Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 109

2000
‎Nik, ordea, Pisako kaleetan aurkitu neskatxa hura nuen gogoan: aingeru baten aurpegia zuen, baina zangobakarra zen eta makulu baten gainean zebilen.
‎—Baina, ene buruak ene bihotzaren gutiziak ontzat emaiten ez zituen arren —erran zuen ene amak—, halarik ere, zure aita etxeratu eta harekin oheratzen nintzen bakoitzean, osaba Joanikot izaiten nuen gogoan, halako suertez, non gogoz eta arimaz harekin izaiten bainintzen, gorputzez zure aita besarkatzen banuen ere... Eta nik ez nuen bekaturik egin nahi, baina bekatu egiten nuen, erremediorik gabe... harik eta, halako batean, zutaz haurdun gertatu nintzen arte.
‎Eta gau eta egun tormentatu izan ninduèn tiranoaren boza isildu behar nuen, neure kontzientziaz hain denbora luzez jabetu zen tiranoarena, hau bekatu da eta guztia da bekatu, Beati qui se castraverunt propter regnum Dei... 21 Ez! Zeren ez bainuen iragana jada sostengu eta eskutoki, baina iraganarekiko haustura, eta zeren haustura hartan aitzina egin nahi bainuen, eta hartarako nuen gogo, hartarako borondate.
‎Ez nuen deus oroitu nahi, ez nuen deusez gogoetatu nahi, ez nuen deus desiratu nahi. Ukigarri ez zen guztiari iheska, ur edan berriak gorputz barnera ekarri zidan freskurara ezarri nuen gogoa. Eztarrian itsatsiriko ginebraren zapore metalikoa, bederen, eztitua zen.
‎Oroimena bortxatuta ere, ez nuen gogoan Charly" damu" hitza erabiltzen. Hunkitua eta aldi berean ahalketua nintzen.
‎Ez nuen gogoan emakume alkoholiko etxegabe horri zer putakeria egin nion hogeita hamar urte lehenago, eta ez nuen oroimena berritzeko inolako azkurerik.
‎Anaia etxean aurkituz gero, inmobiliariaren batean izana ote nintzen galdezka hasiko zitzaidan, edo" Ixter puxkarekin" sukaldeko mahaiaren gainean gainka topatuko, eta ez nintzen halako kinkatan —ez batean, ez bertzean— egoteko tipoan. Hartara, autoz nindoan, neure urdail bakartia zer ostatutzarretan zigortu behar nuen gogoan nerabilela. Alde Zaharreko aparkatze murriztua medio, nora erabaki gabe kausitu nintzen Zabalguneko gure etxetik hurbil eta, iluntzerako utzi beharrean, egokiera aproposa jo nuen semearen arropak bildu eta eginbehar hori, bederen, behin betikoz gainetik kentzeko.
‎Ez nekien zuzen nor ziren" bertze" horiek, baina lepoa kulunkatu nuen, baietz berriz ere. Larunbatekoa ez nuen gogoan; Ttipiren irudi hila aulki birakorraren gainean, horixe baizik ez nuen atxikitzen egun horretatik. Hilerrian, berriz, ez nintzen aurpegi ezezagunetan erreparatzeko.
‎Hainbat segundoz, aditu berria oratu nuen gogo barnean.
2002
‎Egia da Eladiorenaren ondoan beste kasu asko nituela gaizki bukatu zirenak, bat edo beste modu ezin tragikoagoan. Baina nik Eladioren historia behar nuen gogoan aurrera egiteko. Baikor izan behar bainuen.
2003
‎Dagoeneko ahaztuxeak nituen gelakoen izenak eta gertakariak aipatu zituen luzaz berak. Bere begiradan izuaren arrastoak eta sentimenduen sukarra nahasian zituen neskato zurbil baten irudia ekarri nuen gogora nik. Lotsatiek tarteka erakutsi ohi duten fanatismoarekin defendatzen zituen bere ideiak edo, hobeto esanda, bere autoreak.
‎Zerbitzariak mahaian edariak jartzen zituen bitartean nobela horren trama ekarri nuen gogora: amildegia ikusi eta kolpetik isiltzea erabaki zuen Komitas armeniar musikagilearen eta nazien genozidioa bizi eta idazten jarraitzea erabaki zuen Primo Leviren kasuak kontrajartzen ditu.
‎Noizean behin Romaini eskainiko zizkioten omenaldietan hartuko nuen parte eta zure ondoan eseriko nintzen omenduaren obraz, neure obraz, zuri hitz egiten entzun edo nik zerbait esateko. Eta Romaini buruzko pasadizoren bat edo beste ekarriko nuen gogora seguru asko, bikote baten historian hasierakoak kontatu ohi dira beti, azken aldikoak isilduz –esan zuen eta negarrez hasi. Beregana hurbildu eta besarkatu egin nuen.
2004
‎Euskararen diglosia historikoa ez da erabateko eragozpen izan gure hizkuntzaren soka ez eteteko. Hori horrela izanda ere, ordea, diglosia horren berorren ondorioa izan daiteke egungo euskararen egoera larria, eta larritasuna ahotan hartu dudanean, euskararen corpusa baino areago bere estatusa nuen gogoan. Ondo ulertu badut behintzat, euskararen gaitasun kontuak zituen hizpide Mitxelenak hor idatzi zuena paperean ezarri zuenean, eta, jakina, diglosiak erakarri digun hondamendia ez da corpusaren sailean kabitzen.
‎Ez nintzen ene kabuz ari aurreko paragrafoan. Koldo Izagirre nuen gogoan, berea delako ondorengo epai zorrotza: –Euskaldunok zokoratuak gaude Durangon, megadenda bat bihurtu delako.
‎Weberri buruzko txostenetan, Sankt Michael Strasseko helbide bat agertzen zen. Karrika bilatu eta harainoko bidea hartu nuen gogoan. Antza zenez, nahiko urrun zegoen hirigunetik.
2006
‎" Probatu" esan zenidan gero, lehen ardoarekin bezala, baina nik ez nuen gogorik. Probatu, berriro, baina nik ez nuen nahi.
‎Ez entzuna egin nion. Gilen nuen gogoan. Gilen lubakietan jostetan.
‎Zohardia zen eta izarrek, zeruan ez ezik, urezko suge erraldoiaren azal beltzaren gainean egiten zuten distira. Izua uxatu beharrez, Akademian ikasi salmo bat ekarri nuen gogora:
‎Familiaz, erresumaz eta gainerako guztiez hustu nuen burua. Akademian, Eskritura Sainduetan, Zizeronen testuetan eta Genebatik ekartzen zizkiguten liburuetan finkatu nuen gogoa. Erretorika ere ikasten genuen eta nire frantses motza mihira ekartzeko ahaleginak txalotzen zizkidaten irakasleek.
2007
‎Pentsatzen hasi nintzen. Egindakoa ekarri nuen gogora. Bide guztiek etxepeko tabernara ninderamaten, nire Erromako zubipera.
2008
‎Izeba Maritxuren esaldi hura hartu nuen gogoan halaber, amona Anak gerra garaian etxean izan zituen pertsonei buruzkoa. –Gauza bat ideiak dira eta bestea bihotza?.
2009
‎Bakarrik. Ez nuen gogorik kalera ateratzeko eta, nahita ere, norekin. Etxek bere nobioarekin eman ditu bi egunak.
‎–Atzo eraman zituen Goiko Bentako Migelek?. Gandiaga hil eta denbora batera, denbora askoan beti elkarrizketa hura nuen gogoan: niretzako hura gelditu zait buruan egiazko azken elkarrizketa legez, bera oraindik osoa eta erne?, Migeli fotokopia eskatu nion.
‎Etxeratzeko garaia. Ez nuen gogo handirik ordea. Zertarako.
‎Zenbat pelikula. Eta zenbat liburu, gehitu nuen gogoz kontra kasik. Zergatik ez aitortu?
‎Hori guztia erabili nuen gogoan. Eta hori guztia gogoan erabiltzearekin, bi gauzaz ohartu nintzen aldi berean.
‎Amak keinu erre bat egin zuen. Ama halaxe nuen gogoan. Nire oroitzapenetan, keinu erreak egiten zituen beti eta beti agortzear izaten eramana.
‎Ez mintzatu ez bertze deus egin gabea. Hondar hilabeteetan, behin baino gehiagotan izana nuen gogoan damañoaren bainuontzia.
‎Grazianaren senar arotzarena ere bai? Ez nuen gogoan.
‎Ia egunero bezala, zer moduz galdetu zidan. Kontatu nion Cordobako deia, Marta Candelororekiko elkarrizketa, Mar de Platatik Buenos Airesko bidean izan nituen gogoetak, Euskal Herrira itzultzeko nuen gogoa.
2011
‎Ba neska hari, euskal iraultzaile nahi burgestu haien traza hartu nion aurrenetik, koadrilako idealista haien tankera; gerora baino ez nintzen konturatu bizitzako hainbat kalezuloren itsuaz ondo jabetua zela bera ere, ordurako. Baina ez zait ahaztu nola erabili nuen gogoan, egun haietan, zeinen antza ote zuen hark handiagoa: goizero, euskaltegian fitxatu ondoren, Deia hartu eta gosaltzera irteten zen Mikel bilbotarrarena; edo Bakarne arkitektoarena, poltsikoratzen zuen dirutzaren zurigarri ONG bati ehuneko zero koma zazpia uzten ziona; edo ingeniari eskolan ikaskide eta aspaldian Australiako unibertsitate batean ari den Felixena.
‎Batzuetan hainbeste miresten nuen Italo Svevoren Zenoren kontzientzia eleberriko pasarte eder batzuk ere irakurri ohi nizkien, bertako protagonista behin eta berriz azken zigarroa erretzen ari diren horietakoa delako. Eta inoiz edo behin Mikhail Bakhtin filosofo errusiarraren kasua ere ekartzen nuen gogora aurkezpen hitzaldi horietan. Erretzaile amorratua izaki, Stalinek Siberiara erbesteratu zuenean tabakorik gabe aurkitu zen eta Goetheri buruz idatzi berri zuen entseguaren kopia erretzen hasi zen, jatorrizko bertsioa Moskun, adiskide baten etxean, ondo gordeta zuelakoan.
‎ETAren errepikapena, zentzu kierkegaardianoan, proposatu nuen nik probokazio moduan neure ETAren hautsa n. Eta Zizek ek Lenini buruz zioena ekarri nuen gogora: –Lenin ERREPIKATZEAk EZ du esan nahi Leningana ITZULTZEA.
‎Facebook ez hizketan aritu zait nik inoiz sartu ez naizela onartu diodanean, hitz bakoitza porro bat erretzeko nuen gogoaren katalizatzaile, baina ez nuen bat ere eginik, eta susmoa nuen berak ez zuela egiten jakingo. Zortzi urte nituenean katekesira zihoazela esaten zidatenean bezala:
2012
‎Zuzendaria berriro etorri zitzaidanean, hura guztia ez zela nire errua nuen gogoan, lanpostua zintzoki eskuratu nuela
‎Hala bai, libreago mugitu nintekeen. Aspaldian ez nuen tirorik egiten; osaba hiltzean amaitu zen ehiza niretzat, eta eskopeta ez nuen gogora ekartzen lizentzia berritzeko baino. Berriro apuntatu nuen, Kaikuren lepo ingurura.
‎Ez zuen inongo eskaintzarik egin, ordurako bere asmoaz, edo nitaz, ahaztuta. Kotek lehenbiziko akordeak jo zituenerako, nik Mont Saint Michelen nuen gogoa. Nire mutil pepelerdoak erantsitako informazioa baliatuta, galdera berriak egin nizkion neure buruari:
‎Joseba desenkusaka hasi zitzaidan, sailburu eta sailburuordeekin izandako eztabaida gogorrak kontatzen, gainerako euskaltegiek ere onartuak zituztela irizpide berriak gogorarazten. Nik ez nion ezer erantzun, hutsik nuen gogoa. Gurasoen etxea utzi egingo nuela behingoz azaldu nion orduan, gainontzeko gai latzak alboratzeagatik.
‎Asierrek eta Eiderrek gozatzen zuten bada nire ipuinekin, euren gustukoenak ziren, agian haiek irakurtzean jartzen nuen gogo bereziagatik. Orduan ama gustatzen zitzaien, ama behar zuten.
‎Geldi geldi jarraitu nuen, arrazoitzeko ahaleginetan. Inkisizioaren epaiketa ekarri nuen gogora, eta hartatik abiatuta nire benetako egoeraren berri izaten saiatu nintzen. Iragana zen epaiaren unea; eta iruditzen zitzaidan denbora luzea joana zela ordudanik.
‎Orduan, berriz kezkatu nintzen, ez bainekien alea nola eho edo irina nola egin, edo nola garbitu eta galbahetu, eta ezta ere, irina lortu arren, ogia nola egin edo nola egosi. Arazo horiek guztiek, biltegian ale kopuru handi bat izateko eta horniketa jarraia ziurtatzeko nuen gogoari erantsita, erabakiarazi zidaten bildutako uztatik ezer ez jatea eta hurrengo denboraldiko hazitarako gordetzea; eta bitartean, lan eta ikasketa ordu guztiak neure burua alez eta ogiz hornitua izateko zeregin mardulean eman nituen.
‎Hil nezakeen, baina ez zen hori nire egitekoa, eta horrela ez nuen lortuko nahi nuena; beraz, ateratzen utzi nion eta ihes egin zuen, beldurrak bere onetik atera balu bezala. Baina orduan ez nuen gogoan gero ikasiko nuena, alegia, goseak lehoi bat ere etxekotu dezakeela. Hiruzpalau egunetan janaririk eman gabe han utzi izan banu, eta gero ur pixka bat eta ale batzuk eman banizkio, antxumeak bezain mendekoa izango nuen, oso animalia sotilak eta moldaerrazak baitira, ongi erabiltzen badira.
2013
‎Nazioarteko aldizkarietan argitaratu izan dizkidate, baina gaurko prestaturik nekarrena ahaztu zait? , hasi behar izan nuen hitz totelka, baina berehala ekarri nuen gogora?. A, bai, orain gogoratu naiz.
‎Ez nuen gogoan inoiz horren aipurik egin izana. Sorlekuaren alabantza ohiko mintzagaia zen galeran.
‎–Gehiagorik ez. Helmugara ailegatzeko falta dudan bidea, horixe nuen gogoan, gezurra erran du.
‎Nola lurringile italiar baten pozoia, dohakabearen erraiak ustelduz joaten dena, hala ibilia nuen gogoan, hamaika urtez, Henrikeren errana, ene barne guztiak kirasteraino. Henrikeren besarkadarekin batera sastakoan desagertua zitzaidan hori guztia.
‎Zenbaitetan, halako zerbait heltzeko esperantzan hasten nintzen manamenduak erraten, ziega neurtzen nuen aldi berean. Egun aunitzetan, horixe nuen gogoan atxikitzeko moduko gauza bakarra. Nahasi nintzenekoa.
‎Ez nuen gogoan nola jokatu zuen kakaketariak aitzineko aldian. Mutikoa isilik iragan zen nire parean, zuzen ziegaren ezker aldeko zokora.
‎Haren bat bateko gibel beldurra usaindu nuen. Aspaldi hartan maiz izaten nuen gogoan Domingo Abaurre, Amiküzeko borreroa. Aita inoiz erran izan gabe nire egiazko aita izan zena.
2014
‎Lehenengo uneetan ez nuen gogo bereziz bilatu, hori ere egia da. Bulebarretik pasatzean gogoratzen nintzen, noski, eta egunen batean udaletxeko bulegoetara joan eta galdetzeko deliberoa hartzen nuen, baina presaka nenbilen beti eta geroko uzten nuen jestioei ekiteko momentua.
‎Gaur urtarrilaren 20 da: ez nuen gogoan.
‎Onera egiten ari zen izterreko zauria eta dutxatzen nintzenean baino ez nuen gogoan izaten.
‎eta gauzei joaten utzi nien. Pentsaketan aritzeko astiarekin nengoen, eta, aldian behin, Kurtzengan ipintzen nuen gogoa. Ez nengoen hartaz oso interesaturik.
‎Nahasita geratu zen pixka batean. Iruditu zitzaidan halako giro zitala behin ere sumatu gabea nintzela, eta Kurtzengana itzuli nuen gogoa, gozagarri bila, egiatan, gozagarri bila. «Dena den, pentsatzen dut Mr.
2015
‎Neu ere kanta horretara iltzatuta geratu eta ez nizun eskatu aldatzeko, albiste inportante bat genuela entzuteko. Horren ordez, Sarah ekarri nuen gogora, hasieratik iruditu zaidalako berari esker argituko nizula azkenik guztia, bera zela gure deus ex machina partikularra, inondik ez eratorria eta inoizko barrunbeetan galduko zena gero, gure arteko kontuak betiko garbitzen lagunduko zigun komenentziazko osagarria. Sarahk nirekin hitz egin nahiko du goizago edo beranduago edo antzeko zerbait esan nizun, irratiko kantuarekin oraindik liluratuta eta nire arreta erdibituta zegoela konturatuz.
‎Gainera, bagenuen horrelakorik hitz eginda, ezta? Hipotetikoki, ez nuen gogoan. Maila teoriko hutsean, baietz?
‎Amak kontatu zidan behin, garrantzirik eman nahi izan gabe, kamarotean gaizki enkoadernatutako liburu batzuk topatu nituenean. Baina nik oso ondo gorde nuen gogoan.
‎Ordu haietan hamaika kezka erabili nuen gogoan, baina premiatsuena zen iluntzean zer eginen genuen izozketarik berriro ez jasateko. Ez zuen ematen inguru hartan aterperik zegoenik.
‎On Malakiasekiko elkarrizketa ekarri nuen gogora. Kontatu zizkigun istorio haiek ez zuten ez hanka ez bururik.
‎Ordura arte ez nuen oinazea aintzat hartu: aurrera jo besterik ez nuen gogoan, Rikka, Jetras eta liburuzainak buruan. Nire egoera penagarriaz oharturik, erreka batean murgildu nintzen, bideko hautsa eta izerdia garbitzera.
‎Maisua hartu nuen gogoan, dorreaz haratagoko areto hartan izozturik zetzana, bere etsaiarengandik hain hurbil. Eta Azeriarekin gogoratu nintzen, harrezkero hilik egonen zena edo Naskar dorrean borrokan, berea ez zen aberri baten alde bizia emanez.
‎Eta Rikka ekarri nuen gogora. Nire arreba.
‎–Ez jakin zergatik, albiste onak izango nituela pentsatu dut. Nagib nuen gogoan. Nire ametsak.
‎–esan nahiko nion Nagibi, begiak irrikaz eta jakin gosez beterik, eskean kasik. Baina nik beste nonbait nuen gogoa eta, inoiz ez bezala, ozta ozta jarraitu dut ipuinaren haria. Nagibekin lehen aldiz, nire belarriei ez zaizkie mihiak atera, eta ezin beraren hitzik irentsi.
‎eta Kristo nuen gogoan,
‎–Irakasle alu bat? idatzi nuenean, ordea, 14 urterekin institutuan hasi behar duen taldea nuen gogoan. Orain 12 urterekin hasten da bigarren hezkuntza, baina orduan bi urte beranduago hasi ohi zen Batxilergo Bateratu Balioaniztuna, erdaraz BUP deitzen genuena.
‎Ez zen Lorenzok jasan zezakeena ikaratzen ninduena: neure burua salbatzea besterik ez nuen gogoan.
‎Gizon handi haren itzaletan gozo, denboran aurrera. Zernahi ekarri ahal izan nuen gogora Madriletik etxerako bidaia hartan. Zernahi, gauza bakarra izan ezean:
‎Mutu gelditu nintzen hura aditzean. Amak ospitaletik atera ninduen egunean erran zidana ekarri nuen gogora, alegia, penizilina faltagatik moztu behar izan zidatela hanka. Eta ospitalean penizilina falta zuten, zergatik eta trafikatzaileek dena ostu edo, eskupean, aleman zein amerikar mediku ustelei erosten zietelako.
‎Neuk ere, egia esan, ikusten dut zatiketaren arriskua gurea bezalako hizkuntzetan, eta halaxe erakutsi nuen Euskararen sendabelarrak saioan (104 or). Herri katalanen adibidea ekarri nuen gogora: valentziar batzuek eurena hizkuntza berezia dela diote, eta gauza bera uste dute mallorcar, menorcar eta eivissar zenbaitek; azken batean, antzina hizkuntza berberaren dialekto soil zirenak, gaur egun benetako hizkuntza dira euren buruan eta borondatean.
2016
‎Nolaz eta orain Frantzian eta Italian zehar ez baitago ibiltzerik kotxerik gabe, eta naturak gehienetan bulkatzen baikaitu ongien doazkigun gauzetara, patiora irten nintzen nire asmorako baliagarri izan zitekeen zerbait erosi edo alokatzeko. Desobligeant zahar batek, patioko bazterrik apartatuenean baitzegoen, atentzioa eman zidan lehenengo begi kolpean; hortaz, berehalaxe igo nintzen, eta, nire sentimenduekin guztiz bat zetorrenez, morroiari agindu nion Monsieur Desseini, ostatuko nagusiari, dei ziezaion; baina Monsieur Dessein bezperetara joana zen, eta, nola ez nuen gogorik frantziskotarrarekin aurrez aurre egokitzeko, zeina patioaren beste aldean ikusi bainuen hitz aspertuan ostatura iritsi berria zen emakume batekin, gure artean tafetazko gortina zabaldu nuen; eta, nire bidaiari buruz idaztera deliberaturik nengoelarik, luma eta tinta hartu, eta hitzaurrea idatzi nuen Desobligeantean.
‎Ezertarako aipatu gabe lehentxeago gertatu zena, hasi zen esaten nola aspaldi aspalditik, nik neuk pentsa nezakeen baino askoz lehenagotik, erabakia zuela garbi hitz egitea nirekin gure artean apurka apurka sortuz joan zen egoeraz. Ez al nuen gogoan nola behin, jarraitu zuen?, aurreko urrian, euritik babesteko kotxetegira sartu eta karrozaren barruan eseri ginen. Bada, orduantxe hasi zen bera konturatzen bide okerretik zihoazela gure harremanak.
‎Aspaldi nuen gogoa horrelako eszenatxo bat izateko Edmanekin. Egun aproposa zen gaurkoa horretarako.
2017
‎haur ezgaitasun saiatuaren eta fidagarritasun paradoxikoaren nahasketa hori, arreta eta babesa ematen diena inolako arrazoirik gabe maite dituen horiei eta behin eta berriz lapurreta egiten dien horiei eta ardura eta obligazioei alde egiten diena azpilan izena emateko nabarmenegiak diren bitartekoekin eta lapurretan edo alde egin nahian harrapatzen dutenean ere mirespen zabal eta espontaneoa besterik ez garailearekiko gizon prestuak lehia garbian irabazi dionagana sentitzen duen mirespen hori, eta gainera tolerantzia samur eta etengabea zuri jendearen gutizien aurrean aitona batek ume txatxu eta zailekin duena bezalakoa, nik ahaztua nuena. Eta egun hartan guztian, trena ataka malkartsuetatik eta mendi punta artetik sigi saga zihoan bitartean, mugimendua gurpil intziritsu eta akituen soinu nekeza besterik ez zelarik eta mendi eternalak ere zeru lodian desegiten zirelarik, geure etxea eduki nuen gogoan, geltoki ospela eta lokatza eta beltzak eta nekazari jendea patxada ederrean plazatik bueltaka, jostailuzko tximuekin eta gurdiekin eta goxoki poltsekin eta kandela muturrak agerian zituztela, eta nire erraiak asaldatu egiten ziren eskolan bezala kanpaiak jotzen zuenean.
‎Izeba kantari zihoan, lehengusu lehengusinak ere bai. Nik, ordea, aita nuen gogoan. Bidaia hori aitak zor zigun, ez beste inork.
‎Alde batera, jirabiraka zebiltzan bi haize errota txikiren besoak. Ez nuen gogoan lehengo urtean hor izanik. Zangoetako hotzak itzularazi ninduen barnera.
‎Nire puskak bildu nituen goiko solairuan. Hourquette rainoko tartea nuen gogoan. Aski lan, oholak motxilan loturik eta eskiatzeko botatzarrekin.
‎Begiak itxi eta intimitatean ere haren edertasuna itsugarria izango zela begitantzen zitzaidan eta orduak ematen nituen, hasieran bereziki, emakumeak biluzik ilunpean egingo zuen distira irudikatzen. Askotan ekartzen nuen gogora 16 urterekin margolari zaharrarentzat posatzen zuenean gizonak esaten ziona,, modelo on batek gorputza eskaini egin behar du, zu itxi egiten zara?, eta nirekin beharbada bere gorputza eskaini egingo zuela pentsatzera iristen nintzen eta halakorik gertatzekotan ondoezen bat emango zidala pentsatzen nuen. Nire pentsamendu heze samar horiek gorabehera (uste dut ohituta zegoela gizonen begietan pentsamendu horiek irakurtzen), bere begiradan mirespenaren distira edo liluraren argia suma niezaiokeen eta horrek asaldatu egiten ninduen, ez bainekien zer ikusten zuen nigan, neuk ahaleginduta ere ikusten ez nuena.
‎Irrifarre egin nuen gogoz kontra, irrifarre arin eta tuntuna egin nahian.
‎Arrebak begiratu zidan halako so ilun lazgarri batekin eta berehala konprenitu nuen zeri pentsatzen zukeen. Nik ere, behin baino gehiagotan gauza bera ukana nuen gogoan. Bai.
2018
‎Ordurako, baina, gaua hurbil zen, eta sinetsirik nengoen egoera hartan auto bat gerarazten ahaleginduz gero aise hartuko ninduketela bidelapurtzat edo. Gainera, auto bakar bat ere ez dut ikusi Ford etik atera naizenetik; egiazki, ez nuen gogoan inongo autorik ikusia Tavistocketik abiatu nintzenetik. Erabaki dut, bada, ataka aldera itzultzea eta handik landan behera jaistea, ahalik eta zuzenena herriko argietarantz, bidezidorra aurkitu edo ez.
‎HURRENGO egunetan, are asteetan ere, eta erdituz geroztik aurreneko aldiz, neure gogoa Jaderen istoriotik oso urrun ibili zen. Ez nuen berriz zabaldu nire kaieratxoa, eta apenas ekarri nuen gogora Léarekiko enkontrua. Nazka nazka eginda nengoen, ostrak berriz probatzeko gogogabetua eta ordura arteko lerro idatziak errepasatzeko grinarik batere gabe.
‎Ama jaiki zenean ohean nengoen jada eta lagunen heriotzaren albistea telebistan ikusi genuen biok eguerdiko albistegian. Negar egin nuen gogoz eta ez plantak egitearren, benetan egin nuen negar. Ez nuen ulertzen zein izan zen egoera hartara eraman ninduen bide iluna.
‎Ama jaiki zenean ohean nengoen jada eta lagunen heriotzaren albistea telebistan ikusi genuen biok eguerdiko albistegian. Negar egin nuen gogoz eta ez plantak egitearren, benetan egin nuen negar. Ez nuen ulertzen zein izan zen egoera hartara eraman ninduen bide iluna.
2019
‎Edo agian Jauregi seduzitzeko modu bat zen. Ni eskuak lotuta nengoela berak nire bikini azpitik eskua sartu zezan sentitzen nuen gogoa. Ez, ez esaten; bai, bai esan nahi nuenean.
‎Asebeterik geratzen bazen, ni erdizka utzita, gorrotatu egiten nuen. Batzuetan, lehengusua ekartzen nuen gogora koitoan, edo erditzean lagundu zidan medikua. Senarra hatzaz ni berotzen saiatu zen[...] Asko berotu nintzen, baina, aldi berean, lotsagarria eta anormala iruditzen zitzaidan, eta ez nintzen batere gozatu[...] Ezkontzak iraun zuen bitartean, sekula ez zidan laztandu gorputzaren atal bat bera ere.
‎–Nire arazoak? horrela esanda, miopiaz bestelako zeozer zirudiela pentsatu nuen gogo txarrez, baina, bere aginduei esaneko, kamilla estu eta erabiliaren ertzera hurbildu nintzen.
2020
‎Etxe atarian kamerak eta egongo ziren, baina ez naiz oroitzen. Bea baizik ez nuen gogoan.
‎Gonbidapena egiten zidaten ikasturtea irekitzeko hitzaldia nik egiteko. Txantxa ote zen erabili nuen gogoan, baina paper ofiziala zen, eta, harremanetarako telefono bat azaltzen zenez, burua gehiegi berotu gabe, telefonoa hartu eta deitu egin nuen.
‎Galdera deseroso haiek uxatzen saiatu nintzen. Zubimusu biribilgunean gertatutakora bildu nuen gogoa. Aurreraka ibili nintzen tarte batean, kamioiak azpian harrapa ez nintzan.
‎Tipo bat hurbiltzen ari zitzaidala ikusi nuen. Ez nuen gogorik azalpenak ematen hasteko eta errepidera egin nuen, haren ezpainetatik hitzik irten baino lehen.
‎Hemen ez baininduten aurkituko ez batak eta ez besteak. Bai, Maitenarengan nuen gogoa, haren eragin eremutik atera behar bainuen lehenbailehen. Ez zitzaidan borondaterik gabeko txotxongiloaren papera egitea damutzen.
‎Bueltako bidaia ekarri nuen gogora. Isilik egin genuen parterik handiena.
2021
‎Egunak pasa nituen kalera atera gabe. Unibertsitateko bi egun haiek nahikoa izan nituen bakarrik nengoela konturatzeko, eta argiari bizkar eman beharrik gabe nire itzala nola besarkatu ikasteko ahaleginean nekatu nuen gogoa. Herdoilduko nintzen bestela.
‎" Neu nintzen, ordea, joan nahi ez zuena; guztiz kontra nuen gogoa. Hain berriki nuen gainetik kendua erantzukizunaren deabrua:
‎Negozioren bat zela medio gelditu behar izan nuen Chancery Lane n ilunabar hartan; gero, buruko minaren zantzuren batekin, ez nuen gogo handirik ez entretenitzeko ez lan gehiago egiteko. Trafiko arroila estu hartako haitz garaiek ikusten uzten zidaten zeru puskak gau bare bat iragartzen zuen, eta erabaki nuen ezpondara jaitsi eta begiei atseden ematea, eta buruari lasaitasuna, ibai gaineko argi nabarrei begira.
‎Hilabeteak eman nituen tunel batean bezala; seme alabak zaintzeko ere ez nintzen gauza –eskerrak amari, eta ez ahizpei–, Gomez nuen gogoan, tanatorioan erakutsi zidaten gorputz txikitua, bizi izan genituen une onak, zen ona, eta putakumeka egiten nuen garrasi ETAko terrorista haien kontra. Gerora pentsatu dut egin nuen dolu luze hura areago zela bakarrik gelditzearen ondorio, maite nuena galtzeagatik baino.
2022
‎Lasto koloreko ilea zuen, txinatarrenak bezalako begi zeihar batzuen gainera zetorkiona. Ez nuen gogoan inoiz hizketan entzun izana. Harekin izandako harreman bakarra ikasturte hasieran izan zen.
‎Guk tabakoa erostea besterik ez zuen nahi anaiak. Eta arratsalde hartan gertatu zitzaidan guztia kontuan hartuta, ez nuen gogo handirik inora joateko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia