|
2000
|
|
|
|
Baina
orain oso berandu da, eta gainera hortxe dabilkit Rocío orain ere ez dakit zer esaten. Hobe dut, hortaz, esaten ari zaidanari kasu pittin bat egitea.
|
|
|
Baina alferrik da, ez baitut Txema maite, eta ez gaude baturik, eta ez gara bikote bizia. Egia da neuk bota nuela dena pikutara,
|
baina
orain inork ez du hau konponduko.
|
|
|
Guri ere arraroa egiten zaigu, ez dakit hori den hitzik egokiena baina. Ez hainbeste hasierako kolpean,
|
baina
orain badirudi entzuten dudan guztiak Eiderrekin duela zerikusia. Irratiko abesti guztiak eta...
|
|
|
–Bai,
|
baina
orain hilda dago, Txema. Hilda.
|
|
|
—Bada, bertze noizbait mintza gaitezke hari buruz,
|
baina
orain ez, alde batetik, zeren luze joko bailiguke... eta, bertzetik, zeren Demostenesez ari baikinen, eta haren eta Laisen arteko pasartea irakurri nahi bainizuke orain, ongi baderitzozu.
|
|
|
Hirugarren egunean, finean, afalorduan, historia harrigarri hura gertatu zitzaigun... zezen ikuskizunaren gibeletik kontatuko dizudana,
|
baina
orain zerbaitean aitzinatu nahi nizukeena, erranez ezen historia hura ere eskrementuekin loturik zegoela, baina ez nolanahiko eskrementuekin, berehala ohartuko zaren bezala.
|
|
|
Eta nola oroitzen nituen halakoetan zuk Salamancan erran zenizkidan hitzak, orain arte aditzerat eman ez dizkizudanak,
|
baina
orain berean oroitarazi nahi nizkizukeenak: " Eritasunaren gainetik dagoena ere eritasunaren menerat da, zeren eta denbora baita gure eritasunik larriena, eta denboraren menerat bizi gara"!
|
|
|
Osabaren hitzak oroitzen nituen, ordea: " Zeren, ihes eginen banu, neure buruari eginen bainioke ihes, eta hori ere ez nikek nahi..."
|
Baina
orain ez zegoen bakarrik, Maddalenekin baizik, eta nola amorioak mirakuluak ere egin ditzakeen, bizi berri bati ekin ziezaioketen, han Lapurdin, Nafarroa Beherean, Zuberoan... edo haratago, Frantzian, Urbiaingo desterrutik ihesi...
|
|
|
Ai, jaun André, nola agertu eta nola esplikatu istant hura, neure oina untziaren gainean jarri nuenekoa...! Lehen ere sentitua nintzen zerbait, eta zerbait baino gehiago ere bai, Donibane Lohizunetik Italiarako bidean partitu ginenean;
|
baina
orain are handiagoa eta sakonagoa zen sentitzen nuena, handiagorik senti bazitekeen... zeren eta Italiarako bidaiak itsasoz ibiltzerat bulkatu baininduen, baina ez ninduen itsas gizon egin; Amsterdamerakoak, aldiz, itsasgizon egin ninduen, eta bulkatu ninduen, ez soilki itsasoa ibiltokitzat hartzerat, baina neure etxetzat eta egonlekutzat hartzerat ere.
|
|
|
|
Baina
orain ez da haren kontatzeko trenpea eta sasoina, eta ekin diezaiodan aitzina.
|
|
|
—Ez dakit zer gertatzen zaidan, zeren, orain dela lau urte, noiz eta zurekin lanean hasi bainintzen, dohatsu nintzen, eta ez naiz jadanik dohatsu; eta Amsterdamen gizon egin nintzen, baina ez naiz jadanik gizon sentitzen, zeren, lehen, portuko ema mutiriekin husten nintzen eta ene huts hartan beterik sentitzen nintzen,
|
baina
orain husten naiz eta neure hutsean are hutsago sentitzen naiz...
|
|
|
Ez dakit jasanen dudan. Lehen ere ez zen zerua,
|
baina
orain infernua bilakatzen ari zait. Eta honetara ezkero, Kristinarekikoa hutsa da.
|
|
|
—Horrela omen zuan lehenago,
|
baina
orain ezin erran... Ttipik pentsati iraun zuen une batez.
|
|
|
Eginen nuke ohiko kamiseta tiranteduna —zuria, nik uste— janzten zuela,
|
baina
orain ez nizkion beso inguru biluziak miresten ahal, estu loturik baitzeraman gaineko zamarra bakeroa. Ordainean, haren begi berdeak erredakzioan nirekin mintzatzerakoan bezainbat distiratzen ziren.
|
|
2001
|
|
|
Ni mutu geratzen nintzen. Berak bidaltzen zizkidan zinta guztiei mila itaun bilatu izan nizkien urtetan,
|
baina
orain, ama aurrez aurre neukanean, gustuko duen neskaren aurrean nerabea bezala sentitzen nintzen, aztoratuta, lelotuta, lotsatuta.
|
|
|
–Bere neskarekin, Arantxarekin, noiz edo noiz hitz egin diat –berrekin dio leunago– Txorakeriez beti, ez zekiat, institutuan zer moduz eta horrela. Lehen konfiantza pixka bat baneukaan,
|
baina
orain... enfin –keinu etsi bat, oso berezkoa duena– Neska jatorra duk, batzuetan ez zidak kasu egiten baina bueno, badakik –irribarre bat–, lotsatia izango duk ni bezala.
|
|
|
Igelak harrapatzera joaten zireneko putzu hura oraindik handik ote den ikustera joatea otu zaio bat batean Tasiori.
|
Baina
orain ez, pentsatu du. Berandu da.
|
|
|
Nagusiak bezeroentzako erosten dituen biak –Diario Vasco eta Gara– goitik behera aztertzen nituen.
|
Baina
orain ez. Ez didate ezer esaten jada.
|
|
|
Orduak eman ditut jazza entzuten.
|
Baina
orain badakit zergatik ez zaidan gustatzen: tronpetagatik.
|
|
|
Sorterriko arroztasuna, paisaiarekiko mimetismoa, bihotzaren mineraltasuna. Beharbada,
|
baina
orain bele biboteko komandanteengandik egin behar dut ihes.
|
|
|
Aita hil zenean zure obsesioa amaituko zela uste nuen, oraindik berdin jarraitzen duzu eta nahikoa da! Emaiozu bakea gure aitari, Jose Urioste bakean hil zen, eta sustraiekin edo sustrairik gabe utzi gintuen, traumarekin edo traumarik gabe utziko zintuen,
|
baina
orain hau da, mutil hau da gaixorik dagoena... ’
|
|
2002
|
|
|
–Abenturan murgiltzeko erabakia hartu dut, pozik balentria bat egitera noalakoan,
|
baina
orain, pixka bat pentsatu ondoren, beldur naiz abentura bukatu aurretik harrizko estatua bihurtuta ez ote naizen geratuko edozein bazterretan.
|
|
|
|
Baina
orain
|
|
|
–Zeozer.
|
Baina
orain gehixeago egin niken –logelako bidea hartu zuen.
|
|
|
Eta ez dakit inoiz osatuko ote dudan neure buru hausgarria.
|
Baina
orain badut argi izpi bat. Arren eta arren, ez nazazu utz, Ander, beldur bainaiz, beldur...
|
|
|
–Berriro borrokatuko naiz,
|
baina
orain ez zuregatik ez niregatik, haurtxoagatik baizik.
|
|
2003
|
|
|
|
Baina
orain asko aldetarik, eta bereziki kanpotik, beste galde hau ozen da: zinez eta egiaz fedeak behartzen ote gaitu hizkuntza guztiei eta lehenik gure herrikoari begirune ekartzera, nortasunaren ardatz nagusia delakotz?
|
|
|
Eta interesantea ematen zuen, eta laster beteko ziren zortzi hilabete lehenengoz ikusi zuenetik, eskafandraren barruan, erlauntzaren gainean. Eta jakin mina zeukan ordutik, paper zaharra zelako eta eskuizkribua beharbada,
|
baina
orain bazekien eskafandra nola altxatu, lurrera ez jausteko eta inor ez esnatzeko eta Ana ez esnatzeko.
|
|
|
Urte batzuk geroago giltzak eskuetan bere etxera sartzeko zorian nengoela, ordea, duda mudak izan nituen, nik ez bainuen inolako eskubiderik nirea izan zen
|
baina
orain arrotz egiten zitzaidan etxe horretan sartzeko, are gutxiago nirea ez zen zerbaiten bila, idazlearen emazteak esandakoa egia izatekotan. Beldur nintzen Monika ez ote zen barruan izango, beharbada lo zegoen oraindik, bere ohe zabalean trabeska bakarrik, edo, okerrago dena, beste norbaitekin bazegoen, eskuineko aldean zuzen, hala egiten zuen nirekin bizi zenean bederen, niri bizkar emanez eta burkoa bi besoekin besarkatuz.
|
|
|
Iratzargailuak jo du, goizeko zortziak; oraintxe bizi naizela egiaztatzeko, ohean buelta bat, eta ahoa zabaldu dut: beraz, bizi naiz, ez dakit noiz arte,
|
baina
orain, kontu horiek bazter utzita, jaiki beharra dut, jaiki naiz, aurpegia garbitu, jantzi, txokolate katilua eta sei gaileta, ate ondotik periodiko saltzaileak utzi duen egunkaria jaso, eta goazen komunera.
|
|
|
Orduan ez nintzen konturatu,
|
baina
orain badakit otoitz bat zela. Gure gaztetasunak zorte hobea merezi zuen:
|
|
|
Hasieran kostatu zitzaidan,
|
baina
orain primeran nago ikastetxe honetan. Oso gustura.
|
|
|
Badakit gure koadrilan lagun gehiago gaudela,
|
baina
orain arteko eskutitzak nik idatziak dira. Beharbada, taldearen barruan lagunenak ginelako.
|
|
|
Nik ez dakit Ainhoaren estrategia izan zen, burua jan zion nire aurka jartzeko, edo zer egin zuen.
|
Baina
orain berdin zait. Nire bizitzatik alde egin zuen eta kito!
|
|
|
Berak bakarrik galdu zuela iparra, eta txorakeria asko esan eta egin zituela.
|
Baina
orain gauza askotaz ohartu dela. Orain badakiela Kattin zeinen jatorra eta abertzalea den, eta horrelako babokeriak bota zituen lerdea zeriola.
|
|
2004
|
|
|
Hasieran berak zioena sinesten nuen, kezkatuta bizi nintzen haren bizitza arriskuan zegoelakoan.
|
Baina
orain lasai egon naiteke, badakit arriskuan palestinarrak daudena.
|
|
|
Horrela bada, konforme. Ni ere orain hamar minutu ez nengoen oso konbentzitua,
|
baina
orain zure aldeko apustua egin nahi dut. Zure txintxo itxura hori nik kenduko dizut.
|
|
|
–Begira ezak, Aitor, hi oso lasai gelditzen haiz biok bikote garela esanda, baina igual duk iragana hik dioana. Bazekiat oso ongi sentitzen haizela egoera honetan,
|
baina
orainari egin behar diok aurre. Zer diok, beldurra errealitatea onartzeari?
|
|
|
Ni zure udaberria bizitzen ari naiz, eta egia esan, dena bizitzen dut horrekin.
|
Baina
orain jakin nahi dut zure gainontzeko urtaroak ere bizi ditzakedan ala ez.
|
|
|
–
|
Baina
orain ez zaude nirekin zorretan, Irati. Horregatik ez didazu deus ere zor.
|
|
|
mendeko herri nazioaren hizkuntzari eta kulturari folklorearen estatus itzala emateko joera, esate baterako. Nazio estatuaren politika totalitarioa ageri da horretan guztian garbiro,
|
baina
orain, lehen Estatu esparruko politika zena, mundu zabalera hedatua. Nazio askotarikoak diren Estatu totalitario horien hizkuntza eta kultura politikaren jarraipen hutsa baita, azken buruan, egun globalizazioaren mozorropean ezagutarazi zaigun zurrunbilo irenslea.
|
|
|
Orain globalizazioaren aitzakia ederki datorkie halakoei, Estatu eredu hauen eragina estaltzeko ez bada arintzeko, eta, hala, herri nortasunen galera orain hari egozteko.
|
Baina
orain arte zeri egotzi. A, bai, oroimen kaskarrekoak gu, badakigu bai hiltegiko jabea ez zela bakarra:
|
|
|
–Era horretan, Marshall McLuhanen herri globala ere ailegatu zaigu.
|
Baina
orain ikusten dugu, McLuhanek baino garbiago, herri globalaren maizterra gizaki dimentsio bakarra (Herbert Marcuse) dela. Eta bere ideiak pentsamendu bakarrarenak dira?.
|
|
|
Ez da alferrik herriko mekanikaria. Bizikleten mekanikaria izan da beti,
|
baina
orain, kotxeak gero eta gehiago ari direnez agertzen, ba kotxeekin ere hasi da, baina bizikletak ahaztu barik.
|
|
|
–Begiak apur bat markatu dituzu, beltzez. Nik uste nuen gehiago gustatzen zitzaizkidala neskak naturalean,
|
baina
orain zalantzan nago.
|
|
|
Hasieran gehiago begiratzen zuen alboetara, esate baterako Pablorenera joatean.
|
Baina
orain ez. Orain, bere artean pentsatzen du holako kontuetan ari bazara, ari zarela, eta ez dela ibili behar koplatan.
|
|
|
–Oktoberfest ean etorri zenuke –erran zidan Bettinak–, orduan ikusiko baitzenuke zer den jendetza eta zalaparta.
|
Baina
orain, neguan, nahiko triste dago dena.
|
|
|
Eta alde batetik bilau eta zikin sentitzen banintzen ere, bestetik aske eta garbi nengoen. Oso sentipen bitxia zen,
|
baina
orain aurre egin nien hala holako askatasun haren ondorio latzei.
|
|
|
–Hitz egiteko astia izanen dugu, Oskar.
|
Baina
orain ez. Gauza anitz dugu egiteko –eskuetan nuen egunkaria seinalatu zuen– Berria irakurri orduko, nire auto ofizialaren bila joan naiz.
|
|
|
–Horrek ez du zerikusirik honekin –erantzun nion, tinko– Egin behar zenuena egin zenuen garai hartan.
|
Baina
orain ez gara horretaz ari.
|
|
|
zakarrak, ezjakinak eta bortitzak, armadaren mendeko Awehr eko unibertsitari eta gentlemen ekin zerikusirik gabeak.
|
Baina
orain Del Valle uzkurturik sentitzen zen Heydrich brigadeführerraren bulego hotz hartan. Gaizkia arnasgarria zen ia.
|
|
|
Hala uste izan zuen behintzat.
|
Baina
orain arrazoi haiek guztiek batera ez zuten azaltzen hartzen ari zen arriskua.
|
|
|
Izan ere, ama hil zenetik hiru urte igaroak baziren ere, haren oroitzapena uneorokoa zen. Hasieran haren irudia gerrako amesgaiztoen kontrako babes gisa baliatzen nuen,
|
baina
orain amari buruzko oroitzapen samurrenek ere kutsu jasanezin bat hartzen zuten neure baitan. Amak izugarri maite izan ninduen eta, batez ere azken urteetan, negar anitz egin zuen ni politikan gero eta gehiago sartzen nintzela ikusita.
|
|
|
|
Baina
orain Lantza ez zitzaidala ardura ohartu nintzen. Nigan zuen ahalmena ere suntsitzen ari zen.
|
|
|
–Orain aste batzuk Otto Rahn izeneko lankide batek ere SSak uzteko asmoa azaldu zuen. Arazoak izan omen zituen,
|
baina
orain libre da. Eskia egiten ari dela entzun dut.
|
|
|
Aurreko batean ere horrela uste izan zuen.
|
Baina
orain sinetsita dago. Bihar plazaratuko omen du.
|
|
|
Amorruak eta errabiak sutzen eta bizkortzen ninduten.
|
Baina
orain, gero eta garbiago daukat Mireia betiko joan dela. Eta indarrik gabe aurkitzen naiz bat batean.
|
|
|
Irribarre egin zion. Bultzaka jardun eta ireki bai,
|
baina
orain ezin zuen ondo itxi. Otxotorenak horrela uzteko imintzioa egin zion, kristalen beste aldetik.
|
|
|
Eta Mireiak hilda jarraituko zuen, egiten zuena egiten zuela.
|
Baina
orain ez zeukan atzera egiterik. Jakob biblikoaren borrokan zegoela sentitu zuen, jo eta su aingeru baten aurka –indartsuagoa, itzelagoa, jakintsuagoa– Jakobek, ordea, ez zuen galdu.
|
|
|
Ahalik eta hauts gutxiena astinduta. Konturatzen bazara arratsaldean hegaldia dauka, ospa egiteko,
|
baina
orain ez darama maletarik, ez poltsarik. Berriro etxera itzultzea pentsatzen du.
|
|
|
Amaiarekin egindako plana aurrera zihoan.
|
Baina
orain Joseba ez zegoen batere seguru zuzen jokatu izanaz.
|
|
|
Itxura mantendu du orain arte, baina zopa hartzen bukatu duenean izerdi tanta batzuk sentitu ditu kopetatik behera eta ezpain-zapiarekin sikatu ditu. Lehenengo unean, emagalduak ezagutuko zuelakoan beldurtu egin da,
|
baina
orain, ezagutu ez duela ohartzean, bere jarrera guztiz aldatu da. Aurrean, Gonzaloren alboan eserita duen emakumeak, semea eta honekin batera Arregi familia osoa engainatu nahi duela sentitu du, eta aurpegia gorrituta, ausardiaz, emakumeari begiratu eta ia ezpainak mugitu gabe esan dio:
|
|
|
Gero, berriz, urte on batzuk egin ditut, biekin adiskidetu ondoren.
|
Baina
orain aitaz lotsatzen hasi naiz, hitz eta pitz beti... Ez dut aguantatzen!
|
|
|
Munduaren beti berria, gaixoaldiko esperientzia edo aurkikuntza berri bat izan da Gandiagarentzat. Hau da, lehen ere, egun bakoitzaren eta edozein gauzatxoren berria, inor bai eta, bera miresmenez bete izan duen fenomenoa izan da, bere obra guztian;
|
baina
orain, hiltzeko dagoenean, bestelako esperientzia bat bilakatu da nolabait. Unibertsoaren etengabeko bere buruaren kreazioarena, eraberritzearena, izatearen irrista geldiezinarena, gauzen aurpegi berriarena, agerpen ororen etorri eta iragatearena.
|
|
2005
|
|
|
–Barkatu, amona,
|
baina
orain beste, uhin, batean nago?
|
|
|
ikuskizun ikusgarriak, mokadu zaporetsuak, lurrin usainak, azal leunak eta musika bikainak, eta haiek ere gogoratzen zituen, nola ez bada!
|
Baina
orain, ezer sentitzen ez zelako zegoen, hain zuzen ere, ororen gainetik, eta horregatik, beharbada, bere oroimena hodei bat bezalakoa zen, atsegin haiek guztiak biltzen eta kulunkatzen zituena eta haiek baino atseginago zena.
|
|
|
|
Baina
orain beste zerbaitegatik idazten dizut.
|
|
|
–Bai, nik ere mila bider madarikatu dinat haren izena,
|
baina
orain soluzioak behar ditinat, madarikatzen ibili baino gehiago?
|
|
|
–ireki zion bihotza Kontxik?.
|
Baina
orain ezin dinat kontatu historia hori: aurrerago bai, emakume egiten haizenean.
|
|
|
–Bai,
|
baina
orain ez naiz indarrarekin sentitzen?
|
|
|
–Bai,
|
baina
orain okerrago dago, eta gero eta okerrago egongo da: Errusia errusiarrentzat?
|
|
|
–Bai, nik ere hori esan nionan yoga irakasleari hasieran,
|
baina
orain susmoa dinat egia handia dela. Eta budismoak gero eta gehiago erakartzen nain:
|
|
|
Zer daki hartaz, ordenagailuan topatutako mezu batzuetan kontatzen ziona baino? Eskolako laguna izan zela sinistu behar izan zuen,
|
baina
orain ordenagailu batetik datorren ezertan ere ez du konfiantzarik txikiena ere. Egia esan, oraintxe bertan Naroak besoetan duena hartu eta mila zatitan puskatuko luke.
|
|
|
Ilunpetan ezer ikusterik ez, ordea. Lehen, kontrako hormaren goialdean, leiho estu estu bi ziruditenak antzemateko gai izan da,
|
baina
orain hortik iristen zen argi apur hori ere desagertu da. Hasieran bere gorputzean bildu da, begiak estutuz, negar egiteko gogo biziari eutsiz.
|
|
|
Senak atearen kontrako norabidean eroan du. Zoru hotzean pilatzen den hautsa aurpegian sentitzea ere tokatu zaio,
|
baina
orain ez dago berokiaren garbitasunaz arduratzeko. Lehenengo garaipentzat jo du ilunpetan zerbaiti ekiteko gai izatea.
|
|
|
Hain txikia ote da gela? Burua hormatik baztertu eta berriro saiatu da aurrerantz, kontuz orain,
|
baina
orain ez du hormarik jo. Antza, ertz bat da, hormatik ateratzen dena.
|
|
|
–Zuk ez badakizu, guk are gutxiago,
|
baina
orain laguntza eskatu behar dizugu.
|
|
|
Jatetxean. Egia esan, ez nioke neure buruari barkatuko kalterik txikiena ere ekarriko banio,
|
baina
orain dugun itxaropen bakarra da.
|
|
|
Agian Ametsek ere berak bezain ahaztuta izan du Ainara.
|
Baina
orain gogoratu bide du, maitale berriarengandik aldendu orduko. Edozelan ere, berak beti ikusle geratu behar, bazterrean.
|
|
|
Naroak, kikara bat te berde probatzen ari dela (zelakoa zen jakiteko irrikan zegoen,
|
baina
orain gustatzen zaion erabakitzeko zalantzak ditu), lau pantaila pizten ikusi du. Han dago lehengusua erdian, kablea lokietan jarrita, laborategiko sagua bailitzan.
|
|
|
–Lehengoa errazagoa izan da, zure lehengusuaren buruak eman digu-eta,
|
baina
orain ezin gara horren laguntzaren zain geratu, blokeatuta dago eta.
|
|
|
Mila aldiz saiatu da begitantzen zelakoa izango zen lehen aldia, noraino iritsiko zen, zer egiteko prest egongo zen, eta jakina, zer ez,
|
baina
orain harrituta jabetu da ez diola axola noraino iritsi, zer egin eta zer probatu gabe utzi. Datorrena datorrela.
|
|
|
Egongelan egoten nintzenean Kodak atean agertzen zen; lehen galarazita zuen etxean sartzea,
|
baina
orain, atean ikusten nuenean keinu bat egiten nion, eta berak, trosta arin bat egiten zuen sofaraino eta aspidistraren itzalean etzaten zen, nire oinetatik hurbil.
|
|
|
–Orain denak berdin ziok. Giltzapean ez egoteagatik egiten nian,
|
baina
orain dena okertu duk.
|
|
|
Ez dutelako ulertzen zergatik ez ginen ezkondu.
|
Baina
orain arte ez diet ezer kontatu. Atzo bai.
|
|
|
Gizonak aitite Juliani buruz esanikoak. Liburutegitik ateratzeko desiratzen egon zen Mateo denbora guztian,
|
baina
orain konturatu zen gustura adituko zituela aititeren kontu gehiago. Konturatu zen, halaber, ezer gutxi zekiela aititeri buruz.
|
|
|
Banderak ipintzeko. Lehen hiru zeuden,
|
baina
orain bat. Ismaelek esaten du hamar metro dituela eta esaten diotela" masta".
|
|
|
|
Baina
orain badakite zelan etorri ziren tigre eltxoak hona. Etorri ziren kamioien gurpiletan.
|
|
|
Iñesek kontatu dit hori, gurpilen barruan etorri zirela tigre eltxoak hona, eta bidaia txarra izan zela, ze imajinatu gurpil baten barruan, Txinatik hona. Bidaia txarra izan zela esan dit Iñesek,
|
baina
orain pozik bizi direla hemen. Batzuetan gerrak egiten dituzte hemengo eltxoekin.
|
|
|
Badakizu nor den Salvatore, ezta? Lehen koadroak pintatzen zituen (poesiak idatzi ere bai),
|
baina
orain erabaki du ez duela gehiago pintatuko. Orain erabaki du eskultorea izango dela.
|
|
|
Horregatik naiz orain munduko pertsonarik inteligenteena, libelula hartu dugulako putzuetan eta beste gauza batzuk ikusi ditudalako gaur.
|
Baina
orain apur bat nekatuta nago, eta oso berandu da, eta izeko Martina sofan dago jertse bat egiten eta ez dit ohera joateko esan.
|
|
|
Eta Maloenatik gure etxera semaforo bi daude, eta lehen ez nituen semaforoak bakarrik pasatzen,
|
baina
orain bai. Eta ama oso arduratuta egoten da semaforo bat pasatu behar dudanean, eta esaten du Jesus, Jesus eta mila bider Jesus, eta gero esaten dit kontu handiz ibiltzeko, eta askotan esaten dit hori.
|
|
|
Iñesek ikusi ere ez du egin. Nik ikusi bai, uste dut ikusi dudala,
|
baina
orain ez nago oso seguru ere. Ez dakit seguru urdina edo berdea izan den, edo tximeleta urdin bat izan den, edo berde bat, edo matxinsalto bat.
|
|
|
Seguru asko zerbait hori pitzatuta zegoen aspaldidanik.
|
Baina
orain da zatikatu.
|
|
2006
|
|
|
Urte asko da abesti honen egokipen oso libre bat egin nuela, eta, aldaketa askorekin, han eta hemen abestu izan dut.
|
Baina
orain argitaratzerakoan, hitz haiek oso arrotzak gertatu zaizkit, eta gainera ez nengoen edukiarekin ados. Horrela, itzulpen ahalik eta literalena egitea erabaki dut, eta iruditzen zait, horrela, Brassens beraren hitzekin ez dela batere gaizki gelditu.
|
|
|
" La mezcla de dos organismos es fecunda y hasta provechosa cuando los organismos tienen un cierto grado de parentesco; cuando de este grado se alejan, el hibridismo es estéril(!). El catalán ha podido y puede recibir voces latinas, castellanas o francesas, catalanizándolas, porque es lengua latina; pero el vascuence, si las recibe, degenera en jerga" 302 Euskara, latinari eskerrak behiala" kristautu" ahal izan zen,
|
baina
orain modernotu ez. Nola beste bideak ere –kontzeptuak bere baitatik sortzeak–, aparte euskarak horretarako ez omen duela aski kulturarik303, onenean ere zapo euskara batera bakarrik eramaten duen304, euskarak ez du inolako irtenbiderik modernitatera.
|
|
|
Askotan testu teknikoak izaten dira, astunagoak.
|
Baina
orain biografia batekin dabil.
|
|
|
Amaren erreinua zen etxea, amaren babesa bilatzeko lekua.
|
Baina
orain Maialenek ezin identifikatu etxea amarekin. Zerekin identifikatuko duen galderari ezin erantzunda dagoela, Lewisek esan dio gelara doala, gaur goizetik jaiki dela eta nekatuta dagoela.
|
|
|
–Iragana ez, Nerea,
|
baina
oraina bai. Eta guretzat iragana dena oraina bihurtu da zure amaren buruan.
|
|
|
Bulegoko aulkian esertzeko modua ere aldatu zaio. Lehen ipurdi erdia kanpoan uzten zuen, edozein unetan altxatzeko prest,
|
baina
orain erregeak tronuan jesartzean bezala botatzen du gorputza eserlekuaren gainera. Ez balu bekadun zenetik ezagutuko, Nereak pentsatuko luke eskertzekoa dela berarengana gerturatu eta amaz galdetu izana, baina gehiegi ezagutzen du, eta badaki galdera horrekin batera gogoratu nahi diola, bere amaren kontua dela eta ez dela, azken bolada honetan ordu gutxiago egiten ari dela egunkarian.
|