2015
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz ez egon ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa
|
sortuko
zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu. Eta hala dirudi, ez baitzion esan ezer bere ahizpari, aitzitik bere kexa guztia Zugana itzuli zuen, ene Jauna, maitasunak eraginda ausartu baitzen zera esaten:
|
|
7 Guztia burutua zenean, hiru edo lau ordura izango zen, espirituzko gerra batean nahasi ninduen deabruak, orain esango dudanez. Egin nuena gaizki egina ez ote zen jarri zidan aurrean; Probintzialak agindu gabe horretan saiatzea ez ote zihoan obedientziaren aurka (nik uste nuen, berari aurretik esan gabe, Gotzainaren mende jartzeak, nolabaiteko nahigabea
|
sortuko
ziola; baina berak onartu nahi ez zuenez gero, eta ni obedientziaz aldatu ez nintzenez gero, ez ziola beste aldetik batere garrantzirik emango uste nuen), eta hemen hain bizimodu estuan zirenak izango ote zuten poztasunik, janaria faltako ez ote zitzaien, zentzugabekeria izan ez ote zen, ea nork sartzen ninduen honetan, nik monasterioa bainuen.
|
|
16 Hau, nire iritziz, ez zetorren apaltasunetik, baizik eta tentaldi batetik asko zetozen. Guztiak engainaturik nituela iruditzen zitzaidan eta, nigan zerbait onik bazela pentsatzean engainatuak daudela egia bada ere, ez zen nire nahia haiek engainatzea, eta sekula ere ez dut horrelako asmorik izan; kontua da, Jaunak baimentzen zuela helbururen baterako; eta honela, aitor entzuleekin ere, beharrezko dela ikusi ezik, ez nuen tratatzen barruko kezka bizia
|
sortuko
zidan gauzarik.
|
|
Estilo bere berea zuen. Berezkoaz gainera, irakurketa horietatik
|
sortuko
zitzaion idazteko erraztasuna, harrigarria baitzuen, haren biografoek diotenez. Umetan zaldun liburu atsegin eta bizi bat idatzi omen zuen, baina ez da horren aztarnarik geratu?
|
|
Ordurako eragotzirik nuela uste nuenean, hona non bidaltzen didaten mezulari bat udalaren gutunarekin; han esaten zenez, udalak bere gain hartzen zuen haiei beharrezkorik ezer falta ez dakien laguntzeko konpromisoa, eta, bestalde, Ervías doktoreak esana dudana hartzen zuen bere gain, eta bi aita agurgarri hauen gutunak ere jaso nituen erregu gartsuz. Ni, ordea, beldur nintzen hainbeste ahizpa onartzeko, gertatu ohi denez, hara joango zirenen aurka bandoren bat
|
sortuko
zela uste nuelako, eta baita haiek mantendu ahal izateko gauza ziurrik ikusten ez nuelako ere; izan ere, eskaintzen zutena ez zen nahitaez behartzen zituena; horregatik, nahasmen handian ikusi nuen neure burua. Gero konturatu nintzen deabrua zela, Jaunak adorea emanik, halako koldarkerian sartua ninduen, non Jainkoagan inolako usterik ez nuela baitzirudien.
|
|
Ni gau batean otoitz egiten ari nintzela, haren premian nengoela pentsatuz, etor ez zedin Jainkoak zeukala katigu konturatu nintzen, bertako pertsona batekin neure arima tratatzea komeni zitzaidalako. Niri ez zitzaidan gogoko izan, egoera berria ezagutu beharra izanik, beharbada, ez ninduela ulertuko eta egonezina
|
sortuko
zidala eta karitate hau egiten zidanari nion maitasunagatik, pertsona hau ikusten nuen edota predikuetan entzuten nion guztian espirituzko poza ematen bazidan ere?, eta honek ere zeregin ugari zituelako, eragozpena zela uste bainuen. Esan zidan Jaunak:
|
|
4 Gaur pentsatzen ari nintzen Jainkoak berak nahi dituen eran banatzen dituela ondasunak; izan ere, horrelako gizon bat, hainbeste urtetan Jainkoa bihotzez zerbitzatzen dagoena eta bere ondasunak beretzat baino gehiago pobreentzat dituena, eta duen hori galtzeak hainbeste nahigabetzen zuela ikusteak harritu ninduen; niri horrek ardura handirik ez zidala
|
sortuko
iruditzen zitzaidan, eta horretan gogoratu nintzen nola barru barruan sentitzen nuen berorrek zekarrena Sevillan arriskuan ikusi genuenean. Hori geure burua inoiz ez dugulako ezagutzen da.
|
|
Nik aurrez ez nuen inoiz ikusi, eta horrela benetan poztu nintzen hura ezagutzeaz. Haren iritzia kasu honetan hau da, eta hura ez hartzeko nik eta etxe hark guztiak hain erabaki sendoa izanik, ager diezaiotela inoiz ere ez duela izango sartzerik, sosega dadin; orain arte bezala hitz nahasiekin, beti
|
sortuko
zaiolako egonezina. Eta, egiaz, ez zaio komeni Jainkoaren zerbitzurako bere seme alabak uztea, eta halaxe nirekin bat etorri zen aita priorea, baina esan zion, gainera, jakintsu handi baten iritzia zuela eta hari kontra egiten ez zela ausartu.
|
|
19 urtekoa eta borondate ahulekoa. Aita hil ondoren, nahigabe handiak
|
sortuko
dizkio Teresari.
|
|
Garciávarezen aldetik
|
sortuko
zaizkien nahigabeak aurreikusten ditu.
|
|
Maistra espiritual berdingabe bihurtuko da eta hortik aurrera ez zuen etengo ekoizpen espirituala, bere barruak, inguruak eta premiek hartaraturik. Gutunak idaztea ere ingurumari horretan
|
sortuko
da. Ez da, oraingoan, fenomeno mistikoak adierazi beharra, ezta barruko indar profetikoaren ondorioa ere.
|
|
Eta honela azpilanaz edo gaiztakeriaz elkar harturik, laikoak edozein bidetatik barruan sartuko balira nahasmen, izen ona galtze edo ahizpen nahiz monasterioaren kalterako, kartzelan sar bitez; eta hortik sortzen den eskandaluaren larritasunaren arabera, atxilotuak izan bitez. Eta hori dela-eta monasterioan bandoak edo zatiketak
|
sortuko
balira, bai haiek eragiten dituztenak eta bai laguntzen dietenak, horrexegatik, eskumiku epaiaren pean eror bitez eta izan bitez kartzelatuak.
|
|
apala dizu
|
sortuko
.
|
|
Obra didaktikoa da, formaziokoa, karmeldar oinutsen artean eskola bat
|
sortuko
duena. Teresaren espiritua, arnasa, dabil eskola honetan, Karmel Mendiko hasierako espirituarekin bat egiten duena.
|