Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 194

2000
‎bakardadeak. Jada ez zuen gogorik aurkitzen batailatxo bat irabazteagatik poza sentitzeko. Kalte kolateralak gehiago ziren.
‎Ez zuen erabat tente, ezta antzik ere, baina argi zegoen zakil talotxoak gorunzko joera hartu nahi zuela. Rocío García de Mainuetaren irudia hartu zuen gogoan, bere titi mardulak, berarekin oheratzeko izan zuen aukera hura. Oraindik ere bazuen aukerarik.
‎Gelatik kanporat jalgi nintzenean, euria ari zuen gogotik. Eta nik ez dakit zergatik, baina, etxean geratu beharrean, nola bainengoen arrai eta neure gogara, hala, euripean ibiltzen hasi nintzen eta aitzina egin nuen, putzu bat zegoen tokiraino, non jauzika hasi bainintzen, plisti plasta eta plisti plasta, arraitasunak eta plazentziak horditurik banengo bezala...
‎Eta osabak Leyden zuen gogoan, eta Galileoren Discorsi ak zituen gogoan, eta segidan erran zuen:
‎—Ez zenuen pipatu behar —emakumearen mintzo garratzak desegin zuen gogoan kilika neukan irudia— Gorroto diot keari.
2001
‎Marcos gelan ari zen idazten eta Lucas zuen gogoan; nola garbitu zizkion oinak eta atzazalak moztu. Eta atzazal bakoitzeko gerran ezagutu zuen hiri bat esaten zuen Lucasek eta ondoan lagunen izenak:
‎Oparia zuen gogoan Marcosek gosaldu bitartean. Romak ere zerbait zeukan sabelean.
‎Mariak, ostera, baino ez zuen gogoan ohean. Horixe baitzen bere plazer bakarra, lehenbailehen altxatzea.
‎Urdindu egin ziren Lucasen begiak orduan, eta odola gorritu. Mariak ospitalean agindutako mendi aldizkaria ekarri zuen gogora. Etxera heltzean emango ziola esan zion eta hamar eskailera falta zituen etxerako.
‎Egundo ez zuen euritakoa gobernatzeko trebeziarik izan. Arkupeko eskaileretan gora, Lucas zuen gogoan: zenbat kostatzen zitzaizkion eskailera horiek, egunean egunean gehiago eta, agian, horregatik zituela hain gogoko mendiak, Shisha Pangma eta.
‎Goiok irrati zaharra piztu zuen, eta lakoa, lakoa, lakoa besterik ez zuen gogoan. Irratia durundi, txistu eta euri hotsarekin entzuten zen, hizkuntza ezezagunetako ahotsak ziren gehienak, trumilka nahasten zirenak.
2003
‎Ezker joerakoak ziren kritikoenak honetan. Horietako batek Argentinako Cabildo aldizkariak Borges talde baten asmazioa zela frogatuz behinola egindako erreportajea ekartzen zuen gogora. Leopoldo Marechal, Aldolfo Bioy Casares eta Manuel Mujika Lainez izan omen ziren asmatzaileak, eta Borges bera ez omen zen izan asmazioa sinetsarazi zigun aktore on bat baizik.
‎Emazteari entzunda badaki idazle batzuek irakurle bakar batentzat idazten dutela. Dantek Beatrizen ezpainetan irribarre bat ikustearren idazten omen zuen, Borgesek bere aitaren omenez, Malraux ek auzoko dendan lan egiten zuen neska gazte batekin pentsatuz, Romain Garyk, berriz, bere ama, Nina, zuen gogoan. Beharbada sormenaren iturburu, artearen jatorri sentitzeak hunkitzen ditu horrenbeste emakumeak.
2004
‎Baina ez, entziklopediek esango dute Tourra irabazi zuela, eta beharbada hori da hanka indartsuekin eta bihotz potentearekin jaio den batek egin dezakeen gauzarik errazena, kontrario bat flakiak jotzen badu eta beste batek hiru zulatu baldin baditu Aspin igotzen. Entziklopediak txarto eginda daude, dio Romanettok, pertsona batzuen obrak eta garaipenak aipatzen dituztelako, baina hitzik ez pertsona horiei buruz, inoiz damu izan ote ziren egia esateagatik, esate baterako, edo Napoleonek konplexurik ote zuen txikia izateagatik, edo Casanovari inoiz bihotza apurtu ote zioten, edo bufoiak, batzuetan, ez ote zuen gogorik izaten triste egoteko. Heriotza bai, aipatzen da:
‎Baina susmoa zuen oroimenak huts egiten zion une lauso hartatik aurrera gertaturikoak askoz ere larriagoak izan zirela. Adibidez, ez zuen gogoan gelara igo izana. Ezta arropa erantzi izana ere.
2006
‎Aneri deigarria gertatu zitzaion aitak" alde egin" hitzak erabiltzea, baina ez zen argibiderik eskatzera ausartu. Urtetan zehar, Anek behin baino gehiagotan izan zuen gogoa aitonaz galdetzeko, baina susmoa zuen aitak gaizki hartuko zuela galdera. Aitona Matias familiako tabua zen, eta haren izena ez zen aipatu ere egiten.
‎Minokixi beldur izan zen. Dama zuriaren hats izoztua zuen gogoan. Hitzik egin gabe, amorru eta min, etxetik irten eta basoan desagertu zen dama zuria...
‎Migel Mailu erreka garbi batean edatera makurtzen zelarik urak itzultzen zion irudi bera zen gizon hori. Orain bazekien nor zuen gogoan Gaston Garrok bere eiteaz aritzen zitzaiolarik.
‎Urteak burura egin gabe, hil arterainoko pozaldirik handiena hartuko zuen: gure Henrikek ihes egina zuen gogoz kontrako ostatua ematen zion gaztelu italiarretik. Nafarroako altxorrak eskertu zuen, espainolak sos anitz galdatzen baitzuen haren askatasunaren ordain.
‎Aitatxik espainola ikusia zuen, Iruñean, San Nikolas gotorlekua zutitzen. Haren gisako zerbait zuen gogoan, inguruko jaun guztiena baino handiagoa, eta Nafarroa Behere osoan –ez Lüküze, ez Bidaxune– Donibaneko gazteluak bakarrik gaina hartuko ziona. Ez zen osoki posible izan.
‎Saindu sobera Erreformaren gotorlekurako, baina inori ez zitzaion izena aldatzea gogoratu. Bakoitzak salatzen zer etsai klase izana zuen gogoan errege eraikiarazleak: San German ateak Frantzia aldera zuen jotzen, San Antoniorenak, berriz, Espainiak menperatzen dituen lurretara.
‎Parada izan du, izan, Jeannettek arnoa ganberara ekarri dionean. Begiak distiratsu zekartzan neskatoak, eta begien distiran ezagun zuen gogotik hartuko zuela eskupekoa, apezaren ondoan etzatearen ordain. Bertze batean, Agerre jauzian abiatuko zen bere poltsan arakatzera.
‎Nire ustez, Pontedouroko jauregitik gertatu zitzaiona zuen gogoan.
2008
‎Baina Nazario Orbek, agian, beste kontu bat zuen buruan jada, alboko zuhaitz batean katagorri bat agertu eta hari begira jarri baitzen, auskalo zer zuen gogoan?
‎Reginak ez zion, halakoetan, ezetzik esaten, baina geroxeagoko beste une bat behar zuen gogoan. Reginak bazekien, izan ere, markesaren neskamea nekez izan zitekeela markesa, ametsetan ez bazen bederen; zergatik ez, baina, errealitatearen planoa ametsarenera hurbildu, gizon dirudun bat senartzat hartuz, adibidez, dama printzipal begirunetsu baten estatusa emango ziona automatikoki?
‎Jarraian, bat batean zutitu, eskuin eskuko erpurua beheraka begira jarri keinu nabarmenean, eta zapataz zapaldu zuen zizarea behin eta berriro, zapaldu ondoren zapata zola belarretan garbitu eta bankuan ostera esertzen zela, irri zabala ezpainetan. Nazariok, une hartan, iraganeko gertaera bat behar zuen gogoan, Mateo Sukunzarekin berarekin bizi izandakoa. Urte batzuk lehenago ezagutu zuen arren, Mateok ez zuen artean Nazarioren fabrikan lan egiten?
‎Giudeccako kanaletik ataratzen ziren ontzi erraldoiei begira omen zeuden, urrunean Lido uhartea ikusten zutela. Thomas Mannen eleberria ekarri omen zuen gogora, uharte horretan gertatzen delako, eta bertako protagonista bezalaxe hiltzera Veneziara joandako idazle zenbait aipatu omen zituen, Nadiak orain gogoan ez dituenak, eta heriotza Venezian arinagoa gerta dakigukeela esan omen zuen. Adriatikora zihoazen ontzi erraldoiei begira beste pare bat zertzelada ere aipatu omen zituen heriotzarekin zerikusia zutenak, baina beste hainbat gairekin nahasian kontatu omen zituen pasadizo horiek, Garibaldik etengabe egiten zuen moduan.
‎Manuelek orduan erabaki zuen iturria eraikitzea. Iturri hark Cuzco ekarriko zuen gogora, hango argia, Mariak eta biek bertan igarotako urte zoriontsuak.
‎Jatearen harira beste gertaera bat hartu zuen gogoan, nola behin euskal herriko ontzi batek, irratia hondatuta zeukala-eta, laguntza eskatu zien. Zodiakarekin hurreratu zitzaizkienean, jatera gonbidatu zituzten esker onez.
‎Reginak ez zion, halakoetan, ezetzik esaten, baina geroxeagoko beste une bat behar zuen gogoan. Reginak bazekien, izan ere, markesaren neskamea nekez izan zitekeela markesa, ametsetan ez bazen bederen; zergatik ez, baina, errealitatearen planoa ametsarenera hurbildu, gizon dirudun bat senartzat hartuz, adibidez, dama printzipal begirunetsu baten estatusa emango ziona automatikoki?
‎Jarraian, bat batean zutitu, eskuin eskuko erpurua beheraka begira jarri keinu nabarmenean, eta zapataz zapaldu zuen zizarea behin eta berriro, zapaldu ondoren zapata zola belarretan garbitu eta bankuan ostera esertzen zela, irri zabala ezpainetan. Nazariok, une hartan, iraganeko gertaera bat behar zuen gogoan, Mateo Sukunzarekin berarekin bizi izandakoa. Urte batzuk lehenago ezagutu zuen arren, Mateok ez zuen artean Nazarioren fabrikan lan egiten... baina ikusi bai, igande askotan ikusten zuten elkar –interes komun samarrak zituztèn lagunak ziren, azken batean–, hartarako Mateok bere herritik Nazarioren herrirako bidea egiten zuela, zaldia hartuta.
‎Baina Nazario Orbek, agian, beste kontu bat zuen buruan jada, alboko zuhaitz batean katagorri bat agertu eta hari begira jarri baitzen, auskalo zer zuen gogoan...
2009
‎Iratin emandako ordu haietatik Xabierrek sentipen solte batzuk besterik ez zuen gogoan. Hotza, Goikoetxea egun batzuk lehenago egondako tokitik hurbil ezkutatu zenean.
‎Ildefonsok, baina, aitari egindako promesa zuen gogoan??, kapelupeko untxiaren saioa eskolan lanean hasten haizenerako utziko diagu, ados???, eta horregatik, beharbada, horregatik, seguru?, maisu bezala kobratutako lehen soldatarekin onddo kapela eta untxi otzan bat erosi, etxean probasaioak egin eta, ohartu zenean ezen saioa mendean zuela goitik behera, eskolan erakusteari ekin zion, azaroaren azken aldeko egun batean; arrakasta, ohi bezala, ... izugarri gustatzen zitzaizkion bizkar gaineko ferekak, hainbesteraino, non begiak itxi eta, aldian behin, lotan geratzen baitzen, itxura batean?, eta berehala bereganatu zuen ikasleen arreta:
‎Ez dakit noraino egin zuen gogo onez bere andrearen nahia. Haren hotzak ni ere hoztuko ninduen, jakin ez banu Margarita so genuela, eskua amorante.
‎Hala entzunda ez zuen hain aldrebesa ematen. Doinuak, ordea, eztitasuna zuen eskas, Agaramont Nafarroako lotinant jeneral noiz zerk egin zuen gogora ekarriz gero. Nire joan etorriak barrandatzera ez ezik, bortxazko izendapen hori sendotzera etorria zen, beraz, Filiberto Parisera, non ez zen karguan ere bere aitaren ondorengo izateko bideak prestatzera.
‎Aitatxi Migelek, Agaramonteko etxeaz aritzean, Eskritura Sainduetan izkiriatua dagoen zerbait ekartzen zuen gogora: –ez da sehirik bi nagusiekikoa egin dezakeenik?.
‎Ildefonsok, baina, aitari egindako promesa zuen gogoan –"... kapelupeko untxiaren saioa eskolan lanean hasten haizenerako utziko diagu, ados?" –, eta horregatik, beharbada –horregatik, seguru–, maisu bezala kobratutako lehen soldatarekin onddo kapela eta untxi otzan bat erosi, etxean probasaioak egin eta, ohartu zenean ezen saioa mendean zuela goitik behera, eskolan erakusteari ekin zion, azaroaren azken aldeko eg... izugarri gustatzen zitzaizkion bizkar gaineko ferekak, hainbesteraino, non begiak itxi eta, aldian behin, lotan geratzen baitzen, itxura batean–, eta berehala bereganatu zuen ikasleen arreta:
2010
‎irakurtzerakoan?; poztu egingo ote zen, edo lotsagabetzat joko ninduen?; eta handik aurrera, zer: egunero irakurri, edo paperontzira bota ote zuen?; eta txokolatea jaten zuen bakoitzean, muxu bat ote zuen gogoan, niri zuzendua?; ontza bat txokolate, tableta bat, mila tableta, nik zer ez nion Helenari emango, muxu baten truke?; Regina enea ere emango nion, jauregia nirea izan balitz?
‎Beroa bueltan zen, hura bai, eta horregatik ezin zuten azkarregi joan, nahiz eta barrutik kilikak eta larritasunak hartuta egon. Amaiak, Carlos Agirre, McKenzie irakaslea, bi sasi kazetari ilehoriak eta ahots misteriotsua buruan izan arren, sakon sakonean bere ama hartzen zuen gogoan etengabe. Ezin zuen jakin ze ordu zen baina, eguzkiaren egoeragatik, amak altxatuta behar zuen jada.
‎Amaiak dardarka sentitzen zuen gorpuz osoa. Irakaslearen hitzak ez entzuten saiatzen zen, eta, horren ordez, pistolan jartzen zuen gogo osoa. Irakasleak tiro egindakoan, denborarik izango zuen lurrera botatzeko?
‎Amaia bizkor ibili zen hori entzundakoan, eta eskua kendu zuen beso euskarritik. Amak beste heldulekurik ikusi ez eta esku artean zeraman aldizkaria estutu behar izan zuen gogo biziz. Journal of Archaeological Science zuen izena, Amaiaren ama arkeologoa zelako izatez eta beti erabiltzen zituelako horrelako irakurgaiak esku artean.
‎Leku publiko batean geldituak ziren, turistaz inguratuta egongo ziren eta ez zen inongo arriskurik izango. Beldur apurra sentitzen zuen baina bere buruari egindako agindua ekarri zuen gogora: adoretsuago jokatu behar zuen.
‎Sakelan zeraman egitekora bueltatu zuen gogoa; lagunari agindutakoa bete behar zuen, ez zeukan atzera egiterik eta zenbat eta lehenago egin hobe. Gertatu beharrekoa gertatuko zen, berak nahi ala ez.
‎Ez zuen gogoan etxean inoiz bakarrik egon izana. Goiko bizitzan ez bazen tailerrean, aita beti ibiltzen zen etxe jiran.
‎Ni ez baina emaztea ote zuen gogoan H.k isilaldi haietan. Erantzunik jaso gabe maite izan zuen neska hura akaso?
‎Nola erreakzionatuko zuen Helenak nire karta —nire poema— irakurtzerakoan?; poztu egingo ote zen, edo lotsagabetzat joko ninduen?; eta handik aurrera, zer: egunero irakurri, edo paperontzira bota ote zuen?; eta txokolatea jaten zuen bakoitzean, muxu bat ote zuen gogoan, niri zuzendua?; ontza bat txokolate, tableta bat, mila tableta... nik zer ez nion Helenari emango, muxu baten truke?; Regina enea ere emango nion, jauregia nirea izan balitz... baita mundu osoa ere —Erroma, Londres eta Paris; Pekin, Tokio eta New York—, mundua neure eskuan eduki banu!; batzuetan, hala ere, Domingoren aurkako susmoa berritzen zitzaidan, nik ez bainekien hark ere ... lepoko bat, esate baterako, Helenak egunaren hogeita lau orduetan lepotik zintzilik eraman zezakeena... nahiz eta gero eta konbentzituago nengoen nire susmo hura nire kontua zela, Domingok, lehenik eta behin, pilotu izan nahi baitzuen, ‘Rosanna’ izeneko hegazkina zuèn pilotuaren antzera, haren saioa eta hegaldia ikusi zuenetik —ni sendategian nengoen, eta ezin joan izan nintzen aerodromora, lastima...! — zurezko eta burdinazko beste Rosanna batekin egiten baitzuen amets Domingok, buruan beste ezer ez baleuka bezala; beste batzuetan, berriz, hiztegi entziklopedikoan ikasitakoa izaten nuen buruan:
2011
‎–Berek erabaki zinaten noiz komeni zitzaien alde egitea, eta, etorri bezala, hor abiatu hitunan ilunbistan, atzera berriz sagastian barrena? jarraitu zuen gogoa beterik, egun haietan guztietan ahulaldirik sentitu ez zuelako edo, beste ezertan ez bezalako harrotasuna igarri nion horretan?. Alde egin zutenean, inork ikusi gabe haiek utzitako arropak eta erre behar izan omen zituen etxe atzeko pozaderaren ondoan.
‎Asunek, asto zaharra aldapan behera gidatzen, ez zuen Lukuko atari ilunean utziriko belagile ezezaguna gehiago gogoan. Ez zuen gogoan karroan isilik zegoen ama arranguratua. Ez Harregiko etxaguntzaren gainbehera gorpuzturik erakusten zuen neba gaixoa.
‎Ez Harregiko etxaguntzaren gainbehera gorpuzturik erakusten zuen neba gaixoa. Ezerezez zuen gogoa lausoturik. Asto zahar ia urdinak astiro zeraman karroa.
‎Dayoubek ez zekien zertaz ari zitzaion eta are gehiago ikaratu zen. Atzean segika zuen Herio baino ez zuen gogoan, baina militarrek ez zuten horrelakorik ulertuko.
‎Megen akara loreak, Joseren anbarezko lepoko luzea, Lauraren buru txiki beltxa larruzko lepoko zuritik agertzen, lore bat elur artean bezala. Beti gordeko zuen gogoan. Zarrada ere sentitu zuen, lehengusu Lauriek eskularru berrien itxigailuko zeta paper izpiak bota zituenean.
‎Lehen bidesaria ordaintzeko orduan nabarmendu du berak ordaintzeko zuen gogoa, baina nik egin dut, iristen zitzaidan, bazetorren bigarrena ordea eta poltsikoa izerditan dut.
‎–Bai. Lucíak bere entsalada lardaskatu zuen sardexkarekin. Tomatetxo bat ahoratu zuen gogo handirik gabe?. Baina kontu handiz ibili behar izan zuen.
‎Esparza andreak ehiza zakur batek baino belarri finagoak zituen. Aurreko egunean atsoaren erretolika amaiezina jasan behar izan zuen Mikelek telefonoz, eta ez zuen gogorik berriro pairatzeko, zuzenean gainera.
‎Mikelek muturra okertu zuen. Ez zuen gogorik batere bidaia luze bat Armentiarekin egiteko. Zertaz hitz egin behar zuen txakur harekin?
‎–Inspektorea doan tokira joan beste erremediorik ez dut, erran zuen Mikelek, izorraturik. Ez zuen gogorik batere eguna polizia artean emateko. Eta are gutxiago Julen hil zuten tokia ikusteko.
‎Armentiaren zenbakia bilatu zuen jasotako deien artean. Ez zekien zehazki zer erran behar zion inspektoreari, eta, egia erran, ez zuen gogo handirik harekin hitz egiteko, baina, bestalde, haren egoeraz interesatu behar zuela sentitzen zuen. Azken batean, muturbeltz hura bere anaiaren heriotza argitzen saiatzen ari zen.
2012
‎Susmorik txikiena izanez gero, kea bezala suntsitzen zen trafikoan. Irudi hura izaten zuen gogoan: mamu bat, itzal bat, segundo batean suntsi zitekeen ke laino bat.
‎Jon burua astintzera mugatu zen. Ez zuen gogorik eztabaida antzu batean katramilatzeko, baina ez zetorren bat Sandraren deskripzio harekin. Ados zegoen Sandrak zoriontsu ematen zuela haurdunaldian, batez ere kanpoko jendeen begietan.
‎Aldaketarik gabeko Iruñea bat izan zuen gogoan urte haietan guztietan. Denboran izozturiko Iruñea bat, zegoeneko ez zen hiri bat.
‎Une batez Jonek ez zuen jakin zertaz ari zitzaion neska. Dasilva eta Juliarekiko elkarrizketak besterik ez zuen gogoan. Irribarre egin zuen ikastolako ateko gorabehera txatxua gogoratuta.
‎Jon uzkur azaldu zen. Urduri zegoen, eta ez zuen gogorik ezezagun harekin egoteko. Hala ere, goseak amorratzen zegoen eta susmatzen zuen Xabierrek ez zuela etsiko Ixabelek errandakoez hitz egin arte.
‎Sinplea eta adierazgarria izan behar zuen. Iazko enpresa ikastaro bat ekarri zuen gogora; Brains torming and Innovation. Gogaikarriak iruditzen zitzaizkion talde lana sustatzeko ikastaro txatxu horiek, baina etsialdietan edozerk balio duela jakina da, oinarririk gabekoa barne.
‎Hain gustura, hasieran kaleko zapatekin agertzen bazen ere, egun batetik aurrera etxeko zapatilekin jaisten hasi zen, lorategian etxean bertan bezala sentitzen zela erakutsiz. Eta, aitortu nahi ez bazuen ere, Leirek ezin zuen ezkutatu emakume hura bere bistatik eta bere lorategi pribatutik lehenbailehen desagertzeko zuen gogoa. Berak hainbeste gauetan amestutako maketaren irudia hausten zuen.
2013
‎Aljerrera eraman zituen autoan. Musu bana eman zien (Norahk ez zuen aurrez inoiz aitaren musurik jaso; ez zuen gogoan behintzat) eta agur egin zien eskuarekin kaitik.
‎–Lasai, ez dut presarik?, esan zien funtzionarioei. Bere baitarako pentsatu zuen gogorik ere ez zuela kalera ateratzeko.
‎Eskerrik ez. Tikitako begi handi gaztainkarak atxikitzen zituen, baina haien kutsu mesfidatiak ere nire emazte Marie zena ekartzen zuen gogora. Janzkeran ere ez zebilen bere amarengandik urruti:
‎Organ, berriz, Orreagako priorea heldu zen, Diego de Balbas, mantetan bildua. Eguraldia aldatua zuen, euria ari zuen gogotik. Gaztelarrak hiru urte zituen Orreagan, Espainiako errege Felipek ezarrita.
‎Ezagun zuen gogoa.
‎Hertfordshireko berriez berbetan eman zuten gaua gehienbat, eta jadanik idatzia zutena ostera ere esaten; eta amaitu zenean, Elizabethek Charlotteren zorionaren norainokoaz egin zuen gogoeta bere gelaren bakardadean, eta onartu behar izan zuen Collins anderea trebea zela senarra gidatzen eta berori itzelezko lasaitasunez jasaten zuela. Hunsfordeko egonaldia nola joango zen ere erabili zuen gogoan: eguneroko zereginen joera lasaia, Collins jaunaren tartean sartze sumingarriak eta Rosingsen egingo zituzten sartu irtenen pozak.
‎Bingley andereñoak jeloskor egoteko adina ikusi, edo susmatu zuen; eta Jane adiskide maitea sendatzeko zuen gogo handia, Elizabeth gainetik kentzeko desirak indartu zuen, zelanbait ere.
‎Koadroen galeria eta bizpahiru logela nagusi besterik ez zen geratzen ikusteko. Ugariak ziren koadro onak galerian; alabaina, Elizabethek ez zekien ezer arte horretaz; eta behean ikusita zituenak gustuko izanda, Darcy andereñoaren zenbait ezko marrazkitara jo zuen gogo onez, haien gaiak interesgarriagoak izaten baitziren, eta ulergarriagoak ere bai.
‎Bingley andereñoari sekula ez zitzaion heldu Darcy andereñoak behinola asmo izandako ihesaren berririk. Elizabeth kenduta, inortxori ere ez zioten ezer esan, gorderik izateko biderik baldin bazen; eta Darcy jaunak ardura berezia zuen arazo hura Bingleyren senide guztiei ostentzeko, zeren, Elizabethek aspaldi susmatu zuenez, gizonak senide horiek inoiz Georgianarenak izatea zuen gogoan. Bai, halako asmoak zerabiltzan Darcyk, eta bere adiskidea eta Jane Bennet elkarrengandik urruntzen saiatzean horrek ezertan eragiterik gura ez izan arren, ziur aski asmo horiek zertxobait areagotuko zuten Darcyk bere lagunaren zorionari buruz zeukan ardura bizia.
‎Lydia haien kutuna sekula ez izan arren, albisteek biziki hunkitu zituzten Gardiner jaun andereak. Lydiari bakarrik ez, denei zegokien arazoa; eta hasierako harridura eta izu oihuen ostean, Gardiner jaunak bere esku zegoen laguntza guztia agindu zuen gogo onez. Elizabethek, gutxiago espero ez bazuen ere, esker oneko malkoz estimatu zion; eta hirurak gogo bat berak eraginda, sastakoan erabaki zituzten bidaiari lotutako gauza guztiak.
‎Elizabethi behin ere ez zitzaion burutik joaten. Tinko zuen gogoan, eta bihotz estura eta barne damuaren handiak ez zion lasaitzeko edo ahazteko biderik ematen.
‎Lydia Lydia zen oraindik; hezigabea, lotsagaitza, txoroa, zaratatsua eta beldurbakoa. Ahizpa gaztea batetik bestera joan zen zorionak eskatzen, eta azkenik denak jesarri zirenean gela inguruetara begiratu zuen gogo biziz; aldaketa txikiren bat antzeman zuen, eta zera ohartarazi zien barre batez, aspaldi luzea zela gela horretan azkenekoz egon zenetik.
‎Mexikon ikusitako horrekin konparatuta, Tunisiako kostaldeko hondakin hauek narras samarrak iruditu zitzaizkion. Gainera, Palenquen ezagututako Mario bere laguna ere askotan ekartzen zuen gogora. Azken sei hilabete horietan ia egunero idazten zioten elkarri, posta elektronikoz.
2014
‎Tuiterlari gutxik egin zieten jaramon nire oharrei, eta kasu egin zietenek nire jarrera itsusten zuten: kontu horiekin ez dela jolasten, hildakoaren memoria horrela zikintzea errespetu falta lotsagarria zela?; ordurako inork ez zuen gogoan, antza denez, albistearen jatorria. Nik insistitu nuen, baina ezin izan nuen ezer lortu; izan ere, denbora gutxian nire jarraitzaile gehienak galdu nituen.
‎Dani konformatu egin zen. Galleta eskukada bat hartu, eta busti eta jaten hasi zen, ohi zuen gogo biziz. Hari begira geratu nintzen, zer sentitzen zuen igartzen saiatuz, baina mutil osasuntsua besterik ez nuen ikusten, ubeldurak gorabehera, aurpegia garbi, gogotsu jaten.
‎Barruko arropa garbia jantzi zuen gogorik gabe; Dean, zigarreta bat piztu, eta leiho irekiaren ondoan eseri zen, bere aztal eta belaunak miatuz gelan barreiatutako goizeko eguzkiaren azpian.
‎Ondo pasatzera etorri nauk Ekialdera. Goazen, ba, Yale Club era, jarraitu zuen gogoz bestera, eta gero, berariaz errieta eginez, erantsi zuen?: Lana utzi duk.
‎Ezkondu aurretik, emakumeak eramaten zuen «arrastaka» Benjamin dantzaldi eta jaietara; orain, alderantziz izaten zen. Elkarrekin joaten ziren halakoetara, baina Hildegardek ez zuen gogorik adierazten, betiereko inertzia jabetua zen hartaz, egun batez norberarekin bizitzera datorrena eta bukaerara arte geratzen dena.
‎Gero, neskak irribarre egin zuen gogoz bestera, mutila berari begira baitzegoen mozolo begi sentimentalekin eta irribarre ergelez.
‎Marmar egin zuen ahopeka osabak, jiratu, eta aurrera eginez oihuka agindu zuen aingurak jasotzeko. Gero, olanapera itzuli zen; Ardita eserita zegoen berriz, eta limoian jarrita zuen gogoa.
‎Tennesseeko herri bateko ume pobrea izana zen, hala esan zuen, hain pobrea non berea baitzen kale osoan familia zuri bakarra. Ez zuen gogoan ume zuririk, baina ezinbestean baziren haren uberan zebiltzan dozena bat haur beltz; haren irudimenaren bizitasunak atoian zeramatzan jarraitzaile sutsuak ziren, eta hamaika istilutan sartzen eta hamaika istilutatik ateratzen zituen beti. Eta, zirudienez, harreman horrek bide bitxi batetik eraman zuen haien musikarako dohain aski ezohikoa.
‎Gutxitan mintzatzen ziren, eta Nikolasez baizik ez. Neska gazteak ongi itsatsita zuen gogoan egun batzuetako lagun hark beren alde egindako guztia.
‎–Erran dizut, gizon ona zen. Bere familia besterik ez zuen gogoan. Bere alabak, bere?
‎Inoiz ez zuen Mikel adiskidetzat hartu. Toki eta giro beretan ibiliak ziren gaztetan, haren aurpegia ezaguna egiten zitzaion ekitaldi eta protestaldietan ikusiaren ikusiz, baina ez zuen gogoan inoiz elkarrizketa luzerik eduki izana.
2015
‎Aspaldi ikasi zuen gogoa erabat hutsik, erabat zuri uztearen onura. Eta ez edozein ipurdi gizen lerdetsurekin larrutan ari zenerako bakarrik.
‎Fotograma haietako batek, hain zuzen ere, erakarri zion atentzioa. Ez zuen gogoan bere bizitzaren zatitxo hura; are gehiago, pentsatu zuen ez zegokiola berari.
‎Albert Einsteinen itxura xelebrea ondo ezaguna zen New York estatuko azken punta horretan ere, eta Rothmanek berehala ulertu zuen zuela Nobel saridun hura institutu mailako bere zientzia ezagutzak hizpidera ekarriz bereganatu. Beraz, zientzialari kalpar nahasiaren beste jardun kutuna ekarri zuen gogora dendariak, haritik indarrez tiraka, apurtzeko beldurrik gabe:
‎Ez zen sentipen desatsegina. Guardiei deitzen ahal zien, baina ez zuen gogorik. Akiturik zegoen.
‎Paul eta Minta eta Andrew ez ziren etxeratu. Berriro ekarri zuen gogora lehengo taldea terrazan, sarrerako atarian, zeruari begira zutik. Andrewk sarea eta saskia zeramatzan.
‎Udareondo baten adar artean ageri zen oraintxe, baratzeraino iritsi baitziren. Eta kontzentratzeko ahalegin mingarri batekin enfokatu zuen gogoa, ez arbolaren azaleko koskor zilartsuetan, edo arrain itxurako hostoetan, baizik eta sukaldeko mahai fantasma batean, egurrezko mahai marruskatu batean, pinporta eta adabegiduna, giharren urteetako sasoiarengatik bertuterik gabetua, hantxe erantsita, lau hankak gora. Jakina, egunak izaki angeluarrei begira igarotzen zituen norbait, ilunabar zoragarrien hodei flamenkoak eta urdina eta zilarra mugatuz lau hankako pinuzko mahai batera, buru bikaina behar zen hori egiteko?
‎Kontu zaharrei eta zaharren kontuei dagokienez ezaxola hutsa izan naiz oraintsu arte, eta familiako loturentzat uzkur samarra oraindik ere; hori dela-eta, neure jarrera ezkorrari egotzi izan diot beti harreman jator, mamitsu bat lortu ez izana. Eta izango du zerikusirik, dudarik gabe, baina horrez gainera, pentsatzen jarrita, agian nire aitona hark ere ez zuen gogo berezirik, edo gaitasunik, bere etxeko atarian jolasean edo konejuen atzetik korrika ibiltzen zen ume-moko hura ezagutzeko eta haren gorabeherekin interesatzeko.
‎Eta orduan barruan zituen sentimendu nahasiez. Aita berriz ikustearen poza, han egindako lagun onak uzteak ematen zion pena, Malenekin elkartzeko zuen gogo eroa. Ezpainen barru aldea hozkatu du, begiak txikituz.
‎Norabidea galduta. Bilboko aireportutik abiatu ziren egun hura ekarri zuen gogora Kepak. Zenbat partida jokatu zituzten orduz geroztik?
‎Heidegger bera ez zen hain ezkorra, ezkortasuna eragiten zuen pertsona baizik. Onartzen zuen gogoz kontra, dena den, existentzia hobe baten posibilitatea hor zegoela teknikarekin sinbiosian jarriz gero.
‎Bizkor egin zuen Mariak Zubigainetik Zarautza joan etorria, bizikleta gainean. Amak irakatsia zuen gogoan: hildakoa izara zuriz estali behar dela betiko bakea lor dezan.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia