ateratzera joatearen aldekoa, susma­garri probableen izenak hasiak ziren aipatzen?, baina taldeko gehienek nahiago zuten ardi kanpora joan artzainaren gorpuaren bila, ea han zerbait aurkitzen zuten. Handik ordu betera, Fleetek odol eske egiten zituen oihuak garrasi desesperatu bihurtu zirenean, aterantz bultzatu nuen Steffenson.
‎Gelan isiltasuna nagusitu zen, eta bertan ziren guztiek niri begiratzen zidaten, ea erronka hari nola erantzuten nion. Gogo pixka bat eman zidan bere buru frantses hartan kanka­rreko bat emateko, baina ez nintzen indioen aldeko apustu garbia egiteko bezain inozoa. Sei urte nituela ama hil zitzaidanetik ez nintzen bizi kanpamentuetan, baina ikusia nuen nola urrituak ziren indio taldeak harrezkeroztik.
‎Gelan isiltasuna nagusitu zen, eta bertan ziren guztiek niri begiratzen zidaten, ea erronka hari nola erantzuten nion. Gogo pixka bat eman zidan bere buru frantses hartan kanka­rreko bat emateko, baina ez nintzen indioen aldeko apustu garbia egiteko bezain inozoa. Sei urte nituela ama hil zitzaidanetik ez nintzen bizi kanpamentuetan, baina ikusia nuen nola urrituak ziren indio taldeak harrezkeroztik.
‎Steffensonek lurrera bota zuen zigarroa, ukuiluko buztinezko lurzorura, eta zutitu zen. La Boiserengana pauso bat ematera zihoala zirudien, eta ohartu nintzen bi zuriak arretaz ari zirela niri begira, biak une horrexetan bertan zerbaitez ohartu balira bezala.
‎Urteak pasata aitona ere etorri zen bizitzera Bilbora eta aitaren etxeko egongelan eskegi zuen, harro, señore eta señoritoek eman zioten pentsio saria: Lan ministroaren diploma bat, haren langile merituak goraipatzen zituena (imajinatzen dut cacería batean ematen zizkiela ministroak señoritoei horrelakoak). Gure aitak diploma hura gorroto zuen, eta señoritoak ere bai, eta aitita bera ere gorroto zuen, agian.
2017
‎Bizitzan kasualitate handiak gertatzen dira. Alboka taldea sortu genuen, Txomin Artolak eta, eta Mártak deitu zigun Budapesten kontzertu bat emateko. Mundu osoko musiken jaialdi bat zen, eta talde euskaldun bat nahi zuten.
‎Baina orduan ez zen ez Internetik ez web orririk eta ez ezer. Kontzertu bat eman behar zuten ez dakit zer unibertsitatetan, Oaklandetik 80 bat kilometrora.
‎Horrela etorri da dena, elur bola baten pare. Positibotzat hartu behar da, baina egia da une batzuetan txiste bat ematen zuela. Jendeak:
‎Mr Brook nahiko pertsona barea zen; urtetako Mozarten minuetek eta zazpidun gutxitu eta triada minorrei eskainitako ikastaroek pazientzia profesional zuhur bat emana zioten. Gehienetan, bakarka ibiltzen zen.
‎Nire mantra da gauzak diren bezala ikusten saiatu behar dugula, konparazioek ez dituzte beti gauzak errazten. Eskusoinua instrumentu berezi zerk bihurtzen duen jakin nahi badut haren hasierara joan dut, eta hori luzea izan daitekeenez, lehenik eseri eta beste trago bat emango diot rakiari. Zivjeli!
‎Iheslari batzuk sortetxean aterpetu zituen, haietan Russel Kirby hegazkin gidari ingelesa, gero mugaren gainditzen lagundu zuena. Ondorioz Frantziako Errepublikak «soldat sans uniforme des Forces Françaises Li­bres» izendatu zuen, eta esker onez Aliatuen aire indarretako buruzagi nagusiak ohorezko diploma bat eman zion.
2018
‎Gogoan dut hala ere garai hartan, duela ia berrogei urteko kontuez ari naiz? indarra hartzen ari zirela euskalduntze eta alfabetatze kanpainak, eta niri halako beldur moduko bat ematen zidala alfabetatze kontu horrek guztiz ezjakina nintzelako esparru horretan, euskaraz ia ezer ere irakurri gabea Arantzazuko egutegiko testu laburrez aparte. Unibertsitateko karrera hautatzeko tenorea iritsi zenerako nik argi nuen literaturarekin zerikusia zeukan zerbait ikasi nahi nuela, eta horretatik gertuen zegoen aukera filologia iruditu zitzaidan.
‎Egokitu zitzaion hildako kontrarioak lurperatzea ere, eta nolako sentimendu eta penaz kontatzen duela gero! Eta zauritutako prisioneroei laguntzea, batzuk beste tiro bat emateko eske?, lehenbailehen Vitoriako ospitalera bidaltzeko. Baina ez zen kokila, trebea eta ausarta baizik.
‎Pazek esaten poesiak ez zuela denbora geldiarazten, kontraesaka ekiten diola eta irudiz beste egiten duela denbora hori. Eta esango nuke, poesia idazten jarraitu ahala, poesia bera ere bihurtu izan dela, hein batean, modernitateari aurre eginez, euskal literatura modernoari bizipenak, gorputza, ahopean esanak edo esan gabe utzitakoak ekarriz beste bide bat eman diona. Eta narrazioak hizkuntzaren depuraziora egin duen bidearen parean, sigi saga, batzuetan, poesia idaztea izan dela euskal modernitatearen aurkako egoera bat; modernitatea kontentizeaz bat gainezkaldiak ere eragin dizkiona.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia