|
2009
|
|
|
Patrikatik atera nuen papera ipini nion eskuan. Hartu zituen
|
bere
bertsoak, neure zatar paperean agertu zirenak, baina ez zidan sinesten, ezin zuen ulertu. Ezinezkoa zela sorta horiek denak buruz ikastea, esaten zidan.
|
|
|
Bertso kantatzen ariko bagina zer erantzungo niokeen pentsatzen hasi nintzen, baina nik punturik lotu aurretik bota zidan
|
berak
bertsoa. Italian, hemen bezain katolikoak izan arren, hemen baino katolikoagoak akaso, inork doministiku egiten zuenean" Salute!" esaten omen zitzaion.
|
|
2014
|
|
|
Eta armairuan ez baina egongelan lo egin zutela egunero. Eta goizero Martinek
|
bere
bertsoen kasete zaharrarekin esnatuko zituela. Etxe txukun eta dotore hartan mundu guztia goizeko seietan esnatzen baitzen," Jainkoak hala nahi zuelako", astiro astiro buruz ikasiko zituzten bertsoen doinuekin.
|
|
2019
|
|
|
Saioetan grazioso papera beti berak zeukan eta gure saio dinamikan beti zen nik bidea ireki eta berak errematatu, kolpea jo. Edo berdinetik berdinera hasten ginenean ere, ingurukoei edo elkarri harpa jotzen, berak beti grazia handiagoa egiten zuen, berak esandakoari barre gehiago egiten zioten, nahiz ez ziren beti
|
bere
bertsoak hobeak... Beti bera zen graziosoa.
|
|
|
Bereizi egiten ditu haurdunaldiak eta amatasunak oro har
|
bere
bertso eta literatur jardunean izandako inpaktua:
|
|
2021
|
|
|
Saioetan grazioso papera beti berak zeukan eta gure saio dinamikan beti zen nik bidea ireki eta berak errematatu, kolpea jo. Edo, berdinetik berdinera hasten ginenean ere, ingurukoei edo elkarri harpa jotzen, berak beti grazia handiagoa egiten zuen, berak esandakoari barre gehiago egiten zioten, nahiz ez ziren beti
|
bere
bertsoak hobeak... Beti bera zen graziosoa.
|
|
2022
|
|
|
(Biak elkarri begira geratuko dira, deseroso samar. BEA
|
bere
bertsoa gogoratu nahian baina ezinean, azkenik berriro ere ANEri emango dio hitza keinu bidez.)
|
|
2023
|
|
|
Ama esatean beste zer esanik ez dela kantatu zuen Uztapide bertsolariak, duela mende bat, gutxi gorabehera,
|
bere
bertsorik gogoratuenetako baten amaieran. Ez zuen gezurrik esan, garai hartan eta Uztapideren gizartean ama esatean dena esanda baitzegoen:
|
|
|
Ez zen oso seguru Carvalho bilbotarrek asko irabazi ote zuten aldaketarekin, baina, batez ere, aldaketak Txerrenekin egon eta gero jan gogo zuen pil pilean egindako bakailaoaren errezetari ez eragitea espero zuen. Galdetu zion Carvalhok bere buruari, hori guztia jakitera Blas de Oterok, kalera jaitsita,
|
bere
bertso guztiak apurtuko ote zituen, edo etxera itzuliko ote zen, herabe, poesiok intimitatean birrintzeko. Poeman lokatza, lohia egon behar bada, behiala Celayak, beste dinosauroak, esan zuen bezala, ez zirudien Bilbo postmodernoa tokirik egokiena poesiarako, udaleko brigadak dena txukun txukun mantentzen saiatzen zirenez.
|