|
2007
|
|
|
Kontu serioa iruditu zitzaion, eta han ez zuen horretarako jantzi aproposik. Hau eta hura probatu eta gero, ez jeansak ez gona laburrak iruditu zitzaizkion egoki bisita horretarako, eta ez
|
zuen
bularrekorik bat ere?, bere etxetik pasatzea erabaki zuen.
|
|
2009
|
|
|
Geroxeago pentsatu zuen hango ke hark begiak ez ezik birikak ere kaltetzen zizkiola. Halako opresioa sumatzen
|
zuen
bularrean. Arnasestuka igotzen zituen eskailerak, nork eta berak, lehen lagun guztiei irabazten baitzien lasterka!
|
|
2011
|
|
|
Motorraren argiak txorimalo erraldoien itxura ematen zien errepidearen alboetako gaztainondo biluziei. Haien enborren azpitik pasatzerakoan, neskak inoiz baino gertuago sentitu zuen aurreko eguneko mehatxua, eta nahigabe, Franen bizkarraren kontra estutu
|
zuen
bularra.
|
|
2012
|
|
|
Tenoreak keinu egin zion aski zuela horrekin eta pianoa isildu zen. Tenoreak esku bat jarri
|
zuen
bularrean, eta Madinaren Aita gurea, ahots bakarrera egokitua, kantatzen hasi zen a capella.
|
|
2018
|
|
|
Gorpuari agerian geratu zitzaizkion sorbaldako muskulu guztiak, larruazalpeko gantz hondarrez tarteka estaliak. Ebakuntza amaiturik, ahoz gora jarri zuen gorpua, eta bizkarrean egindakoa errepikatu
|
zuen
bular eta sabelaldean. Handik lasterrera, larruzko bigarren laukizuzen bat zeukan eskuartean, titi muturrak barne.
|
|
2021
|
|
|
Esku batekin gora eta behera laztanez bete zion bizkarra, kizkurretan korapilatu zuen beste eskua. Anek Eleneren lepo hezurrean atzamar bat jarri zuen, eta kozkorraren inguruan zirkuluak marrazten zizkion bitartean haren usainaz bete
|
zuen
bularra, eta azala laztu zitzaion. Bestearen gorputzean babesturik igaro zuen denbora.
|
|
|
Basoa altxatu zuen bera ikustean. Davidek bihotzak saltoka sentitu
|
zuen
bularraren barruan; LucÃarengana hurreratu zen, irribarretsu.
|
|
2022
|
|
|
Neskaren gorputzaren beroak, usainak eta koloreak zen  tzumenak bizkortzen zizkioten. Atseginez konturatzen zen ezen beraren aurrean hanpatzen eta apaltzen ikusten
|
zuen
bular hura berarentzat hanpatzen eta apaltzen zela une hartan, eta barre hura, usain hura eta nahitako begirada haiek beraren omenezkoak zirela. Luzaroagoan geratzerik izan ez zuenean, agur esan zion neskari, gogoz beste.
|
|
|
Péricand andreak senarra besarkatu zuen. Bere kontra estutu zuen, negar egin gabe, baina bihotza taupada bizkorrez sentitzen
|
zuen
bularraren kontra. Péricand jaun zaharrak eskua altxatu zuen:
|
|
|
Ordea, harrigarria badirudi ere, jendeari begitantzen zitzaion odolari hotz eutsi ziotela, behar zen bezala portatu zirela. Péricand andreak besoetan zeukan Emmanuel; Jacqueline eta Bernard, gonari itsatsita. Jacqueline katua saskian sartzen ere saiatu zen amak ohetik tiraka atera zuenean, eta konbultsiboki estutzen
|
zuen
bularraren kontra?. Péricand andreak bere artean errepikatzen zuen:
|
|
2023
|
|
|
" Gerra aurretik seminarista ari zen, eta primeran marrazten du, izugarri ongi!" Eta euripean esan zion," Erakuts iezaiok, erakuts iezaiok, Cachorro, nola marrazten duan". Eta orri sorta horixka bat atera
|
zuen
bularretik gerra aurretik seminarista joana zenak," Ez genekien etxe bat bazela alde honetan, hain hurbil", murmurikatu zuen, eta horixe besterik ez zuen esan. Baina berean segitu zuen Pernalesek, isilik eta emakume nahigabetu batengandik erantzun baten zain gelditzea arriskutsua balitz bezala," Eta orduan topatu genuen arbendol itxurako leizea, eta orain marrazten erakusten digu honek, eta barrandari ematen dugu eguna, marraztu bitartean".
|