|
2000
|
|
|
azken bagoia ginen. Eta
|
orain
ez genuen inor aurretik. Eta leihatilak eta ateak hermetikoki itxita zeuden, ongiegi itxita egon ere, pentsatu nuen nire kabutan ikuskapen zehatz mehatz baten ondoren; ez mailurik ez tresna puntadunik zegoen, ez halakorik leukakeen bidaiaririk ere, guztiz ezinezkoa gertatzen zen, beraz, beirarik haustea handik irteteko edo laguntza eskatzeko.
|
|
2006
|
|
|
Gustatzen zaio iraganaz hitz egitea, bere familiaren kontuez, bisitan joaten natzaionean. Lehen ez zuen tutik esaten gauza horiei buruz, baina
|
orain
ez du ezta galderen akuiluaren beharrik ere.
|
|
2009
|
|
|
...ituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten,
|
orain
ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste ... Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea da, ulertu dut, berriro hutsetik hasiko dugu harremana, heldutasunez, zuk hasieratik jokatu duzun bezala, neuk bidali nuen dena pikutara, orain neu izango naiz zure atzetik ibiliko dena, bizkor ikasiko dut, fida zaitez nitaz, ez galdu irribarre hori, nik salbatuko zaitut eta gero zuk gidatuko nauzu, nora eraman zaitut, nora, eskerrak garaiz ohartu zaren, bestela erotu egingo nintzen, Iñigo bezala amaituko nuen, hura bai pertsona ona, idealez betea, baina eromenik handienari atxikia; ni haren bide beretik nindoan, baina garaiz konturatu naiz, zuri esker, auto txiki bat erosiko dugu, gainerakoek bezala, hipermerkatuetara joango gara erosketak egitera, pizzak jango ditugu, ez dut berriro jalvarik prestatuko hainbat urtean, haren zaporea ahaztu arte, gauero gauero jalva, aitak erakutsia zidalako, titietaraino zeunden jalvaz, ikusten?, hasi naiz zure lagunak eta neba bezala mintzatzen, gauzak gordin adierazten, mahai gainera potroak atera behar direnean ateratzen.
|
|
|
Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea ...ituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten,
|
orain
ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste ... Sara, eutsi pixka bat gehiago, eutsi, segi irribarrez, elur malutek zure begi ninietan bizitza berri bat argitzen dute, ilun argiekin, garbitasun osorik ez dago, ulertzen dut, ulertzen dut, ikusiko duzu nola aldatuko den guztia, jarri aurpegitxo hori nire lepoaren kontra, hotz zaude, berotu nire lepoan, kilimak egiten dizkidazu sudurraz, ezpainez, segi musu ematen, nolatan ez ote naiz lehenago jabetu zenbat maite nauzun, ergel hutsa izan naiz, ia dena hondatu nuen, eskerrak garaiz konturarazi nauzun, Sara, emadazu beste aukera bat, egin irribarre, zeinen zoriontsu naizen, ostiaputa.
|
|
|
Testuingurua. Laratzak
|
orain
ez ditu sua, infernurako bidea edo infernua irudikatzen. Xabier Euzkitzek aurkezten zuen telebista programa baten tituluko hitz arraro bat da laratza askorentzat.
|
|
2010
|
|
|
Proiektuak 700 ekimen eta proposamen zehatz baino gehiago jasotzen ditu, aipatutako bost konpromiso nagusiei erantzuteko. Jakina,
|
orain
ez ditut horiek guztiak aipatuko baina bai azalduko ditut parte hartzen dugun erakundeetan Alderdi moduan jarduteko programaren ardatz izango diren proiektuaren funtsezko alderdiak.
|
|
2018
|
|
|
–Alde batera utzi" baina" horiek, mozten dio Helenek?. Badakit
|
orain
ez duzula biderik ikusten, bakarrik sentitzen zarela, ez dakizula zer egin daitekeen, nondik has daitekeen... Baina denborak zure alde jokatzen du.
|
|
|
–Ez dago gaizki... baina beste edari hau nahiago dut, eskutik ontzia kentzen dio Loreari, mahai gainean uzteko, eta sofan etzanarazten du, bera alboan luzatuz, eskuineko beso eta zangoa neskaren gainean dituela?;
|
orain
ez duzu aitzakiarik, ez zara itzuri joango, garaile sanoaren irribarrez.
|
|
|
Ez al dio esan Ganixekin moztu duela? Baietz esango luke, baina
|
orain
ez du gogorik horrekin hasteko. " Ez, Manu eta Katrinekin noa".
|
|
2020
|
|
|
Connellek goitik, bere gelatik, estalkien azpitik entzuten zuen Lorraineren aho  tsa zera esaten: Sentitzen dut, maitea,
|
orain
ez du telefonoan jartzerik. Beharbada institutuan hitz egin ahal izango diozu.
|
|
|
Mariannek
|
orain
ez du besteen berri handirik: Peggy, Sophie, Teresa, talde hura.
|
|
|
Bueno,
|
orain
ez dut bat ere. Izatez, orain arte ez ditut inoiz eskatu, baina batzuetan bidaltzen dizkidate.
|
|
2021
|
|
|
denak hasi dira gu estimutan izaten, ikaskiderik maitatuenak estimu handitan gaituela ikusita; orain, txaloka eta oihuka hartzen dituzte idatzi eta errezitatzen ditugun bertso labur komikoak; lehen, ahots zalapartaren erdian apenas zegoen entzuterik gure ahotsa, orain, denak daude adi eta isilik gu hizketan aritu bitartean; orain, galderak egiten dizkigute, besotik heldu, eta laguntza ematen digute hain trebe ez garen kontuetan, kiroletan edo egiten ez dakizkigun etxeko lanetan. Mundua ez zaigu jada amarru higuingarri bat iruditzen, lagunez beteriko uhartetxo soil eta alai bat baizik; gure zoriak izan duen mudantza zorioneko hori ez diogu Jaungoikoari eskertzen,
|
orain
ez baitugu Jaungoikoa gogoan; ezinezkoa zaigu gogoan ezer edukitzea, ez bada ikaskideen aurpegi alaiak inguruan, goizen jario barea eta alaia, izan ditugun eta barrea eragin duten ateraldi gatzdunak; eta geure begitartea ispiluan jada ez da zerbait tetrikoa eta eragabea, ezpada ikaskideek goizez pozarren agurtzen duten bisaia. Gure sexu bereko adiskideen laguntasunak horrela eutsirik, laztura gutxiagoz begiratzen diogu beste arrazari, gurea ez bezalako sexukoak diren pertsonei; iruditzen zaigu alde batera utz genezakeela ia arraza desberdin hori, zoriontsu izan haren onespenik gabe ere; kasik desiratzen dugu geure bizialdi osoa ikaskideen artean ematea, ateraldi gatzdunak izaten eta barre eragiten.
|
|
|
liluraz eta hunkiturik gaude oraindik geure bizitzan agertu zaizkigulako. Orain ez dugu lagunik, edo hobeto esanda, ditugun lagun bakanak gorrotoz darabiltzagu gogoan behingoan gure umea gaixorik denean, sentipena baitugu haien erruz dela kasik, haien konpainian galdu baitugu adia samurtasun bakan eta lazgarri horretatik;
|
orain
ez dugu bokaziorik; bokazio bat izan genuen, maite genuen lanbide bat, eta, orain, kasu ematen diogunean errudun sentitzen gara berehala, eta samurtasun bakan eta lazgarri horretara itzultzen gara arrapaladan; egun eguzkitsu batek edo paisaia berde batek zera besterik ez du esan nahi guretzat: gure haurrak modua izango duela eguzkitan belzteko edo belarrean jolasteko; guk, bestalde, galdua dugu gozatzeko edo begiesteko ahalmen oro.
|
|
2022
|
|
|
Munduaren amaiera honetatik bat ez da joaten, batek ihes egiten du. Eta entzun egin behar didazu,
|
orain
ez duzu beste aukerarik, zeren mesedez eskatu dizut eta onartu egin duzu. Eta gizonak irribarre egin eta samurki begiratzen dit.
|
|
|
Inork ez du ezer egiten lagun hurkoaren alde. Eskatzen dizuedana ez da dirua; zoritxarrez, diruak
|
orain
ez du ia ezertarako balio, gehitu zuen hasperen eginez, eta jantzita zeramatzan zapatengatik ordaindu behar izan zituen zortziehun eta berrogeita hamar liberak etorri zitzaizkion gogora (eskerrak bizkondea herriko alkatea zen eta horrela berak nahi beste txartel eskura zitzakeen oinetakoak erosteko)?. Ez, ez da dirua, baizik kanpoak halako ugaritasunez oparitzen dizkigun fruituak, horiekin egin nahi nituzke gure presoentzako paketeak.
|
|
2023
|
|
|
Aitari baimena eskatu gabe, nahikoa lan baitu gizajoak amarenari buelta ematen, bazter hura txukuntzen hasi naiz, asun eta lahar erauziz. Txoko batean udareondo bat dago, an  tzu; lehen bai, ateratzen zituen udare gozo askoak, baina
|
orain
ez du alerik ematen; ihartzen hasia dago, nahiz eta hosto berde batzuei temati eusten dien goreneko adaxka okertuetan. Hartu aizkora, eskuetan tu egin, eta ekin diot ba.
|