2001
|
|
Hirurak pasata hasi da bazkaltzen. Ordu bi eta erdietan bukatzen da bere guardia berez,
|
baina
arratsaldekoak atzerapenez iristen dira beti. Lanaren aitzakian.
|
|
Goiok hamarretako mezara joan behar izan zuen,
|
baina
arratsaldeko bostetan jende heldu guztia arrosariora, Olabeko Mikaelak erdikantaturiko otoitz haietara joan zen artean, bera etxean geratu zen. Eulientzako paper zerrendak zeuden sukaldean zintzilik euli hil itsatsiz beteak.
|
2002
|
|
Ordu arte ongi kontrolatu ahal izan zituen ziztadak eta ziztaden arteko atsedenaldiak. Normalean goiz erdian ziztatzen zen, ondoko orduak onenak zituela;
|
baina
arratsaldean ere ongi eusten zion, urduritasun berezirik igartzen ez zitzaiola. Beste egun hartan, ordea, urduri jarri zen.
|
2005
|
|
Aspaldian ez nenbilen hiztunegi, eta mundu guztiak egiten zituen ni saihesteko ahaleginak; Monikak ere besteentzat gordetzen zituen bere ezten zorrotzak.
|
Baina
arratsalde hartan inoiz baino isilago egon nintzen. Itziar ari zen berriro lanean bere ahizpa etxera bidalita, eta Aratz eta biak beldur ziren galdetzeko, Monikak ziurrenik nahiago zuen zer gertatzen zitzaidan ez jakitea, eta Mateok medikuarengana joan beharra izan zuen Bilbora.
|
2006
|
|
Gorroto ditut barruan beti dantzan dabiltzan ahots horiek. Inoiz ez didate Pulitzer saria irabaziko duen nobela kontatuko, madarikatuek,
|
baina
arratsalde hartan hitzez hitz gogoratu zidaten taberna hartan elkarrekin hartutako garagardo bakoitza.
|
2007
|
|
Azkenean gure lagunen itzulerari itxoitea erabaki genuen, eskura itzultzeko, politagoa izango zelakoan.
|
Baina
arratsaldea luzatzen ari zen, eta Marguerite eta Lucien ez ziren itzultzen. Herrira berriz jotzea erabaki genuen, mokaduren bat hartzeko, agur moduan sagardo pittin bat edateko.
|
2009
|
|
–Noski, berarentzat bakarrik nahi du, esan zuen, ironikoki, Leonek?. Bo, nahi duzuna egin,
|
baina
arratsaldea aprobetxatu.
|
|
guztiak kutsatzen zituen, batzuk gehiago eta beste batzuk gutxiago, hain zen jende hura manipulagarria eta erabilerraza; haiek izaten ziren, beraz, Domingoren arnasgune bakarrak, orduan bereganatzen baitzuen probetxuzko zerbait egiten ari zelako sentipena, zeren eta gero, teniente batek ematen zuèn elektrikzitate ikastarora joaten hasi zenean, ikasleen artean sarjentua topatu baitzuen, bere zoritxarrerako: esan nahi baita Domingok nekez jarrai zitzakeela eskola haiek behar bezala, sarjentuaren presentzia hutsak arreta desbideratzen baitzion, gizon hura itzal bat balitz bezala eta arantza bat Domingok bere baitatik ezin kendu zuena; goizetik, beraz, Domingok sarjentuaren erasoak eta oilarkeriak pairatu behar zituen,
|
baina
arratsaldeetakoa ez zen askoz hobea, sarjentuaren presentzia ur tanta bat bezalakoa baitzen, Domingoren buru gainera erori orduko berritzen zena, berriro erortzeko puntu berean, berriro eta berriro, burua zulatu arte, tortura etengabean.
|
|
Kale handienetatik bilatu zuen miss Albret gero; konturatu zen ez zeukala bilatzeko beste modurik.
|
Baina
arratsalde osoan herriko kale gehienetatik ibiltzen egon ondoren ulertu zuen uste baino zailagoa izango zela erizaina aurkitzea. Herriko hiru pentsioetako batean eman zuen izena iluntzean.
|
|
Lubos familiako amak gogoratzen du alaba izan zela gehien sufritu zuena, hemeretzi urterekin, bere logelan batez ere, bainugelan batez ere. Lubos familiako amak gogoratzen du botaka egiten zuela alabak ia egunero, goizean normalean,
|
baina
arratsaldean ere bai inoiz.
|
|
jende xehea zen, espontaneoa, esker onekoa... baita, zentzu batean, kutsatu gabekoa ere –gaitzak kutsatutako izakia da gizakia, definizioz–, nahiz eta giroari zeriòn kiratsak –boterekeria eta beldurra nahastuta dabiltzan lurretan nonahiko landarea da zaborrarena– guztiak kutsatzen zituen, batzuk gehiago eta beste batzuk gutxiago, hain zen jende hura manipulagarria eta erabilerraza; haiek izaten ziren, beraz, Domingoren arnasgune bakarrak, orduan bereganatzen baitzuen probetxuzko zerbait egiten ari zelako sentipena, zeren eta gero, teniente batek ematen zuèn elektrikzitate ikastarora joaten hasi zenean, ikasleen artean sarjentua topatu baitzuen, bere zoritxarrerako: esan nahi baita Domingok nekez jarrai zitzakeela eskola haiek behar bezala, sarjentuaren presentzia hutsak arreta desbideratzen baitzion, gizon hura itzal bat balitz bezala eta arantza bat Domingok bere baitatik ezin kendu zuena; goizetik, beraz, Domingok sarjentuaren erasoak eta oilarkeriak pairatu behar zituen,
|
baina
arratsaldeetakoa ez zen askoz hobea, sarjentuaren presentzia ur tanta bat bezalakoa baitzen, Domingoren buru gainera erori orduko berritzen zena, berriro erortzeko puntu berean, berriro eta berriro, burua zulatu arte, tortura etengabean.
|
2010
|
|
Amak bazekien irailerako? 1931n geunden? Elorrietako komentuan behar nuela, ados jarri ziren, azkenean, medikua, aita eta frantziskotarren burua!?, neure erlijioso karrerari ekiteko, eta, horregatik beharbada, sabelaren legeen mende zegoelako edo, ni haren ondoan nahi izan ninduen, libre zegoèn bakarra ere ni nintzen, egia esan?, Pagoagara lagun niezaion;
|
baina
arratsalde hartan ere. Pagoagara joan ginèn egunaren bezperan, hortaz, berarekin nahi izan ninduen, arrosarioa errezatzeko; zer nolako debozioarekin errezatu zuen orduan ere!; nik zeharka begiratzen nion, eta nola begiratzen zion hutsik zegoèn horma hobiari, agur Maria, graziaz betea?
|
|
Ama eta biok itzuli ginèn eguneko afaria gogoratzen dut; zu ere Madrildik itzulia zintugun, Damaso, bizpahiru egun lehenago;. Zer moduz, Gabino?? galdetu zenidan, ama eta biok etxera sartzen ikusi ahala; zu oso ironikoa izan zintezkeen, iruzkin zorrotz bezain mingarriak egiteko gai zinenez,
|
baina
arratsalde hartan adeitsu aritu zintzaizkidan, Pagoagari buruzko galdera zorrotzegirik egin gabe; giro bikain hartan, behin baino gehiagotan imajinatu nuen han Pagoagan konbertitutako gizonaren irudia, zuri ere ez bainizun beste oparirik opa; zu, gainera, pozik zeunden, eta zeure pozaren arrazoiak eman zenizkidan: –Gustura bizi naiz Madrilen, irakaskuntzan gero eta gusturago.
|
|
Amaiak interes handiz jarraituko zukeen horrelako erakustaldi bat beste edozein momentutan.
|
Baina
arratsalde hartan, burua irudiz eta hitz nahasiz beteta, ezin zuen kontzentratu, ezta aire girotuari esker oasia ematen zuen ziber kafe horretan ere.
|
|
Amak bazekien irailerako —1931n geunden— Elorrietako komentuan behar nuela —ados jarri ziren, azkenean, medikua, aita eta frantziskotarren burua! —, neure erlijioso karrerari ekiteko, eta, horregatik beharbada, sabelaren legeen mende zegoelako edo, ni haren ondoan nahi izan ninduen —libre zegoèn bakarra ere ni nintzen, egia esan—, Pagoagara lagun niezaion;
|
baina
arratsalde hartan ere —Pagoagara joan ginèn egunaren bezperan, hortaz— berarekin nahi izan ninduen, arrosarioa errezatzeko; zer nolako debozioarekin errezatu zuen orduan ere!; nik zeharka begiratzen nion, eta nola begiratzen zion hutsik zegoèn horma hobiari, agur Maria, graziaz betea... betiko desioak eta betiko irrikak hartuta, hutsune hura betez gero bizitzako beste hutsune guztiak ...
|
|
Ama eta biok itzuli ginèn eguneko afaria gogoratzen dut; zu ere Madrildik itzulia zintugun, Damaso, bizpahiru egun lehenago;" Zer moduz, Gabino?" galdetu zenidan, ama eta biok etxera sartzen ikusi ahala; zu oso ironikoa izan zintezkeen, iruzkin zorrotz bezain mingarriak egiteko gai zinenez,
|
baina
arratsalde hartan adeitsu aritu zintzaizkidan, Pagoagari buruzko galdera zorrotzegirik egin gabe; giro bikain hartan, behin baino gehiagotan imajinatu nuen han Pagoagan konbertitutako gizonaren irudia, zuri ere ez bainizun beste oparirik opa; zu, gainera, pozik zeunden, eta zeure pozaren arrazoiak eman zenizkidan: " Gustura bizi naiz Madrilen, irakaskuntzan gero eta gusturago.
|
2012
|
|
|
Baina
arratsaldean, ilundu bezain laster, norabidea aldatu nuen eta hegoalderantz eta ekialderantz gidatu nuen ontzia, eta pixka bat ekialderago jo nuen, itsasbazterretik gehiegi ez urruntzearren. Haize bolada egoki bati eta itsaso bareari esker, uste dut hurrengo eguneko eguerdiko hiruretarako ez nituela 150 milia baino gutxiago eginak izango, Saletik hegoalderantz, Marokoko enperadorearen lurraldeetatik urrun, eta baita beharbada inguruko edozein erregerenetik ere, ez baikenuen inon jenderik ikusi.
|
2013
|
|
Berez, udaberri hasi berrirako arropa erostera joan dira arratsalde pasa herriko zentro komertzial batera.
|
Baina
arratsaldea elkarrizketa horrekin hasita, Karolek jada badaki ez duela ezer erosiko, ez zaiola ezer gustatuko eta berari gustatutakoa Eulaliri ez zaiola gustatuko. Eta haren oniritzirik gabe, ez da gai izango galtzarik, gonarik edota oinetakorik erosteko.
|
|
–Gaur eguerdian ez naiz etxera bazkaltzera etorriko,
|
baina
arratsaldean bai. Kontua zera da, zurekin hitz egin nahi dudala, ama:
|
|
–Gaur eguerdian ez naiz etxera bazkaltzera etorriko,
|
baina
arratsaldean bai. Kontua zera da, zurekin hitz egin nahi dudala, ama:
|
2014
|
|
Gustuko zaitut.
|
Baina
arratsalde oso txarra izan dut. Bazen inporta zitzaidan gizon bat, eta lehen, arratsaldean, ez dit ba esan, horrela, tanpez, zorria bezain pobrea dela!
|
|
Egun sargori batean, bi alabak hor goiko errekara joan ziren igeri egitera. Hango urak bare egon ohi dira,
|
baina
arratsalde hartan, nik ez dakit nola, arras bizitu ziren eta korronteak eraman zituen. Haiek ahaleginak egin arren, ezinezkoa izan zitzaien uraren kontra igeri egitea.
|
2015
|
|
Bazkalondoan elkarrekin oheratu ziren, siestaren aitzakian. Berriz ere hasiak ziren noizbehinka gauak elkarrekin pasatzen,
|
baina
arratsalde horretakoa berezia izan zen. Martak gogotsuago ematen zuen, besarkadetara eta laztanera emanago, amultsuago eta aldi berean grinatsuago, eta Andonik aspaldian ez bezalako zoriona sentitu zuen.
|
|
Hari begiratu, eta dardara goxo batek korritzen zion bizkarrezurra.
|
Baina
arratsalde hartan, auskalo zergatik, Eva hainbeste tentatzen zuen sagar gorria perpendikularki jausi zen Newtonen buru handiaren gainera. Eta halaxe deskubritu zuen fisikari ospetsuak, erarik ezusteko eta arruntenean, Grabitatearen Legea; eta, aldi berean, halaxe saihestu zuen Adan eta Eva Paradisutik kanporatuak izatea.
|
|
–Bale,
|
baina
arratsaldean edo iluntzean geratu, ez? –proposatu du Xk, Men lagunak berehala topatzeko gogo berezirik gabe?.
|
|
–Honaino azkar samar igo gintuan, eguerdi alderako edo, baina hemendik gorakoa, mutilak!, majo kosta zitzaiguan. Ez duk kilometro bat ere egongo,
|
baina
arratsalde osoa behar izan genian goia hartzeko.
|
|
–Atrapario horrek ez du inongo ahaleginik merezi?, esan zuen senarrak goiz batean,, altzari biltegirako bidean desegingo da?.
|
Baina
arratsaldean, estudiotik itzuli zenean, enbalaturik ikusi zuen, Oteizaren eskultura pisutsu baten ondoan. –nintzateke bera gabe bizi?, aitortu zion Elsek,, ez nekike zer jarri haren ordez, eta zakarretara botatzea sakrilegoa irudituko litzaidake, profanazio hutsa?.
|
2016
|
|
Biharamunean ez zen etorri,
|
baina
arratsaldean, Albertorekin nengoela (zazpiak edo izango ziren; Malnatek zenbait minutu lehenago alde egin zuen bat batean), Perotti sartu zen haren mezu batekin. «Andereñoak» eskertuko zidan une batez gora igotzea, iragarri zuen patxada osoz, baina umore txarrez, iruditu zitzaidan.
|
2017
|
|
Seme ertaina ere ia ez nuen inoiz ikusi. Montealegre, berriz, andrearekin ia goizero egoten nintzen,
|
baina
arratsaldetan kafea hartzera joaten zen. Seme gazteena zen etxean gehien egoten zena.
|
|
«Dentistagana joan beharra neukan», diot nik, zeren nik non jaten dudan ez baita bere kontua
|
baina
arratsalde osoa berarekin pasa beharra daukat dendan. Eta bera etengabe tar tar tar nik pasa ditudanak pasa eta gero.
|
|
Asteartean Oscarren inguruan gainerako egunkari guztietan aterako zen informazioarekin batera argitara zezaketen zutabea, beraz. Goizean mezua bidali nuenean, artikulua asteartean bertan ez zela aterako esan zidaten erredakziotik,
|
baina
arratsaldean jakinarazi zidaten baietz, egun berean aterako zutela. Hona artikulua, 2016ko martxoaren 1ean argitaratua:
|
|
Joan nintzen, beraz, zure etxera (etxe hotz eta triste bat zen, sartu ahala irteteko gogoa piztu zidana), eta, noski, zutaz espero zitekeen bezala portatu zinen, zerria. Ez naiz detaileetan sartuko,
|
baina
arratsalde hartan zeure burua gainditu, eta ni ia akabatu ninduen zauri psikologiko bat eragin zenidan. Korrika atera nintzen zure etxetik eta negarrez heldu nintzen nirera.
|
|
Albaitaria bere eginkizunetara joan zen,
|
baina
arratsalde hartan bertan, ordea, ostatu inguruetatik pasa beharra izan zuen autoarekin eta, bentarantz zihoala, barrura sartu ala ez zebilkion buruan. Gauza oraindik erabaki gabe zuela, bentatik behera zetorren jende saldoa ikusi zuen eta, begirada luze bakar bat emateko denbora besterik izan ez bazuen ere, nahikoa izan zuen jende ezagun franko ikusteko.
|
|
Ez dute jendearen aurrean elkar ukitzen.
|
Baina
arratsaldeak batak bestearen aldamenean igarotzen dituzte, isilean. Beraien bizitzaren momentu honetan, hori nahikoa dela ematen du.
|
2018
|
|
Artega geunden, ez baikenekien prudentzia elemental bat aplikatzen ala aukera paregabe bat galtzen ari ginen. Eta antsios, aukera hori ber bertan baikenekusan, askatasuna bera bezain zabal. Goizari joaten utzi genion,
|
baina
arratsaldean ezin zen barkatu. Zuloa martxan hasi zen.
|
|
Agnetarekin, bertako administrariarekin, kontratua sinatzeko eta ezinbesteko paper kontuak betetzeko geratu lukeela lanean hasi aurretik aitatu zion eskolako zuzendariak. Atzeratzen joan zaio eginbehar hura,
|
baina
arratsalde hartan bertan du lehen klasea, eta goizean atondu ditu tramite guztiak. Ez duela luze joko espero du Karlosek hala ere, eguerdia baino lehen erosketak egitera ere joan beharra baitu.
|
2019
|
|
–Momentuan ezinezkoa zait joatea, baina hau antolatu beharra dugu. Goizetan Nancyrekin molda gaitezke,
|
baina
arratsaldeetan?
|
|
Karlos III kaleko Caffe di Roma kafetegian, ondoko mahaian, atzerritar bikote gazte bat, mutil eta neska, liburu banarekin kafea hartzen, nahikoa erakargarria mutila, eta horregatik egon nintzaion begira, agian komeni baino luzeago. Besterik gabe,
|
baina
arratsaldez, nire paseo txakurdunean, Burlatatik Iruñerantz abiatu nintzen, Arga ibaiko ibilbidetik. Hor ibiltzen nintzen lehen aldia zen.
|
2021
|
|
Imajinatu sukaldaritzari buruzko kongresu batera zoaztela eta ez dela janariari buruz hitz egiten. Beharbada goizeko lehen orduan ez zinatekete harrituko,
|
baina
arratsalderako kezkatzen hasiko zinatekete, ezta. Sukaldean gauza asko izango dira inportanteak, literaturan bezala, baina bakar batek ere ez du ezertarako balio janaririk gabe, testurik gabe.
|
|
Ainhoak ez zuen jolasteko gogorik, aitonak ez zuen parkeko beste aitona amonekin solasean ibiltzeko aldarterik. Ainhoak ez daki
|
baina
arratsalde hartan alaba hura zergatik izan zuten ez zuela ulertzen esan zien aitonak gurasoei. Ainhoaren aldamenean eserita, errudun sentitzen zen.
|
2022
|
|
|
Baina
arratsalde hartan distira ilun bat ikusi nuen Galoren begietan. Eta bat batean katutxo eta neskatoei buruzko kontu haiek ez zitzaizkidan hain sinesgaitzak gertatu.
|
|
Ondorio larririk gabeko gorabehera bat besterik ez, garrantzi handirik gabeko hiri batean.
|
Baina
arratsalde hartan indar ezkutuak ari ziren lanean Vianako Printzean. Eta indar haiek musuzapiraino eraman ninduten.
|
|
Irriño bat itzuri zitzaion, herabe. Ordu arte ez zen ausartu eliza barrura sartzen,
|
baina
arratsalde horretan sartuko zen, bai.
|
|
Nik ez dut zamarik zaintza txikia delako, eguerditakoa, hala ere lotura da. Goiza pixka bat murrizten dit,
|
baina
arratsaldea luzea da, eta nire gauzak egiteko aukera izaten dut. Atsegina zait, baina batzuetan eskertu egiten dut egun librea.
|
|
Ahizparekin etorri izan zen luzaroan. Berriki joan zaio ahizpa,
|
baina
arratsaldeko kafea hartzeko ohiturari eusten dio, eta alabarekin egiten du kafetegirako buelta egunero egunero, hutsik egin gabe. Gaur, ordea, konpainia aldatuta dator, alabari jai eman eta Ainhoa bilobarekin, kontakizunarekin lagunduko diolakoan.
|
|
Ez, ezin zen egia izan.
|
Baina
arratsaldeak aurrera egin ahala susmoa indartzen joan zitzaion. Bere amaren etxeko elkarrizketa entzun ostean, eskailerak oso azkar jaitsi zituen.
|