|
2015
|
|
|
Eta gerta daiteke, gure Jaunari maitasunez gauza bat eskatzea, eta nahi dutena esaten dietela iruditzea, eta hau noizbehinka gertatzen da.
|
Baina
Jainkoaren hizketei buruz esperientzia handia dutenei, ezin izango zaie, nire iritziz, engainurik sartu irudimen kontu honetan.
|
|
|
7 Izan ere, nik dakidanez, gaztelu honetara sartzeko atea otoitza eta gogoeta da, ez diot gogoetazko otoitza denik ahozkoa baino gehiago, otoitza benetakoa izango bada, gogoeta lagun duena izan behar baitu; izan ere, norekin hitz egiten den eta zer eskatzen duen eta nork eskatzen duen eta nori konturatu gabe egiten den horri, ezpainak asko mugitu arren, nik ez diot deitzen otoitza; hala ere, batzuetan otoitza da, une hartan ardura hori izan ez arren, beste batzuetan ardura hori izan duelako.
|
Baina
Jainko handiarekin bere esklaboarekin egingo lukeen bezala hitz egiteko ohitura duenak, gaizki esaten duen ala ez begiratu gabe, ahora datorkiona eta beste batzuetan egin duelako ikasita daukana, hori ez dut hartzen nik otoiztzat, eta Jainkoak nahi beza ez dezala har halakotzat kristau den inork ere; zuen artean, ene ahizpak, Jaunagan uste dut ez dela izango halakorik, barruko gauzetan jarduteko ...
|
|
|
gehiagoa eta gutxiagoa dagoelako. Bat egiteari dagokionez, uste dut ez dudala gehiago esaten jakingo;
|
baina
Jainkoak mesede hauek egiten dizkion arima prestatzen denean, Jaunak haiengan egiten duenaz gauza asko dago esateko. Gauza batzuk esango ditut eta nola geratzen den arima ere bai.
|
|
|
Ez zitzaidan irudipena izan zitekeelako inolako susmorik geratu. Ez nuen ezer ikusi,
|
baina
Jainkoagana gehiago hurbiltzeko baliagarri ez diren gauzei jaramonik ez egitea on handia dela bai ulertu nuen, eta honela aditu nuen arima bat benetan Egia beraren aurrean ibiltzea zer den. Ulertu nuen hau, Jaunak Egia bera dela niri adieraztea izan zen.
|
|
|
Hau da benetan tamalgarria.
|
Baina
Jainkoagatik guztia gorroto badugu, eta gurutzea besarkatzen badugu, eta egiaz haren zerbitzuan saiatzen bagara, ihes egingo du hark egia hauetatik izurritik bezala. Gezurren zalea da, eta gezurra bera; ez du itunik egingo egian dabilenarekin.
|
|
|
–Nirea ez, behintzat, oso kaskarra eta probetxu gabea baita eta miseriaz betea.
|
Baina
Jainkoak ez du jokatzen jendeen antzera, gure ahuleziak ulertzen baititu. Haatik, aieru handietatik sumatzen du arimak egiaz maite duen ala ez, egoera honetara iristen direnengan maitasuna ez delako hasi berriengan bezain ezkutuan geratzen, Jainkoa ikusteko oldar eta irrika gartsuz agertzen baizik, gero esango dudanez edo dagoeneko esanda geratu denez:
|
|
|
Uste dut hiru edo lau aldiz irudikatu nahi izan didala Jauna bera modu honetara irudikapen faltsuan: haragizko forma hartzen du,
|
baina
Jainkoarena denean agertzen den aintza ezin du imitatu. Irudikapenak egiten ditu arimak ikusi duen benetako ikuskaria desegiteko; baina honela arbuiatu egiten du eta asaldatu egiten da, eta nahigabeturik eta egonezinik jartzen, lehengo debozio eta atsegina galtzen ditu, eta inolako otoitzik gabe geratzen da.
|
|
|
Norbaitek ahots kaskarra badu, kantatzen saiatu eta saiatu egin arren, ez zaio on bihurtzen; Jainkoak eman nahi badio, ez du berak oihuka jardun beharrik. Bada, eska diezaiogun beti mesedeak egin diezazkigula arima haren mendeko eginik,
|
baina
Jainkoaren handitasunean uste osoa dugula. Kristoren oinetan egoteko baimena ematen diotenez gero, saia bedi handik alde ez egiten, dagoen eran dagoela; Magdalenaren antzera egin beza, sendo egon dadinean, Jainkoak basamortura eramango baitu.
|
|
|
Hain gaixotia naizenez gero, gorputzaz eta osasunaz ez kezkatzeko erabakia hartu nuen arte, beti egon izan naiz loturik, ezertarako gauza ez naizela; eta orain oso gutxi egiten dut.
|
Baina
Jainkoak deabruaren trikimailu hau uler dezadala nahi izan zuenez gero, eta osasuna galtzearen zera aurrean jartzen zidanez gero, esaten nuen nik: –eta hiltzen banaiz niri zer??
|
|
|
14 Ni bezalako emakumetxo ahul eta kemen gutxikoentzat egoki datorrela uste dut, Jainkoak orain egiten duenez, erregalu artean eramatea, Haren Maiestateak niretzat nahi dituen neke lanak sufritu ahal ditzadan;
|
baina
Jainkoaren zerbitzariei, gizon sendo, letradun, adimen argikoei dagokienez, Jainkoak deboziorik ez diela ematen eta hain kezkatsu ikusten ditudanean, hori entzuteaz ere nahigabetu egiten naiz. Nik ez dut esaten hartu behar ez dutenik, Jainkoak emanez gero, eta gauza handitzat izan dezatela, Haren Maiestateak orduan komeni dela ikusiko duelako; baina ez dutenean, ez daitezela estutu eta uler dezatela ez dela beharrezkoa, Haren Maiestateak ez baitu ematen, eta ibil daitezela beren buruen jaun eta jabe.
|
|
|
16 Beste batzuetan, Jainkoaz gauza zehatzik eta beste on batzuetaz ganorazko gauzarik pentsatzeko gai ez naizela egoten naiz, eta otoitzik ere ez daukadala, bakardadean egon arren;
|
baina
Jainkoa ezagutzen dudala sumatzen dut. Nik uste dut adimena eta irudimena direla kalterik handiena egiten didatenak; borondatea, berriz, ongi dagoela deritzot eta edozein gauza on egiteko prest.
|
|
|
10 Nirekin bost moja ginen hara gindoazenak eta orain dela egun batzuez gero nirekin dabilen lagun bat, ez da koruko moja,
|
baina
Jainkoaren mirabe hain handi eta zuhurra izanik, korukoak diren beste batzuek baino gehiago lagun diezadake. Gau hartan lo gutxi egin genuen, bidea, diodanez?
|
|
|
19 Nik aitortzen dut neure kaskartasun eta ahultasunak sarri eraman nautela beldur eta zalantzak izatera; baina ez naiz gogoratzen Jaunak moja oinutsaren abitua eman zidanetik, baita urte batzuk lehenagotik ere, bere erruki hutsez, tentaldi hauek gainditzeko mesedea egin ez didanik eta beraren zerbitzu handiagorako dela ikusten nuenera itsu itsuan jotzeko mesedea egin ez didanik, gauzarik zailena bazen ere. Argi ikusten dut gutxi zela nik neure aldetik egiten nuena,
|
baina
Jainkoak ez duela nahi erabaki hau baino besterik, guztia bere aldetik egiteko. Izan bedi betiko bedeinkatua eta goretsia, amen.
|
|
|
8 Oi Jesus!, zenbat halako izan ditudan etxe sartzeak egiterakoan! Uste dut nik gauza txarrik egitera ez
|
baina
Jainkoaren zerbitzura goazenean, hainbeste beldur izaten bada, zer izango ote da gauza txarrak egitera, Jainkoaren eta lagun hurkoaren aurka direnena. Ez dakit zer irabazi edota zer atsegin izan dezaketen halako kontrapisuaz.
|
|
|
Ama gaixoa nahigabe handian sartu zen hain irmoki ezkutatzen sumatuz, ez zela egundo zuzenduko uste baitzuen. Handia izan zen neskatxoak bere buruaren kontra ez egitea hain oinaze gogorretik libratzearren;
|
baina
Jainkoak eutsi zion, errugabea zenez gero, beti egia esan zezan. Eta errugabeen alde irteten den Haren Maiestateak haietako biri hain gaitz handia eman zien, non errabia zutela baitzirudien, eta ezkutuan bidali zuten izeba neskatxoaren bila eta barkamena eskatu zioten, eta beren burua hil zorian ikusirik, esandakoa gezurtatu egin zuten; eta besteak ere beste horrenbeste egin zuen; hau erditzean hil zen.
|
|
|
44 Berriro erregutu nion Gotzainari, ahal nituen arrazoirik hoberenak jarriz, maitasun handiz idatz ziezaiola beste gutun bat, Jainkoaren zerbitzurako zela esanez. Berak egin zuen eskatu niona, eta ez zen gutxi;
|
baina
Jainkoaren zerbitzurako eta mesede egiteko zela konturatu zenean, beti egin baitit mesedea hutsik gabe, behartu egin zuen, azkenik, bere burua eta idatzi zidan Ordenagatik egin zuena ez zela ezer gutun hau idaztearekin konparaturik. Azken batean, gutun horrek zoriona ekarri zigun, Manso doktorearen ahaleginarekin batera, honek eman baitigu, eta baimenarekin bidali zuen Hernando Matanza gizon ona; ez zetorren poztasun txikiaz berau!
|
|
|
4 Niri bakardade handia sortu dit, beste inori baino handiagoa, eta Teresatxo Jesusenari ere bai,
|
baina
Jainkoak zentzu ona eman dio eta aingeru batek bezala eraman du, eta horrela dago, moja oso ona da eta pozik dago moja delako. Jainkoagan itxaro dut, bere aitaren antzekoa izango dela.
|
|
|
Marianari haren laguntza nahi duen bakoitzean ez dago ez ukatzera, eskatzera baizik. Julianekin dena da santua;
|
baina
Jainkoak gorde nazala urte askoko aitor entzuleetatik. Zorte ona izango da halako batean hau sustraitik kentzen bada:
|
|
|
8 Atzo esan zidan Pedro Gonzálezek Erromako gutunean irakurri zuela nuntzioa izendaturik zegoela. Nik uste dut, ene aita, gure aurka ongi ikasia etorriko dela;
|
baina
Jainkoa geure alde badugu, etab.
|
|
|
3 Niri burura etorri zitzaidan, nire atsedenerako zein egokia den nire alaba Maria San Joserena, letragatik, trebetasunagatik eta alaitasunagatik, niri pixka bat laguntzeko. Jainkoak egin dezake hark profesa egitea, gazteak zaharrekin ongi ez badaude ere; berorren aitatasuna ere ez dakit nola ez den aspertzen nirekin;
|
baina
Jainkoak egiten du, ematen didan bizitza hain osasun eskasarekin eta atsegin gutxirekin, honetan izan ezik, eraman ahal izateko; eta gainera buruan sartua dut, Jainkoaren gauzak ematen zaizkiona eta benetan Jainkoa maite duena, Hura zerbitzatu nahi duenarekin atsegin hartu gabe ez dela geratuko.
|
|
|
Beharbada, Cuevasko aita prioreak zerbait egin ahal izango du, baina aita Garciálvarezengan dut konfiantza jarria. Zaila dirudi,
|
baina
Jainkoak nahi badu, guztia de erraza. Poz handi handia emango lidake, eta gainera gure Jaunaren zerbitzu handirako izango litzatekeela uste dut, arimen onerako delako eta inori kalterik ez dakarkiolako.
|
|
|
Eska biezaio, haren borondatera hain jarria ez dagoen gauzetan, nire etorrera berorri on egiteko izan dadila. Nik ezinezkotzat dut,
|
baina
Jainkoak dena ahal du. Haren Maiestateak egin beza nik eskatzen diodan bezain ona, amen.
|
|
|
Gutun hauek eragotziko ez balute, hainbeste ez balira, hain ongi nengoke, ez bainuke iraungo, halaxe gertatzen baita ongi nagoenean. Berori hemen banu, ez litzaidake ezer faltako;
|
baina
Jainkoak berorri osasuna emateko grazia egiten badit, hau ongi pasatuko da. Jainkoak ordain biezaio nire osasunaz duen ardura, nahiko kendu zait lehen nuen pena, nire hemengo egote luzeak berorri ere pena ematen diola ikustean.
|
|
|
14 Caravaca eta Beasko gutunak iristen zaizkit hona batzuetan. Ez dira buruhausteak falta Caravacan,
|
baina
Jainkoagan badut konponduko direlako ustea.
|
|
|
Oi, nork eman diezazkiokeen hemen sobera dauden mojak!
|
Baina
Jainkoak emango dizkio. Gogoan dut otoitzetan irteteko den itsas ontziteria; konturatzen naiz hor duten nekea eta ardura handiaz nauka; hala ere, badut ustea Jainkoagan konponduko duela guztia, osasunez ongi bada.
|
|
|
1 Espiritu Santua izan bedi berorren agurgarritasunarekin, ene alaba, eta eman biezaio Pazkoa honetan bere maitasun handi handia berorren gaixotasuna hainbeste senti ez dezan. Izan bedi bedeinkatua Jainkoa, askori osasun, poz eta gozotasunekin dena on ona dutela iruditzen baitzaie,
|
baina
Jainkoari kontu eman behar dioten egunerako txarrak izango dira. Horretaz oso lasai egon daiteke berorren agurgarritasuna orain, ohe horretan aintza gehiago eta gehiago irabaziz baitoa.
|
|
|
7 Gure aitak Almodóvartik idatzi dit. Ongi dago,
|
baina
Jainkoari eskatu beharra dago, Andaluziara joan ez dadin, ez baitu baztertzen hori. Ávilara baino lehen Albara eta Salamancara joan nadila nahi lukeela diost, eta Albara idatzi dut, beharbada, negu honetan han izango naizela, gerta daitekeenez.
|
|
|
4 Ni orain horrantz joatea ez dakit nola izan daitekeen, harri eta zur geratuko bailirateke hemen ditudan lanekin eta itota naukaten arazoekin;
|
baina
Jainkoak guztia ahal du. Haren Maiestatearen eskuetan utz dezatela.
|
|
|
3 Hemen gorriak ikusi ditut Frantziskoren amaginarrebarekin, bitxia baita eta prest prest baitzegoen auzia ipintzeko testamentuak baliorik izan ez dezan, eta zuzenbidea bere alde ez badu ere, laguntza handia du eta batzuek zuzen dabilela esaten diote, eta Frantziskok erabat lurra jo ez dezan eta guk gasta ez dezagun, akordio batera iristea dela hoberena aholkatu didate. Horrek San Joserena galtzea ekarriko luke;
|
baina
Jainkoagan itxaro dut, bidegabeko asmoa dagoela argi geratzen bada, harengana joango dela herentzia osoa. Oso hondaturik eduki nau eta nauka, baina Teresa ongi ibili da.
|
|
|
4 Ni orain horrantz joatea ez dakit nola izan daitekeen, harri eta zur geratuko bailirateke hemen ditudan lanekin eta itota naukaten arazoekin;
|
baina
Jainkoak guztia ahal du. Eman guztiei goraintzi asko, presagatik ez bainaiz gehiago luzatzen.
|
|
|
13 Erregeak amodioa ezarri zuen nigan, oso ongi eratua; horrela, munduari zion amodioa kendu egiten zaio; eta bere buruari ziona, desamodio bihurtzen zaio; eta bere ahaideei zienak iraun egiten du,
|
baina
Jainkoagan maite ditu soilik; eta lagun hurkoari eta etsaiei diena da sinetsi probatu ezik; oso handia da; Jainkoari diona, neurrigabea; zenbaitetan beraren behe mailako izaerak sufri dezakeen baino gehiago estutzen du. Eta bere burua iraungitzen eta hil zorian sumatzean, dio:
|
|
|
goi bertuteak lortzen saiatzen ez bagara. Hau adierazi nahi dut, izan ere, egia ez den gauzaren batean harrapatzen banauzue, ez duzue ezer sinetsiko, eta arrazoiz, jakinaren gainean esango banu,
|
baina
Jainkoak ez diezadala utz halakorik egiten; gehiago ez jakiteagatik, edota ez ulertzeagatik izango da. Esan nahi dut, bada, Jainkoak batzuetan mesede handi hau egoera txarrean dauden pertsonei egin nahi izango diela, era honetara deabruaren atzaparretatik haiek askatzeko.
|