|
2006
|
|
|
Japoniako
|
azken
ipuin kontalari handia –tradizioak erakusten duen izaera alderrai eta bidaiaria gorde zuen azkena– Akinosuke Kwaidan izan zen, XIX. mendearen bigarren erdian. Akinosuke 1856 urtean jaio zen Okubon –Tokiotik nahikoa hurbil dagoen herri txiki batean– eta itsua zen.
|
|
2011
|
|
|
Oroimena eta desira, liburuko azken narrazioa, hamar ipuineko beste liburu baten komentarioa da, eta aipatzen den
|
azken
ipuina bera ere, bere aldetik, hamar narraziodun beste liburu baten erreseina da. Eta amaitzen da esanez ez diren gauzak ere badirela.
|
|
2012
|
|
|
nire liburua behingoz amaitzeko ahaleginaz gain, jardunaldi batzuetako mahai inguru batean parte hartu behar nuelako biharamunean, konpromiso saihestezin horietako bat, eta horretarako lerro batzuk zirriborratu, gutxienez: osterako aparkatu nuen, beraz, El envíoren irakurketa eta, ondorioz, nire libururako
|
azken
ipuinaren behin betiko erredakzioa.
|
|
2013
|
|
|
Versusek idatzi duen
|
azken
ipuina. Entzun dezagun bere ahotsean:
|
|
2015
|
|
|
|
Azken
ipuinak, BERE BEGIAK AHURRETAN izenburu duenak, gizakiaren itsukeriaren isla izan nahi du; sekula gizakumerik eman ez duen lur eremu bategatik, uharte bategatik, arerioa bere eskuekin hil arte borrokatzeko prest baitago gizakia; eta beharbada, eskuetan etsaiaren odolaren epeltasun likitsa igarri arte ez dakigu begiak zabaltzen, hura gu bezain heroi dela edota gu hura bezain etsai ohartzeko.... Hala gertatu zen Malvina edo Falkland uharteetan; gizakiak azalean elkarren hatsa sentitu arte hurbildu ziren, gorputzez gorputz borrokatu ziren, batak bestea hil arte.
|
|
|
|
Azken
ipuina,. Hilak?, ospetsuena da. Gabriel Conroy, dublindar idazlea, nazionalistak eta irlandera gutxiesten dituena, gurago goi mailako kultura kontinentala, bere izeben etxera doa, Irlandako mendebal aldeko bere emaztearekin, urte berria ospatzera.
|
|
|
Kronologiak antolatu ditu hamabost kontakizunok: ikuspuntua umearena da aurrena, ez du helduen mundu uherra ulertzen; ondoren hazi egiten da; eta
|
azken
ipuinak hilen eta bizien arteko batasuna aldarrikatzen du. Baina ikuspuntuaren hazte honek ez du nahimenarekin zerikusirik:
|
|
|
Eta, ezustean,. Hagina? dugu,
|
azken
ipuina, doinuz eta aldartez aurreko desesperoa berrerosten duena. Gerestaren hagina da giza harremanak mespretxutik, jelosiatik, mendekutik ateratzen dituen talismana.
|
|
|
dioenarena, txarra da. Emakumearekin ezin bat egitea erabaki duen zori txar hori gainditzeko aukera
|
azken
ipuinean zabaltzen da soilik, eta ez da aukera hutsa baizik, ez da mamitzen. Hala ere, liburuaren amaierak liburu osoa iluntzen duen halabehar gaiztoa arintzeko aukera ez du itotzen.
|
|
2021
|
|
|
Gure bigarren Sari Nazionalak barrunbe sentimental ezohikoak erakutsi zizkigun SPrako tranbiarekin, bere lehen nobela delikatu harekin, baina gatazkari eskaini zion Iazko hezurrak, bere nobelarik mardulena eta, anbizio literarioari dagokionez, akaso handiena ere bai. Bi koderen artean ibili da Elorriaga bere
|
azken
ipuin liburuan: Iturriaren hari nagusia errealista dela esan genezake, kontenitzen dituen ipuinak sobrenaturalismotik hurbilago egongo lirateke.
|
|
2023
|
|
|
–Zein da amak kontatu dizun
|
azken
ipuina. Neuk esango dizut nola jarraitzen duen ipuin horrek.
|