|
2017
|
|
|
Nire ondoan eseri eta negarrez hasi zen. Hitz egiten hasi zitzaidan eta nik erantzun nahi izaten nion
|
baina
ezin nuen. Nire ahoak ez zuen inongo zaratarik ateratzen, iluntasun hark ikusmena eta hizkera kentzen zizkidan.
|
|
|
Ezin nuen sinistu Benitok esandakoa! Kontatu zidaten hainbat nekazarik, aurreko bidaian, zuek hemendik pasatzean ikusitakoa,
|
baina
ezin nuen ulertu, ezin sinetsi, alafede! eta alde batetik bestera pasatzean lokarriak eskuz errepasatu eta urkilak ukitu, arraunak eskuetan hartu eta berriro ere bi zatiak lotzen zituzten hurritza adarrak haztatu, eta almadian gora eta almadian behera, horditurik bezala. Hau eraikin ibiltari harrigarria!
|
|
2018
|
|
|
Itzalak luzatzen ari ziren, eta ni geroz eta sutsuago ari nintzaion segika,
|
baina
ezin nuen harrapatu. Niregandik desesperatuta ihesi balihoa bezala itxura egiten zuen, eta beti moldatzen zen irismenetik ozta ozta kanpoan egoteko.
|
|
2019
|
|
|
Aurrena urrutira joatea pentsatu nuen.
|
Baina
ezin nuen, alferrik. Indar ezkutu batek bultzatzen ninduen honantz.
|
|
2020
|
|
|
...rreko zoruan etzanda lo egin dut hamaika eskalerekin batera eta atariko irudi gotiko polikromatikoen babespean, irakurrita nuen Penintsulako elizperik entzutetsuetarikoa zela, baliteke, egia esan ez ditut nire hiriko historia eta arte ondareak oso aintzakotzat hartzen, bertan daude eta kitto, ez da nire hirikideen ohitura ere, halako gauzetan atzerrira joaten garenean bakarrik erreparatu ohi dugu;
|
baina
ezin nuen inoiz irudikatu nire ametsotan agertzen den bezain galanta eta batez ere txukun margotua, arrunt txunditurik nago.
|
|
|
Luis Mariri esker irten nintzen hainbeste gorrotatzen nuen etxe hartatik, gainera berak zuen guztia eman zidan. Eskertuta sentitzen nintzen; xamurtasunez begiratzen nion nire senarrari, bere ondoan bizitzea benetan erraza zelako,
|
baina
ezin nuen uxatu Waldoren irudi tematia nire burutik, batez ere Luis Mariren gorputza ukitzen behartuta sentitzen nintzen bakoitzean.
|
|
|
Zerbaiten zain dagoen gizon prestu eta osasuntsu baten ibilkera zen, paseoan dabilena fisikoki erne dagoelako eta ez burua urduri daukalako. Banekien beste ibilkera ere ezagutzen nuela,
|
baina
ezin nuen gogoratu zer zen. Zer izaki zoro topatu dut nire bidaietan behatz puntetan eta modu sinestezin horretan ibiltzen dena korrika?
|
|
2022
|
|
|
Atzetik jarraika nuena gero eta hurbilago nuen. Nik arindu nahi nuen urratsa,
|
baina
ezin nuen. Azkenean, pertsona baxu hark aurrea hartu dit.
|
|
|
Ezin nuen gehiago jasan. Aitaren laguntzaile aritu naiz azken urteotan, ia kapitainaren lanak egiten,
|
baina
ezin nuen Semeño jasan.
|
|
2023
|
|
|
Irakurtzen saiatu nintzen
|
baina
ezin nuen, hizkiak ezagutzen nituen baina ezin hitzak ulertu, hizkuntza ezezagunen batean idatzita balego bezala. Konortea galtzear nengoen.
|
|
|
Pentsamendu positiboak izaten lagunduko zidala pentsatu dut, aita ondo zegoela, ziur, gizon indartsua dela, eta zaharra izanagatik ere burua ondo duela, jakingo duela bere burua zaintzen.
|
Baina
ezin nuen ulertu, zergatik gaur, bere urtebetetze egunean, zergatik horrela, abisatu gabe, galdetu gabe. Nik pozik eramango nuke Villabonara egun pasa, nahi izanez gero.
|