|
2003
|
|
|
Ikusi dugunez, XVIII. mende amaieran argitaraturiko Iparraldeko historia lan guztiak aristokraten babespean eta frantses hutsez egin ziren, interes jakin batzuk Frantzia baitan defendatzeko idatzi baitziren. Aldiz, Egiategik, euskarazko historia lan orokor bat idazteko izan zitzakeen arazo pertsonalez gain, zail izango
|
zuen
halako lan batentzat babesleak eta irakurleak aurkitzea.58 Beñat Oiharzabalek iradokitzen duenez, baliteke XVIII. mendean, zuberotar eliteko taldetxo baten artean, euskara latinaren edo frantsesaren pareko kultur hizkuntza bihurtzeko kezka egotea, hor kokatuz Egiategiren saioa.59 Baina dudarik gabe produkzio gune sozial gisa talde ahulegia izan zen.
|
|
2006
|
|
|
izan behar zuen susmo txarren bat, pentsatu behar zuen telefonoz esan ezin den zerbait larriagatik bidali nindutela Triestera. Sinesgaitza zen, bada, Kurtek nire kargu egin nahi izatea, bere senean zegoen batek ezin
|
zuen
halako lanik hartu.
|
|
2009
|
|
|
Eskertu, azalpenen bat eskertuko nukeen hain gertakari miresgarriaren nondik norakoez. Inork ez
|
zuen
halako lanik hartu.
|
|
2011
|
|
|
Bestalde, proiektuaren sorreran eragin zuen bigarren faktorea, zera zen, atzerriko unibertsitateetan ikasten ibilitako gazteek, bera barne, «euskal kulturaz, irakaskuntzaz eta nazio arazoaz egindako apunte gisako lan batzuk» (Iztueta, 2001: 164) eginda zituztela, baina aipatu dugunez, ezker abertzaleak ez
|
zuen
halako lanetarako plazarik.
|
|
2020
|
|
|
Baina liburua ez da berriz argitaratu, eta inor ez da oroitzen hartaz, ez orduan eta ez gaur. Merezi ote
|
zuen
halako lanak hartzea. Kontzientziak ausiki egiten ote zion Errandoneari?
|
|
2021
|
|
|
Zergatik kontua zabaldu behar hori? Hasieran, ekarpenak libre ziren, Wikipedian moduan. Baina behin, astebetean 200 sarrera berri agertu ziren… Ezin genuen sinistu, ea taldeko zeinek egin
|
zuen
halako lan handia… Baina, Nigeriatik automatikoki sartutako propaganda orriak ziren! Lan handia hartu genuen “polizoiak” atzematen eta ezabatzen.
|
|
2023
|
|
|
Etxera etorri zen batean, Stob eko tren geltokira joan zen, eta Stob en, errepidearen ondoan, postetxetik gertu, saltzaileak egoten ziren gunean, hor ikusi du Antonen emaztea sagarrak saltzen; haren aurrean gelditu da bere urre eta harribitxi guztiekin, igandetako jantziarekin, Kamnik era baitzihoan epaitegira, etxaldea alaba baten izenean jartzera; Rozina etxetik behar bezala apaindurik irteten zen, mezatarako soinekoarekin eta Carniola ko lastoz egindako poltsarekin, beti egiten baitzuen berri bat aurrekoa apurtzen zitzaion bakoitzean; aurrena txirikordak egiten zituen, gero poltsari josten zizkion. Orain inork ez daki gauza hauek egiten, esaten
|
zuen
halako lanetan ari zenean, lehen ere ez zekiten, egia da. Eta hara non topo egin zuen Antonen emaztearekin; gerra garaian emandako laguntza eskertu nahi zion, geroztik ez baitzuen ikusi, behin izan ezik, Brinovc hil zenean, biak agertu baitziren hiletara, Antonov Anton eta Alojzija Lojza Lujza; Antonov Anton eta Brinovc lagun handiak ziren Ameriketako garaietatik, baina hiletan ez zuten izan hitz egiteko aukerarik, orduko hartan Rozina ez baitzen gauza ezer esateko, bera ere hiltzera zihoala sentitzen baitzuen; Brinovc hil zenean konturatu zen zeinen maitea zuen, nahiz eta bizirik zegoen bitartean hartan pentsatzeko betarik izan ez.
|