|
2001
|
|
|
Modu honetan, bere nobeletan azaltzen zaigun diskurtso eta ahots aniztasunarekin (heteroglosiaz hitz egin genezake), Saizarbitoriak nobela horien oinarrian dagoen" background" sozio historikoaren berri ematen digu.
|
Azken
nobela honetako" ahots" eta hizkuntza erregistro aberastasuna izugarria da: afusilatuaren heriotzaren kontaketa sumariotik ateratako testuez, psikiatraren interpretazioez, garaiko egunkarietako aipuez,... eta hainbat testuz adierazten da.
|
|
|
Gure iritziz, pertsonaia hauen sendotasun deskriptiboa eta garapen narratiboa benetan nabarmenak dira. Beste hiru nobeletan baino ahalegin handiagoa dago
|
azken
nobela honetan pertsonaien taxuketari dagokionez. Nobela irakurri ahala, irakurleak beren izakera eta bilakaera psikologikoaz datu ugari biltzen ditu zeharka, deskribapen psikologiko honen aberastasunari ihes egitea zail gertatzen zaiolarik.
|
|
|
Funtsean, esan daiteke
|
azken
nobela honetan egiten den kontaketari berari buruzko etengabeko itaunketa nobela modernoaren azken mugetan egiten denaren parekoa dela. Kontzientzi fenomenikoa bere izate linguistikoaz jabetzen denean, alegia, hizkuntzazko izaera bereganatzen duenean, kontaketa bera tautologikoa bihurtzen da.
|
|
|
Murrizpen horren atzean ez da ulertu behar Saizarbitoriaren
|
azken
nobela honek teknikaren alderditik baliabide aberastasunik ez duenik. Ez da hori adierazi nahi duguna, baizik eta, bere erreferentea behin eta berriro zalantzan jartzen duen nobela izatean datzala bere berezitasunik aipagarriena.
|
|
2003
|
|
|
Edorta Jimenezek plazaratu duen bere
|
azken
nobela honen oinarrian eskuartean duen beste lan erraldoi bat dago: euskaldunek XX. mendean hainbat zerbitzu sekretutan zer nolako lanak egin dituzten aztertzen duen saioa.
|
|
2008
|
|
|
Terra Sigillata (Txalaparta, 2008). Irizpide" estilistikoz" eginiko auto sailkapen horri kasu eginez gero, J.A. Arrietaren nobela bakoitza proposamen estetiko konkretu eta berrituaren mamitzea da, eta pentsatzekoa da
|
azken
nobela honek ere, Terra Sigillata k, proposamen estetiko berria izan nahiko duela, urrats estetiko berria izan nahi duela J.A. Arrietaren nobelagintzan. Terra Sigillata ren irakurketa patxadatsua egin ondoren, urrats ausarta egin duela iruditu zait, eta batez ere, jakin du urrats estetiko berri hori orain arteko ibilbide literarioarekin solasean jartzen, kateatzen.
|
|
|
Terra Sigillata ren irakurketa patxadatsua egin ondoren, urrats ausarta egin duela iruditu zait, eta batez ere, jakin du urrats estetiko berri hori orain arteko ibilbide literarioarekin solasean jartzen, kateatzen.
|
Azken
nobela hau izan bada, beraz, aurreko bi aroetan erroturiko proposamen estetiko berria. Lehen nobelan, Abuztuaren 15eko bazkalondoa n (1979), identitate gatazkan komunitatearen diskurtsoek (aitarenak, historiarenak...) duten garrantzia adierazi zen, betiere memoriaren zirrikituetatik tira eginez.
|
|
2010
|
|
|
Gauzak horrela, Itxaro Bordak paratu zigun nobela beltzari dedikaturiko trilogian (Bakean utzi arte, 1994; Bizi nizano munduan, 1996; Amorezko pena baño, 1996) eta 2007an berriro ere protagonista berarekin argitaratu zuen Jalgi hadi plazaran, Amaia Ezpeldoi detektibe emeak hitza hartzen zuen bakoitzean, Borda zetorkidan gogora. Irakurri berri dudan
|
azken
nobela honetan ere gauza bera gertatu zait. " Nik bestelako ikurra asma nezake, geografiari eratxekiagoa.
|
|
2012
|
|
|
baten heriotzak dakar korapilo askatzea eta Araibar zalduna eleberrian ere, protagonista gonazalearen onbideratzea ere emakumezko biktima baten heriotzakabiarazten du, eleberrigileak bere helburuetarako asmatua?, eta beste emakumebatek sendotzen.
|
Azken
nobela hau, Bilbon, XX. mendearen bigarren zatiarenhasieran girotua izanagatik, «Zeruaren», «Jainkoaren» eta apaizen presentzia ezda XIX. mendean eta Zuberoako herrixketako nekazari giroan giroturiko JoanakJoanen baino murritzagoa; amaitu ere apaiz baten predikuarekin amaitzen da. Liburuhorregatik esana du Anjel Lertxundik bera euskal literatura irakurtzen hasi zenean, eleberri ereduzkotzat hartzen zena horixe zela.
|
|
|
Ibai bakarrera jotzen duten errekak dira Bernardo Atxagaren
|
azken
nobela hau osatzen duten piezak. Zein bere bidetik doala dirudi, baina korronteak, logika narratibo sendo batek, norabide berean daramatza denak.
|
|
2019
|
|
|
Agian egoki da hemen oroitzea pertsonaiari" intimitate" edo" fuero interno" arekiko oso konexio ahula esleitu diola egileak, Lodgek hain sakon azterturiko Malcom Bradburyren The history man (1975) narrazioko protagonistaren kasuan bezala.
|
Azken
nobela honetako Howard Kirk protagonista idazlea da eta" La derrota de la intimidad" deritzan liburua idatzi berri du, eta kontatzen dituen gertaeren, jokabide eta giroen azal azalean geratzen denez, idatziz frogatzen du bizitzari buruzko filosofia ilun eta humanitaterik gabeko horixe praktikatzen duela. Horren ondorioa efektu komiko eta parodiko bat da, baina era berean desoladorea ere bai, gizakiaren alde ilun eta ikaragarriarekin aurrez aurre jartzen gaituelako.
|