|
2000
|
|
|
Hala ere, emakumezkook jeneralean ez gara horretaz ohartzen beste urtebete bat igaro arte eta, horrenbestean, lau urteren buruan amaitzen dugu harremana. Bikotean gehiago irautea, usadioa eta aldagai kulturalen eraginez gertatzen omen da,
|
baina
gero eta gehiago gureganatzen ari garen burujabetasun ekonomikoak, etorkizunean geneak indartsuago agerraraztea ekarriko omen du.
|
|
|
Pasadizo hark, ordea, bi lagun astunen harreman haren galerarekin batera, halako zapore erresumina utzi zigun. Baina zapore erresumin hura (ez dakit zerk eraginik,
|
baina
gero eta lagun gutxiago genuen), orduan hain handia iruditu zitzaidana, hutsa zen gerora Dabidek sortu zidanaren aldean, hain zuzen ere egia aitortu, eta beste neska batekin hartu emana oheratu zela onartu zuenean (ez dakit zerk eraginik, baina gero eta bakarrago nengoen). Gau hartan eta batez ere harrezkero piztu egin ez ziren lagunen lanparak bezain ilun geratu nintzen, eta bete betean dastatu nuen irainaren zaporea.
|
|
|
Pasadizo hark, ordea, bi lagun astunen harreman haren galerarekin batera, halako zapore erresumina utzi zigun. Baina zapore erresumin hura (ez dakit zerk eraginik, baina gero eta lagun gutxiago genuen), orduan hain handia iruditu zitzaidana, hutsa zen gerora Dabidek sortu zidanaren aldean, hain zuzen ere egia aitortu, eta beste neska batekin hartu emana oheratu zela onartu zuenean (ez dakit zerk eraginik,
|
baina
gero eta bakarrago nengoen). Gau hartan eta batez ere harrezkero piztu egin ez ziren lagunen lanparak bezain ilun geratu nintzen, eta bete betean dastatu nuen irainaren zaporea.
|
|
2003
|
|
|
Berri agentzia euskaldunak jendea beldurtzen du, gutxi irakurtzen dugulako euskaraz; ados egon ninteke horrekin. Ados,
|
baina
gero eta gehiago, inoiz baino gehiago ari gara irakurtzen euskaraz; ez galdu perspektiba. Aurrerago ere egin dezakegu.
|
|
2005
|
|
|
Idoiaren irekitasunak pixka bat herabetu egiten ninduen, zuzen zuzen botatzen baitzituen gauzak,
|
baina
gero eta gehiago gustatzen zitzaidan ni tratatzeko modu fresko hura. Iritsi, auto  busetik jaitsi, eta, agurtzerakoan, lepora egin zidan jauzi, eta ezpainetan musukatu ninduen, behin eta berriz.
|
|
2006
|
|
|
Zure aita gurekin zegoenean, behintzat...
|
Baina
geroz eta jasangaitzagoa egiten zait dena, bizitza hau. Badakit adorea eman nizula eta hori guztia, baina batzuetan ezin gauzak ezkutatzen ibili.
|
|
|
Umbertok Triesten eta Ãchlerrek Parisen neure buruarenganako estimua eskuratzen lagundu zidaten. Ez zen egun batetik besterako kontua izan, belarra ere ez dugu hazten ari dela sentitzen,
|
baina
gero eta konformeago nengoen neure buruarekin, eta ez soilik jada ez nintzelako nire judutasuna aitor  tzeko lotsa. Pasaporteek eta jaiotzak esan zezatela nahi zutena.
|
|
2007
|
|
|
Hizkuntza eta lurraldea berdintzeko prezioa kalitatearen eta freskotasunaren galera izugarria izan da kantitatearen onerako. Euskara gero eta jende gehiagoren bigarren hizkuntza da,
|
baina
gero eta jende gutxiagoren lehen hizkuntza ere bai. Gure politikari batzuek (eta bozkatzen dituzten herritarrek, ez nadila izan demagogoa) nahiago izan dute euskararen erabilera estentsiboa, intentsiboa baino.
|
|
2008
|
|
|
Hiruko konbinazioak ondo funtzionatzen du. Frank eta Cesarren artean hurbiltasun handia dago; Frank eta nire artean ere bai; Cesar eta nire artean ez horrenbeste,
|
baina
gero eta gehiago, bazkariak aurrera egiten duen heinean. Uneka, iruditzen zait, Cesarrek esaten duen guztia niretzat esaten duela.
|
|
|
–Sira, uda hasieran Bartzelonatik heldu zinenean, korapilo estu bat eginda zeunden.
|
Baina
gero eta alaiago igartzen zaitut.
|
|
|
Kate motzean lotutako zakur atezatu bat ematen zuen haragi puska harrapaezin baten aurrean. Nabarmena zen barne borroka bat bizitzen ari zela,
|
baina
gero eta aratzagoa zen haren begietako distira, edo horrela iruditzen zitzaidan niri: nik galdera asko nituen egiteko, baina pentsatu nuen Rosak bere kabuz erabaki behar zuela barrua askatzea.
|
|
|
[Kantuan II.] Tristura ere erakusten da kantu garaikide gurean, baina tristura egosi gelbera bat gehienbat, beti lehertze baten premian dagoela dirudiena; kantariaren barrena hotz haundi batek sumindua balego bezala. Tristea da esatea,
|
baina
gero eta hobeki sartzen zaizkit bai kantu modu hori eta bai eme ustel pena emangarria ere.
|
|
2009
|
|
|
Zutitu, eta hasi gatzaizkie biok ostikoka. Arratoia eta erbinudea ihesi abiatu dira lehen erasoan, baina hor datozkigu berriro, eta gu ostikoka eta haiek atzeraka,
|
baina
gero eta gertuago, eta azkenean aurre egiten digute.
|
|
|
|
Baina
gero eta bakartuago geunden, Ananda; nik jada ez nuen harremanik nire lagunekin, are gutxiago garai bateko mutil adiskideekin, jeloskor jartzen zinen-eta haiekin irteten banintzen; gurasoen etxetik agertu ere ez nintzen egiten, zugatik utzi nuen familia, ama minduta zegoen nirekin, nebak hezurrak hautsi nahi zizkizun, eta ez zuen egin halakorik, bazekielako inoiz ez niola barkatuko, eta zuk hura ... Bai, nahi dut hori, Ananda, baina aldi berean ni neu izaten utzi behar didazu, bizimodu normal bat nahi dut, lagunei telefonoz deitu, haiekin noizbehinka geratu, nola doakien jakin, familiarekiko harremana berreskuratu; besteek ere badaukate zer erakutsirik, ez yoghiek soilik, Ananda, zatoz, jar ezazu burua nire bularren gainean, honela, honela, ikusten zein ongi gauden.
|
|
|
Elebidun guztietatik gero eta gutxiago dira zonalderik erdaldunenean bizi direnak, eta hori ez da txarra; baina elebidun guztietatik gero eta gutxiago dira, alabaina, zonalderik euskaldunenetan bizi direnak, eta hori ezin ona izan. Beraz, bertako gizarte bizitzan euskara erabiltzeko aukera gutxien dagoen zonaldean, elebidun proportzio txikiagoa dago, eta hori ez da txarra euskararen erabileraren ikuspegitik, ez da txarra elebidun direnek euskara eguneroko bizitza sozialean euskaraz aritzeko dituzten aukeren ikuspegitik;
|
baina
gero eta elebidunen proportzio txikiagoa dago, ordea, orain arte euskara erabiltzeko aukerarik gehien eskaintzen zuten zonaldeetan, eta hori ezin positiboa izan euskararen erabilerari dagokionez, esan nahi baitu gero eta pisu txikiagoa dutela gizarte bizitzan euskara alde handiarekin nagusiki erabiltzen duten guneek.
|
|
|
Guztiak izan daitezke beharrezko eta osagarri. Euskarak duen balio ekonomikoa ere, oraindik apala,
|
baina
gero eta handiagoa den balio ekonomikoa, baliatu egin behar da haren mesedean, adibidez lanpostu batez jabetzerakoan, esparru publikoan ez ezik baita esparru pribatuan ere, zorionez gero eta balio handiagoa ematen baitzaio bertan euskararen ezagutzari.
|
|
|
Horrexegatik du euskarak beharrezkoa" Interneteko hizkuntza" izatea. Duela urte gutxi arte, estatu hizkuntza izatea zen munduan hizkuntza pisuduna izateko baldintza nagusia,
|
baina
gero eta erabakigarriagoa izaten ari da sareko hizkuntza izatea, eta hala izango da etorkizunean ere. Horrela, bada, adibidez Google ko lehen hirurogeita hamar hizkuntzen barruan dagoena, estatu hizkuntza ez izanda ere, hainbat jardueratarako erreferentziazko hizkuntza izango da munduan, estatu hizkuntza askoren aurretik, gainera.
|
|
|
Liburuak eta oroimenaren zantzuak erdi erreta badaude ere, hor ari gara, mantso mantso
|
baina
gero eta zehatzago, Gerra Zibilaren tragedia ezagutzen. Ulergaitza baldin bazaigu orduko gizarteak hartaraino heltzeko egin zuen bidea, are ulergaitzagoa egiten zait gaur, tragedia gertatu zenetik laurogeitsu urtera, ikustea zein zaila den hilotza estaltzen duen izara odoldua erretiratzea.
|
|
|
Udazkena. Oso goiz jaikitzen segitzen dut,
|
baina
gero eta gehiago kostatzen zait eguneroko paseoa ematea. Ez da udan bezala.
|
|
2010
|
|
|
Alkoholaren kolpea ondo eramaten zuela frogatu zuen Danielak, alai eta ausart puntua bazeukan ere, burua galtzeko arriskurik inongo momentutan erakutsi ez zuelako. Mariok ere ondo kontrolatzen zuen edariaren eragina
|
baina
gero eta zailagoa ari zitzaion egiten Danielarekin egon eta Nicolasi gorde zion fideltasuna hausteko gau polita izan zitekeela esateko gogoari eustea.
|
|
2011
|
|
|
–Zorionez, jarraitu zuen Novákek?, psikopata baten bila ari zineten, guztiz desbideratuta; dena nahastatu zen, ordea, Rejsek andereñoak martirien teoria zabaldu zuenean. Halabeharrez,
|
baina
gero eta gertuago zeundeten, oraindik ere hiltzaile baten atzetik bai, baina gero eta hurbilago. Ráchelen eta Natálieren zelatan ari zinetela jakin genuenean alarma guztiak piztu zitzaizkigun eta alde egiteko agindua eman genion Werfeli mezu zifratu baten bidez. Beranduegi; haren sakrifizioak, berriz, ikerketak bertan behera uzteko balio izan zuen:
|
|
|
–Zorionez, jarraitu zuen Novákek?, psikopata baten bila ari zineten, guztiz desbideratuta; dena nahastatu zen, ordea, Rejsek andereñoak martirien teoria zabaldu zuenean. Halabeharrez, baina gero eta gertuago zeundeten, oraindik ere hiltzaile baten atzetik bai,
|
baina
gero eta hurbilago. Ráchelen eta Natálieren zelatan ari zinetela jakin genuenean alarma guztiak piztu zitzaizkigun eta alde egiteko agindua eman genion Werfeli mezu zifratu baten bidez. Beranduegi; haren sakrifizioak, berriz, ikerketak bertan behera uzteko balio izan zuen:
|
|
|
Ezkondu ginenean argi geneukan laster utziko genuela kedarrez belzturiko etxe hura, trena pasatzen zen bakoitzean zimenduetatik teilaturaino dardaratzen zena, Saint Lazare geltokiko txilibitu hotsekin bibratzen zuena eta hango ke lainoz inguratua.
|
Baina
gero eta diru gutxiago eta gero eta haur gehiago geneuzkan eta, denborarekin, ohitu egin ginen leku honetara, eta orain gainera metroa daukagu, guztiz erosoa Georges bere bulegora eta bikiak institutura joateko. Gainera, etxez aldatzekotan ere, ni ez nintzateke konformatuko Parisko halako edo halako auzunetara joatearekin.
|
|
|
Soinu sor hura bazirudien lertxunen hostotzan murgiltzen zela, han indarberriturik, urrunago iristeko. Oraingoan, bai Margavelle aldetik eta bai Toussaille aldetik, hasieran beldurrez bezala,
|
baina
gero eta ozenkiago eta hurbilago, irrintzi hirukoitzak jotzen hasi ziren, azkenean etengabeko irrintzi festa bat bihurtzeraino.
|
|
|
Horregatik, aurreko batean armairutik hartu nuen aitaren bataioko domina, urrezkoa, eta arkumeen askan ezkutatu nuen; gero ordea, gau hartan bertan, ez dakit zergatik, beldurtu egin nintzen eta bere lekuan utzi nuen berriro.
|
Baina
gero eta sarriago akordatzen nintzen amarekin. Ametsetan ikusten nuen.
|
|
|
gaztainak, intxaurrak, hurrak, ezkurrak eta pagatxak. Lehenengo zakua bete nuenean zuhaitz batean utzi nuen eta beste bat betetzen hasi nintzen,
|
baina
gero eta euri gehiago egiten zuen eta etxera abiatu nintzen eskuetan nuen zakuarekin, bestea hurrengo egunean jasotzeko asmoz. Etxean eltzekoa aspaldian prestatua zegoen, arratsaldeko laurak baitziren; elkarrekin bazkaldu genuen eta ukuiluko lanak egin ondoren afaldu eta ohera joan ginen.
|
|
|
(...) Ondasun eta zerbitzuek gizateria benetako pentsamendurako ezgauza bihurtzen zuten. Hedabideak ugaltzen ari ziren,
|
baina
geroz eta murritzagoa zen islatzen zuten ideia aniztasuna. Gaur egungo munduan, jendeak denbora laurogeitazak telebista katetan surfean ematen duen honetan (zertarako eta lau aukera besterik ez zeuden garaietan baino gauza gutxiago topatzeko), batek edo bestek Marcusek aro teknologikoaz zeukan ikuspegiari oratuko zion honezkero; jendeak, bitartean, uste du aukera gehiago dauzkala, baina ez dago funtsezko alderik aukeron artean.
|
|
|
Arotz gazteari proposatu zion ohe berria, bizitza omentzeko intentzioz, askapenaren izenean, humanizazioan aurrera egin aldera.
|
Baina
gero eta gehiago dira hilkutxa traza hartu diotenak eskaintzari. Gure zibilizazioak ustiapena baitu oinarri:
|
|
|
Izandako elkarrizketa ugarietan ohartu naiz hitzek halako bilakaera esanguratsua egin dutela hamaikatan: gaurko makro joeren ertzei buruz tonu zientifikoan solastatu ostean, diskurtso hotz eta burutsuari tarte batez eutsi eta gero, zientzialari gehienek pixkanaka utziko diote pose urrutiratuari; hasieran zuhurtziaz
|
baina
gero eta lotsa gutxiagorekin, ateak zabalduko dizkiote daramagun bide okerraren konbikzioari, baita iluntasunari eta dramatismoari ere (nabarmenago, ezkortasuna nortasunean itsatsita daramatenek). Galdetuko dute zein mundu utziko diegun gure seme alabei (aukeran gutxik galdetuko du nolako seme alabak utziko dizkiogun gure munduari).
|
|
2018
|
|
|
Lurra bustita zegoen, izerditan bezala, eta lurrun hodei batzuk altxatzen ziren zorutik, zirimiria besarkatzeko. Tiroketak aditzen ziren,
|
baina
gero eta bakanago, gero eta isolatuago. Fabian eta Leo Haxo kaleko etxe batean ari ziren borrokan, guardia nazional batzuekin eta Komunaren aldeko zenbait herritarrekin batera.
|
|
|
Halako batean, ikaran hasi ziren berriro bazter guztiak. Ikara txikia hasieran,
|
baina
gero eta handiagoa. Fabianen begiek laino beltz astuna zulatu zuten, eta han, urruti batean, etsaiak hauteman zituen:
|
|
2019
|
|
|
akats eta erratek norbaitek egin beharreko azken zuzenketa orokor baten falta salatzen zuten.
|
Baina
gero eta murgilduago nengoen kontakizunean, testuko giroak eta pertsonaiek aldi berean daukaten inozente eta gaizto izaeraren baturak tragedia iragartzen zuen. Laster amaitu nuen.
|
|
|
Argizariaren egunak nik idatzi banuen ere, Los dÃas de la cerako ahotsa nigandik hurbil eta urruti dago aldi berean. Ez naiz guztiz ni,
|
baina
gero eta erosoago sentitzen ari naiz gaztelaniazko bertsioan.
|
|
2021
|
|
|
Betaurrekoak gero eta hobeak dira.
|
Baina
gero eta gehiago dira begimotzak ere. Bestalde, zenbat eta ozenagoak eta zoliagoak izan bozgorailuak eta belarriko entzungailuak, orduan eta ugariagoak entzungorrak.
|
|
2022
|
|
|
Liburua utzi eta haurra baretzen saiatu zen Chandler Txiki; baina haurra ez zen baretzen. Besoetan hara eta hona kulunkatzen hasi zen,
|
baina
gero eta negar handiagoak eta erdiragarriagoak egiten zituen haurrak. Haurra biz  korrago kulunkatzen zuela, Chandler Txikiren begiak bigarren ahapaldia irakurtzen hasi ziren:
|
|
|
Gelako horma meheetan durundi egiten zuen hotsak. Chandler Txiki ahalegindu zen haurra lasaitzen,
|
baina
gero eta gorputz ikara handiagoak egiten zituen haurrak zotinka. Haurraren aurpegi uzkurtu dardartiari begiratu eta izutzen hasi zen Chandler Txiki.
|
|
|
...ina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten,
|
baina
gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...ina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten,
|
baina
gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da ho...
|
|
|
–Hori egia da.
|
Baina
gero eta hurbilago gaude.
|
|
|
" Berdin zait bizitzea, Frantziak hil behar badu".
|
Baina
gero eta gutxiago sinisten zuen porrotean. Paris utzi zutenetik lehenengo aldiz, ez zituen ikusten ihesi, galduta, zurbil eta etsita zihoazen soldaduak, ezpada borrokarako antolatzen ari ziren tropak, aginduak ematen zituzten gizonak, aginduak bete  tzen zituztenak, guztia ikaragarrizko nahaspilan eta anabasan; baina tira, ekiteko puntuan zeuden.
|
|
|
Leihoa ireki zitekeen garaietako abisua da. Oraindik ikusten dira halako trenak,
|
baina
gero eta gutxiago, abiadura handikoetan ezin baita leihorik zabaldu. Ai, baina!
|
|
|
Baina berak kendu egin nahi niola pentsatu zuen, eta istant batean sumindu egin zen eta panpinari gogor heltzen saiatu zen. Nire burua astindu, eta saiatu nintzen letrak osatzen haren behatzez,
|
baina
gero eta haserreago jarri zen. Aulki batean egotera behartu nuen, nekatu zen arte.
|
|
|
Ez dakit adina izango den,
|
baina
gero eta zailagoa zait liburu bat, liburu konkretu bat, bila ari naizen liburu hori aurkitzea etxeko apalategietan, denbora tarte arrazoizko batean, azkenean beti bukatzen baitut aurkitzen, hain da handia nire burugogorkeria?. Garai batean ez zen hala, azkar samar aurkitzen nuen bilatzen nuena.
|