2015
|
|
Hemen jarri nahi ditut (hainbeste pertsona espiritualekin harremanak izan ditudanez gero) neuk ezagutu ditudan liluramendu era batzuk,
|
baina
ez dakit asmatuko dudan, beste leku batean idatzi nuenean bezala; hauek eta hemen doazen beste gauza batzuk, zenbait arrazoi tarteko direla, badirudi ez dela gaizki etorriko berriro esatea, egoitzak hemen batera joan daitezen baino besterik ez bada ere.
|
|
Barreka nago konparazio hauei begira, ez baitira nire gogokoak,
|
baina
ez dakit besterik. Pentsa ezazue nahi duzuena; baina esan dudana egia da.
|
|
Eta nora joango da, atzerantz itzuli ezean? Bada, hain mesede handiengatik Zuri eskerrak ematera,
|
baina
ez daki nola. Batzuetan zentzugabekoak esanez aurkitzen dut erremedioa.
|
|
9 Uste dut nire arimak indar handiak irabazi zituela jainkozko Maiestateagandik, eta nire intziriak entzun zituela eta pena eman ziotela hainbeste malkok. Haziz joan zitzaidan Berarekin luzaroago egoteko gogoa eta okasioetatik begiak kentzen hasi nintzen, izan ere, haietatik aldendurik, Haren Maiestatea maitatzera itzultzen nintzen; ongi nekien nik, neure iritziz, maite nuela,
|
baina
ez nekien jakin behar nuen bezala Jainkoa benetan maite izatea zertan den.
|
|
26 Etxeetakoek bi bermatzaileekin ez zuten aski eta, Eliz Epailearen bila joan ziren; Prudentzio zeritzan,
|
baina
ez dakit ongi gogoratzen naizen; hala dela esaten didate orain, izan ere, Eliz Epailea deitzen diogunez gero, ez nekien. Gurekin hain karitate handikoa izanik, asko zor genion eta zor diogu.
|
|
13 Hori ikusi nuenean, nahigabe handia hartu nuen, eta, nire iritziz, hobe zen meza entzun gabe joatea halako zalaparta artean sartzea baino. Aita Julian Ávilakori ez zitzaion halakorik iruditu; eta teologoa zenez gero, guztiok haren iritzira makurtu behar izan genuen; gainerako lagunek, beharbada, nirea jarraituko zuketen, eta desegokiena izan zitekeen,
|
baina
ez dakit ni neure iritziaz soilik fidatuko nintzatekeen. Elizatik hurbil jaitsi ginen, eta gure aurpegiak ikusterik ez bazuten ere aurrean belo handiak eramaten ditugulako, nahikoa zen haiekin eta soinean eramaten ditugun marregazko kapa zuriekin eta abarketekin ikustea, guztiak aztoratzeko, eta horrela gertatu zen.
|
|
Honela min bizia egiten du kexarazten duena, eta hain gozoa, non ez bailuke nahi inoiz falta dakion. Min hau ez da zentzumenean, zauri materiala ere ez da, arimaren barruan baizik, eta gorputzeko minaren antzik ez du; dena dela, konparazioen bitartez izan ezik aditzera eman ezin denez gero, zehaztasunik gabeko hauek jartzen dira, hura zer den kontuan izanik halakoak baitira,
|
baina
ez dakit nik beste era batera esaten. Horregatik, ez dira gauza hauek idazteko ezta esateko ere, ezinezkoa baita ulertzea esperimentatu duenak izan ezik.
|
|
6 Ahalmen guztien bat egitea denean, oso bestelakoa da, ezin duelako ezertan jardun; adimena izutua bezala dagoelako; borondateak, berriz, ulertu baino gehiago maitatu egiten du,
|
baina
ez daki maitatzen duen, ezta zer egiten duen ere, esateko eran; oroimenik ez dago batere, nire iritziz, ezta pentsamendurik ere, eta une hartan zentzumenak ere ez daude itzarrik, gozatzen duen hartan arima hobeki okupatzearren, galdu zituenaren antzera baizik; nire iritziz, zentzumenak galdu egiten dira une labur hartarako. Laster batean igarotzen da.
|
|
Argi ikusten du galduta dabilela, eta aski nekatua egon behar du; baina hor egotea hain biziki sentiturik, nahiago zuela hiltzea. Mandazain batekin hitz egina zen bihar Sevillara joateko;
|
baina
ez dakit nik zertara, bideko eguzki egun batek hiltzeko eran baitzegoen gaixoa, eta ordurako buruko minaz zetorren, eta han ez du beste biderik diruak gastatu eta Jainkoaren izenean eskatu baizik; oraindik Mayor anderearen nebarengan zer edo zer bazuelakoan nintzen, eta ez du.
|
|
3 Antonio Sánchez, gehiago hitz egin gabe, etxea guri ematera zetorren,
|
baina
ez dakit nik zeri begira egon ziren berori eta aita Julian Ávilako, halako etxea erosi nahi izan zutenean. Aski zen saldu nahi ez izatea.
|
|
4 Joan Ovalle jaunari eta Beatriz andereari goraintzi asko; hemengoen partez berorren agurgarritasunari goraintziak. Nire nebak ongi daude;
|
baina
ez dakite Pedro horra doanik.
|
|
Ongi daki ez dela adimenak desira dezakeen gozotasuna. Borondateak pozez hartzen du,
|
baina
ez daki nola. Zerbait ulertu ahal izatean, berriz, ikusten du ezin daitekeela ondasun hau merezi, hura irabaztearren lurrean igaro daitezkeen neke guztiak batera igarota ere.
|
|
Barka diezadala zure Semeak, inork ez baitit bidegabekeriarik egin, eta, beraz, ez dut zure izenean barkatu beharrik izan, nire barkatzeko gogoa, Jauna, kontuan hartzen ez baduzu behintzat; izan ere, uste dut edozein gauza barkatuko nukeela nik Zuk niri barka diezadazun, edota baldintzarik gabe zure borondatea betetzearren.
|
Baina
ez dakit zer egingo nukeen, ordua etorrita, errurik gabe kondenatuko banindute; baina une honetan hain errudun ikusten dut neure burua zure begietan, non guztiak labur geratzen baitira; ni nolakoa naizen, Zuk dakizun bezala, ez dakitenek, irain egiten didatela usteko dute. –Pasarte eder hau bigarren idazketatik kentzea zentsoreetako batengatik gertatu zen, Escorialeko eskuizkribuan osorik ezabatu eta ertzean hau idatzi baitzuen:
|
|
Badirudi hau edozein aitor entzulek dakiela, baina uste okerra da. Niri gertatu izan zait teologia osoa ikasia zuen batekin tratatzea kontzientziako gauzak, eta kalterik nahiko egin zidan, gauza batzuk ezer ere ez zirela esanez; eta badakit ez zuela ni engainatzeko asmorik ezta ez zuen zergatik engainatu ere,
|
baina
ez zekien gehiagorik. Eta, honez gainera, beste bi edo hirurekin ere gauza bera gertatu zitzaidan.
|