|
2000
|
|
|
Eta, lurra gorrotatzen eta behin eta berriro maradikatzen nuela, ukabilaz jo nuen, kolpatu nuen eta astindu nuen, eskuak eta besoak mindu arteraino. Zeren ni ni bainintzen, eta lurra lurra, eta hura han zegoen eta ni hemen, eta nik etsai
|
nuen
lurra. Lehengo astean, berriz, zelai hartarat joan nintzen paseoan, eta, gaztaroko pasadizo hura gogoratzen nuela, leku bertsuan etzan nintzen.
|
|
|
Lehengo astean, berriz, zelai hartarat joan nintzen paseoan, eta, gaztaroko pasadizo hura gogoratzen nuela, leku bertsuan etzan nintzen. Eguzki ederra zegoen, eta, eguzkiaren berotasunean, jarri nintzen ahozpez, besarkatu
|
nuen
lurra, eman nion musu, eta erran nion belarrirat: " Esker mila".
|
|
|
Eta testigu batzuk zeuden, baina ez nekien testiguen berri. Eta zerbaiti heldu nahi nion, eta ez nuen heldulekurik, zeren sekeretuaren gorputza ikustezina baita, eta ohartu nintzen, azkenean, ezen harrointzat
|
nuen
lurra bera ere bertze amesgaizto bat zela, errealitatea zulo hondargabe bat bertzerik ez balitz bezala, non hondoratzen bainintzen atergabe eta etengabe.
|
|
|
Konparaziorako, lau hilabete lehenago Josurenean egin
|
nuen
lur hartzea ez zen hamazazpi urtetako hura baino itxurosoagoa izan. Astebete zen Kristinak etxeko atea erakutsi zidanetik, eta bertze hainbertze denbora nire ezkonbizitzaren naufragiotik salbaturiko puskak Zabalguneko pentsiotzar bateko gelatzarrean metaturik zeutzala.
|
|
2001
|
|
|
Kea indarrez bota
|
nuen
lurrerantz, gorputza zama astun batez libratzen ariko banintz bezala.
|
|
|
Nik doi doi izkin egin eta hormaren kontra lehertu zen. Ondoren, atzeratu eta ia osorik gelditu zen muturraren pusketa hartu
|
nuen
lurretik; berehala, jauzi batez, bere aurrean jarri nintzen, ahalik eta jarrera mehatxagarriena itxuratuz. Berak, ordea, ez zirudien batere asaldatua nire erreakzioarekin, aitzitik, lasai eta esperoan zirudien:
|
|
|
Jokinek sorbaldak goratu eta zain jarraitu zuen. Poltsikotik mukizapia atera eta haren bidez daga hartu
|
nuen
lurretik. Zilarrezkoa zirudien, arabiar tankera gakotua eta hizki batzuk zituen kirtenean.
|
|
2004
|
|
|
Basoaren erdiko muino baten tontorrean. Beste lanabesik ezean Lantza Santua erabili
|
nuen
lur izoztua urratzeko. Alemaniako tokirik ederrenean datza orain Aita.
|
|
2005
|
|
|
Hura amorrazioa. Gerrikoa askatu eta mila zatitan zartarazi
|
nuen
lurrean kuku erlojua. Ez diagu erotu behar, pentsatu nuen.
|
|
2006
|
|
|
Unerik okerrenean! Pikotxean jarri eta, indar eginez, txistua bota
|
nuen
lurrera; hobeto sentitu nintzen. Jarraitzeko eskatu nion Bernati.
|
|
2007
|
|
|
«Gau izartsu batean eserita nengoen arkazien baso txiki batean. Nire baitan bizi eta biziagoa ari zen egiten, inguratzen ninduen guztia ni bezalakoxe izakiak zirela, nire birundan xuxurlatzen zuen osto bakoitza, zapaltzen
|
nuen
lurra, eta izaki guzti horien barru indar loak egunen batean iratzarriak eta gotiaraziak izanen zirela, eta orduan entusiasmoak harrapatu ninduen; oraindik oraintxe ere sentitzen dut nola nengoen bai, nola belaunikatu nintzen eta pozez negar egin nuen eta zeru izarrez beteari otoi nola egin nion debotoki... »26.
|
|
2008
|
|
|
Gerturatu zenean, «odol putzuak eta gorpu erreen usaina zegoen edonon». «70 urte inguruko zahar bat ikusi
|
nuen
lurrean etzanda, odolez estalita eta zauriz josita», esan zuen Hashimek.
|
|
2009
|
|
|
–A, bai, Raskolnikov, jakina... , gertuen nuen liburua hartu
|
nuen
lurretik?. Hori zein zuan, biolin jolea ala ballet dantzaria?
|
|
|
joan nintzen ordu batzuk geroago, arratsaldeko bostak edo izango ziren? logelara krema baten bila, eta ezetz jakin zer aurkitu
|
nuen
lurrean. Zure gutunaren puska txiki bat, nire izena bakarrik zuena:
|
|
|
GAZTEA. Enaiz hiltzaile bat! Kartera bat ikusi
|
nuen
lurrean eta hartu egin nuen. Hori bakarrik!
|
|
|
Kontua ez da, baina, han bukatzen. Gero, izan ere, oherakoan, puskatu nuen mila puskatan karta, sartu nituen estalkian, erre nituen sukaldeko suan biharamunean... joan nintzen ordu batzuk geroago –arratsaldeko bostak edo izango ziren– logelara krema baten bila, eta ezetz jakin zer aurkitu
|
nuen
lurrean. Zure gutunaren puska txiki bat, nire izena bakarrik zuena:
|
|
|
Doazela Kubara aberaskumeak! paskina irakurri
|
nuen
lurrean. Maria Kristinak lurrera bota zituen hazitarako patatak; eta ni lehertu egin nintzen.
|
|
2010
|
|
|
Azpiko alderdia falta zitzaidan probatzeko eta eskuin eskua jaitsi nuen koltxoiaren ertzetik lurrerantz, tentuz. Berehala ukitu
|
nuen
lurra, koltxoia haren gainean baitzegoen zuzen ezarrita, hankarik edo bestelako sostengurik gabe. Normala zirudien behegainak, harlauzazkoa.
|
|
|
–Ni hasieran lasai, baina harrotzen zihoala antzematen nion neurrian, larriago. Ez zen ni baino gehiagoko gizona eta bi muturrekorekin igual botako
|
nuen
lurrera baina horrelakorik ez zitzaidan burutik pasatu ere egingo.
|
|
|
Adar pusketa batekin harrotu
|
nuen
lurra Ronnieren hilobitxo atzean, eta lehenengo pospolo kaxa azaldu zen. Poliki atera eta esku ahurrean jarri nuen.
|
|
2011
|
|
|
Hotzikara ematen dit horrela ikusteak, hainbeste ezagutzen ahal dut. Saiatu naiz engainatzen ere; edredoia zabaldu
|
nuen
lurrean. Baina hori egin nuen aurreneko aldian, haren begiratua!?, santu bat ematen zuen, madam.
|
|
|
Espainia aldean lur eremu gorriak eta erreak ezagutu nituen, eta halakoak ez nituen batere atsegin. Nahiago
|
nuen
lur berdea eta hezea; ez gorria eta lehorra.
|
|
|
Nitxo bat adreiluz ixten aurkitu
|
nuen
lur emailea, sasi aldamio batera igota. Ez zen ohartu han nintzela, ez zuen behintzat halakorik adierazi, bere jardunean jarraitu baitzuen.
|
|
2012
|
|
|
Behin egin zuen agureak garrasi, behin bakarrik. Segundo batean arrastatu
|
nuen
lurrera, eta haren gainera bultzatu nuen ohe astuna. Pozaren pozez, irribarre egin nuen, egina baitzen egitekoa.
|
|
|
Azaroa eta abendua bitartean, garagar eta arroz uztaren zain nengoen. Horretarako ongarritu edo atxurtu
|
nuen
lurra ez zen oso handia, landare bakoitzeko hazia ez baitzen lakari erditik gorakoa, uzta oso bat galdu nuen-eta lehorte garaian ereiteagatik. Orduan, bazirudien uzta oso ona zetorrela, baina halako batean konturatu nintzen berriro dena galtzeko arriskuan nengoela, aurre egiten oso zailak ziren zenbait etsai zirela eta.
|
|
|
Hori eginkizun handiegia zen bi eskurentzat, baina ikusi nuen ezinbestekoa zela. Horretarako lehenengo lana
|
nuen
lur eremu egokia aurkitzea, alegia, jateko belarra, edateko ura eta eguzkitik babesteko itzala izango zuena.
|
|
|
Itsasaldiak igotzen eta jaisten izango zirela iruditu zitzaidan; baina gero jakin nuen Orinoco ibai ahaltsuaren ur lasterrak eta itsas gorabeherak sortutakoak zirela, ibaiaren ahoan edo itsas golkoan baitzegoen gure uhartea, gero jakin nuen bezala; eta mendebalean eta ipar mendebalean, ibaiaren ahotik iparralderantz ikusten
|
nuen
lurra Trinidad uharte handia zela. Mila galdera egin nizkion Ostirali jaioterriaz, biztanleez, itsasoaz, itsasbazterraz, eta hurbil zeuden herriez.
|
|
|
Berehala konturatu nintzen ni nengoen lekua ez zela egokia han bizilekua kokatzeko, batez ere azpian itsaso ondoko lur laua eta zingiratsua zuelako; iruditzen zitzaidan ez zela bizitzeko oso leku ona, are gutxiago inguruan edateko urik ez zegoelako. Beraz, erabaki
|
nuen
lur osasungarriagoa eta egokiagoa aurkitzea.
|
|
|
Otarrea ezin nuen inolaz ere egin, ez bainuen zumitzaren antzeko gairik, okertu eta saskigintzan erabili ahal izateko, edo gutxienez oraindik ez nuen horrelakorik aurkitu. Esku orgari zegokionez, iruditu zitzaidan dena egin nezakeela, gurpila izan ezik, baina hura nola egin susmorik ere ez nuen, ezta nola egiten hasi ere; gainera, ez nekien nola egin zitezkeen gurpilak birarazteko ardatzean zeharkatuta izan behar zituen burdinazko ziriak; beraz, amore eman nuen, eta leize zulotik ateratzen
|
nuen
lurra eramateko, langileek, igeltsero lanetan aritzen direnean, mortairua eramateko izaten duten aska moduko bat erabili nuen.
|
|
|
Baina, nola edo hala, bihotza suspertu zitzaidan, eta pixka bat adoretu nintzen, gogoan hartuz Jainkoaren indarra eta Jainkoa bera leku guztietan zegoela eta ni babestuko ninduela. Beraz, berriro egin nuen aurrera, eta, burua baino pixka bat gorago neraman zuziaren argiari esker, aker zahar ikaragarri eta izugarri bat ikusi
|
nuen
lurrean etzanda, guk esaten dugun bezala, hilburukoa egiten, hilzorian; zahartuta, azken hatsa ematen.
|
|
|
Beldurrak airean nengoen, baina ez nekien zer gertatzen zen, eta pentsatu nuen leize zuloko sabaia erortzera zihoala, lehenago ere zatiren bat erori baitzen, eta korrika joan nintzen eskaileraraino, lurperatua geratzeko beldurrez; han ere neure burua oso babestua ikusten ez nuenez, horma igo eta beste aldera igaro nintzen, menditik abailduko ziren lurretenek azpian harrapatuko ninduten beldurrez. Oina lur gainean jarri bezain laster, argi eta garbi ikusi nuen lurrikara ikaragarri bat zela hura, azpian
|
nuen
lurrak dardara egin baitzuen hiru aldiz, batetik bestera zortzi minutuko tartearekin, eta astinduak horren handiak izan zirenez, lur gaineko eraikuntzarik sendoena ere botako zuketen, eta ni nengoen lekutik itsaso aldera milia erdira edo zegoen harkaitz tontor batetik mendi puska handi bat erori zen, nire bizitza osoan entzundako burrunba ikaragarriena eginez. Konturatu nintzen baita ere lurrikarak itsasoa bera bortizki mugiarazi zuela, eta uste dut astinduak gogorragoak izan zirela ur azpian uhartean baino.
|
|
|
Uharte penagarri honetan zegoeneko bost hilabetetik gora neramatzan, eta egoera horretatik ateratzeko aukera guztiek alde egin zidatela zirudien, eta benetan uste nuen giza itxura zuen ezein izakik ez zuela inoiz leku horretan bere oina jarri. Bestalde, bizilekua erabat tinkotua nuela uste nuenez, gogo bizia nuen uhartearen miaketa zehatzagoa egiteko eta oraindik ezagutzen ez
|
nuen
lurraren beste emaitzarik aurki nezakeen ikusteko.
|
|
|
Horrenbestez, zuloa egin
|
nuen
lur zati batean ahal izan nuen bezala, egurrezko pala hartuta, eta, alea zatitu ondoren, erein egin nuen. Baina ereiten ari nintzela, bururatu zitzaidan hobe nuela lehenengo txandan dena ez ereitea, ez bainekien noiz zen horretarako garairik egokiena; beraz, gutxi gorabehera haziaren bi heren erein nituen, eta bakoitzetik eskukada bat edo bereizi nuen.
|
|
|
Kontinentea, Irla Hegalariko monarkaren menpe dagoena, Balnibarni izen orokorraz ezagutzen da, eta metropolia, lehen esan dudan bezala, Lagado deitzen da. Atsegin pixka bat sentitu
|
nuen
lur sendoan egotean. Hirirantz joan nintzen oinez inolako kezkarik gabe, bertakoak bezala bainengoen jantzia, eta behar hainbat ikasia haiekin hitz egiteko.
|
|
|
Jendea ohartarazi zutenean bigarren aldiz, berriro joan nintzen hirian zehar bi aulkitxoak eskuetan nituela. Kanpoaldeko patioaren ondora iritsi nintzenean, aulki baten gainera igo eta eskuan hartu nuen bestea; hau teilatuaren gainetik altxatu eta, poliki poliki, lehen eta bigarren patioaren artean utzi
|
nuen
lurrean, bi metro eta erdiko zabalera zuelarik bigarren patio honek. Hala, oso egoki pasatu nintzen aulki batetik bestera eraikinen gainetik, eta gakodun makilaz jaso nuen neure atzetik lehenengo aulkitxoa.
|
|
|
Ordurako, nik gehiago. Lepotik heldu eta hogei zentimetro altxatu
|
nuen
lurretik. Berak harrituta begiratu zidan, ez zuen uste berak baino indar handiagoa eduki nezakeenik.
|
|
2013
|
|
|
Listu egin
|
nuen
lurrera.
|
|
|
Gizona muturrez aitzin erori zen zoru gogorraren kontra. Paparretik atxikita jaikiarazi
|
nuen
lurretik.
|
|
|
Handik goiti egiten nuen gisara, pazienki igurikatu
|
nuen
lurrean jarrita. Noizbait aditu nituen preso eta kartzelarien bozak, itzulian, arestian baino itzaliagoak.
|
|
|
GAL da, tiroka ari dira aldamenean!?. Berriro begiratu, eta tipo baten gorpua ikusi
|
nuen
lurrean, tabernaren eta kalearen artean. Bietan zaharrena berriro tiroka ari zitzaion.
|
|
|
Ez nintzen gogoratu Atahualparen kantarekin. Nire 51 urteurrena zen eta banekien non nengoen, zalantzarik ez neukan zapaltzen
|
nuen
lurraz eta munduan nahi nuen tokiaz.
|
|
|
" Ezin dinat horrela jarraitu" esan nion nire buruari eta Inorrezkoren arropatxo eta zapi hautsi eta zarpailduak biltzen saiatu nintzen lurrean uki uki eginez, begiratuz eta ikusiz baino gehiago, ilun baitzegoen guztiz han behean. Ehiztarien harrikada eta tiroketatik babesteko erabilitako harkaitz kondoskaren azpian pilatuta zeuden harri eta orbelak baztertu eta zulo bat ireki
|
nuen
lur heze heze hartan esku hutsekin lurra kenduz, azazkalak eta hatz puntak min egiten hasi arte; bertan jarri nituen Inorrezkoren giza itxurarik gabeko hondakinak. Makurtuta musu eman nien agurtzearren hondakin haiei, baina ez zerien jada giza usainik, baizik eta lur bustiaren, orbel ustelaren, odol zaharraren, goroldio eta likenaren eta itxiko hezetasunaren kiratsa.
|
|
|
Han hemen ezpata belarrak, zilarrezko zurden antzeko. Kalatxori bat topatu
|
nuen
lurrean hilda, tripaz gora, begiak dilista horixkak bihurtuta. Hanka bat katigaturik zeukan autoa uzteko saila mugatzen duen sare metalikoan.
|
|
|
Merkaderes beheiti abiatu ginen multzo eder bat, eta nire aitzinean joaki zen neska ile motx batek zapata galdu zuela ohartu nintzen. Doi doian hartu
|
nuen
lurretik, printzesa hari bueltatzeko ideian. Nabarreriako atari batean sartzen ikusi nuen.
|
|
2014
|
|
|
Gau hartan ondo deskantsatu nuen. Tenperatura ona zen; etzateko aukeratu
|
nuen
lurra, biguna; zerua, erdi tximuaren heriotza kontenplatu zuena bezalakoa, iluna. Gainera, lotarako behar den egoeran nengoen.
|
|
2015
|
|
|
Harri bat hartu
|
nuen
lurretik.
|
|
|
Beste urrats bat. Gauza beltz bat ikusi
|
nuen
lurrean. Kiratsak dena betetzen zuen.
|
|
|
Nagusiki oraindik bizitzera heldu ez zela esanez eta ergel hutsa izan zela garrasika, bizitza osoa lanean pasatzea erabaki, eta ohartzerako bizitza pasatu zitzaiolako. Anbulantzia baino lehen heldu nintzen etxera, eta gurasoen ohantze alboan aurkitu
|
nuen
lurrean etzanda haren gorpua. Larrialdietako medikuak bularrean ematen zizkion kolpeei erantzuten zien oraindik, eta ahora ematen zioten arnasaren arabera puzten eta husten zitzaion bularraldea.
|
|
|
–Magdalenaren egun batean Teresa Jaunak hain maite izan zuela-eta inbidia santu batez zegoela, esan zion: . Hau neure adiskidetzat izan
|
nuen
lurrean bizi nintzen artean, eta zu halakotzat zaitut orain zeruan nagoela?. Eta grazia hau berretsi zion Jaunak gero urte batzuetan Magdalenaren egun berean?
|
|
|
Ez
|
nuen
lur jo, Marv.
|
|
2016
|
|
|
–Zoriontasunezko iturri betierekoa! , esan
|
nuen
lurrean belauniko jarriz?, izan zaitez ene lekuko, eta dastatuko duen edozein izpiritu aratz ere izan dadila ene lekuko, ez naizela Bruselaraino joango, non eta Eliza nirekin ez datorren, bideak zeruraino eramango banindu ere.
|
|
|
Txorrota indartsu atera zen, ura lurrera botatzen. Eta nik beroak eta ia hamar hilabetetara zihoan haurdunaldiak puztutako hanka bat sartu
|
nuen
lurraren eta txorrotaren artean. Gero bestea.
|
|
|
Bultza egin nien eusten zidatenei, zeinek aurka egin gabe jaregin zidaten. Hautsitako adar bat hartu
|
nuen
lurretik eta, mutur batetik atxikita neukala, ahalik eta gehiena luzatu nuen nire gorputza, Rebecak hel ziezaion. Lortu zuen adarra atzitzea ahaleginetako batean, eta tiraka hasi nintzen, ahizpa ibaiertzera inguratzearren.
|
|
|
Betidanikan dudan asmoaDa ezinago ederra, Izartegian zorabioanMoldatua
|
nuen
lurra
|
|
|
Zure aitona hiltzen ikusi
|
nuen
lur zaharrean.
|
|
2017
|
|
|
Oraindik xehetasun guztiekin gogoratzen dut anaia Mohamed eta ni, itxaropena Europan zuten beste bost lagunekin batera txalupa hartan, txalupa madarikatu hartan, itsasoratu ginen gaua. Nik atzera begira jarraitu nuen itsasoan barneratu ginen arte, senitartekoei azken agurra luzatuz eta nire sorterriari, nik uste baino denbora gehiagorako bistaz galdu
|
nuen
lurrari, azken begirada eskainiz.
|
|
|
Goiz hartan euria ari zuen, goxo, emeki. Aldegin orduko Zorbak braseroa piztuta utzi zuen, eta egun osoa igaro
|
nuen
lurrean kokoriko, eskuak surtara luzatuta, geldi geldi, baraurik, sasoiko lehenbiziko euria gozaro erortzen entzuten.
|
|
|
Eta horrelaxe, goxoki urrumakatua, lokartu eta ametsetan hasi nintzen. Emakume arabiar erraldoi bat ikusi
|
nuen
lurrean kokoriko, iruditu baitzitzaidan granito beltzezko tenplu ziklopeo zahar zahar bat. Ni emakume haren inguruan itzulika ari nintzen, sarrera bat aurkitu beharrez.
|
|
|
Adibidez: . Irailaren 3an diru zorro bat aurkitu
|
nuen
lurrean. Bostehun euro zeuden barruan eta emakume zahar baten NA zegoen.
|
|
|
Hainbat buelta eman ditut. Espetxe batzuk ere ezagutu nituen Frantzian eta Espainian, eta gero hartu
|
nuen
lur Euskal Herrian. Lan bila hasi nintzen hemen, nire lekuaren bila.
|
|
|
Hasi zen, beraz, jolasa. Etxera berrehun metro eskas nituen aldapan gora, eta hiru bider utzi behar izan
|
nuen
lurrean erosketa poltsa. Oraindik ez nengoen osasun beteko, segituan jotzen zidan flakiak.
|
|
|
Bidean nintzela esateko deitu nion, baina ez zidan telefonoa hartu. Aitaginarreba irudikatu
|
nuen
lurrean aho zabalik, Ametsen eskutxoak aitonaren betaurrekoekin jolasean edo putzuan plisti plastaka, horrelakoetan pixa egin ohi baitute gainean.
|
|
2018
|
|
|
Lasterka nindoanean ondoan jarri zitzaizkidan, eta bi bider behartu ninduten zuhaitzetara igotzera, Zaluren bidetik desbideratuz. Berriro lurrera menturatu nintzen, atzera itzuli eta tarte luze bat egin
|
nuen
lurrean, saldo osoa marraka, ilea lazturik, eta neure orpoen ondo ondoan hortz karraska eginez atzetik nuela.
|
|
|
«Ohean nengoela, zarata bat entzun nuen. Behera jaitsi nintzen, eta aita ikusi
|
nuen
lurrean, eta ama guztiz burua joanda». Batallon Vasco Españolek bere gain hartu zuen atentatua.
|
|
2019
|
|
|
Narratzailearen objektibotasuna aztertu dugunean ikusi dugun bezala, buruz dakizki Florak eman ohi dituen pauso guztiak eta paragrafo luzeetan deskribatzen ditu (112): " oso argi entzun
|
nuen
lurrera erori zirenean (zapatak), ziur asko ezkerrekoa lehendabizi horrela izan ohi zen beti, eskuinekoa gero" (118) edota hortzak garbitzen dituenean, aipatzen du beldurrik gabe astindu zuela eskuila" ohiturari jarraituz konketa ertzaren kontra hiru bider joz" (119). Norbaitek esan lezake, horrenbeste urte elkarrekin bizitzen egon ondoren, ez dela harritzekoa Floraren ohiturei buruz horrenbeste jakitea eta hori ezin dela tratu txar psikologikoarekin lotu eta beharbada, egia izan liteke.
|
|
|
Halako mehatxuen aurrean, denetan azkena, kikiltzea omen zen. Kopeta tentetu, tenplean segi eta zuhur jokatu behar zela zioen Martinek, baina nik birikak betetzeko airea falta nuen, lainotu egin zitzaizkidan begiak, belaunak ahuldu, eta zapaltzen
|
nuen
lurra hondarraren gisan desitxuratzen ari zela iruditzen zitzaidan. Ez nekien zer egin, hantxe zutik, nire eskuen dardarari erreparatu eta garrasia isildu besterik.
|
|
|
Bideoa egiteko nire baratzera joan nintzen eta nolakoa zen azaldu nuen, zer nuen landatuta. Umore puntua emateko porrua atera
|
nuen
lurretik. Mikel.
|
|
|
Atzo, basoaren ertzean, liburu bat topatu
|
nuen
lurrean. Beldurtu egin nintzen.
|
|
|
Onena gauean iritsi zen, afari ostean. Logelara sartu eta argia piztu orduko zerbait ikusi
|
nuen
lurrean. Norbaitek paper bat sartua zuen ate azpitik.
|
|
2020
|
|
|
Aurrera egin
|
nuen
lur eta harrizko pistatik furgonetarekin. Ez zedila infernura zeraman errepidea izan, mesedez.
|
|
|
Burua laztantzen ari zitzaion zutik zegoen Rubixori. Albo batera begiratu eta Irati ikusi
|
nuen
lur gaineko harri bat hartzeko lanean. Aintzaneri begiratu eta irribarre egin zidan.
|
|
|
Bea plazako tabernaren batera jaitsi zen, eta nik han jarraitu
|
nuen
lurrean etzanda, hankak aulkian, nire etorkizuna eskuetan zuten bi irudi erraldoi haiei begira eta entzuten.
|
|
|
Antikuario batek han galdutakoa? Luzatu nuen eskua, jaso
|
nuen
lurretik, igurtzi nuen mahukaz xakar bat kentzeko, eta hara non lurrun zirrindara bat atera zitzaion mokotik. Lurruna gizendu eta handitu egin zen.
|
|
|
Mater misericordia! Mundakan erosi
|
nuen
lur sailean Urdaibaiko Guggenheim irekiko dugu.
|
|
|
Lehengo egunean irakurri
|
nuen
lurra ia urez estalita zegoela duela bi mila milioi eta erdi urte arte.
|
|
2021
|
|
|
Hesiak erdi suntsituak ikusi nituen, haien hondarrak larrearen erdian galduak, eta mundutar miserableren bat bere mugak lur neurtzaile batekin zaintzen, bien bitartean zerua bere inguruan ageri zela, eta ez zituen aingeruak atzera eta aurrera ikusten, aitzitik, zutoin zulo baten bila zebilen paradisuaren erdian. Berriz begiratu nuen, eta zutik ikusi nuen Estigiar padura zingiratsu baten erdian, deabruz inguratua, eta zalantzarik ez, aurkituak zituen bere mugak, hiru harri txiki, non hesola bat baitzegoen iltzaturik, eta, hurbilago begiratuz, ikusi
|
nuen
lur neurtzailea Iluntasunaren Printzea zela.
|
|
|
" Neure bi besoetan eduki
|
nuen
lurrak ikara egiten zuenean. Eta haurra, hura behintzat bai da nirea!
|
|
|
Guatemala edo Guatepeor. Negar egin nuen aspaldi ez bezala metro karratu eskas haren barnean, negar egin
|
nuen
lurrean eseri eta aurpegia bi eskuekin estalita, negar egin nuen burbuila haren baitan barrua hustu arte, negar egin nuen Ester beste batekin zegoelako, negar egin nuen Ester gustura zegoelako beste norbaitekin, negar egin nuen Ester biluzik ibiltzeko adinako konfiantza ematen zion morroi batekin zegoelako. Tipo guapo, dotore, eskuzabal eta errukior harekin.
|
|
|
Toki egokia zitekeen enetako ere gaua pasatzeko: nehork ez ninduen trabatuko, autoa mugazain ohien egoitza zaharraren peko aparkalekuan abandonatuko nuen eta Basagarko harrespilerako bidean ezagutzen
|
nuen
lur zuloka batean altxatuko ene kanpin denda. Kahaka baten oihu luzeak jauzi eginarazi zidan eta huntz hostoen artetik ziztuan hegaldatzen ikusi nuen.
|
|
|
Loak ez zidan azken galdera baten formulatzeko betarik utzi. Uste
|
nuen
lurra bere ardatzean higitzen deneko zarata elkorra eta metalikoa aditzen nuela, mila urteetako sehaska kanta, izaki belaunaldiak atseden hartzen laguntzen zituena. Kate horren begi bat baizik ez nintzen, gurpil sutsu soila.
|
|
|
Norbait hori emakume bat zela ikusi nuen nahikoa hurbildu nintzenean, lurrean geldi geldi zegoela, oihu egiteari ere utzita. Kafea eta poltsa erraz bota nituen airean Leticiari solapatik heldu ahal izateko, azukre poltsatxoa, ordea, behatz artean nuen, zigarro baten moduan, eta eskua astinduz joan behar izan
|
nuen
lurrera eror zedin, ikusle bati bultza eta Leticiaren parera iritsi arte ia.
|
|
|
Jainkoari esker, toldo bat aurkitu
|
nuen
lurrera erori aurretik eta klabikula baino ez nuen hautsi.
|
|
2022
|
|
|
Botatzen duguna ere bai. Leku gutiago hartzea; nik ez
|
nuen
lurra hunki nahi etxe bat egiteko", gehitu du Pribatek.
|
|
|
Heldu nintzen gatibu eta ikusi
|
nuen
lur hau
|
|
|
Botatzen duguna ere bai. Leku gutiago hartzea; nik ez
|
nuen
lurra hunki nahi etxe bat egiteko”, gehitu du Pribatek.
|
|
|
Bakarrik egon nahi nuen eta ez nuen inoren laguntza nahi. Minutu bat eman
|
nuen
lurrean eta zenbat pertsona gerturatu ziren konturatu nintzenean, pertsona guztien laguntza eskertu nuen eta eskerrak eman nizkien.
|
|
|
Aitor Bizkarrarekin egin nuen zortziko txikiko ariketa heldu zen arte, laino artean bezala sentitzen nuen neure burua. Ez zen izan txapelketa batean egin dugun saiorik brillanteena, baina ariketa horretan sentitu
|
nuen
lur hartu nuela, eta hortik aurrera oso gustura aritu nintzen.
|
|
|
Segundo gutxiren buruan, barruan nengoen. Baratzean hartua
|
nuen
lur, tamaina ederreko azen artean. Berehala ulertu nuen han txakurren bat egongo ote zen beldurra ez zetorrela bat errealitatearekin.
|
|
|
Arrats ilun euri  tsu bat zen, eta ez zen hotsik etxean. Leihoko kristal hautsietako batetik euriaren eragina entzuten
|
nuen
lurrean, ur orratz fin atergabeak lore multzo blaituetan jolasten. Lanpara urrun baten edo leiho argiztatu baten argia nuen behean.
|
|
2023
|
|
|
Idazlearen eskutitzak edo, jaioterrian, Tokyon, Okinawan bizitakoak ekarriz gogora. Hilabete batzuk geroago, nire lehen egonaldia egin nuen Japonian; Osakako nazioarteko aireportuan hartu
|
nuen
lur, orain itsasoaren erdian hegazkin ontzi abandonatu bat baino ez den horretan, eta astebeteko kultur bidaia egiteko denbora hartu nuen, Fukuzawaren jatorriaren bila Kyuxu uhartean, eta Oeren jatorriaren bila Xikoku uhartean, besteak beste. Itsasontzi bat, zenbait tren eta autobus baten laguntzaz iritsi nintzen Ose herrixkara.
|
|
|
–Egia erran, zertarako
|
nuen
lur zati hura. Ez nezakeen deusetan balia, gaztelua eta lurrak ez baitziren eneak, hala ere...
|
|
|
egin zuen oihu nire ezkerrean Hogeita bostak, eta ur distiratsuan busti bustita atera nintzen, eta Berrehun eta bostarekin eta Berrehun eta biarekin gurutzatu nintzen eta krokodiloak! esan nien, krokodiloak!, eta korrika segi
|
nuen
lur lehorra zapalduz, eta Hogeita laua eta Hogeita seia neuzkan aurrean, eta hutsune bat zegoen haien artean eta jauzi, jauzi, jauzi egin nuen eta hutsunea niretzat hartu, eta korrika segi nuen lur lehorra zapalduz.
|
|
|
egin zuen oihu nire ezkerrean Hogeita bostak, eta ur distiratsuan busti bustita atera nintzen, eta Berrehun eta bostarekin eta Berrehun eta biarekin gurutzatu nintzen eta krokodiloak! esan nien, krokodiloak!, eta korrika segi nuen lur lehorra zapalduz, eta Hogeita laua eta Hogeita seia neuzkan aurrean, eta hutsune bat zegoen haien artean eta jauzi, jauzi, jauzi egin nuen eta hutsunea niretzat hartu, eta korrika segi
|
nuen
lur lehorra zapalduz.
|
|
|
Beraz, kolpe batez bota
|
nuen
lurrera
|