2006
|
|
Ez nuen jada etxerik, ahal nuen erosoen bizi nahi
|
nuen
munduan.
|
2008
|
|
Nik, oso aspaldi batean, uste
|
nuen
munduan txarkeria zegoela gizon gaizto ustelen erruz. Gero, ez hain aspaldi, iruditzen zitzaidan Zerbaitek dituela gizonak gaiztotzen eta usteltzen.
|
2009
|
|
–Harritu egiten nauzu, Elinor! Uste
|
nuen
munduan ni ulertzeko gauza izango zen emakume bat egotekotan, zu izango zinela. Hartu piztia gosetu eta jazarri bat, emeari eta kumeei jaten eman behar diena, eta utzi arditegi oparo batean, ardi samurren artean, zelai berde batean...
|
|
...netik maite baitzenituen zuk eta nirekin bete nahi baitzenuen haien hutsunea, nik gurasoak modu arruntean maite ditut, gorrotoa eta gatazka ere tartean direla, nebarekin berebiziko eztabaidak izanez, maitatuz eta gorrotatuz, bai; hasieran, gurasoak biziki eskertu zizuten nire alde egin zenuena, nolabait salbatu egin baininduzun, mundu berri bat zabaldu baitzenuen nigan, lehen haren susmorik ere ez
|
nuen
mundu bat, gurasoak harro zeuden nire aldaketaz, baina urrundu egin ginen haiengandik, horrek min egin zien, zuk ez zenituen onartzen amaren erlijio ohiturak eta aitaren nahiz Kandidoren ateismoa, gu elizaz ezkontzea gustatuko zitzaion amari, edo gutxienez epaitegian, ados, niri ere bost axola hori, baina ulertzen diet; igandeetan haiekin bazkaltzera agertzea gustatuko litzaieke, noizbehinka gutx... Bai, nahi dut hori, Ananda, baina aldi berean ni neu izaten utzi behar didazu, bizimodu normal bat nahi dut, lagunei telefonoz deitu, haiekin noizbehinka geratu, nola doakien jakin, familiarekiko harremana berreskuratu; besteek ere badaukate zer erakutsirik, ez yoghiek soilik, Ananda, zatoz, jar ezazu burua nire bularren gainean, honela, honela, ikusten zein ongi gauden.
|
|
Iruditzen zait zuen mundua buruaren gainetik pasatu zaidala; eta, bestalde, nire mundua aspaldi joana dela. Ezagutzen ez
|
nuen
mundu batekoa egin zen nire alaba. Ez nuen bere ondoan egoten jakin.
|
2011
|
|
Amak liburu bat hartu zuen niri kasurik egin gabe. Orduan ulertu
|
nuen
mundua itsua eta ankerra zela, eta horretan behintzat, neure senak ez zidan iruzur egin. Nire bihotza borondate onez gainezka zegoen baina inork ezin zion igarri, inork ezin zuen ulertu nigandik jalgi nahi zuen hizkuntza misteriotsu hura.
|
|
Guztiz arrotz ikusten nuen militantzia komunistaren txartela nik bizi
|
nuen
munduan. Lekuz kanpo, beste mundu batetik etorria bezala.
|
2020
|
|
" Trebiñuko Torre herritxora iritsi nintzenean uste izan
|
nuen
munduko beste puntara bidali nindutela. Harrezkero ezin izan dut neure jaioterria berriz zapaldu.
|
2021
|
|
Gutunak idazten genizkion batak besteari, baina aita Luis Mariri misioetara laguntzera joatea erabaki nuenean, Emiliaren aita larritzen hasi zen. Artean nik ez
|
nuen
mundurik ikusi, lanbide heziketa amaitu eta Gasteiza langile itzuliko nintzela pentsatzen nuen. Baina han nire sendagile bokazioa ernatu zen, larrialdiko pare bat erditzetan lagundu behar izan nuen osasun egoera guztiz eskasetan eta aita Luis Mariri iruditu zitzaion iaioegia nintzela, ez zegoela nire abilidadea fabrika batean alferrik galtzen uzterik.
|
2022
|
|
Orain, urtebete geroago bezala, sutu zitzaidan, ero batek bere lurrei su eman balie bezala. Baina orduan, hurrengo egunean, urtarrilak bi, Catalina etorri zen, eta eskortako oiloenak garbitzen zituen bitartean, galdetu zidan ea entzun
|
nuen
munduaren amaieraren hori eta esan nion baietz, baina hitz txoroei belarriak itxi behar zaizkiela. Eta nire sabela jira eta bira berriz ere.
|
|
" Nora, uste dinat orain arte ezagutu dudan mundua estutzen ari zaidala; bizitza, leku honetan, putzu txiki bat dela, Nora, abestian bezala, hemen bizitzak ez duela ezer balio". Ahizpari esan ez niona zen estu geratzen zitzaidala orain arte ezagutzen
|
nuen
mundua, beldurra ematen zidalako bakarrik geratzeak herri txiki batean, etxe handiegi batean, Jimena bezala.
|
|
" Jan dezagula gabonetan hilda jango ez duguna", zioten. Eta nik, jauna, Norarengan zentratuta, onartu
|
nuen
mundua akabatzera zihoala, baina kontua da urte osoa zeramala akabatzen. Neguak negu izateari utzi zion eta udaberri luze bat izatera pasatu zen, luze luzea, eta harritu egin ninduen zer hotz gutxi sartzen zen leihoetatik, zeren, hemen, jauna, mapen azken muga honetan, hemen neguak artilea lepoan eta manta bikoitza erabiltzekoak izaten dira, baina hotza desagertzen ari zen poliki poliki, eta orain pentsatzen dut ezen, hildakoak hotz geratzen badira, mundua bero hiltzen delako dela.
|
|
–Ez dira irainak, Pili, eta zuk ondo dakizu hori! Adarrak jartzen zenizkidala jakin nuen egunean, orduantxe erabaki
|
nuen
mundu horretatik desagertzea.
|
|
Ezin
|
nuen
mundua imajinatu aitona gabe. Laster jakin nuen denoi gertatzen zaigula.
|