2000
|
|
—Mulatarekikoa oraindik konpondu gabe
|
zaukaat
eta hori lotu gabe ez nikek munduratu nahi. Badakik, ni hagitz segurutik beti.
|
|
Agian ez zaik gauza bera egitea gogoratuko... —haren ezpainak mehatxuz okertu ziren nire aldera— Nik, gutienez ere, hik adina arrazoi
|
zaukaat
logalez urratua egoteko, baina hemen nauk, bolantearen aitzinean, bertze ordu erdiz gidatzeko prest, zomorroiek geldiarazi eta alkoholimetroa ahoan sartuko didaten beldurrik gabe. Eta istorio puta hau horrela akitzen balitz, gaitz erdi.
|
|
Gutizia baduk, luze solastuko gaituk horretaz, baina hurrengo batean, inporta ez bazaik. Gaur bertzelako aferak garbitu beharrean nagok eta hi haiz horietariko bat —behatzez seinalatu zituen mahai gaineko paperak— Nire mutilen txostena hemen
|
zaukaat
...
|
|
Guk ez zakiagu ezer. Eta nik ez
|
zaukaat
batere gogorik orain pikoletoei esplikazioak ematen hasteko. Nola azalduko diet ba zertan nabilen, paraje hauetan eta itxura honekin, hire ondoan, lana eta etxea utzita, bidez bide baina ibilbide jakinik gabe, oinez beti, Gorbeiapeko sagasti baterantz?
|
|
Hire heriotzarenaren 60 urteurrenekoa baino hamalau hilabete lehenago, 1996ko apirilean, Lizardiren jaiotzaren lehen mendeurrenari buruzko erreportajea argitaratu genian. Gogoan
|
zaukaat
: Lizardimin zian izenburua eta zortzi orrialdekoa zuan, hiri buruzko erreportajea baino hiru orrialde gehiagokoa.
|
2001
|
|
Ostia, Ismael! Ez
|
zaukaat
asmakizunetan ibiltzeko gogorik! Goazemak hemendik, urtu egingo gaituk-eta!
|
2002
|
|
–Zer
|
zaukaat
, ba, hirekin?
|
|
Enkargu txiki bat egin beharra
|
zaukaat
, Â eta banoak esan zien Traukori eta Kandidori, bat batean.
|
|
Goizeko lauretan jaiki beharra
|
zaukaat
. Ugazabarekin geratuta nagok, bidaian kanpora joateko.
|
|
Oraintxe gogoratu zaidak etxera joan behar dudala derrigorrez. Telefono dei bat egin behar diat, eta zenbakia etxean
|
zaukaat
. Deitu eta segituan itzuliko nauk.
|
|
Bada, baso hau ikusten dudan azken aldia izango dela hau seguru asko. Paraje hau gehiago zapalduko ez dudan errezeloa
|
zaukaat
. Izan ere, zoratuta egon behar du batek hona propio etortzeko.
|
|
– Ez
|
zaukaat
komunera joateko gogorik, ez zaik inporta, ezta?
|
2003
|
|
Heu haiz patroia. Horixe bakarrik erantzun zion, lupia eztarrian
|
zaukaat
nik, lagunari aitortzeko aukera profitatu gabe. Korrokoia.
|
|
–Ea ba bihar dena konpontzen den –ez nion besterik esan Buruk esandakoaz– Joan beharra
|
zaukaat
.
|
2004
|
|
Maletak itxi eta ohean eseri zen. Hemen
|
zaukaat
iragana, bi maleta hauetakoa baino ez nauk. Plastiko berdea, uhal beltzak.
|
|
" Ya, ya. Joder, tragu bat hartzeko krixton gogoa
|
zaukaat
."
|
|
" Tapax!" hots egin zuen auto barrutik Saxok," afaria zor didaala, ez
|
zaukaat
ahaztua... Ai!...
|
|
Uste diat lauretan gelditu naizela... Denbora
|
zaukaat
. Ba, atzo ere...
|
|
" Hi haiz elementua... Bueno, hi, joan beharra
|
zaukaat
..."
|
|
" Beldur gutxi alde horretatik; hau aseguratuta
|
zaukaat
..."
|
|
" Bizkarra ere ez
|
zaukaat
oso moduz. Lehenbiziko gauean min izugarriak eta, medikuak lau indizio eman zizkidaan.
|
|
" Arrebarenean ere bai eta me caguen dios, konjeladorea zizez beteta
|
zaukaat
!" Zigarro mutxikina apuratu zuen. " Etxera joango nauk, igual."
|
|
" Orain ez
|
zaukaat
, baina lasai! zer edo zer etorriko duk."
|
2005
|
|
–Beno, banoak, azkar ibili beharra
|
zaukaat
autobusa hartu nahi baldin badut.
|
|
–Eser hadi, hirekin hitz egin beharra
|
zaukaat
–esku luzatuarekin Monikak patatak zuritzeko eta entsaladak prestatzeko erabiltzen zuen zurezko aulki garaia seinalatu nion–; neronek eramango haut gaur etxera.
|
|
Azken elkarrizketa falta zaidak, hori besterik ez. Erdi zirriborratuta
|
zaukaat
eta... Hi lasai, hire artikulua izango duk.
|
|
Bestelako urik ez duela edaten berak eta harixe esker ez duela gaitzik ezagutu bizitza guztian. " Zango alu hau ez bertze –esan zion gero, makilaz joz belaun aldea–, sortzetik
|
zaukaat
izorratua". Arraiturre izenak, Urre Iturri nahi duela esan eta arrazoi handiarekin daukala jarrita horrela, urrea baino gehiago balio baitu handik sortzen den ur garbiak.
|
|
– Hire arreba
|
zaukaat
gogoan!
|
|
Hori bera galdatzen nian nik, kasu egiteko nola egiten huen hitz, merezi zian bertzelako karesa urketariak, ginebra zirrizta ematen ziguan uretan hark, eta jostailutasun hura, ahalkerik eza, hori galdatzen nian nik bagonen baskulan salatu egin hindudan hartan, nirea den kareizko orrazi bat alkandorako sakelan duela Amsterdamgo moiletan dabilen mutiko hark ekartzen ziguan uraren lurrina bezala
|
zaukaat
hemen nonbait atxikia gau hartan bertan atxilotu hindutela, horregatik eskertu diat eskerra, Eustakio, makinistok moilako lana geldiaraziko dugulako gezurra erran dudanean egin didaan behako apal hori, ni horretara bortxatzearen barkakizuna eskatzen zuen hire eskerra. Ahalkemangarria duk, bai, Extremaduratik ekarri dituzten goseak hildako hok ari gaituk grebara bulkatzen makinistok gai ez garelakotz pausaldi mendrena egiteko, ustelduak gaudek, nardatzekoa duk, Eustakio.
|
|
" Ez... ez
|
zaukaat
markarik!".
|
|
– Lekua eskatua
|
zaukaat
.
|
|
Elkar berriz ikusteko gomita egin dio, zergatik esan dinat ezetz? Lehen aldia emakume batekin, egin behar ez lukeena eginen dinat oraintxe, ez daki nola behar duen, lehen aldia, hurbilegi, dena ikasteko
|
zaukaat
.
|
2006
|
|
–Bizitzeko geratzen zaizkidan urteak besterik ez zauzkaat –jarraitu zuen, hauspoa utzi gabe, bere bostean ariko balitz bezala– Pasatakorik ez
|
zaukaat
, gastatutako dirurik edukitzen ez den moduan.
|
|
fuera!, gero kanbiorik gabe gelditu ginen eta bila joan nintzenian, Mixak pobreen artian bokatak banatu zituen, han esan ziguten biharamunian zornotzan kontzertu haundia zegoela, karnixeria batian haragiak erosi, hara gindoazela galdakao parian kontrola ikusi genuen urrutira eta mendiz mendiz in genuen krixton errebuelta, ez bait genuen aseguroaren paperik, hura ez genuen lotu, zornotzan zegoen siniestro total eta han ere lege problemarik ez genuen izandu eta han ere dena saldu genuen, ordiziara ere joan ginen eta han inon baino gutxiago saldu genuen eta gaizki pentsatzen hasi ginen, Mixak bere amantalarekin eta jantzi zuen lastozko sonbreroarekin iten zuen aurpegi luze bat, eta nik, redios, han ere munipekin gogor diskutitu nuen, eta azkenian jende gutxi zebilen tokian utzi ziguten eta jale ergelak goierriko haiek, hori zer da, zer du saltsa gorri horrek?, saltsa ona! ...iak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina
|
zaukaat
!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia,... saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta han ondo saldu eta ondo egon ginen, bitartian diru balantziak in genituen eta etzen askore baina, zerbait ari ginen, Mixak orain errusiara joatiarekin iten zuen ametsa, eta nik ere nire ametsak baina nik garbi neukan gutxirekin biziko nintzela eta tailerrera pentsatu ere ez, han gasteizen haragia bagenuen oiartzundik sobratua eta hura eraman ekarriekin in zitzaigun lizundu, xerrak kutxilloarekin garbitu genituen, Mixak etzuen saldu nahi, eta nik, ba, lizun pixka bategatik, baina handik aurrera nazkatu ginen eta hasi ginen solomoa, piper saltsarekin, gasteiztik joan ginen leitzara zuzenian, han etzen guretzako tokirik baina albintiarekin diskutitu genuen eta hark zerga kobratu zigun eta utzi zigun toki bat, gero jeneradoriak etzigun arrankatzen eta presoen txosnan eskatu genuen entxufe bat, ondoan bagenituen ijito batzuk karrito batekin eta haiek ikusi zuten guk argia bagenuela eta guri eskatu ziguten, beltz bat ere etorri zitzaigun eske eta gero zilar saltzaileak ere, argentinako batzuk, gero hurruna, bagenekien zaila zela oso baina guk bilbora nahi genuen, bilbon astebete!
|
|
saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta ...iak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina
|
zaukaat
!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia,... bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa
|
|
– Utz nazak bakean, Uriarte, ez zakiat zertara datorren hau guztia... Ez
|
zaukaat
hirekin denbora galtzeko gogorik.
|
|
– Autobiografia jeneroaren aurkako iritzi sendoa
|
zaukaat
. Autobiografiatuak ez ditik sekula azaltzen kontatzen duen garaiko pertzepzioak, oroitzapenak idatzi dituen unekoak baizik.
|
2007
|
|
Ez hadi joan ihesi. Lotsatu egiten haiz agure zahar honen besarkadarekin, ala usain txarra
|
zaukaat
gainean. Arropa zaharra bai, baina garbia erabiltzen diat nik gero, hori ederki dakik.
|
|
– Bihar joango nauk Martinezengana. Ez
|
zaukaat
beste erremediorik. Bestela, hire zaku berean sartuko naik.
|
2008
|
|
ABEL. (harrokeriz) Lapurra harrapatzeko burua behar duk, seme, eta nik burua oso sano
|
zaukaat
oraindik.
|
|
RAKEL. Bai, zortea
|
zaukaat
. Ezin dik edonork esan hori.
|
|
ABEL. (tinkotasunez) Entzun, Andoni. Kandido odol berekoa ez badiat ere, semetzat
|
zaukaat
. Nirekin zagok bere amarekin ezkondu nintzenetik.
|
|
TXIMISTA. Mundiala duk! Hementxe
|
zaukaat
. Probatu nahi?
|
|
GERMAN. Eskerrik asko, baina nik behintzat gosaldu diat eta lana pilatuta
|
zaukaat
bulegoan.
|
|
KANDIDO. Lana
|
zaukaat
hemen.
|
|
KAR. Pua! Aukera txikia
|
zaukaat
: ama edo katua, bietako bat.
|
|
Lehengoan esan hidaan erreduraren bat ikusiz gero, deitzeko, ezta? (?) Ba, zerbait susmagarria
|
zaukaat
.
|
|
Baina ezin dik tabernan ia ezer egin, eskua ez bustitzeko agindu ziotek-eta. Sentitzen diat, German, baina joan beharra
|
zaukaat
.
|
|
Bihar egongo gaituk. Etzan beharra
|
zaukaat
, ezin diat gehiago.
|
|
(Stop) Ai! Nik bizio bat
|
zaukaat
!
|
|
JOANA. Eskubidea
|
zaukaat
norekin bizi aukeratzeko. Gela ordaintzen diat.
|
|
–Mikelek goraintziak bidaltzen dizkik, hemen ondoan
|
zaukaat
. Eta baita Joseanek ere.
|
2009
|
|
Ez oso ondo. Sekulako ajea
|
zaukaat
.
|
|
KAR. Konforme. Konfiantza osoa
|
zaukaat
higan
|
|
Bai zera! Egun osoan deika
|
zaukaat
.
|
|
ABEL: Ez
|
zaukaat
goserik. Geroago agian.
|
|
Ikusten? Nik radarra martxan
|
zaukaat
beti. Zer?
|
|
GERMAN. Bai, ez
|
zaukaat
minik. (Abeli) Lehengoan istripu txiki bat izan nuen autoarekin.
|
|
ABEL. Hala espero diat. (geldituz) Bueno, German, joan beharra
|
zaukaat
. Komisariatik pasatu behar diat kontu pare bat argitzeko.
|
|
GERMAN. Baina lana ere atzeratuta
|
zaukaat
–
|
|
LUKAS. Gainditu egin diat! Gida-baimena
|
zaukaat
!
|
|
Markel galdu diat betiko. Zer etorkizun
|
zaukaat
orain. Amildegira noala iruditzen zaidak?
|
|
Eta bestela ere? marroi ederra
|
zaukaat
orain!
|
|
KITTO (OFF). Hirekin bildu behar diat. Lantxo bat
|
zaukaat
eta nirekin etorriko haiz.
|
|
KITTO. Hirekin jai
|
zaukaat
, botila erdi hutsik ikusten duk beti. Tira, goazen zerbezatxo bat hartzera.
|
|
TXIMISTA. Putalarru! Langabezian nagok, lapurreta salaketa
|
zaukaat
, Alexekin borrokan aritu nauk eta, nahi gabe, sekulako ukabilkada eman zioat Haizeari.
|
|
Eskerrik asko. Eta sentitzen diat, baina orain joan beharra
|
zaukaat
. Beste batean akaso.
|
|
Ba entzun ondo. Ez
|
zaukaat
batere beldurrik.
|
|
Bai! Baten bat kontra
|
zaukaat
. Zertarako utzi bestela dinamita arrastoak bulegoan eta nire autoan?
|
|
Bai. Ez
|
zaukaat
kasua irabazteko inongo aukerarik.
|
|
Bueno, orduan gaur hasiko gaituk. Lantxo berri bat
|
zaukaat
.
|
|
Ez al duk ikusten? Ilusioa
|
zaukaat
, ideia mordoa buruan eta zerbait egiteko kriston gogoa!
|
|
KAR: Beti
|
zaukaat
.
|
|
(Buruarekin ezetz) Kaka zaharra! Markel eta gertatu zaigun guztia
|
zaukaat
egun osoan buruan bueltaka.
|
|
JOSEBA: Nahi nikek, baina gaueko txanda
|
zaukaat
. Kafetxo batekin konformatu.
|
|
Nik laguntza eskaini izan zioat beti. Ez
|
zaukaat
ezer bere kontra.
|
|
Lasai. Gaindituta
|
zaukaat
.
|
|
GERMAN. Zera... nik zerikusia
|
zaukaat
zuen erabakian?
|
|
GERMAN. Ondo egin duk. Konfiantza osoa
|
zaukaat
higan.
|
|
TXIMISTA. Ez, hori ere ez... Begira, nik eskarmentu handia
|
zaukaat
zerbitzari lanetan eta...
|
|
KEVIN. Jobar, ba nik ere bai! Krisiak jota
|
zaukaat
aspaldi.
|
|
Gure telebistan! Nik, behintzat, argi
|
zaukaat
: Albertorekin hitz egin behar duk.
|
|
Jokatu duenak ez zakik ezer tokatu arte. Nik joka nezakeena, nola ez dudan jokatu, hemen
|
zaukaat
, txintxo doblauta patrikan, nere reintegro. Hi, pentsatzeko gauza izango bahintzake, ohartuko hintzake," integro" gauza osoa bada," reintegro" zenbat osoagoa den, ezta?
|
|
Ez zakiat seguru, baina hala behar dik. Gordeta
|
zaukaat
, badaezpada ere.
|
2010
|
|
Gainera non eta lau eta erdiko txapelketan! Nik sekula ez diat pilota partida bat ikusi eta ez
|
zaukaat
ideiarik ere, baina txapelketa garrantzitsuenetakoa dela esan zidatek.
|
|
Benetan nagok gaizki. Sukarra
|
zaukaat
. Jaitsi zaidak, baina dardarka nagok oraindik.
|
|
Nolabait ospatu diagu. Orain joan beharra
|
zaukaat
, baina hitz egingo diagu.
|
|
ANDONI. Esan diat, zerbaitek ihes egiten didan susmoa
|
zaukaat
. Hire alaba jota zagok hiltzailea Ibon delakoan, baina bestalde?
|
|
LUKAS. Txaparik ez! Beteta
|
zaukaat
gaurko kupoa.
|
|
ABEL. Hala ere onartu beharra
|
zaukaat
, plazera duk hirekin negozioak egitea.
|
|
TXIMISTA. Ez
|
zaukaat
ideiarik ere, tio.
|
|
– Azkura
|
zaukaat
, kristo; nire ama ematen duk.
|
|
– Ez
|
zaukaat
ezer.
|
|
– Ez
|
zaukaat
hemen.
|
|
– Hara, Luis, nik ez
|
zaukaat
familiarik, eta ez nauk tabernarik taberna ibiltzeko zale. Badakik, ardoak kalte egiten zidak.
|
|
Ez
|
zaukaat
ezer.
|
|
Ez
|
zaukaat
hemen.
|
2011
|
|
–Ametsetan ere ez niokek hire zenbakia emanen. Etxeko telefonoan idatzita
|
zaukaat
.
|
|
MANEX. Arima zaurituta
|
zaukaat
–mila zatitan.
|
|
ABEL. Hainbestean, orain etzidak ematen gerra handirik. Gainera, Paula gain gainean
|
zaukaat
, ez zagok erizain zorrotzagorik.
|