|
2001
|
|
|
Eta badirudi, eta izan ere horrela da, aski urri gabiltzala sail horretan: duela zenbait urte bezain urri, ez;
|
baina
aski eta gehiegi oraindik. Hona zer dioen horretaz Santamaria jaunak:
|
|
2002
|
|
|
Atentatu bat ez bada, biktimaren bati egindako elkarrizketa, edo talde baten desartikulazioa... Egin izan ditut egunkaririk gabeko boladak ere,
|
baina
aski da semea kartzelan duen ama bat ikustea kalean, edo paskin bat, oroitzapenaren errota abiarazteko.
|
|
2005
|
|
|
Dena dela, Leirerekin izan zuen harremanak ez zuen hilabete batzuk baino gehiago iraun,
|
baina
aski izan zen gu bion artean amildegi bat sortzeko. Udan, Indiara joan zen, aurrez pentsatu bezala.
|
|
2008
|
|
|
Bertan jasota dago, hitzez hitz, Rosaren sumarioan ageri den aitorpen luzeko hainbat pasarte; bertan daude Rosak esan zizkidan garrantzitsuenak ere; ahalegina egin dut esan nahi zuenari baina esan ezin zuenari ere forma ematen.
|
Baina
aski da. Galdetzen dut:
|
|
|
Tupperrean albondiga gutxi batzuk gelditzen dira,
|
baina
askitzat jotzen dute. Apezak hatza sartzen du ahoan, hortz artean geratutako haragi puskak kentzeko.
|
|
|
Beharbada, ez.
|
Baina
aski zen bakar batek ni ezagutzea. Taberna batean egiten dut lan...
|
|
2009
|
|
|
Dena pikutara bidalia omen nuen.
|
Baina
aski zen, Ananda. Aski.
|
|
|
Atzera jo, eta irteera gero eta hurbilago geneukan, harik eta ondo ondoan ikusi genuen arte,
|
baina
aski genuen irteten saiatzea berriro urrunarazteko.
|
|
|
Bistan da familiako hizkuntza transmisioa bermatzea gurasoen esku dagoela, ez herri aginteenean. Horrelako adibideak gehiago ere jarri ahal dira,
|
baina
aski da esan nahi duguna azaltzeko, hots, herri aginteen jarrera sustapenekoa izateak berak bakarrik ez duela hizkuntza baten etorkizuna bermatzen.
|
|
|
Hizkuntzen bizi indarra baloratu eta nolabaiteko arriskuan murgilduta dauden ala ez erabakitzerakoan kontuan hartzen diren bederatzi eremuak zeintzuk diren ikusita, begien bistan dago zenbaterainoko garrantzia duen babes ofizialaren neurriak eta hizkuntza politikaren eraginkortasunak. Bistan dago, halaber, eskolaren ahalegina behar beharrezkoa bai,
|
baina
aski eza dela hizkuntzaren bizi indarra areagotzeko, hartarako ezinbestekoa baita eskolatik haratago ere Unescok bere atlasean kontuan hartzen dituen esparru ugarietan ere indartsu izatea, edo batez ere esparru horietan izatea indartsu. Horrek guztiorrek agerian uzten du herri aginteen jarduera guztiz erabakigarria dela eremu urriko hizkuntzen egoera soziala hobetu ahal izateko, eta Iparraldean, Nafarroan eta Euskal Autonomia Erkidegoan tokian tokiko herri aginteek garatu dituzten hizkuntza politikak lurralde bakoitzeko bilakaeraren giltzarri nagusi izan direla.
|
|
2019
|
|
|
–
|
Baina
aski bezero ona, ausartu zen esatera Martin.
|
|
|
Gogaiturik sentitzen zen. Ekialdeko emakume hark liluratu egin zuen,
|
baina
aski zen. Ez zegoen nerabezaroko tontakerietarako.
|
|
|
Ez zen oroitzen bera ere, adin hartan, horrelako neskatiko mukizua zela. Agian zortzi urtetan bai,
|
baina
aski laster, ikuskera ireki zitzaion eta aukera guztiak baliatzen zituen. Alaba, rubikubarekin teman ari zen artean, Marianen izpirituak mende laurdena atzeragoko jauzia egin zuen.
|
|
|
Identifikatzeak luzatu ziren ordea, paper faltsuekin, beren egiazko izaerak gordetzen zituztelako.
|
Baina
aski agudo argitu zen nortasunen misterioa. Hasieran, Pierre eta Marian ziren komisario buruaren bulegoan, kopetak apal eta isil isilik.
|
|
|
Ez dakigu zeintzuk izan ziren Barojak gaztelaniaz esandako hitz zehatzak, horixe tamala, eta, seguru asko, nekez lortuko dugu jakin mina asetzea.
|
Baina
aski ezagunak dira Barojak euskarari buruz han hemen esandako asko, aise aurki daitezke sareko kantoietan. Koldo Mitxelenak euskaratutakoa, ordea, ez da ageri, salbu aipatu elkarrizketan, Orotariko hiztegian eta nik hitzaldi hartan gaztelaniaz emandako bertsioan, euskara Â
|
|
2020
|
|
|
Berak arrazoiaren logikatik hitz egiten du, behingoagatik albo batera utzita poesia, lirika eta semantikako sorginkeriak,
|
baina
aski da ikustea aitaren aurpegi odoldua eta Ramonen buru lehertua, hala ez dela izango ulertzeko. Eta hobe dela poesian babestea.
|
|
2021
|
|
|
Oraindik gordeak ditut poema haiek. Lehenbizikoak baldarrak dira, bertso desorekatuekin,
|
baina
aski dibertigarriak; eta, halarik ere, denbora aurrera joan arau egiten nituen poemak ez ziren hain baldarrak, baina bai gero eta aspergarriago eta zozoagoak. Nik ez nekien, baina, eta lotsatzen nintzen poema baldarrez, eta hain baldarrak ez baina zozoak ziren horiek, berriz, eder ederrak iruditzen zitzaizkidan; beti nerabilen gogoan egun batean ez bazen bestean poeta famaturen batek aurkitu eta argitara emango zituela eta artikulu luzeak idatziko zituela nitaz; artikulu horietako hitzak eta esaldiak imajinatzen nituen eta neure kolkoan idazten nituen osorik.
|
|
2022
|
|
|
Zorabioak hartzen zaituenean bezala, guztia dantzan zeukan inguruan, eta gaitzeko olatuak zebilzkion gora eta behera, oraintxe izoztu, oraintxe kiskalgarri. Lotsatuta zegoen,
|
baina
aski harro bere buruaz. Emakumeak galdetu zion:
|
|
|
Horra eskain niezaiekeen guztia.
|
Baina
aski izan zen. Eta alde egin aurretxoan, Moniquek opari bat egin zidan:
|
|
|
Mina sentitu arte bizitzaren alde fisikoa ez da manifestatzen modu negatiboan, gorputzak aienerik gabe egiten du aurrera.
|
Baina
aski da hagineko min bat gorputz osoa minaren mende jartzeko, ezertarako gogoak erauzteko, arreta osoa eta bakarra haginera behartzeko, nahigabearen hondora amiltzeko. Minarekin, ez da gainerako gorputz atalik sentitzen, funtzionatzen duen bakarra burutazioen zabua da.
|
|
|
Arratsaldean igeri egitera joan naiz"?, baina Stefan Zweigek ere ez zuen espero I. Mundu Gerra etorriko zenik?" egia da tarteka pentsatzen genuela gerran, baina tarteka heriotzan pentsatzen genuen modu oso bertsuan: gertagarria zen zerbait,
|
baina
aski urruna"?; ezta Franz Ferdinand Sarajevon hil zutenean ere?" aurpegietan ez zen emozio edo haserre berezirik atzematen, tronuaren oinordekoa ez baitzen sekula izan pertsonaia maitea"?. Ostende ondoko bainuetxe batean ohartu zen gerra bertan zegoela:
|
|
2023
|
|
|
Arropa garbia bera ere lohi dago, ganbera guzti guztietan halaxe. Ez dut sukaldean sartzerik izan,
|
baina
aski da handik irteten diren pertsona zornetsu eta higuingarriei erreparatzea; ogia ohe gainetara jaurtitzen dute (askotan, lastaira huts baino ez), karkaxa edo odola ere jausten da bertan; Â oiloa eskuan daramate, baina ikusi egin behar zer nolako eskuetan!
|
|
|
Lagun gutxirekin elkartu da aro bidaiaria sagardotegian,
|
baina
aski aro zorroa behar bezala betetzen segitzekoz. Elkar aurkeztu eta argibideak emanik, herritar batek ez du dudarik egiten.
|
|
|
Ez dut izan neure bizitza literarioan txoko lurrin loretsu horietakorik, locus amoenus petorik, hantxe jarri eta inspiratzeko; ez naiz Quintus Horatius Flaccusen sokakoa, ez nago Vicente Aleixandreren lore baratzean, ez halaber, nahi bezainbat, Lizardiren asaba zaharren baratzean, ez zait ondina greziarrik gerturatzen, ez eta Lorelei germaniarrik, zain zain jarrita ere, eta Virgilioren Eglogak eta Bukolikoak, berriz, urrun geratzen zaizkit; ibilia naiz, ez pentsa, euskal mendietako artzainen saroiak zeharkatzen, haietan arnasberritzen, bihotz berritzen, baina ez dut eglogarik idazteko txinpartarik atera. Arima jarrera horretatik gertuen, beharbada, Urbiako zelaian egongo nintzen behin edo behin, bihotza iraultzeko zorian,
|
baina
aski izan zen hango mamia eta arroz esnea dastatzea neure burua frekuentzia prosaikoago batera ekartzeko; esne mamitan, hori bai.
|