2009
|
|
–Txorakeria bat irudituko zaizu,
|
baina
horretara nator, hain zuzen ere: tabakoa erretzen ikasi nahi nuke, eta nola ikusi baitzuen ezen Txaro nora ezean geratzen zela, argibideak emateko obligazioak edo bultzatuta, erantsi zuen?:
|
|
–Txorakeria bat irudituko zaizu,
|
baina
horretara nator, hain zuzen ere: tabakoa erretzen ikasi nahi nuke –eta nola ikusi baitzuen ezen Txaro nora ezean geratzen zela, argibideak emateko obligazioak edo bultzatuta, erantsi zuen–:
|
2010
|
|
galdetu zidan amak; bero behar nuen, baina izotzak hartua bezala nengoen, eta begiak iltzatu nizkion; gauza asko nituen esateko, edo gauza bakarra ote nuen, burura behin eta berriro etortzen zitzaidana, harpia bat zela esan nahi bainion, behin, bi aldiz, eta hamaika aldiz??, baina ez nion ezer esan; amak, ordea, ongi ikasia zekarren lezioa, azpilanak ere bere baldintzak zituen, ama bezalako aditu batek ongi ezagutu behar zituenak?, eta teatro kolpe batean esan zidan: . Badakit argibideak nahi dituzula,
|
baina
horretarako etorri da Helena, berarekin hitz egin nahi baduzu??; larritu nintzen eta burua nahastu zitzaidan orduan?; amari begiratu eta ezpainetan irri garailea igarri nionean, ordea, ez nion amari dohaineko garaipenik eman nahi, ez horixe!?, erreakzionatu egin nuen: –Biok bakarrik??; amaren pazientzia apurtzea lortu nuen:
|
|
ez zen, beraz, ez hain biribila ez hain osoa, ezta hain zuria ere; esan nahi dizudana da Helenari ez niola jokabidea guztiz onartzen, ez une hartan bederen; ordainean, baina, amaganako gorrotoa —bost bat minutu igarota gero, aurrez aurre jarri zitzaidan hura berriro ere— inoiz baino beltzago eta biribilago etorri zitzaidan —nola, baina, amaganako sentimendu aldaketa erabateko hura, egunetik gauera bezalakoa, urtebete baten buruan?, zeren tuberkulosiak jota egon nintzenean beharrezkotzat jotzen nuena ez bainuen beharrezkotzat jotzen jada...! —; hala, bada, nire nolabaiteko porrotak mintzen ninduen eta minezko malkoak eragiten —maitasunaren zabala, egun batetik bestera hain estu eta hain gabe...! —, nahiz eta ez nuen kanpora alerik ere bota, gorrotoaren indarrak eragotzita;" Ez duzu ezer esan behar?" galdetu zidan amak; bero behar nuen, baina izotzak hartua bezala nengoen, eta begiak iltzatu nizkion; gauza asko nituen esateko —edo gauza bakarra ote nuen, burura behin eta berriro etortzen zitzaidana, harpia bat zela esan nahi bainion, behin, bi aldiz, eta hamaika aldiz? —, baina ez nion ezer esan; amak, ordea, ongi ikasia zekarren lezioa —azpilanak ere bere baldintzak zituen, ama bezalako aditu batek ongi ezagutu behar zituenak—, eta teatro kolpe batean esan zidan: " Badakit argibideak nahi dituzula,
|
baina
horretarako etorri da Helena, berarekin hitz egin nahi baduzu..."; larritu nintzen eta burua nahastu zitzaidan orduan...; amari begiratu eta ezpainetan irri garailea igarri nionean, ordea —ez nion amari dohaineko garaipenik eman nahi, ez horixe! —, erreakzionatu egin nuen: " Biok bakarrik?"; amaren pazientzia apurtzea lortu nuen:
|