|
2001
|
|
|
|
Baina
Platon ez zen besoak gurutzatuta geratu. Zorigaiztokotzat duen egoera honen aurrean bere asmoa ordena sozial berri bat ezartzea da.
|
|
|
|
Baina
Platonena ez da rapsoda bati egindako kritika soila; aitzitik, Platonen kritika honen oinarrian jada mendebaldeko kulturaren ondare bilakatu diren irizpideak aurkitzen baitira: esanahi eta adierazlearen arteko ezberdintasuna, esanahiaren lehentasuna adierazlearekiko, eta esanahia egiaren eremuan neurtzea.
|
|
|
Esanahia, egia eta faltsukeriaren eremua da batez ere: adibidez, nik mahai eta apaintze mahai baten arteko ezberdintasuna uler dezaket,
|
baina
Platonen aburuz ezberdintasun hau ezin daiteke uler ez baditugu kontuan hartzen objektu hauei buruzko enuntziatuak egiazko edo faltsu bihurtzen dituzten egoerak. Era honetan, esanahiak eta egiak guztiz bat egiten dute.
|
|
|
|
Baina
Platonek antropologia eta politika bat garatzearekin batera pertsonaren irudi arkaiko honen bertsio filosofiko bat landu zuen. Zail litzateke politika eta antropologia horiek bereiztea; eta honexegatik bietako edozein har dezakegu gure analisiaren abiapuntu gisa, bietako inor ez baita bestearentzako baldintza, eta bata abiapuntutzat hartuz ezinbestean bestearengana ailegatuko gara.
|
|
|
Honela, elementu hauen arteko ezberdintasunen azpian bada elementu horietako batzuk beste elementu bihurtzea ahalbidetzen duen substratu komun bat. Prozesu honen kimika biziki landu gabea izan daiteke (grekoek ez zuten bestelakorik ezagutzen),
|
baina
Platon itxurazkoaren atzean dagoen substratuaren bila dabil. Eta mugatze elementuak hasierako materiaren desberdintze ezintasun hori lantzen du (esfera edo gereziondo baten enborraren borobiltasuna sortarazteko, esaterako).
|
|
2003
|
|
|
|
Baina
Platonen filosofia ezin da sistema batean laburbildu, oso zabal eta mugikorra baita, eta neurri batean gutxienez elkarrizketa bakoitzak balio propioa baitauka. Horietan teoria eraginkor eta ezengonkor bat agertzen zaigu beti, irakaskuntza organiko batean finkatu gabea.
|
|
2006
|
|
|
Ideia hauetan Kojevek Er en mitoa ikusten du, Politeia ren amaiera.
|
Baina
Platonenean egia (ideien elkarrekikotasun ulergarria) eternitateari (ongiari) lotzen zitzaion bitartean, Kantenean denborari zaio lotuko. Eta desberdintasun honen kariaz, Kanten" hautu librea" ez da, Platonenean bezala, gizakia denboratik at denaren, edo izan denaren, arabera, baizik denboraren barnean denaren, edo izango denaren, argitara.
|
|
2009
|
|
|
Metafisikaren emergentziaren kokagunea demagogia atenastarra izan zen, Sokratesen herra plebetarra, hilezkortasunean zuen sinismena.
|
Baina
Platonek eskura zuen filosofia sokratiko horretaz jabetzea, beraren aurka itzularazteko modua bazuen eta ahal zuen —eta behin baino gehiagotan, dudarik gabe, saiatu zen horretan— Bere porrota filosofia horri oinarriak ematea izan zen. XIX. mendeko auzia, historialarien aszetismo herrikoiarekin Platonek Sokratesekin egin zuena ez egitea da.
|
|
|
Giza arimak sakontasuna lortu baitu iraultza horri esker; espiritualizatu egin da, animalien gainetik jarri da; artea, kultura eta historia sortu dira" iraultza" horri esker.
|
Baina
Platon eta kristautasunaz geroztiko historia guztia dekadentziaren historia izan da.100 Nietzschek balioen transbalorazioa egitera gonbidatzen gaitu gu, gizaki dekadente hori gainditzeko. Orduan, gizakiaren hasierako egoera horretara bueltatzera gonbidatzen ote gaitu?
|