|
2015
|
|
|
Inor ez da igoko nire Aitagana, nire bidez izan ezik; ez dakit horrela dioen, baietz uste dut; eta Ni ikusten nauenak Aita ere ikusten du. Bada, sekula begiratzen ez badiogu eta zer zor diogun ere eta zer heriotza igaro
|
zuen
gugatik gogoratzen ez badugu, ez dakit nola ezagut dezakegun ezta nola egin ditzakegun ere egintza haren zerbitzuan; izan ere, fedeak haiek gabe eta haiek Jesu Kristo gure onaren merezimenduen baliori lotu gabe, zer balio izan dezakete. Eta nork iratzarriko gaitu Jaun hau maitatzeko?
|
|
|
Edo Haren Maiestateak atsedenaldiren bat niri ematea nahi izan du, edota deabruak min
|
zuen
gure Jauna zerbitzatzen zen hainbeste etxe egiten zirelako (argi geratu da ez zela izan gure aita jeneralaren borondatez,, ez diezadala agindu etxe gehiago fundatzeko nik erregu eginez, idatzi baitzidan, ez zuela halakorik egingo, nik buruan ileak ditudan adina fundazio egin zitezela nahi zuelako, eta horretaz ez da urte asko); ni Sevillara etorri baino lehenago, egin zen Kapitulu Jeneral batetik, Ordenaren hazkundeari erantzun behar zitzaiola eta, Kontseiluan emandako agindu bat ekarri zidaten, ez bakarrik ez nezala fundazio gehiago egin esanez, baizik eta inola ere ez nadila irten aukera nezan etxetik; horrela, kartzela antzeko bat zen; izan ere, ez dago mojarik Probintzialak Ordenaren onerako batetik bestera, hau da, monasterio batetik bestera, joateko agindu ezin dionik.
|
|
|
Eta honela, fundazioak hasi ondoren kendu egin zitzaizkidan engainatua ez ote nintzen izango pentsatuz aurretik nituen beldurrak, eta Jainkoa zelako ziurtasuna jarri zitzaidan, eta honekin gauza zailetara menturatzen nintzen, baina beti aholkua eskatuz eta obedientziaz. Hortik konturatzen naiz, nola nahi izan
|
zuen
gure Jaunak iratzarri Ordena honen hasiera eta bere errukiaz nola hartu ninduen ni bitarteko; Haren Maiestateak jarriko zuen falta zena, hau da, guztia, eragina izateko eta hobeki agertzeko bere handitasuna hain gauza kaskarrean.
|
|
|
Aurretik Teresak uste
|
zuen
Gure Jauna jarri arte ez zegoela fundaziorik (ik. 12 zenbakia).
|
|
|
Paragrafo luze honen zentzua hasieran esan duen honetatik zintzilik dago: . Edo Haren Maiestateak atsedenaldiren bat niri ematea nahi izan du, edota deabruak min
|
zuen
gure Jauna zerbitzatzen zen hainbeste etxe egiten zirelako?.
|
|
|
12 Baina gure Jaunak beste gauza bat agindurik zuenez gero, gutxi balio izan zuen haien erabakiak; horregatik, hamabost egun igaro baino lehen, gaixotasun latz batek jo zuen eta oso egun gutxian eraman
|
zuen
gure Jaunak berarekin. Emazteari hain barruan sartu zitzaion, Jainkoak egitea nahi zuena alde batera uztea, hari ematearren, izan zela haren heriotzaren kausa, non beldur handiak hartu baitzuen.
|
|
|
Badirudi Jainkoak honetarako deitzen ziela berari eta aita Julian Ávilakori, honi lehenbiziko monasteriotik deitu bazion ere. Halako lagunak nituelako nahi izango
|
zuen
gure Jaunak gauza guztiak niri ongi irtetea. Bideetan zehar haiek zuten hizketa gaia Jainkoari buruzkoa zen eta haren gauzak irakastea gurekin zihoazenei eta aurkitzen zituztenei, eta horrela era guztietara Haren Maiestatea zerbitzatzen zuten.
|
|
|
8 Eliz Epaileak ez
|
zuen
gure elizatik joan nahi izan atean udaltzaina utzi gabe, ez dakit nik zertarako. Han zeudenak pixka bat izutzeko izan zen.
|
|
|
10 Gotzainaren iloba batek ahal zuen guztia egiten
|
zuen
gure alde, eliza hartako nagusi eta kalonjea zenak, eta baita Jainkoaren zerbitzari handia zen lizentziadun Herrera izeneko batek ere. Azken batean diru handia emanik lortu zen hura burutzea.
|
|
|
Bedeinkatua izan bedi beti. Oso ongi egin
|
zuen
gure aitari tunikak emateaz, nik ez baititut behar. Guztiok beharrezkoen duguna da ez diezaiotela utz jende horrekin jaten, eta gure aita horretaz jakinean egon dadila, hainbeste sufrimenduren artean hari osasuna ematean hainbesteko mesedea egiten baitigu Jainkoak.
|
|
|
5 Idatz biezat nola aurkitu
|
zuen
gure bihurritxoa, eta nola berorren etxea, eroria ote zegoen, eta bertako etxekoandrea. Berorrek deritzanari eman goraintziak nire partetik, eta gera bedi Jainkoarekin; bai nahi nukeela berori ikustea, neke handiak kosta arren.
|
|
|
6 Askoz ere gehiago sentitu dut aita priore horren adorerik eza baino hark bere ofizioa ongi ez betetzea. Izutu egingo
|
zuen
gure aitak ofizioan zein gaizki ari zen esanez, baina esan egingo zion, bai horixe! Eman goraintziak guztiei, baita frai Gregoriori, eta Nicolaori oraindik alde egin ez badu, eta horko ene alabei; goraintziak Gabrielari eta priore ordeari.
|
|
|
3 Horrela aurkitzen zaretenean, bazter ezazue ahal duzuenik gehien zeuen ezereztasunaren pentsamendua, eta ekarri gogora Jainkoaren errukia eta zein maite gaituen eta zenbat sufritu
|
zuen
gugatik. Eta tentaldia balitz, hauxe ere zenukete egin, ez baitizue utziko pentsamendua pausatzen, ezta gauza batean ezartzen ere, gu gehiago nekarazteko ez bada.
|
|
|
bide honetatik aurrera egin dezakegun onik eta lasai; dena dela, ez axolagabe, beldurrak beti aurretik joan behar duelako; ez dugu izan behar bizi garen bitartean, arrisku handia litzatekeelako. Eta horrela ulertu
|
zuen
gure Irakasleak otoitz honen amaieran bere Aitari hitz hauek esaten dizkionean, beharrezkoak zirela ongi zekienak bezala.
|