Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 168

2000
‎Euria ari zuen nire klitori gainean.
‎Euria ari zuen nire klitori gainean.
‎bat batean ostatu hartu zuen nire erromes arimak:
‎Subkontrata horretan 45 pisuko 8 eraikuntza neuzkan, eta pisu bakoitzak 15 apartamentu bikoitz zituen. Sei urte iraun zuen nire lanak.
‎Don Emilianok Andazarrateko zuzendariarekin eginak bide zituen ikasketak, adiskideak ziren. Lortu zuen niretzako lekua. Nik banekien ondo nolako gaixotasuna zen tuberkulosia; banekien sendagairik ez zegoela; eta etsita nengoen, hilko nintzela.
‎Mortu zeuden behintzat Orexako plaza nagusia, frontoia eta inguruak. Udaletxe aurrean, plaza nagusian, haize leunaren menpe zebilen paper batek bereganatu zuen nire arreta. Margaren gutunaz oroitu eta ideia zoro bat etorri zitzaidan burura:
‎Artean papera eskuetan nuela sartu zen gelan Lauaxeta. Aztoratu egin zuen ni larrugorritan ikusteak.
‎Lauaxeta zenik ez sinetsi arren, ezinegon bat piztu zuen nire baitan gizon arraro haren bisitak. Inori ezer esan gabe, dena neure barrurako gordeta, betaurrekodun misteriotsu hari buruzko mila burutazio izan nituen ondorengo egunetan.
2001
‎Ildo horretarik nolabait gurutzaketa ez nuela hain urrun nabaritzen nuen eta lehen xixtako harridura ezabatu ondoan, ilunpearen minean, argi gorriz seinalatu garraio tresna eta izaki bitxiaren aitzinean nengoen, hein bat jabal. Roswellgo estraterrestraren ondorengoak urrats bat egin zuen nigana, galdera berdina meleloki errepikatuz.
‎Irri egin zuen nire barneko nahasmendua atzemango bailuen.
‎Egia da dena paripé dela esaten duela? Egin zidaten galdera uholdeak argi erakusten zuen ni nintzela dohakabe haien azken itxaropena.
‎Kolko Mitxoletaren arrastoan jarriko ninduen flete baten bila nenbilela, pito luzeak estaltzen zizkien oihal txikiez jantziriko indio matxetedunak, bolizko adarrak garraiatzen zituzten ehiztariak, etsaien erraiak jaten zituzten piratak, koko oskolez trilero jokoak egiten zituzten buhameak, krokodilokiak saltzen zituzten bisuteroak, aire iluneko esklabo saltzaileak, urre bilatzaileak, anitzek jotako esploradoreak, buru txikitzaileak, hegaztien zirinen kontrabandoan zaildutako patibularioak, txoto hegalzabaleko begibakarrak, presondegi izugarrienetatik ihes egindako zorritsuak, putaner ardankoiak eta horien arteko bulegari itxurako ale bakanak (europarrak edo estatubatuarrak, nire ustez), gehien gehienak gizonezkoak, begiratzen entretenitzen ari nintzela, Gandiagaren estola lepoaren inguruan airoski bildurik, sudurra oihan txori baten hezurraz zeharkaturik zuen indigena batek keinua egin zidan itzalean zegoen etxola baten atetik. Eskuan zuen paper luzanga bat inarrosten zuen ni nengoen tokirantz.
‎Artean" Ihes egin dute!" aldarriaren azken bibrazioak erabat desagerturik ez zeudelarik, laguntzaileetako batek hatzaz seinalatu zuen ni nengoen aldera. Ez, denak ez!
‎Marmoak, hainbatgarrenean, erantzun zuen nire eguneroko galdera: horrela jakin ahal izan nuen –sumatzen nuen bezala, bestalde–, Oximoron Santuaren Aita Zaindarien Gazteluko kalabozoan nengoela, Kolko Mitxoletaren bila abiatzeko aukera gutxirekin, beraz.
‎Gizajale haien bisaje basatiak eta hagin zorrotzak ikustea nahikoa irudikatzeko hurrengo eszenak nolakoak izango ziren: ...uratuko gintuzten, ausartenek abordatuko zuten gurea, matxetea eskuan; aztiak, edo denen buruak edo bi gauzak batera zenak buruak moztuko zizkigun; gure gondolaren behe aldea odol gorriz tindatuko zen; laster ziren euren letaginak gure haragi gurietan zorrozki sartzen… Basati haien aho inguruak nire izterretako okela hari odoltsuez beterik irudikatzeak beste edozerk baino indar handiago hartu zuen nire baitan. Etsipenaren goren unean, bi paper luzanga atera nituen poltsikotik eta airean astindu nituen.
‎Bai, horixe liteke Berlusgoñiren azpi asmoa, ni nahastea Mitxoletaren eta bere altxorren bila abia ez nadin... Baina Berlusgoñik jai zuen nirekin.
‎Eta eman behar dizudan informazioa hau da: Borges Tokisgradon dago –isildu zen une batez, esaldiak zer eragiten zuen nigan ikusteko edo– Bai, hemen dago, Tokisgradoko Jardunaldi hauetan.
‎Nire oldarraren zain zegoen erne. Agian egundoko iskanbila espero zuen nire partetik. Bere matraila gogor jotzea berak desio zuen neurriko erantzuna zitekeen, kasu; edo aurpegira destainaz tu egitea gutxienez.
‎Eskuak altxa eta ahalik eta umiltasunik handienaz inguratu nintzaion. Borra nire aldera dantzarazten zuen ni jo eta txikitzeko irrikatan. Aurrez aurre jarri ginen.
‎Itxuraz erabat ustekabean harrapatu zuen nire galderak. Beste ezer espero zuen... zerbait zehatzago agian.
‎Jokinek, eskua niregana luzatzearekin bat, ahoskera monotonoz egin zuen nire aurkezpena.
‎Ñañarroak ez zuen hitz erditxorik ere esan eta burumakur egon zen lipar batez. Segidan, burua poliki poliki jiratu zuen niregana. Orduan, mugimendu azkar batez, zamarrako patrikatik pistola atera eta kokospean ezarri zidan indarrez.
‎Burumakur eta herrenka zebilen. Nire ondotik pasa arren ez zuen nigan erreparatu, ardo usain sarkorra zerion. Potoloak atera behar zuen unean Pablo ikusi eta, bere onetik aterata, oldartu egin zitzaion:
2003
‎Baina Euzkadiko Errepublikaren alde Gernikan egin zena, eta hura dena, hara zein ordena faxistentzat! –Bernardo hark gogoan zuen nik behiala esandakoa.
‎–Harrezkero Elenak ez zuen nirekin ohekorik nahi izan. Tartetxo baterako behintzat.
‎Barre egin nuen. Bisitariak ez zuen nire barrearen zergatia ulertu. Muturra okertu zuen.
2005
‎Zakurraren pausoez gain, Lydierenak ere izan behar ditek horiek, nengoen nire artean. Baina zoriaren patrika zikoitzak ez zuen niretzat bigarren txanponik gordetzen. Liburua ateratzeko akordioa sinatu genuen.
‎Gogorik gabeko berbeta zuen, ez zuen nire fitxatik begirada altxatzen.
‎Lepoa ezkerrera edo eskuinera jiratze horrek salbatu zuen nire bizitza eta kondenatu zuen berea.
‎Eta hori guztiori esaten nielarik, burua tente neukan artean, eta lepoa, begiraden amua zuzentzen zuen nire lepo kanabera maitea, jendetasunik batere galdu gabe, aldiro kasu egiten nion jendeari buruz zuzentzen nuen, nire herriko lege zaharrak agintzen duen berrogeita bost graduko inklinazio prestu eta eskuzabal horrekin, lagun hurkoari edozertan laguntzeko prest gaudela adieraziz horrela.
‎Eta porra jaso zuen nire gainean Xegamak.
‎"... Matxet" batez burutzea ahantzi zitzaion Maiakovskirenak ez ezik Leninenak ere desjabetzen zituen aipuen intelektuala. Lakartua zeukan ahotsa, egarriak puskatzen egon behar zuen nik bezalaxe. Horrek eragotzi zion nahi zukeen ironiazko doinua ematea.
2006
‎Berbetan jarraitu zuen nire isiltasunean.
‎Ez zegoen dudarik, elkarri agur esateko ordua zen. Amara aldera jo zuen nire adiskide ingelesak, han inguruan baitzuen aparkatua kamioia; nik, berriz, etxera. Ez nion helbiderik eskatu eta ezta berak niri ere.
‎Beste zerbaitek egin zuen berezia, apartekoa Clararekin pasatako ordu erdi eskasa. Betidanikoa balitz bezala hartzen zuen nire besoen babesa. Elkarren sekretu guztien berri genuela iruditu zitzaidan.
‎Aterkiei gorroto nien. Txiki txikitandik zuen nire erraietan habia egina herra hark. Ezin izaten nintzen kalean aterki batekin ibili.
‎Ni ez naiz ba, haren moldetik atera: hark jainkoarekin sinesten du, nik ez dut sinesten, hark nahi zuen nik tailerrari segitzea, nik ezetz, hark nahi zuen ni norbait izatea, inor ez naizela hilko naiz.
‎Ni ez naiz ba, haren moldetik atera: hark jainkoarekin sinesten du, nik ez dut sinesten, hark nahi zuen nik tailerrari segitzea, nik ezetz, hark nahi zuen ni norbait izatea, inor ez naizela hilko naiz.
‎Beraz, deia etorri zenean, eta gero telefonoaren hariaren bidez thanksgivingerako gonbidapena, neska hark zer ote zuen ni hain indartsu erakartzen ninduena, horixe nuen nire arteko gogoeta. Agian nerabezaroko irudiren bati lotzen nion harena; ilegorria, anorexiaren argaltasuna soin luzean, begiak zuloetan sartuta, harenganako nire grina azpikontzientearen alde galduren batetik zetorren.
2007
‎Nire benetako neurria aurkitu beharrean nengoen, eta behar nuen hura, ez zegoen Oja bezalako emakumeen besoen artean. Nik munstro bat, munstro bi, izan nituen maite arrainak ura baino gehiago, horrexek mugatuko zuen nire bizitza, nahi ala nahi ez, Josetxorena bere gertakizunak mugatu zuen bezala.
‎Orain nuke, baina lehen beti izaten nintzen azkena etxera itzultzeko orduan. Ematen zuen nire baitan neraman bizitzeko egarri hura ezin nuela inola ere ase, beti prest zernahitarako. Azkenari infernuaren ateraino bertaraino laguntzeko ere bai.
‎Ez zitzaion batere gustatu nik esandakoa. Eta hungarieraz edo nik ez dakit zein hizkuntzatan botatako purrusten artean, sortu bezain azkar apurtu zuen nire koadroa, lau tarratadatan. Egia esatera, ezer onik ez nion ikusi nik gizon hari, baina edukiko zuen zerbait Orson horrela ibili bazen bere inguru bueltan.
‎Beñatena gertatu zen egunean, Evek, bizilagunak, liposukzioa egitea deliberatu zuela eta, soberan izango zituen irabiatu energetiko guztiak ekarri zizkidan, horrela, otorduak laguntzeko zapore askotariko irabiatuak izango nituen. Evek, beti aurkitzen zuen ni ikustera etortzeko aitzakiaren bat. Eta beti etortzen zen txabusinaz jantzita.
2009
‎Eltzagorrak dena jakitea merezi zuen edo ez, zalantzak izan nituen. Baina ordurako hitzen agintea galdua zuen nire gogoak.
‎Elbarrientzat zailago. Inork ez zuen nire modukorik enplegatu nahi. Barre ere egin zidaten baten batzuek, asko gorde gabe; ez dauzkat berehala ahazteko.
‎Estudianteak, hasieran ez, baina laster jarraitu zion eltzagorraren arrastoari. Ematen zuen nik besterik ez niola eusten mastari tente; ontzia utzi zutela, marinela agintean lagata. Ramirok eman zidan Estudiantearen berri, ikusia zuela azken aldian dama galant batekin solasean, Alamedan.
‎Burua jaso zuen nigana. Sudurra baino gorriago, lepoko zapia baino gorriago, bere bandera hura baino gorriago zeuzkan begiak.
2010
‎Nahiz eta itxaronziega horretan ez zuen ni erasotzeko modurik, bere esku hutsez ez bazen –eta halako eraso bati aurre egiteko adina sentitzen nuen neure burua–, zitekeena zen baita ere arropen artean metal zati zorrotzen bat gordeta ekartzea. Izan ere, metalak detektatzeko atakatik pasatzerakoan, ateari txistu eginarazi ziena bere hanketako burdin ziriak zirela esanez lor zezakeen labana modukoren bat aldean eramatea.
‎Ez dut uste konturatu zenik zenbaterainoko garrantzia izan zuen nire ospitaleko bizitza bakartian. Oraindik ere, gure artetik desagertu den arren, berebiziko garrantzia izaten jarraitzen du Xabierrek niretzat.
‎Ez zuen halakorik egin, ez zuen nire jatorri soziala erabili ni gutxiesteko. Elkarrizketarako zuen bere artearen erakustaldi bikaina eskainiz jarraitu zuen:
‎Haiengandik hurbilekoagotzat banindute bezala. Erregeak harengana hurbiltzeko keinua egiten zidan batzuetan, edo bere gorteko bat (Jopu, Oxygène, edota Beemeube) igorriko zuen nire bila. Zigarretak eskainiko zizkidan, edo erretzekoa.
‎Euria ari zuen nire ametsean, eta biok
‎Bizpahiru hitzaldi batera programaturik zeuden Antsok hitz egin behar zuen ordurako, eta horietako bat hierarkia unibertsitarioan nire mailakoa zen ikerle ingeles ezagun batena. Logikak eskatzen zuen ni azken horretara joatea, baina, munduko literatur sistemaren espezialista gisa, behartuta senti nintekeen hain esparru desberdinetatik zetozen bi autore konparatzen zituen Antsoren hitzaldira joatera. Bestalde, Espainiako unibertsitate batean eduki zezaketen Houellebecqi buruzko ikuspegia interesa zekidan zilegi zen.
‎" Gisele, uste duzu kongresuko akten publikazioa unibertsitateak ordainduko duela?" galdetu zidan, ozen, etendako elkarrizketa bati berriro helduko bagenio bezala. Emakume asiarrak ez zuen nire erantzunik itxaron eta eskaileretan behera desagertzen ikusi nuen, arnasari oraindik eusten niola. Eskuaz sorbalda inguratu zidan Antsok.
‎Esan zidaten pozten zirela inspirazioa berraurkitu bide nuelako. Zoro baten itxura izan behar zuen nireak, ikusita nola begiratzen zidaten. Ohartu nintzen jertsea alderantziz jarrita neramala, Benetton logotipoa bizkarraldean.
‎Amaia zen azkenburukoa jan orduko gordin hitz egiten zuen bakarra, ezer ezkutatzeko beldurrik ez zuen bakarra. Amak gogor ikusi dut laburbiltzen zuen nirekin egondako denbora. Aitak ondo, ondo, laster izango dugu etxean eta orduan bakea.
2011
‎― Beroa bizitza baldin bada eta berorik eza heriotza ―jarraitu zuen nire burutazioei ezaxola―, idortasunak eta umeltasunak ere elkarri begiratzen diote existentziaren arloan. Baina maila fisikoan soilik.
‎Ulerkor begiratu nion. Ilargiak besteko erakarpena sortzen zuen nigan ezin deszifratuzko min hark.
‎Takaren desagerpenak nire agerpena ekarrita ere (eta hura ez zen batere ziurra), argi zegoen ez nintzela goizetik gauera jokalari ona bihurtuko, ez niola galtzaile arrunt bat izateari bat batean utziko. Balizko itzulerak ez zuen nire joko maila zertan hobetu.
‎Bost mila lagunek lan egiten zuten han. Ez nuen konprenitzen, zer zela-eta ingeniari batek hitz aspertu bat izan nahi zuen nirekin. Bozak goxotik larrira eta larritik goxora egin zion istant batez.
‎Takumi Ogatak ikara antzeman uste izan zuen nire bozean. Ez zen halakorik.
‎Chapmanek 38 kalibreko Charter Arms bat hautatu zuen nire egunei akabua emateko.
‎Baloia ikusi ere ez nuen egin. Entrenatzaileak, haserre, Takanashi atera zuen nire ordez bigarren zatian.
‎Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band entzun ondoren sentitu omen zuen ni hiltzeko beharra. 1980an Hawaiin bizi zen.
‎Elenarekin hasitako elkarrizketak, onartuta trakets hasi nuela, kurioski indarberritu ninduela zirudien; kementsu nindoan nire ikerketan, edo dena delako hartan, aurrera egiteko asmoz. Elenarekin zetorkeenak, horrek okupatzen zuen nire gogoa. Martinek etendako solasa ezin okerrago hasi nuen, baina, nire kontsolamendurako baino ez bazen, zuzentzen hasia nintzen tabernariak hain desegokiro moztu zuenean.
‎Nire pentsamenduetan barna balebil bezala jarraitu zuen nire lankideak.
‎Amaiarekin nengoen sukalde bateko mahaian jesarrita, aurrez aurre. Amaiak eskua jarri zuen nirearen gainean eta orduantxe konturatzen naiz Elenaren etxean gaudela. Edo orduantxe Elenaren etxeko sukaldean agertzen gara.
‎Gizonezko bat karrikako argiteria ahularekin batera. Besaurre osoa pausatu zuen nire izter gainean Mariluk, ezpainetara ekarri zuen ezkerreko eskua. Zangoarekin eutsi zion ateari gizonak aterki bildua karrikarantz astintzen zuen bitartean.
‎Barretxo laurden bat eskaini zidan neure papera ongi jokatzen ari nintzela adierazteko. Hori espero zuen nigandik noski, sortzezko bekatua azalduko liokeen langilekume portatzea. Defini hadi, jainkoa.
‎Espaloian ziaka zihoala orrikatu zuen nire koadernoa. Maoren liburua eutsiko lukeen guardia gorri bat bezain pozarren altxatu zidan begietara.
‎Eskerrak eman gabe hartu nuen, hunkitua nindukan bere karrak, lehen aldia zuen niri euskaraz, orduan jabetu nintzen hitz haiek zein hizkuntzatan esanak ziren.
‎Autoan kapusai beltza jarri zidaten, kapusaia ez, kapusaia haiek janzten dutena da. Nik neramana zaku beltz bat zen, begi ahoentzat ez zuena batere zulorik, hauts eta baserri usaina zuena, ez nuke gehiago zehazten jakingo, auskalo zer bildu ote zuen nire burua baino lehen tertziopelo beltzezkoa zirudien zaku hark, auskalo zein ganbaratan egon zen gordeta, auskalo ni baino lehenago ere ez ote zuen beste norbaiten burua estali. Zenbat zaku beltz ezberdin erabiltzen ote ditu bada erakunde armatu batek horrelako zereginetarako?
2012
‎Hilkutxan zetzan kristalaren beste aldean, traje dotoreenarekin, eskuak zilbor gainean jarrita. Beiratean zegoen orban nabariezin batek desbideratu zuen nire arreta une batez. Eltxo txiki bat zen.
‎Funtzionatzen zuen. Benetan erlaxatzen ninduen, eta arnasaren jarioan kontzentratu behar horrek distraituta mantentzen zuen nire gogo nekaezina.
‎Ez neukan ohearen epelean lo egiteko esperantzarik eta sofan etzanda nengoen. Gloriak ez zuen nirekin hitz egin nahi izan, ez zituen nire erreguak entzun, ezta barkamen eskaerak ere. Alferrik izan ziren ahalegin guztiak.
‎Ez aurrera ez atzera egon nintzen une batez. Mutur aurrean neukan ateak ito egiten zuen nire begirada, ordea. Maratilari tira egin, eta logelara sartu nintzen.
‎aurrean neukan mexikarra atzean neukan axolotlaren berdin berdina zen! Ez zuen nire ateraldia ulertu. Nire erreakzioarengatik konprenitu zuen, hala ere, bera etorri zen arrazoi berberarengatik nengoela ni ere axolotl haiei begira, eta Cortazarren jarraitzaile sutsua zela eta haren obra guztia irakurria zuela eta argentinarra ezagutzea zela bere ametsa eta horretara etorri zela Parisera kontatu zidan, halaxe, dena jarraian, eta arnasa hartzeko ia betarik hartu gabe.
‎Zenbat jolas ordu lapurtu ote zizkion nire tesiak? Zenbat barre gutxiago egin ote zuen nire umore petralarengatik. Dena aldatuko zen biharamunean.
‎ez onespenik, ez gaitzespenik. Bai polita!, esan zuen nire anaia txikiak. Bera nuen miresle sutsuena.
‎– Horrenbeste konplikatzen gaituk kontu hauekin... –esan zuen nire aldera lerratuz– Zer duk azkenean txortaldi bat?
‎Osterantzean, bikotekideak betetzen zuen nire gogoa, salbu astelehen arratsetako te orduan eta larunbatetako amodiozko arratsaldean.
‎Ez dago larritzeko arrazoirik; ondo prestatuta ekarri dut kantada, esan nahi dut azalpena, hori ere ispilutxoaren aurrean ahots goraz saiatuta, zerbaiterako balio behar zidaten Eusko Jaurlaritzak antolatutako antzerki ikastaldiek: Espainiako gerra galduta Mexikora alde egin zuen nire aitona hil berriaren hiletetara noa, ez nuen Père Lachais eko hilerrian Jim Morrisonen hilobiari ikustalditxo bat egiteko aukera baliatu gabe joan nahi ordea. Edozein cum laude zezelduta uzteko adina aski argudio esoterikoa deritzot.
‎– Bururatu zitzaigun, bai, egunez tronpatuko hintzela. Egon ninduan zerbitzariari galdetzekotan ea ba ote zegoen beste astegunen batean ni bezala seietan eta zazpietan zerbait hartu eta azkar azkar alde egiten zuen ni bezalako mozoloren bat!
‎Japoniar ikaslea bere maitalearen bularra jaten ikusi nuen bat batean, titiburutik zerion odola edoskiz. Karenek mugimendu atzemanezina egin zuen niganantz, nire sorbaldan ezarri zituen hatzekin presio goxo bat egin zidan, adore emanez bezala, baietz baietz baietz edo labarretik behera erortzear dagoenaren azken ahalegina, baltsaren ertzari azken indar ahulez heltzen dion itsasturi gaixoaren ez ez ez ezpainak dardarka zituen. Zer egitera zihoan.
2013
‎Lau okularistak atenditu naute hogeita hamar urteotan, batzuk finagoak besteak baino. Azkenari eskatu nion erakusteko nola lantzen zuen nire begia. Alegratu egin nintzen ikusi nuenean irisa alpino arkatz marroiz marrazten, dri dra, dri dra, astiro eta aratz, esku motrizitate ona duen umeak eskolako marrazki bat betetzean bezala, tresnari behar besteko presioa eginez eta ingeradatik atera gabe.
‎Kauendio!". Behatza burura eraman zuen, zerbaitetaz edo norbaitetaz bat batean oroiturik bezala, eta bertze keinu bat egin zuen nik entenditzeko: bi eskuak lepora.
‎Niri begiratu eta begi keinua egin zidan, bromatan ari zela argitzeko eta ni konplize izateko. Segur aski konprenitu izanen zuen nire mutur beltzarekin adierazi niona. Sartu nintzen bide beretik atera nintzen, baina oraingoan deus ikusi gabe, kartzela hartan abandonaturik utzi behar nuen laguna burutik ezin kendu.
‎Suertea tokatzen ahal zen, baina esperantza handirik ez gehienetan guk. Egun hartan, halere, iduri zuen niretzat erregaluren bat izaten ahal zela, Begoren begirada haiek ongi entenditu baldin banituen behinik behin. Nik ez izaki umore ikaragarririk ordea!
‎Gero Eusko Gudariak etorri zen, eta orduan bai denek batera. Erremate gisara, trumoiaren moduko oihua egin zuen nire lagun finak: " Gora Irazoki!!!".
‎Eskuarekin zapla eman zidan matelan, minik egin gabe, horrelako txorakeriarik ez errateko. Ahoa hurbildu zuen nirera. Isilik, bion hatsak bertzerik ez.
‎" To, komunio nagusia! Hobe duk etxeko ogi puska on bat, elizan ematen duten hori biño, alafede!", erran zuen niri begira, eta berriz ere irriz lehertu emakumea. Aitak kopeta pixka bat belztu zuen.
‎Eskuak horman bermatu eta besoak tenkatu nituen. Mutilaren bularreko bilo sarriak hotsa egiten zuen nire bizkarraren kontra. Burua atzeratu eta Klara anderearen bi alaben jaunartzeko erretratuak begiratu nituen.
‎Kafea hartu genuen elkarrekin, eta artilezko txano bat oparitu zidan," belarriak ez hozteko". Amak, aitak ez bezala, gustuko zuen nire ile laburra, askeago egiten ninduela esaten zuen. Sorbaldetaraino iristen zitzaidan adats gaztainkara moztu nuenean," Polit hagoela pentsatuko dun" errieta egin zidan aitak eta bi astez egon zen niri hitzik egin gabe.
‎Gure Juliaren izaera oso zabala da, denetarik kabitzen da haren bihotz ikaragarrian, eta hala ekarri zuen nire soin ahuldua, maitasun minek ahitua, Popearen etxera. Han aritu izan nintzen grammatiku gisa hango Martzelus gaztearekin, eta paedagogu gisa haren anaia arreba gazteagoekin.
‎Nik bilatu eta bilatu egiten nuen tribunoak atseden ematen zidanetan. Etsiturik, azkenean honi galdetu nion hartaz, ez ote zuten beste kanpaina batera bidali; baina ez ote zuen ni gabe Veleiarako itzulbidea hartu, edo andreren batekin maiteminduta ote zebilen zen nik benetan galdetu nahi niona. Ez nintzen ausartu.
‎Hurrengo astean medikuak egiaztatu zuen nire susmoa. A zelako gauza!
2014
‎Xabi gauaren erdian esnatu zenean, leiho parean zutik ikusi zuen Niko, gortina baztertuta, iluntasuna zelatatzen.
‎Atea zabaltzen irudikatzen zuen Xabik, aitaren figura txikia, eskuarekin buruko xerlo bihurria behera ekarri nahian. Telefonoz hizketan harrapatuz gero, zangoetatik heldu eta balkoitik behera botako zuen Niko gizajoa.
‎Lehen egunetan presente izan zuen Niko. Faltan hartzen zituen haren istorioak eta maitasunari buruzko azalpenak.
‎Bere gorputza sentitzen nuen, bularrak batez ere. Berak ere sentitu behar zuen nire sexua bere aldakan, seguru nago, batzuetan batez ere, ez zuen ezer esaten. Baina neuk ere uko egin nion sexuari ilaran sartu eta gutxira, dirua neukan arren, ilarako inork baino diru gehiago beharbada.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia