|
2007
|
|
|
Are gehiago, ikusita zelako kasuistika duten galdegaia errespetatzen duten perpausak, esango nuke esan, idazleak ez zukeela batere arazorik izango galdegaiaren legea errespetatzen duten perpausetan ere galdegaia aditz ostera aldatzeko. Ondorio nagusitzat esango
|
nuke
idazleak, orokorrean, ez zuela lehentasuntzat aditzaren aurrean ipintzea galdegaia, ezpabere, aditza albait aurreren kokatzea.
|
|
|
Eta horrela lortzen ditu narrazio irakurri erraz errazak. Behin aditza aurrera dagoela, esango
|
nuke
idazleari berdin diola galdegaia (laburra bada) kokatzea aditz aitzinean nahiz gibelean.
|
|
2010
|
|
|
Kepa, ez dut uste Postkronikak lan objektiboa denik. Hain zuzen, esango
|
nuke
idazle/ kazetariaren inplikazioa gakoa dela kontakizunean, ez baititu gertakariak besterik gabe azaltzen; aitzitik, irakurleak liburuan protagonista diren pertsonen bizipenak bere egin ditzala, irakurlea hunkitu dadila laburrean esanda, saiatzen da. Aitortu behar dut Postkronikaken moduko liburuak irakurriak nituela aurretik eta, alde horretatik, ez nau ezustean harrapatu.
|
|
2012
|
|
|
Laburbilduz, irakurgaien erdiguneak areagotu egiten ditu literatur generoen hierarkiak. Ildo horretan, gogora ekarri nahi
|
nuke
idazle eta kritikariek egindako gogoeta bat; hain zuzen, literatur sistema sendo batek mailak behar dituela erdigunearen eta periferiaren artean, eta erdigune estu eta zurrunak saihestu egin behar direla. Kasu honetan, erdigunearen zurruntasuna agerian geratu da:
|
|
2022
|
|
|
Oraintsu arte ez dut honen inguruan pentsatu izan, baina esango
|
nuke
idazlea pertsona gisara ikusten laguntzen didatelako jotzen dudala eskertzetara; jainkotiar beharrean gizatiar egiten, lurtar, eta arrakastaren aparretan bainoago, egunerokoan lokaztuko duen egurrezko idazmahaian eserita irudikatzen. Blokeo momentuetan emergentziazko deiak baliatzen imajinatzen dut, ahots mezuen bidez lagunei mendi buelta bat edo garagardo batzuk behar dituela behin eta berriro errepikatzen, edo bazkalorduan bizikideei bere senetik irtenda erantzuteagatik zeharo damututa.
|
|
|
Alderdi bakoitzean, gainera, pertsonaia bana, norgehiagoka. Nahiz eta gehienetan Txekhoven ipuinetan klase sozial baxuagokoak izan «galtzaileak», esango
|
nuke
idazleak darabilen ironia zorrotzak argi uzten duela etikoki zeinen alde egiten duen, noren aldeko eta kontrako kritika den konposizioetan ezkutatzen dena. Anakronismoan erortzeko arriskua izan arren, gaurkotasunez betetako gaiak iruditu zaizkit oraindik orain Txekhovek proposatutakoak.
|