|
2005
|
|
|
Alabaina, irailean, hor agertu zaigu Adela, irribarretsu eta atse  gin, ikasle guztien berri jakin nahirik. Hurrengo hilabeteetan, maistra berriaren irudiak bete zuen nire gogoa; orain konturatzen naiz zer nolako irudi idealizatua osatu
|
nuen
nire barruan, baina infernu hartan zerugunea eskaini zidana ez nuen bada idealizatuko! Urte asko pasatu dira hartatik, eta, bizitzak garai hartako irudi gardena arrasto beltzez margotu badit ere, funtsean maistraren hasierako irudi hark bizirik dirau nigan, eta ez du galdu orduan eragin zidan zirrara garbiaren amiñirik ere.
|
|
2009
|
|
|
Ezin dizut ezkutatu: zeozer sentitu
|
nuen
nire barruan berria eman zidatenean.
|
|
|
identitatearen aldeko apustuak Jainkorik gabeko mundu bat ulertzeko bideen bila jarri ninduen ala fedearen galtzea izan ote zen identitatearen aldeko apustua indartu zuena? Seguru asko bi aldeon lehia dialektiko bat bizi izan
|
nuen
nire barruan, baina zerk ekarri zuen zer, ez, ez dakit. Nolanahi ere, aldi berean gertatu zitzaizkidan fedearen gainbehera eta identitatearen aldeko konpromisoa.
|
|
2014
|
|
|
200 Garai batean animalia bat izan
|
nuen
nire barruan, baina, maskota bat zenez, abandonatu egin nuen.
|
|
2015
|
|
|
Maite harrapatu izanaren erantzule sentitzen nintzen. Ordurako komisariara iritsia izango zen, eta nola torturatzen zuten ikusten
|
nuen
nire barruan.
|
|
2017
|
|
|
Buda. Etengabe sentitzen
|
nuen
nire barruan hazten, jaten, zohitzen. Handitzen ari zen, mugitzen, argitara jalgi beharrez nire bularra ostikatzen.
|
|
|
Barrutik oso tentso nengoen, ez nekielako nola erantzun. Urduritasuna gainezka
|
nuen
nire barruan, eta neure buruari esaten nion: –Pitilina ez, ez diot utziko, hori bekatua da?.
|
|
2018
|
|
|
Duela zortzi urte hasi zen dena. Haurrekin hondartzan jolasean nenbilela, sirena bat irudikatu nuen hondarrarekin, eta zerbait aurkitu
|
nuen
nire barruan, erraztasun bat. Dohain bat dudala igarri nuen, eta garatuz joan naiz.
|
|
2019
|
|
|
Egia esateko, sufrimendua besterik ez zidan ematen, baina zenbait poz ere bai tartean. Eta zenbat maite
|
nuen
nire barruan, ez dago esan ere egiterik.
|
|
|
Urteak pasa dira ordutik, jakin nahi nuke noiz hasi den horretaz hitz egiten, noiz arte iraun zion isiluneak. . Honek asko iraun dit, nahiago
|
nuen
nire barruan eraman eta inori ez ezer esan (ezagutzen nuen jende berriari batez ere). Orain gutxi hasi naiz batez ere lanean eta abar kontatzen.
|
|
2022
|
|
|
Eta hor izan zen, jauna, istorioaren puntu horretan, abuztu hasiera horretan, dagoeneko onartua nuenean ezen nire urdaileko sutea herri honetatik joateko idea bazterrean uzteagatik ordaindu beharreko prezioa zela, uste izaten hasi nintzena baietz, mundua akabatzera doala. Hain nirea den barre hori, lehen egunen amaieraz hitz egiten entzutean irteten zitzaidan hori, jada ez zitzaidan irteten, jada ez
|
nuen
nire barruan aurkitzen. Baina, egia esan, munduaren amaierak ez zuen batere zerikusirik izan Estebanen mila heriotzekin, ez Javierren bat bateko kariñoarekin, ez istripuaren ondoren Marco mantso mantso geratu izanarekin, zezen izateari utzi eta umetan bezain zaurgarri, ez Catalinak, Miguelekin izandako desamodioaren ondoren, berriz ere orbana tapatu izanarekin, ez, gure etxearekin zuen zerikusia, basoarekin, basoarekin, uste izatearekin ezen, izatez, Nora zela nire mundu amaiera eta bera berez mundu amaiera bat.
|