|
2015
|
|
|
nola ez zenion kasu gehiago egiten. Eta erantzunetik ere esaten ari naizena
|
ateratzen
dela dirudi; maitasuna dela soilik gauzei balioa ematen diena; eta hain handia izanik, ezerk ere ez diezaiola enbarazu egin maitatzeko; horixe da beharrezkoena. Baina nola maitatu, ene Jainko, maiteak merezi duen adina, Zuk niri didazuna gehitzen ez bazaio?
|
|
|
Oi ene bizia, hainbeste doakigun gauza batean, hain ziurtasun gutxiz bizi behar duzula! Nork izan zure desira, zugandik
|
atera
edo itxaro daitekeen irabazia, hau da, gauza guztietan Jainkoari poz ematea, hain ziurtasun gabea eta arriskuz betea baita?
|
|
|
Zertarako nahi dut, Jauna, Zuk eman nahi didazuna baino gehiago? Zertarako nahi dut nekatu neure desirak agintzen didana eskatzen, nire adimenak bidera dezakeen eta nire desirak desira dezakeen guztia, haien helburuekin, Zuretzat ezaguna baita, eta nik ez baitakit haietatik onura
|
ateratzen
–Beharbada, nire arimak irabazia lortuko duela uste duen honetan, egongo da nire galera.
|
|
|
–Horregatik konparazioek ez dute adierazten hemen gertatzen dena; baina gerta daitezkeen beste gauza asko ateratzen dira haietatik; ez da komeni izendatzea, ezta ez dago zertan izendaturik ere. Hortik
|
aterako
duzue utzi zenutenaz erabat hustuak zaudeten ala ez; izan ere, badira gauzatxo batzuk, honelakoak ez badira ere, zeuen grinen nagusi zareten ala ez ikusteko. Eta sinets iezadazue kontua ez dela erlijioko abitua soinean eramatea edo ez, baizik eta bertuteak lantzen saiatzea eta geure borondatea oso osoan Jainkoarenaren mende ezartzea, eta gure bizitzaren eraketa egon dadila Haren Maiestatearen aginduetara, eta ez dezagula nahi izan guk geure borondatea egitea, harena baizik.
|
|
|
14 Baina zer sentituko ote dute arima hauek, hain on handirik gabe gera daitezkeela ikustean? Honek kontu handiagoz ibiltzera eta beren ahuleziatik indarrak
|
ateratzera
eramaten ditu, beren erruz, Jainkoari poz emateko ager dakiekeen ezer egin gabe ez uzteko. Zenbat eta mesede gehiago jaso Haren Maiestateagandik, orduan eta uzkurrago eta beldurtiago daude beren buruaz.
|
|
|
1 Hemendik ez duzue
|
atera
behar, ahizpak, esan ditudan ondorio hauek beti sen batean daudenik arima hauetan, eta horregatik, gogoratzen naizenean, gehienetan, esaten dut; behin edo behin, gure Jaunak beren berezko izaeran uzten baititu, eta orduan gaztelu honen inguruko eta egoitzetako gauza pozoitsu guztiek elkar hartzen dutela dirudi, arima haiek eskura izateko aukerarik izan ez duten tarteagatik haien mendekua hartzeko.
|
|
|
Gaizki esan dut gutxi balioko duela, Jainkoarekin egotea beti baita probetxu handikoa; eta erabaki hauek, egitez betetzeko gero ahulak izan arren, halako batean emango digu Jaunak egiteko modua, baita, beharbada, gure gogoz kontra ere, askotan gertatzen den bezala: arima oso beldurti ikusten duenez gero, beronen gogoz kontra, neke handiak ematen dizkio, eta irabaziaz
|
ateratzen
du; eta gero, arima horretaz konturatzen denean, galdu egiten du beldurra, Hari bere burua gogotsuago eskaintzeko. Gutxi dela esan nahi nuen, asmoak eta hitzak egintzekin batera konparatuz, eta guztia batera ezin duenak egin dezala apurka apurka; bere borondatea makurraraziz joan dadila, otoitzetik ezer onik atera nahi badu:
|
|
|
arima oso beldurti ikusten duenez gero, beronen gogoz kontra, neke handiak ematen dizkio, eta irabaziaz ateratzen du; eta gero, arima horretaz konturatzen denean, galdu egiten du beldurra, Hari bere burua gogotsuago eskaintzeko. Gutxi dela esan nahi nuen, asmoak eta hitzak egintzekin batera konparatuz, eta guztia batera ezin duenak egin dezala apurka apurka; bere borondatea makurraraziz joan dadila, otoitzetik ezer onik
|
atera
nahi badu: baztertxo hauetan aukera onik asko izango baituzue hori egin ahal izateko.
|
|
|
4 Nire Jainko eta Jaun hau zerbitzatzen zuei laguntzeko nolabait parte hartzeko dudan gogo handiagatik, eskatzen dizuet, hemen irakurtzen duzuen bakoitzean, nire izenean Haren Maiestatea biziki gorets dezazuela eta eska diezaiozuela bere Elizaren hazkundea eta luterotarrentzat argia; eta niretzat, barka diezazkidala nire bekatuak eta
|
atera
nazala garbitokitik, jakintsuek ikusi ondoren ikusteko eran balego, beharbada, han egongo bainaiz, Jainkoaren errukiz, hau irakurtzeko ematen zaizuenean. Eta zerbait oker badago, nik ulertu ez dudalako da, eta gauza guztietan men egiten diot Erromako Eliza Katoliko santuak ontzat duenari, horren baitan bizi naizela eta biziko eta hilko naizela adierazten eta agintzen dut.
|
|
|
(37) 6 Egoitzetako fenomeno mistikoei dagozkie. Hortik
|
atera
behar da, 7 Egoitzek ez dutela parekorik Bizitza Liburuan. Horregatik, behin eta berriro esaten du, liburu honetan, Barne Gazteluan, zuzendu edota osatuko dituela liburu hartan esandako gauza asko (ik.
|
|
|
Gero jakin nuen pertsona hau biziki adoretu eta kontsolatu zela hitz hauekin; eta zuetakoren batek bere burua samin honetan ikusiko balu, hemen jartzen dizkizuet. Dirudienez, gure Jaunak nahi du guztiek jakin dezatela arima hura dagoeneko berea duela, inork ez diola ukiturik egin behar; gorputzean, ohorean, ondasunetan bada, tira, guztitik
|
aterako
baita Haren Maiestatearentzat gorespena; baina ariman, hori ez! Bera bere erruzko ausarkeria handiaz bere Senarragandik aldentzen ez bada, Hark gorde egingo du mundu guztiaren erasotik eta baita infernu guztiarenetik ere.
|
|
|
1 Mesede handi hauetatik arima haiek egiten dizkionaz oso osoan gozatzeko hain desira biziz geratzen da, non, gozoa izan arren, oinaze handitan bizi baita; hiltzeko gogo bizi bizia du, eta horrela, egunero egunero negarrez eskatzen dio Jainkoari erbeste honetatik
|
atera
dezala. Guztia zaio nekagarri han dagoen bitartean; bakarrik dagoenean kontsolatzen da pixka bat, baina laster etortzen zaio pena hori, eta hura gabe, ezin da moldatu.
|
|
|
9 Ez uste izan negar eta negar eginez gero, guztia eginda dagoenik; ez, egintzei eta bertuteei hel diezaiegun, hauek baitira guri dagozkigunak, eta malkoak betoz Jainkoak bidal ditzanean, geure aldetik ekartzeko ahaleginik egin gabe. Hauek lur lehor hau ureztatua utziko dute, eta oso lagungarri izan ohi da fruitu emateko; zenbat eta haien ardura gutxiago izan, gehiago, zerutik erortzen den ura delako; lurra zulatzen nekaturik
|
ateratzen
dugunak ez du zerikusirik honekin, askotan zulatu eta zulatu lur jota geratuko gara, eta ez dugu aurkituko ur potxingo bat ere, are gutxiago iturburua den putzurik. Horregatik, ahizpak, hobetzat dut Jaunaren aurrean jarri eta begira diezaiegula haren errukiari eta handitasunari eta geure ezerezari, eta eman diezagula Berak nahi dezana, ura nahi badu ura eta lehortasuna nahi badu, lehortasuna:
|
|
|
...u guri askotan ematea, hain ziurra eta onura handikoa delako; guk ez dugu hura lortzerik, naturaz gaindikoa baita guztiz; eta egun osoan irautea gertatzen da, eta arima asko edan duen baten antzera dabil, baina ez zentzumenak galdurik izateraino; edota malenkoniadun baten antzera, baina ez zentzua guztiz galdurik; hala ere, irudimenean jarri zaion gauza batetik ez da irteten, ezta ez dago hartatik
|
aterako
duenik ere.
|
|
|
12 Behar beharrezkoa dena, ene ahizpak, aitor entzulearekin lau lau eta egiaz ibiltzea da, ez diot bekatuak esatean soilik, hori argi baitago, otoitzaren berri ematean baizik; izan ere, hori egin ezean, ez dut ziurtatzen ongi zoaztenik, ezta irakasten dizuena Jainkoa denik ere; oso maite du Jaunak bere ordezkoari Berari bezain argi eta egiaz hitz egitea, honek arimaren pentsamendu guztiak, eta areago egintzak, txikienak badira ere, ezagut ditzala nahi izanez. Eta horrela jokaturik, ez zaitezte ibil asaldaturik ezta ezinegonik ere, Jainkoarena ez bada ere, apaltasuna eta kontzientzia ona baduzue, ez duzuelako kalterik izango; izan ere, Haren Maiestateak badaki txarretik ona
|
ateratzen
, eta deabruak galdu nahi zintuzten bidetik, gehiago irabaziko duzue. Hainbeste on egiten dizuela pentsatuz, Hari hobeki poz ematen eta haren irudia beti oroimenean izaten saiatuko zarete; jakintsu handi batek zioenez deabrua pintore on ona da, eta Jaunaren irudi bat oso bizi agertuko balio, ez liokeela horrek minik emango, alderantziz baizik:
|
|
|
14 Jaunaren mesede honetatik arimak irabazi handia
|
ateratzen
du, hau da, Hartaz edota haren bizitzaz eta Pasioaz pentsatzen duenean, haren aurpegi guztiz otzan eta ederra gogora ekartzea; hori oso pozgarria da, hemen ere mesede egiten digun pertsona bat ikusteak inoiz ezagutu ez bagenuen baino poz handiagoa egingo ligukeenez. Nik neuk esaten dizuet oroitzapen gozoak poz handia ematen duela eta on egiten duela.
|
|
|
Badiotsuet, ene alabak, ikuskari hau laster igarotzen bada ere, Jaunak egiten dionari egindako mesede handi bat dela, hartaz probetxu
|
atera
nahi bada, sarri sarri gogoan erabiliz.
|
|
|
6 Nik kasu honetan gehiago aditzera ematea nahiko nuke, baina ezin esan daiteke. Hemendik
|
atera
dezagun, ahizpak, gure Jainko eta Senarrarekin zer edo zertan bat etor gaitezen, beti beti eta bihotzez saiatu behar dugula egia honetan ibiltzen. Ez diot gezurrik ez esateko soilik, Jainkoari eskerrak, horretan etxe hauetan ezergatik ere ez esateko kontu handia duzuela ikusten baitut; diodana da, ibil gaitezela egian Jainkoaren eta jendearen aurrean ahal dugun era guztietan, batez ere izatez garen baino hobetzat ez gaitzatela har nahi izanez, eta geure egintzetan Jainkoari berea eta geure buruari geurea emanez, eta gauza guztietatik egia ateratzen saiatuz; eta horrela, gutxitzat izango dugu mundu hau, gezurra eta faltsua besterik ez baita, eta, beraz, gutxi irauten duena.
|
|
|
Hemendik atera dezagun, ahizpak, gure Jainko eta Senarrarekin zer edo zertan bat etor gaitezen, beti beti eta bihotzez saiatu behar dugula egia honetan ibiltzen. Ez diot gezurrik ez esateko soilik, Jainkoari eskerrak, horretan etxe hauetan ezergatik ere ez esateko kontu handia duzuela ikusten baitut; diodana da, ibil gaitezela egian Jainkoaren eta jendearen aurrean ahal dugun era guztietan, batez ere izatez garen baino hobetzat ez gaitzatela har nahi izanez, eta geure egintzetan Jainkoari berea eta geure buruari geurea emanez, eta gauza guztietatik egia
|
ateratzen
saiatuz; eta horrela, gutxitzat izango dugu mundu hau, gezurra eta faltsua besterik ez baita, eta, beraz, gutxi irauten duena.
|
|
|
Eraman handikoa eta asko ikusia den pertsona izan arren, une hartan ezin du gehiago; izan ere, sentimendu hau ez da gorputzean, esanda geratu denez?, arimaren barruan baizik. Hortik
|
atera
zuen pertsona honek arimaren minak gorputzarenak baino askoz ere latzagoak zirela, eta burura etorri zitzaion era horretakoak zirela garbitokian sufritzen direnak, gorputzik ez izateak ez baitie eragozten gorputza izanda hemen sufritzen zituzten guztiak baino askoz ere gehiago sufritzea.
|
|
|
Gauza batez ohartarazten dizuet, ez dezazuela uste izan, Jainkoarenak badira ere, horregatik hobeak izango zaretenik, fariseuei ere asko hitz egin baitzien, eta on guztia honetan datza: hitz haietatik zer onura
|
ateratzen
den; eta Eskritura Santuaz bat ez datorren hitzari ez egin deabruari berari entzungo bazeniote baino kasu handiagorik; izan ere, zuen irudimen ahuletik etorri arren, fedeko gauzen aurkako tentalditzat hartu behar dira, eta horrela kontra egin beti, kenduz joan daitezen; eta kenduko dira, bai, indar gutxikoak direlako.
|
|
|
arima bat esana dagoen nahigabe handian eta barruko nahasmen eta adimenaren iluntasun eta lehortasunean murgildurik dago; honelako hitz bat esanez besterik gabe: ez izan nahigaberik, bakean eta nahigaberik gabe geratzen da, eta argi handiaz, nahigabe hura guztiz kendua du; eta iruditzen zitzaion mundu guztia eta jakintsu guztiak bilduko balira ere nahigaberik har ez zezan arrazoiak emateko, zuketela, hartatik
|
ateratzen
eginahalak egin arren. Nahigabez dago eta beldurrez beterik, bere aitor entzuleak eta beste batzuek esan diotelako berak duena deabruaren espiritua dela:
|
|
|
–Hala uste dut izango dela lurreko erregearekin, baina zerukoarekin, neuk esaten dizuet, uste duzuen baino adore handiagoa behar dela; izan ere, gure berezko izaera oso beldurti eta apala da hain gauza handirako, eta ziurtzat dut, Jainkoak emango ez balio, zuek zein ongi datorkigun ikusi arren, ezinezkoa izango litzatekeela. Eta horrela ikusiko duzue zer egiten duen Haren Maiestateak ezkontza hau burutzeko, nik uste baitut horrek liluramenduak ematen dituenean izan behar duela, arima zentzumenetatik
|
ateratzen
duenean; bada, zentzu betean egonik hain hurbiletik maiestate handi hau ikusiz gero, beharbada, ezinezkoa izango litzateke bizirik irautea. Benetako liluramenduez ari gara, ez hemen ditugun bezalako emakumeen ahultasunez, guztia liluramendu eta estasitzat hartzen baitugu, eta, ustez, esanda utzi dudanez?
|
|
|
2 Egia da, idazteko agindu didaten beste [lan] batzuetan esan ditudanak baino asko gehiago ez dudala asmatuko esaten; aitzitik, beldur naiz ez ote diren ia guztiak gauza berdinak izango; izan ere, hizketan irakasten dieten txoriek irakatsi dietena edo entzuten dutena baino besterik ez dakitenez, eta hura askotan errepikatzen dutenez, horrelaxe egiten dut nik ere, hitzez hitz. Jaunak ezer berririk esatea nahi badu, Haren Maiestateak emango du edota niri oroimenera ekartzea nahiko du beste batzuetan esan dudana; hauxe ere nahikotzat izango nuke, hain oroimen kaskarra izanik, zoriontsua nintzateke gauza batzuk, ziotenez ongi esanak zirenak, berriro esaten asmatuko banu, galduak balira ere badaezpada. Jaunak hau ere emango ez balit, obedientziagatik nekatuz eta nire buruko mina areagotuz, irabaziaz geratuko nintzateke, esan dezadanetik inork onurarik
|
aterako
ez balu ere.
|
|
|
8 Nire ideia finkoa hau da eta hau izango da: arima Jainkoaren mesede hauek uzten dutela hemen esan den moduan dabilenean, Jainkoak noizbait baimena ematen badio deabruari haren gauzetan sartzera ausartzeko, Haren Maiestateak irabaziaz
|
aterako
duela, deabrua, berriz, lotsaturik geratuko dela. Horregatik, alabak, norbait bide honetatik balihoa, esan dudanez?
|
|
|
10 Bada, esaten ari nintzenera itzuliz, ez da ulertu behar ahalmenak eta zentzumenak beti bake honetan direnik; arima bai, ordea; hala ere, gainerako egoitzetan badira gerra eta lanak eta nekeak izaten diren uneak; hala ere, bere baketik eta bere lekutik
|
ateratzen
ez dutenak dira: hau gehienetan gertatzen dena da.
|
|
|
3 Ez
|
atera
hemendik, ene alabak, jateaz eta lo egiteaz arduratzen ez denik, nahiko oinazegarri bazaizkio ere, ezta bere bizimoduan beharturik dagoen guztia egiteaz arduratzen ez denik ere; barruko gauzez ari gara; kanpokoez gutxi dago esatekorik, lehen horixe baitzen haren samina, bere indarrez egin ahal zuena ezereza zela ikustea. Gure Jaunaren zerbitzua dela ulertzen eta ahal duen guztian, ez luke utziko egin gabe lurreko ezergatik ere.
|
|
|
Eta ahizpekin ere gauza bera, larria den zerbait denean; eta tentaldia ote den beldurrez kasurik ez egitea, tentaldia bera litzateke. Baina kontu handiz ibili behar da (deabruak atzipetu ez gaitzan) bata bestearekin ez erabiltzeko horrelakorik, deabruak hortik irabazi handia
|
atera
dezakeelako eta marmarrean aritzeko ohitura sortu; horretaz onerako izango zaionarekin soilik jardun, esana dudanez. Hemen, Jainkoari eskerrak, ez dago hainbesteko arriskurik, etengabe isiltasuna gordetzen delako; baina beti ere ona da jakinaren gainean egon gaitezen.
|
|
|
9 Horregatik, ez etsi, aurrera joaten saiatzeari uzteko, noizbait erori arren; erortze horretatik ere Jainkoak ona
|
aterako
du, triaka saltzen duenak egin ohi duen bezala, aurretik berak edaten baitu pozoia ona den jakiteko. Berriro geure baitan biltzeko, igarokorra den erasoaldi honetan izan ezik beste ezertan ikusiko ez bagenitu geure ezereza eta barreiaturik ibiltzeak egiten digun kalte handia, nahikoa litzateke.
|
|
|
Egia esan, arrazoiz deituko diogu dohatsua, atzera egiten ez badu, gure irudiko salbamen bide seguruan baitoa. Hemendik
|
aterako
duzue, ene ahizpak, zer axola handia duen iraganeko borrokaldietan garaile irteteak; izan ere, ziurtzat daukat nik Jaunak ez duela sekula utziko kontzientziako segurantzarik gabe, eta ez da on txikia hau. Segurantza diot, eta oker esan dut, bizitza honetan ez baita segurantzarik, eta horregatik gogoan izan beti, hasitako bidean atzera egiten ez badu?
|
|
|
2 Nahiko miseria da, atean etsaiak dituztenen antzera bizitzan beti bizi beharra, ez dute armarik gabe ez lorik egiterik ez jaterik, eta beti izu ikaraz alderen batetik gotorleku hau zulatuko ote duten. Oi ene Jaun eta ene ona!, nola nahi duzu hain bizitza dohakabea desiratzea, desiratu gabe egoterik eta bertatik
|
atera
gaitzazula eskatzerik ez baitago, Zugatik galtzeko itxaropenez edota egi egiaz zure zerbitzuan gastatzeko ez bada, eta batez ere zure borondatea den kontuan hartuz. Hala bada, ene Jainko, hil gaitezen Zurekin, san Tomasek esan zuen bezala, Zu gabe bizi izatea eta Zu betiko galtzea gerta daitekeelako beldur hauekin, sarri sarri hiltzea baita.
|
|
|
Obedientzia latza izan da! Jaunak nahi beza, Beragatik egiten da-eta, hortik probetxu pixka bat
|
atera
dezazuela, eska diezaiogun barka diezaiola ezerez ausart honi. Baina ongi daki Haren Maiestateak beraren errukiaz harrotu naitekeela soilik, eta izan naizena izateari ezin baitiot utzi, ez dut beste biderik erruki horretara jotzea eta konfiantza izatea baizik beraren Semearen irabazietan eta Amabirjina beraren Amarenetan, haren abitua merezi gabe soinean baitaramat eta zuek ere baitaramazue.
|
|
|
Guztiok diogu nahi dugula; baina Jaunak arima oso osoan berea izan dezan, ez da nahiko esatea, gazteari ere nahiko izan ez zitzaionez guztiz ona izan nahi ote zuen Jaunak galdetu zionean. Egoitza hauetaz hitz egiten hasi nintzenetik gogo gogoan dut; izan ere, horrelakoak gara bete betean, eta gehienetan hemendik datoz otoitzeko lehortasun handiak, beste arrazoi batzuk ere badira baina; eta ez ditut aipatzen arima on askok dituzten barruko proba batzuk, ezin jasanezkoak eta beren errurik gabe dituztenak; horietatik beti
|
ateratzen
du Jaunak irabazi handia, baita malenkonia eta beste gaixotasun batzuk dituztenengandik ere. Azken batean, gauza guztietan bereiz utzi behar ditugu Jainkoaren erabakiak.
|
|
|
9 Begira itzazue ongi, ene alabak, hemen idatziak doazen gauza batzuk, nahiz eta nahaspilatuak, hobeki azaltzen ez baitakit. Jaunak emango dizue aditzera, lehortasunetatik apaltasuna
|
atera
dezazuen eta ez egonezina, hauxe baita deabruak lortu nahi duena; eta sinets ezazue benetan apaltasuna dagoenean, Jainkoak sekula gozotasunik eman ezik ere, bake eta eroapena emango dizkie, beste batzuk gozotasunekin baino ere pozago ibiltzeko eran; askotan, irakurri duzuenez, gozotasunak ahulenei ematen dizkie Jainkoak; hala ere, nik uste dut ez lituzkeela trukatuko lehortasunetan ari direnen sendotasunekin.
|
|
|
6 Beharbada, gaitik irtenda nabilela irudituko zaizue, ene ahizpak, eta ez naizela zuekin ari; izan ere, horrelakorik ez dago hemen, ez dugu ogasunik, ez dugu nahi ere eta ez gabiltza horren atzetik, ezta ez gaitu inork iraintzen ere. . Horregatik konparazioek ez dute adierazten hemen gertatzen dena; baina gerta daitezkeen beste gauza asko
|
ateratzen
dira haietatik; ez da komeni izendatzea, ezta ez dago zertan izendaturik ere. Hortik aterako duzue utzi zenutenaz erabat hustuak zaudeten ala ez; izan ere, badira gauzatxo batzuk, honelakoak ez badira ere, zeuen grinen nagusi zareten ala ez ikusteko.
|
|
|
–Nik ez dakit; idazteko agindu didanari galdetu behar, ni ez bainago nagusiekin eztabaidatzera behartua, haien esana egitera baizik; ez litzateke, gainera, ongi egina izango. Egiaz esan ahal dizuedana da, nik oraindik esperientziaz ez nekienean eta neure bizian jakingo nuenik ere burutik pasatzen ez zitzaidanean (eta arrazoiz, poz handia zitekeelako niretzat zerbaitetan Jainkoari poz ematen niola jakitea edota zantzuetatik hori
|
ateratzea
), liburuetan Jaunak bera zerbitzatzen duten arimei egiten dizkien mesedeak eta ematen dizkien pozak irakurtzen nituenean, poz handi handia ematen zidan eta horrek Jainkoa biziki gorestera zeraman nire arima. Bada, nire arimak, hain kaskarra izanik, hori egiten bazuen, onak eta apalak zirenek askoz ere gehiago goretsiko dute; eta behin gorestearren soilik, oso ongi dator esatea, nire iritziz, eta kontura gaitezela zenbat poz eta atsegin galtzen ditugun geure erruz.
|
|
|
4 Bada, hemen esango nuela esan nuenaz, hau da, otoitzean izaten diren pozen eta gozotasunen artean den aldeaz hitz eginez, pozak guk geure gogoetaz eta gure Jaunari egindako eskariez lorturikoei dei dakiekeela uste dut nik, gure izaeratik datorrenari, Jainkoak horretarako laguntza ematen badu ere, Hura gabe ezin dugula ezer egin esan zuenetik hori
|
atera
behar baita; baina bertutezko egintzatik bertatik sortzen dira eta geure lanez irabazi dugula dirudi, eta arrazoiz ematen digu poza halako gauzetan jardun izanak. Alabaina, gogoeta egiten badugu, poz berberak izango ditugu munduan gerta daitezkeen gauza askotan ere:
|
|
|
7 Beste toki batzuetan hau esaten luze jardun dudanez gero, ez dut hemen esango. Jakinaren gainean egon zaiteztela nahi dut soilik, bide honetan onura handia
|
atera
eta nahi ditugun egoitzetara igotzeko, kontua ez dela asko pentsatzea, gartsu maitatzea baizik; eta horrela maitatzera gehien pizten zaituztena, huraxe egizue. Beharbada ez dakigu zer den maitatzea, eta ez naiz asko harrituko; izan ere, maitatzea ez datza gozotasunik handiena izatean, baizik eta gauza guztietan Jainkoa poztu nahi izateko erabakirik sendoenean eta, ahal dugun heinean, Hura ez iraintzen saiatzean, eta beraren Semearen ohore eta aintza beti aurretik joan daitezela eta Eliza Katolikoaren hazkundea eskatzean.
|
|
|
Honetan dago aldea: ubideetatik datozen urak, nire iritziz, meditazioaz
|
ateratzen
direla esana dudan, pozak, dira; izan ere, pentsamenduen bidez ekartzen ditugu, sorkarien laguntzaz meditazioan eta adimena nekatuz; eta azken batean gure ahaleginez datozenez gero, esanda geratu denez, hotsa ateratzen dute, ariman on egiteko asetze uneren bat gertatzen denean.
|
|
|
ubideetatik datozen urak, nire iritziz, meditazioaz ateratzen direla esana dudan, pozak? dira; izan ere, pentsamenduen bidez ekartzen ditugu, sorkarien laguntzaz meditazioan eta adimena nekatuz; eta azken batean gure ahaleginez datozenez gero, esanda geratu denez, hotsa
|
ateratzen
dute, ariman on egiteko asetze uneren bat gertatzen denean.
|
|
|
Jainkoak egin zion mesedetik, bi gauza
|
atera
zituela zioen pertsona hark: bata, Jainkoa iraintzeko beldur ikara handi handia, eta horrela, hain gaitz ikaragarriak ikusirik, etengabe eskatzen ari zitzaion ez ziezaiola utz erortzen; bigarrena, apaltasunerako ispilu bat, egiten dugun gauza onak ez duela gugan hasierarik ikusiz, gure arimak landatuak dauden zuhaitz honetan, eta gure egintzei beroa ematen dien eguzki honetan baizik.
|
|
|
Eta aditu ahal izateko, hainbat liburutan gomendatzen denez, saia bitez gogoetarik ez egiten, Jaunak ariman dagianera adi egon baizik; Haren Maiestatea hasi ez bada gu liluratzen, ezin dut ulertu nola geldiaraz daitekeen pentsamendua, mesede baino kalte gehiago ez egiteko eran; honetaz pertsona espiritual batzuen artean ongi bideraturiko eztabaida izan bada ere, nik neure apaltasun urrian aitortzen dut ez didatela sekula eman ni haienera makurrarazteko arrazoirik. Halako batek fraiPedro Alcántarako santuarena omen den liburu bat aipatu zidan, baietz uste dut, harena zela?, ni beraren aldera jar nadin, hark honen berri bazekielako; eta irakurri genuen eta nik neuk diodana dio hark ere, baina ez nik erabilitako hitz hauen bidez; hala ere, esaten duenetik
|
ateratzen
da, ordurako maitasunak itzarririk egon behar duela. Izan daiteke ni oker egotea, baina arrazoi hauekin noa:
|
|
|
Ondasunetatik zer handiagorik nahi du? . Ez dakit; badakit erraietaraino iristen zaiola min hau, eta zauritzen duenak gezia
|
ateratzen
duenean, egiaz erraiak beraren ondoren daramatzala dirudi, hain da handia sumatzen duen maitasun sentimendua! Buruan nerabilen oraintxe nire Jainkoa den sutontzi isioturiko su honetatik txinparten batek jauzi egin eta ariman jotzen ote duen, era horretara su isiotua sentiturik, eta arima erretzeko nahiko ez eta bera hain atsegingarria izanik, min harekin geratzen da eta ukitzean ekintza hura gauzatzen du; eta uste dut hauxe dela asmatu ahal izan dudan konparaziorik egokiena.
|
|
|
Noiz kenduko ote zaigu lur hau begietatik, noiz? ...atzuk, harri koskortxo batzuk bai ikusten ditut, hazten uzten baditugu, kalte handia egiteko nahiko izango direnak; Jainkoaren maitasunagatik, ene ahizpak, balia gaitezen akats hauetaz, geure miseria ezagutzeko eta haiek eman diezagutela ikusmen argiagoa, gure Senarrak sendatu zuen itsuaren lokatzak eman zuenez; eta honela, geure burua akatsez betea ikusirik, haz dadila gure miserietatik gauza ona
|
atera
dezala eskatzeko gogoa, Haren Maiestatea gauza guztietan pozteko.
|
|
|
Aipaturiko pertsona honi lo eginda eta janda eta penitentziarik egin gabe egonda kendu zitzaion, nork ulertua izan zuelako; izan ere, bere aitor entzulea eta beste pertsona batzuk eta bere burua ere engainatuak zituen, berak inor engainatzerik nahi ez bazuen ere. Benetan sinesten dut deabruak ahaleginik egingo zuela hortik irabaziren bat
|
ateratzeko
, eta hala, ez zen gutxi ateratzen hasi.
|
|
|
Aipaturiko pertsona honi lo eginda eta janda eta penitentziarik egin gabe egonda kendu zitzaion, nork ulertua izan zuelako; izan ere, bere aitor entzulea eta beste pertsona batzuk eta bere burua ere engainatuak zituen, berak inor engainatzerik nahi ez bazuen ere. Benetan sinesten dut deabruak ahaleginik egingo zuela hortik irabaziren bat ateratzeko, eta hala, ez zen gutxi
|
ateratzen
hasi.
|
|
|
Baina hau ikusi ez, eta beste garai batzuetakoa kontatuko baligute, nork sinets dezake? Zer arrazoiz
|
atera
dezakegu, har bat eta erle bat bezalako izaki hain arrazoi gabeak gure onerako lan egiten hain arduratsuak eta hainbesteko trebetasunaz ari direnak izan daitezkeenik, hartxo gaixoak bizia ahalegin horretan galtzeraino. Besterik esaten ez badizuet ere, zati baterako baduzue hemen, ene ahizpak, hausnartzeko, horretan gure Jainkoaren miragarriez eta jakinduriaz gogoeta egiteko aukera baituzue.
|
|
|
hazia botatzen duela beste batzuk sor daitezen, bera, berriz, hilik geratzen dela betiko. Hazia botatzen duela diot, Jainkoak ez duela nahi hain mesede handia alferrik emana izan dadin uste baitut; eta, horregatik, hark berarentzat handik probetxurik
|
ateratzen
ez duenez gero, beste batzuek atera dezatela. Izan ere, aipaturiko desira eta bertuteekin geratzen denez gero, bide onean dirauen bitartean beti egiten die on beste arima batzuei eta beroa eransten die bere berotik; eta berak galdutzat duen arren, besteek probetxu atera dezaten gogoaz geratzen da, eta pozik aditzera ematen ditu Jainkoak bera maite duenari eta bera zerbitzatzen duenari egiten dizkion mesedeak.
|
|
|
hazia botatzen duela beste batzuk sor daitezen, bera, berriz, hilik geratzen dela betiko. Hazia botatzen duela diot, Jainkoak ez duela nahi hain mesede handia alferrik emana izan dadin uste baitut; eta, horregatik, hark berarentzat handik probetxurik ateratzen ez duenez gero, beste batzuek
|
atera
dezatela. Izan ere, aipaturiko desira eta bertuteekin geratzen denez gero, bide onean dirauen bitartean beti egiten die on beste arima batzuei eta beroa eransten die bere berotik; eta berak galdutzat duen arren, besteek probetxu atera dezaten gogoaz geratzen da, eta pozik aditzera ematen ditu Jainkoak bera maite duenari eta bera zerbitzatzen duenari egiten dizkion mesedeak.
|
|
|
Hazia botatzen duela diot, Jainkoak ez duela nahi hain mesede handia alferrik emana izan dadin uste baitut; eta, horregatik, hark berarentzat handik probetxurik ateratzen ez duenez gero, beste batzuek atera dezatela. Izan ere, aipaturiko desira eta bertuteekin geratzen denez gero, bide onean dirauen bitartean beti egiten die on beste arima batzuei eta beroa eransten die bere berotik; eta berak galdutzat duen arren, besteek probetxu
|
atera
dezaten gogoaz geratzen da, eta pozik aditzera ematen ditu Jainkoak bera maite duenari eta bera zerbitzatzen duenari egiten dizkion mesedeak.
|
|
|
2 Nik ezagutu dut hau gertatzen zitzaion pertsona bat; horrela, oso galdua zegoela, atsegin zuen Jainkoak berari egindako mesedeez beste batzuek probetxu
|
ateratzea
eta otoitz bidea erakustea ez zekitenei, eta on handia egin zuen, handia benetan. Gero, Jaunak berriro eman zion argia.
|
|
|
Bada, askotan ezinezkoa iruditzen zitzaidan alde batetik, eta ezin nuen zalantzan jarri bestetik, hau da, ezin nuen sinetsi egingo ez zenik. Azken batean, hau
|
atera
nuen: ona denaJaunak egin zuela guztia bere aldetik, eta txarra denanik; eta hala, utzi egin nion horretaz pentsatzeari, eta ez nuke nahi oroimenera etor dakidan, neure hainbeste hutsegiterekin topo ez egitearren.
|
|
|
ona denaJaunak egin zuela guztia bere aldetik, eta txarra denanik; eta hala, utzi egin nion horretaz pentsatzeari, eta ez nuke nahi oroimenera etor dakidan, neure hainbeste hutsegiterekin topo ez egitearren. Bedeinkatua izan bedi Hura, nahi duenean gauza guztietatik ona
|
ateratzen
baitu, amen.
|
|
|
Izan ere, uste dut gutxi direla hainbeste gauzaren esperientziara iritsi direnak; eta hori ez badago, ezinezkoa da erremedioa aurkitzea inor estutu eta nekarazi gabe. ...tiau ere bai, kontua da ez naizela ongi gogoratzen, baina oso garrantzitsua dela ikusten dut), batez ere emakumeak badira, beren aitor entzulearekin, behar den bezalakoa denarekin; eta gizonezkoak baino askoz ere gehiago dira Jaunak mesede hauek egiten dizkienak, eta hau fraiPedro Alcántarako santuari entzun nion (eta nik neuk ere ikusi dut), bide honetan gizonezkoak baino askoz ere onura gehiago
|
ateratzen
zutela esaten baitzuen, eta horretaz egundoko arrazoiak emanez, guztiak emakumeen alde, hemen zertan esanik ez badago ere.
|
|
|
Goitik begira nago, eta nik oso garrantzi gutxi ematen diet bai esaten dutenari eta bai nire gauzak jakiteari. Garrantzi handiagoa emango nioke arima batek on pixka bat
|
ateratzeari
, nitaz esan daitekeen guztiari baino. Hemen nagoenez gero, nire desira guztiek honetara jo dezatela nahi izan du Jaunak; eta bizitzan amets antzeko bat eman dit:
|
|
|
Jaunak egin beza, ahalguztiduna da eta nahi duena ahal duenez gero, gauza guztietan bete dezadala beraren borondatea, eta Haren Maiestateak hainbeste artifizio eta modu erabiliz eta hainbeste aldiz infernutik
|
atera
eta Beragana ekarri duen arima hau ez beza utz galtzen. Amen.
|
|
|
4 Aipatu dudan andre harekin nengoenean, gertatu zitzaidan behin, bihotzeko gaitzaz nengoela (izan ere, esan dudanez, gaitz latza nuen, orain jada ez badut ere), karitate handikoa zenez gero, urrezko eta harri preziatuzko bitxiak
|
atera
zizkidan, balio handikoak baitzituen, batez ere estimu handitan zuen diamantezko bat. Asko poztuko nindutela uste zuen berak.
|
|
|
Orain gauza oso erraza deritzot Jainkoa zerbitzatzen duenarentzat, arimak une batean bere burua kartzela honetatik aske eta atsedenean jarria ikusten duelako. Jainkoak espiritua eraman eta hain gauza gorenak erakustea gainezkaldi hauetan, uste dut, arima gorputzetik irteten denekoaren antz antzekoa dela, bat batean ondasun honetan guztian sartua ikusten baitu bere burua; utz ditzagun
|
ateratzen
den uneko oinazeak, ez baitira aintzat hartzekoak; eta Jainkoa benetan maitatzen dutenek eta bizitza honetako gauzak bertan behera uzten dituztenek, heriotza leunagoa izan behar dute.
|
|
|
bere erruz guztia galtzea. Ez dezala onartu halakorik Bera denagatik, batzuetan ez baitut beldur gutxi; bestalde, eta gehienetan, Jainkoaren errukiak ziurtasuna ematen badit ere, hainbeste bekatutik
|
atera
nauenez gero, ez nau bere eskutik utzi nahi izango gal nadin.
|
|
|
1 Ni zordun ninduen pertsona bati ikusmena eman ziezaion, ia guztiz galdua zuen-eta, Jaunari etengabe eskatu eta eskatu ari nintzela, erruki handia hartu nion eta beldur nintzen neure bekatuengatik Jaunak entzun gabe ez ote zuen utziko. Besteetan bezala agertu zitzaidan eta ezkerreko eskuko zauria erakusten hasi zitzaidan, eta beste eskuaz han sartua zuen iltze handi bat
|
ateratzen
zuen. Iltzea ateratzean haragia ere ateratzen zuela iruditu zitzaidan.
|
|
|
Besteetan bezala agertu zitzaidan eta ezkerreko eskuko zauria erakusten hasi zitzaidan, eta beste eskuaz han sartua zuen iltze handi bat ateratzen zuen. Iltzea
|
ateratzean
haragia ere ateratzen zuela iruditu zitzaidan. Argi ikusten zen oinaze bizia, min handia eman zidana, eta esan zidan nigatik hura eraman zuenak, ez izateko zalantzarik errazago egingo zuela nik eskatzen niona; hitz ematen zidala ez zuela egin gabe utziko eska niezaionik; Berak bazekiela ez niola eskatuko bere aintzarako zena baizik, eta horrela egingo zuela orain eskatzen nion horretan ere; begira nezala, nik Bera zerbitzatzen ez nuenean ere, ezer eskatu ez banion nik eskatzen nekiena baino hobeki egin ez zuenik, zenbat hobeki ez ote zuen egingo orain, maite dudala dakienean; ez izateko horren zalantzarik.
|
|
|
Besteetan bezala agertu zitzaidan eta ezkerreko eskuko zauria erakusten hasi zitzaidan, eta beste eskuaz han sartua zuen iltze handi bat ateratzen zuen. Iltzea ateratzean haragia ere
|
ateratzen
zuela iruditu zitzaidan. Argi ikusten zen oinaze bizia, min handia eman zidana, eta esan zidan nigatik hura eraman zuenak, ez izateko zalantzarik errazago egingo zuela nik eskatzen niona; hitz ematen zidala ez zuela egin gabe utziko eska niezaionik; Berak bazekiela ez niola eskatuko bere aintzarako zena baizik, eta horrela egingo zuela orain eskatzen nion horretan ere; begira nezala, nik Bera zerbitzatzen ez nuenean ere, ezer eskatu ez banion nik eskatzen nekiena baino hobeki egin ez zuenik, zenbat hobeki ez ote zuen egingo orain, maite dudala dakienean; ez izateko horren zalantzarik.
|
|
|
5 Gure Jaunak arimak bekatu astunetatik ateratze hori nik eskatu diodalako, eta beste batzuk perfekzio handiagora ekartzea, askotan gertatu da. Eta garbitokitik arimak
|
ateratzea
eta beste gauza seinalatuak hainbeste dira Jaunak honetan egin dizkidan mesedeak, non, esango banitu, neure burua nekatuko bainuke eta baita irakur dezana ere; eta mesede hauek gehiago izan dira arimen osasunean gorputzen osasunean baino. Hau oso gauza ezaguna da eta horren lekuko ugari daude.
|
|
|
Ni neure baitatik
|
atera
: estasian jarri.
|
|
|
beste interpretazio bat hau izan daiteke: neure baitatik
|
ateratzen
nau, estasitik hurbil jarriz?
|
|
|
Nik ez dakit nola izan zen, baina ongi ohartu nintzen mesede handia zela eta Jaunak nahi izan zuela bere errukiak nondik
|
atera
ninduen begiz ikus nezala. Izan ere, infernuaz hitz egiten entzutea ez da ezer, ez nik beste batzuetan hainbat oinazez pentsatu izatea (gutxitan izan arren, nire arimak gaizki hartuko zuen beldur nintzen eta), ez deabruek estutzen dutela, ezta irakurri ditudan beste hainbat oinaze ere; hauek ez dira ezer pena honen ondoan, hau beste gauza bat baita.
|
|
|
Eta zein garbi geratu den, nik neure burua maite dudan baino maiteago ninduzula Zuk! Zenbat bider
|
atera
nauzun, Jauna, kartzela hain ilunetik, eta zenbat bider sartzen nintzen berriro bertan zure gogoz kontra!
|
|
|
Honek grazia egin zidan niri eta barre eragin, kasu honetan ez bainuen nik sekula beldurrik izan; neure buruaz ongi nekien, jakin ere, fedeko gauzetan inork ikusiko balu Elizaren zeremoniarik txikienaren aurka nindoala, harengatik eta Eskritura Santuko edozein egiagatik mila heriotza jasateko gertu nengokeela. Eta esan nuen horren beldurrik ez izateko; gaitz handia litzatekeela nire arimarentzat, kontzientzian ezer balego Inkisizioaren beldur izatekorik; horretarako motiborik bazela ikusiko banu, ni neu joango nintzatekeela bila; eta nire aurkako gezur beltza balitz, Jaunak
|
aterako
ninduela hortik eta irabaziaz irtengo nintzela.
|
|
|
Ziurtasun handia eman zidan eta, nire ustez, on egin zion berari ere; bada, bera oso ona bazen ere, handik aurrera otoitzari gehiago eman zitzaion eta bere Ordenako monasterio batera baztertu zen, bakardade handia zegoenera, otoitzean hobeki jardun ahal izateko. Han bizi izan zen bi urte baino gehiago, eta obedientziak
|
atera
zuen handik; asko sentitu zuen, baina beraren beharra zuten, bera halakoa zelako.
|
|
|
14 Egun horietan, Jasokundeko Andre Mariaren egunean, Domingo Santu aintzatsuaren Ordenako monasterio batean nengoela, pentsatzen ari nintzen, iraganeko garaietan etxe hartan aitortu izan nituen neure bekatu ugariak eta neure bizitza kaskarreko gauzak gogora ekarriz. Liluramendu hain handia etorri zitzaidan, non ia neure senetik
|
atera
baininduen. Eseri egin nintzen, eta uste dut ez nuela ikusi Gure Jauna jasotzen eta mezarik ere ez nuela entzun; gero horren kezkaz geratu nintzen.
|
|
|
Eta honelako gauza txikitxoak, Jainkoagatik eginak izanik, Haren Maiestateak balioa ematen dienak, baliatzen ditu Haren Maiestateak gauza handiagoetarako. Eta honela, apaltasunari dagozkion gauzetan, gertatzen zitzaidan ikustea guztiek onura
|
ateratzen
zutela nik izan ezik, sekula ez bainaiz ezertarako gauza izan?; haiek korutik joan ondoren, kapa guztiak biltzen nituen; han Jainkoa goresten zuten aingeru haiei zerbitzu egiten niela uste nuen. Halako batean, ez dakit nola, baina ulertu zuten, eta ez nintzen gutxi lotsatu; izan ere, nire bertutea gauza hauek uler ditzatela nahi izateraino ez zen iristen, eta ez zen izango apaltasunagatik, hain gauza txikitxoak izanik barre egin ez diezadaten baizik.
|
|
|
estura bat, itolarri bat, atsekabe minbera bat, hain ezinegon etsigarri eta nekagarriarekin, non ez baitakit nik nola adierazi. Izan ere, arima bere lekutik
|
ateratzen
aritze etengabea dela esatea, gutxi da, bizia beste batek kentzen dizula dirudielako; baina hemen arima bera da bere burua zati zati egiten duena.
|
|
|
13 Bada, aipatu dudan aita honi, beste gauza batzuk bezala, Jaunak eman dio-eta, ikasketaz ahal izan duen guztia ikasten saiatu da, izan ere, oso jakintsua da? eta esperientziaz ulertzen ez duena esperientzia duenagandik jakiten du, eta honekin batera Jaunak laguntzen dio fede handia emanez, eta horrela onura handia
|
atera
du beretzat eta arima batzuentzat, eta nire arima da horietako bat; Jaunak bazekien nik neure burua neke lan artean ikusiko nuela-eta, ni gidatzen ninduenetako batzuk berarekin eraman behar zituenez gero, beste batzuk hemen gera daitezela erabaki zuela dirudi, hainbeste lanetan lagundu didatenak eta on handia egin dutenak. Jaunak ia guztiz aldatu du, bere burua ia ez ezagutzeraino, nolabait esateko?
|
|
|
|
atera
zuen garaile eta bere aintza eta gorespenarekin.
|
|
|
9 zenbakian esan du;, arima beretik
|
atera
–, estasian.
|
|
|
Nor da, Bera zerbitzatzen dutenei ematen dien aintzaren zerbait ikusi, eta egin eta sufri daitekeen guztia ezereza dela ezagutuko ez duenik, halako saria itxaroten dugunez gero? Nor da, kondenatuak eramaten dituzten oinazeak ikusi, eta, haiekin konparatuz, hemengo oinazeak atsegintzat ez dituenik, eta Jaunari dioten zorra ezagutuko ez dutenik, toki hartatik hainbeste aldiz
|
atera
dituelako?
|
|
|
7 Ikuste eta hizketa era hau hain da espirituzkoa, non ez baita inolako zaratarik ahalmen eta zentzumenetan, nire iritziz, deabruak zerbait
|
ateratzeko
modua egin dezakeenik. Hau noizbehinka eta unetxo batez gertatzen da; gainerakoan, uste dut nik, ahalmenak ez daudela etenda ezta zentzumenak ere kenduta, bete betean beren jardunean baizik; kontenplazioan ez da beti hau gertatzen, oso gutxitan baizik; baina gutxi hauetan, diot nik, ez dugula guk jarduerarik eta ez dugula ezer egiten.
|
|
|
Are gehiago, irudiko zaigu fraideak eta elizgizonak eta mojak gauza zaharra eta adabakiz betea eramatea nabarmenkeria eta ahulei eskandalua ematea dela, eta baita norbere baitan bildurik egotea eta otoitza edukitzea ere, mundua nola dagoen eta santuek zituzten eragin handiko perfekziozko gauzak hain ahazturik daudela ikusita; honela, uste dut, garai hauetan gertatzen diren zorigaitzez gain, kalte handiagoa egiten duela, eta ez liokeela inori eskandalurik emango erlijiosoek mundua estimu gutxitan izan behar dela hitzen bidez esaten duten bezala, egintzen bidez aditzera emateak. Eskandalu hauetatik ere Jaunak on handiak
|
ateratzen
ditu. Eta batzuk eskandalizatzen badira, beste batzuk damutu egiten dira.
|
|
|
Berak esaten zidan hori eginez gero, deabrua balitz ere, ez zidala kalterik egingo, alderantziz baizik: Jaunak ona
|
aterako
zuela hark nire arimari egin nahi zion gaitzetik. Nire arima hobetzen saiatzen zen, berak ahal zuen guztian.
|
|
|
Jainkoa ikusteko irrika biziaz, neure burua hiltzen ikusi nuen, eta ez nekien non bilatu bizitza hau heriotzaren bidez ez bazen. Maitasun honen bultzada indartsuak pizten zitzaizkidan, eta beste batean esanda ditudanak bezain ezin sufrituzkoak eta hain baliotsuak ez baziren ere, nik ez nekien zer egin neure buruaz; izan ere, ez ninduen ezerk asetzen, ezta ez nintzen neure baitan kabitzen ere, eta arima gorputzetik
|
atera
egiten zitzaidala zirudien. Oi Jaunaren artifizio gorena!
|
|
|
Hau behin eta berriro sastatzen zidala iruditzen zitzaidan bihotzetik eta erraietaraino iristen zitzaidala.
|
Ateratzean
, erraiak berarekin eramaten zituelakoan nengoen, eta Jainkoaren maitasun bizi biziaz guztiz kiskalirik uzten ninduen. Mina hain bizia zelarik, intziri haiek eginarazten zizkidan, eta hain gehiegizkoa zen min bizi bizi honek jartzen zidan gozotasuna, non ez baitzen kentzea nahi izaterik, eta arima ez zen asebetetzen Jainkoa baino gutxiagorekin.
|
|
|
Argi ikusten da hasten den ezinegon eta urduritasunean, eta dirauen tarte osoan ariman izaten den zalapartan, eta han jartzen dituen iluntasun eta nekean, otoitzerako nahiz beste edozein egintza onetarako izaten den lehortasun eta gogo txarrean. Arima ito egiten duela dirudi eta gorputza lotu, inondik probetxurik
|
atera
ez dezan. Izan ere, egiazko apaltasuna denean, arimak bere burua kaskar ikusi eta garena ikusteak pena ematen badu ere, eta geure txarkeriaz gauza handiak pentsatzen baditugu ere, esandakoak bezain handiak, eta bene benetan sentitzen badira ere, egiazko apaltasuna ez dator zalapartarekin eta ez du arima egonezinik jartzen, ez du hura iluntzen ezta ez du lehortasunik sortzen; atsegin ematen dio, eta guztia da alderantziz:
|
|
|
Izan ere, bide bat baino gehiago ez badakite edota bide erdian gelditu badira, dute ongi asmatu. Eta, egia esan, badira batzuk Jainkoak goi goiko bidetik daramatzanak, eta uste dute beste batzuek ere probetxu
|
aterako
dutela hor eta adimena geldi eduki eta ez direla baliatuko gorpuzdun gauzez, eta egur zati bat bezain lehor geldituko dira. Eta gelditasun pixka bat izan duten batzuek, besterik gabe, bata izan dutenez gero, bestea ere izan dezakeela uste dute; eta aurrera egin beharrean atzera egingo dute, esan dudanez.
|
|
|
Nik ez diot hau esatearren bakarrik, izan ere, txikikerietan luzatzen naizela dirudi, eta horiek hain zerikusi handia dute arima bat aurrera egiten hasteko eta hura hegan egitera
|
ateratzeko
(oraindik, esan ohi den bezala, ez du lumarik), non inork ez bailuke sinetsiko, hortik igaro denak izan ezik. Eta berorrek askori on egitea itxaro dudalako Jainkoagan, hementxe diot, nire osasun osoa hark ni sendatzen jakitetik eta apaltasuna eta nirekin karitatea izatetik, eta ez nintzela guztiz zuzentzen ikustearen sufrimendutik izan zela.
|
|
|
deritzon batean aurkitu nuen, arimaren eta Jainkoaren arteko batasunari dagokionean, nik ezer ez pentsatze hartan nituen seinale guztiak, hauxe baitzen nik gehien batean esaten nuena: ...einalatu nituen zati haiek, eta eman egin nion liburua, berak eta esan dudan beste elizgizonak, santu eta Jainkoaren zerbitzariak, begira zezaten eta esan ziezadaten zer egin; eta, horrela komeni zela uste bazuten, otoitza utzi egingo nuen guztiz, zertarako sartuko nintzen, bada, halako arriskuetan; izan ere, baziren ia hogei urte otoitz hura neukala, eta irabazirik gabe eta deabruaren engainuekin
|
atera
banintzen, hobe zen ez edukitzea; baina hau ere gogor egiten zitzaidan, otoitzik gabe nire arima nola zegoen ordurako probatua nintzelako.
|
|
|
Berak esan zidan, egun batzuetan Jainkoaren eskuetan uzteko eta Veni, Creator himnoa errezatzeko, hoberena zein den erakutsiz argi egin ziezadan. Behin otoitzari emana eta Jaunari berari guztian poz ematen lagundu diezadala eskatzen aritu ondoren, himnoari ekin nion, eta esaten ari nintzela, gainezkaldi bat etorri zitzaidan, hain bat batekoa, non ia neure senetik
|
atera
baininduen; ez nuen hartaz zalantzarik izan, oso ezaguna izan baitzen. Jaunak liluramenduen mesedea egiten zidan lehen aldia izan zen hau.
|
|
|
Bada, guztia dezakeenak uler dezagula nahi du, Hark nahi duena egin behar delaeta gure egiazko jaun eta jabe agertzen dela. Hau neugan ongi ikusia dut, beldurraren beldurrez ia bi urtean kontra egiten jardun nuelako, eta orain ere batzuetan saiatzen naiz, baina ez dut etekin handirik
|
ateratzen
.
|
|
|
Guztia falta zait, ene Jauna; baina Zuk eskutik uzten ez banauzu, ez dizut nik huts egingo. Jaiki daitezela nire aurka jakintsu guztiak; jazar dakizkidalakreaturiko gauza guztiak, oinazetu nazatela deabruek, baina Zuk, Jauna, ez egidazu huts egin, esperientziaz baitakit Zugan bakarrik fidatzen dena nolako irabaziaz
|
ateratzen
duzun.
|
|
|
Nik uste dut ez duela ulertzen, bada, diodanez? ez du ezer
|
ateratzen
. Nik ezin dut hau ulertu!
|
|
|
Nik ezin nuen sinetsi hori; diodanez, presente zegoela uste nuelako, eta horrela penaz nenbilen. Domingo santu aintzatsuaren Ordenako jakintsu handi batek
|
atera
ninduen zalantza honetatik, presente zegoela esan baitzidan, eta nola komunikatzen zen gurekin; horrek asko poztu ninduen.
|
|
|
–berriro gaiztoa izatera etortzekotan, txarrago da aurrera jotzea otoitzari ekinez?. Nik hala uste dut gertatuko dela, otoitza alde batera uzten badu eta gaitzetik aldentzen ez bada; baina, otoitza alde batera uzten ez badu, sinets beza argiaren portura
|
aterako
duela. Deabruak gerra handia egin zidan honetan, eta luzaro egon nintzen otoitza edukitzea, ni hain kaskarra izanik, apaltasun falta zelakoan, eta, esan dudanez, utzi egin nuen urtebete eta erdian, urtebetean behintzat, ez bainaiz ongi gogoratzen erdiaz?.
|
|
|
Eta hau ez doa harrokeriaz, ongi baitaki arimak berak bakarrik ezin duela ezer, Jainkoagan duen konfiantza handiaz zentzugabe jokatzeaz baizik, oraindik ez baitu begiratzen lumaje eskasa duela. Habiatik irteteko eran dago, eta Jainkoak
|
ateratzen
du; baina oraindik ez dago hegan egiteko eran; bertuteak ez daudelako oraindik sendo, eta ez duelako eskarmenturik ere arriskuak ezagutzeko, eta ez dakielako bere buruagan fidatzeak egiten duen kaltea.
|
|
|
Hau tarte laburrean izaten dela diot. Baina oldarra eta espirituaren goraldia handia zenez gero, hauek berriro zarata
|
ateratzera
jo arren, borondatea murgildua gelditzen da, eta, etxekoandre balitz bezala, berak egiten du egintza hau gorputzean; bada, gainerako bi ahalmen zaratatsuek enbarazu egin nahi diotenez gero, etsaiak albait gutxien nahi ditu ondoan: ez diezaiotela enbarazu egin zentzumenek ere; eta horrela etenda egonarazten ditu, Jaunak halaxe nahi duelako.
|
|
|
–Jainkoaren espiritua denean, ez dagogauzak arakatzen ibili beharrik apaltasuna eta txundidura
|
ateratzeko
, Jaunak berak ematen baitu guk geure gogoetatxoekin lor dezakegunaz oso bestelakoa; izan ere, guk lor dezakeguna ez da ezer Jaunak hemen argiaz irakasten duen egiazko apaltasunaren ondoan, honek desegiterainoko txundidura eragiten baitu. Hau gauza ezaguna da:
|
|
|
Gorets zaitzatela gauza guztiek betiko! ...zan dezazula orain, ene Errege, hau idaztean ez bainago zure ontasun eta errukiagatik zoramen zerutar honetatik at, nire inolako merezimendurik gabe egiten baitidazu mesede hau?, arren eskatzen dizut, nire harremanetako pertsonak egon daitezela zure maitasunaz zoraturik, edo ez dezadala inorekin ere harremanik izan, edo agindu ezazu, Jauna, ez dezadala honezkero munduko gauzen ardurarik izan edota
|
atera
nazazu bertatik! Honezkero, ene Jainko, zure zerbitzari honek ezin ditu eraman Zu gabe bere burua ikustetik datozkion adina lan; bizi behar badu, ez du nahi atsedenik bizitza honetan, ezta Zuk ematea ere!
|
|
|
6 Oi, ene semea! (hain apala izanik, honela deitzea nahi du honen hartzaileak eta hau idazteko agindu zidanak), berorrentzat soilik izan daitezela neure arlotik irteten naizela ikusten dituen gauzetako batzuk; izan ere, ez dago arrazoirik aski ni horretatik ez
|
ateratzeko
, Jaunak neure baitatik ateratzen nauenean, eta ez dut uste ni neu naizenik hitz dagidana gaur goizean Gure Jauna hartu dudanez geroztik. Ikusten dudana amesten dudala dirudi eta nik orain dudan gaitz hau duten gaixoak besterik ez nuke nahi ikusterik.
|
|
|
6 Oi, ene semea! (hain apala izanik, honela deitzea nahi du honen hartzaileak eta hau idazteko agindu zidanak), berorrentzat soilik izan daitezela neure arlotik irteten naizela ikusten dituen gauzetako batzuk; izan ere, ez dago arrazoirik aski ni horretatik ez ateratzeko, Jaunak neure baitatik
|
ateratzen
nauenean, eta ez dut uste ni neu naizenik hitz dagidana gaur goizean Gure Jauna hartu dudanez geroztik. Ikusten dudana amesten dudala dirudi eta nik orain dudan gaitz hau duten gaixoak besterik ez nuke nahi ikusterik.
|
|
|
Zuk ez dizkiozu egiten, Jauna, hain gauza handi eta mesedeak arima bati, askoren probetxugarri izan daitezen baizik. Badakizu, ene Jainko, gogo gogoz eta bihotz bihotzez eskatzen dizudala eta askotan eskatu izan dizudala, eta ontzat jotzen dut lurrean izan ohi den ondasunik handiena galtzea, Zuk ondasun honekin onurarik handiena
|
atera
dezakeenari egin diezaiozun, zure aintza beteagoa izan dadin?.
|
|
|
Ez dut pentsatu nahi honetan errurik izan nuenik, nahigabe handia hartzen baitut, izan ere, egiaz ezjakintasuna izan zen; eta horrela nahi izan zenuen Zuk zeure ontasunagatik erremediatzea, oker honetatik
|
aterako
ninduena emanez, eta hainbeste bider ikus zaitzadalaeginez, aurrerago esango dudanez, argiago uler dadin zein oker handia zen, eta pertsona askori esan diezaiedan benetan egin dudanez, eta orain hemen jar dezadan.
|
|
|
5 Nik uste dut, arimak probetxu handiagoa ez
|
ateratzea
eta espirituaren askatasun handi handira ez iristea, bat egitezko otoitzera iristen denean, honegatik dela.
|