|
2000
|
|
|
Inoiz ez dut izan hain korapilo ikaragarria saman. Ezin nuen hitzik egin, ezin nuen negarrik egin, joder, ezin
|
nuen
ezer egin. Berari begira egon naiz orduan, baina ezin nuen gehiago eta estu besarkatu dut nire gorputzaren kontra, musuz betetzen nuela.
|
|
2001
|
|
|
Arratsaldean ere bueltatu nintzen zubira, eta iluntzean ere bai. Baina ez
|
nuen
ezer sentitu. Ez hirugarren egunean, ezta laugarrenean ere.
|
|
|
Nik ez
|
nuen
ezer ikusten, baina han sakonean itsasontzi bat zegoela zioen Juan Bautistak.
|
|
2003
|
|
|
Gogoan dut baita ere agindua betetzen hasi nintzela, esaneko bai baina serbilismorik gabe. Nik ez
|
nuen
ezer intsinuatu, ezer adierazi. Ohean biluzik, erdi estalirik itxoin nion luzaz, edo luze egin zitzaidan behintzat, eta zalantzak ere izan nituen ez ote nion agindua oker ulertuko, ahots oso beheraz esan baitzidan, eta beharbada berriro jantzi egin nuela pentsatzen hasia nintzen Monika agertu zenean.
|
|
|
Bikoteengan gau inauguralaren memoria berritzeak sortzen duen atseginarekin berritzen genituen guk ere elkarrekin egin genituen lau urte horietan lehen gau hartako zertzeladak, eta ez ginen inoiz bat etortzen. Monikak behin eta berriz gogorarazi didanez, ez omen
|
nuen
ezer esan, ez agindu, ez adierazi, baina begiradan sumatu omen zidan irrika. Kafetegiko zabalgunean bildu eta bertatik bertara elkarri begira geratu ginelarik, keinu bat egin omen nuen nik, onespen keinu bat, bere gorputzari gainbegiratu azkar bat eman ondoren.
|
|
|
Monika nire kontra estutu zen eta negarrez hasi zen. Ez
|
nuen
ezer esan, ez nintzen mugitu.
|
|
|
Neskaren ahotsagatik hasiko nintzen errezeloak hartzen, ahots gardena zuen, edo ausarta, ez behinik behin larritua, eta Romainengatik galdetzen zuenean nire konplizitatea nahi zuela iruditzen zitzaidan, gizon bera bion artean partekatzeko prest zegoela adieraziz bezala. Nik ez
|
nuen
ezer partekatu beharrik. Aspaldi hautsia zegoen Romain eta bion artekoa, baina min egin zidan, eta min handi batek, desengainuak edo etsipenak kolpatu nauen bakoitzean egin izan dudana egin nuen, harrapatu nuen lehen trena hartu eta alde egin, mugimenduak samina arinduko zidan itxaropenarekin edo ezbeharra gertatu den lekuan utziko nuen ustearekin.
|
|
2004
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer ulertzen. Jatorria?
|
|
|
Berriro sartu nintzen nire burmuinean, hau miatu eta zerbait atera guran. Ez
|
nuen
ezer aurkitu. Nire bizitzak ez zeukan aurreko ezer idatzita, eta ezin nezakeen aurrera egin atzetik zer utzi nuen jakin barik.
|
|
|
Gaueko ilunpeak trinkotu egin ziren nire inguruan. Ez
|
nuen
ezer ikusten. Hotza nabaritzen nuen, hotz sarkorra, sorgortzailea.
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer erran. Gizon haren aurpegiari begira gelditu nintzen.
|
|
|
Aitari besotik heldu eta etxetik atera nuen. Eztabaidan hasi nahi ez nuenez, ez
|
nuen
ezer erran Paderbornera joateko kontuari buruz, erokeria hutsa baneritzon ere Alemania osoa zeharkatzeari, batez ere Suitzako muga bertan izanik. Baina une hartan nahi nuen bakarra etxe hartatik eta Munichetik lehenbailehen ateratzea zen.
|
|
|
Andre juduak berebiziko arretaz erreparatzen zidala ohartu nintzen, nigandik erreazkzio edo iruzkin jakinen bat espero balu bezala. Argazkia kontu handiz aztertu nuen, xehetasun bereziren baten bila, baina ez
|
nuen
ezer aipatzekorik atzeman. Azkenean, begiak andreaganantz bihurtu nituen, azalpen eske.
|
|
|
Artxibo erantsi bat ere bazegoen. Ez
|
nuen
ezer ulertzen, ordea.
|
|
|
Nik ez
|
nuen
ezer ulertzen, ulertu beharrik ere ez, beharbada, zeren eta azkar baino azkarrago berotu baitzitzaidan ostera galdara... baina eta Montsek, eskua orain burura eramanik, beste ile bat kendu zidan bertatik, deux petits chéveux, bi ile ttiki...
|
|
2005
|
|
|
Irantzu eta biona, bestalde, mundu guztiak ezagutzen zuen kontua zen; une hartan nik baino gehiago zekiten denek, baina inork ez zuen gaia nire aurrean aipatzen eta nik eskertzen nuen. Lehen baino gutxiago egoten nintzen sukaldean, ia ez
|
nuen
ezer neronek prestatzen, dena zegoen Monika eta Mateoren kargu. Nire sukaldeko ibilerak mamu batenak ziren, denak saiatzen ziren ni saihesten eta nik ere nahiago nuen ezer ez esatea.
|
|
|
Lehen baino gutxiago egoten nintzen sukaldean, ia ez nuen ezer neronek prestatzen, dena zegoen Monika eta Mateoren kargu. Nire sukaldeko ibilerak mamu batenak ziren, denak saiatzen ziren ni saihesten eta nik ere nahiago
|
nuen
ezer ez esatea.
|
|
|
Birritan irakurri arren ez
|
nuen
ezer ulertzen. Zer ez zen fazilena?
|
|
|
berak, Irantzuk, nire urtebetetze egunerako erabakita zeukan hondartzako etxearekin geldituko zela; berak ezin zuen bakarrik ordaindu, baina nik ezetz esan nionean ere argi esan zidan etxearekin jarraituko zuela, beraz, tipo hori ezagutzen zuen eta, nire ezetza sumatzen zuenez, lehendik zeukan pentsatuta nire ondotik alde egitea eta tipo harekin bizitzen jartzea, etxea bien artean ordaintzea. Ez zen nire egoskorkeriagatik izan; ez zen nire errua izan; ez
|
nuen
ezer galdu.
|
|
|
Egun bi gelditzen zitzaizkigun Azua eta Carlosekin bildu eta orriak diruaren truke aldatzeko. Hilotzaren aurkikuntzak ez zuen ezer aldatu, edo nik behintzat ez
|
nuen
ezer igarri. Poliziak ez zuen atxiloketarik egin, ez ziguten berriro ezertarako deitu.
|
|
|
Ez dut esango ez nuela gogoratzen; egunero gogoratzen nintzen Irantzu eta bere hondartzako etxeaz, baina ezin
|
nuen
ezer egin. Nire iritziz, joatean ate guztiak itxi zizkidan; bere etxe berriko ateak, besteak beste.
|
|
|
–Ordua? –esan
|
nuen
ezer berezirik antzeman ez nuenean.
|
|
|
–Gizon zuria, europarra, ile beltza –belarri gainetan ile batzuk zuriak ziren, baina nahiago izan
|
nuen
ezer ez aipatzea–, metro eta hirurogeita sei zentimetro, hirurogei kilo. Gorpuak traumatismo ugari ditu, buruan batez ere; begi grisak dauzka... zeuzkan –azken hitza burua koadernotik altxatu eta txita batek bezain ahul esan zuen, ondoren niri begiratu zidan; begirada saihestu nuen.
|
|
|
pintxo batzuk agian. Gero, gibela atera zioten eta osagileak eskuetan izan zuen segundo batzuetan, bere laguntzaileari pasatu baino lehen; aztertzen zuen bitartean, bonsai ilun eta itsusi baten antza hartu nion nik; ez
|
nuen
ezertarako Anderrekin lotzen. Han ateratzen ari ziren gorpu atalak ez ziren Ander, hori izan zen botaka ez hasteko izan nuen arrazoia.
|
|
|
–Ez
|
nuen
ezer txarrik esan nahi –eskuak aurreratu nituen eta arreba nire hitzen zain gelditu zen–, baina bestela zergatik ezagutuko zuen Gasteizko mutil atzeratu bat. Ba al duzu beste azalpenik?
|
|
|
–Bai, bai, txikitatik ezagutzen dut –une hartan jatetxean gauez gertatutakoa oroitu nuen, hau da, labanak eta Mateoren ostikadak; baina ez
|
nuen
ezer aipatu.
|
|
|
Bataioan egin zuenaz edo esan zuenaz gogoratzen ahalegindu nintzen, baina ezin
|
nuen
ezer berezirik oroitu. Taldeko argazkiak, aita irribarretsua, harro bere seme berriaz eta agian arduratuta ere bai, baina hori ere normala da.
|
|
|
Sofan etzanda nengoela, zerbait behar
|
nuen
ezertan ez pentsatzeko eta musika jartzea pentsatu nuen. Baina altxatu baino lehen oroitu nuen urdanga lesbianak disko guztiak berarekin eramanak zituela bere ihesean.
|
|
|
Anderrek aseguruak egiten zituen, ez zituen autoak konpontzen, ez zuen zertan izan berea ez zen auto baten konponketa faktura, baina ez
|
nuen
ezer esan.
|
|
|
Eta azkenean ez nion albuma erakutsi, ze oso argal zegoen aita. Eta ez
|
nuen
ezer esan denbora guztian, eta aitari begira egon nintzen, eta albuma hanken gainean denbora guztian. Amak hitz egiten zuen aitarekin batez ere, oso suabe, eta izeko Martinak ere oso suabe, eta aitak gutxi hitz egiten zuen.
|
|
|
Ez nuen inora begiratu nahi, ez
|
nuen
ezer esan nahi, hura lehenbailehen pasatzea besterik ez nuen nahi.
|
|
|
Nik ez
|
nuen
ezer berririk nahi, nik Kixmik maite zuen gizona izan nahi nuen: lasaia, ausarta baina ez bortitza..., hau da, nintzena, baina apur bat hobetua; gure arazoaren gainean elurra metroka eror zitekeen, baita ondoren urtu ere.
|
|
2006
|
|
|
Eta Aresti izugarri mindu zen. Gaizki tratatu zutenen artean nire ezagun batzuk zeuden; nik ez
|
nuen
ezeren errurik, oso haserre nengoen guztiarekin. Uste dut Arestik hori bazekiela; baina berak guztiekin puskatzea erabaki zuen, baita nirekin ere.
|
|
|
Ahoko trapuak kendu zizkidan, eta labana alimaleko bat lepoan jarrita, galdetu zidan zer egin nuen 1940ko udan. Oso urduri nengoen, eta ezin
|
nuen
ezer gogoratu –ahotsa goratu egin zuen– Ez nuen ulertzen Jainkoaren Epailearen aurrean nengoela! Arima beltza neukan eta jakin ere ez nekien!
|
|
|
Beldur pixka bat ematen zidan haren ospakuntzak, baina ez
|
nuen
ezer esan. Gau horretan, jakitegian zer geneukan begira hasi zen Oriol, ospakuntzarako.
|
|
|
Egun haietako batean, ordea, Cristina nire bizkarraldean masajea ematen ari zitzaidala, haren ezpainak sumatu nituen lepoan. Erdi lokartuta nengoen, eta kariñozko keinu txeratsua iruditu zitzaidan musu hura; beraz, ez
|
nuen
ezer esan, geldirik geratu nintzen. Ezpainak berriz sentitu nituen azal gainean, eta oraingoan hantxe gelditu ziren, pa txikiak emanez, goraxeago, beheraxeago...
|
|
|
abuztuko nire goizetako bainu bakarti haietako urmaelean zebiltzan orain basurdeak, baina abuztuan zehar ni egunsentiko bakardadean nenbilelakoan, eta bitartean apote hura niri begira eta zelatan. Ez
|
nuen
ezer esan, ez zuen ezer esan. Begiratu ilun bat egin nion hala ere, eta berak jaitsi egin zuen berea, lotsatuta nonbait, garbitegian berak ni ikusi ninduen baino biluziago ikusten bainuen nik hura.
|
|
|
Ez nekien zer esan. Ez
|
nuen
ezer esan.
|
|
|
Zergatik ez, pentsatuta. Okerrenera ezetz esango zidan, eta bai, mina sentituko nuen, baina mina jasanezina zen ordurako eta ezin
|
nuen
ezer galdu, ezta?
|
|
|
–.. –nik ez
|
nuen
ezer ikusten.
|
|
|
Basetxean janzten ikusi nion bera, Beirasek ere jantzi zuenaren antzekoa, egun haietan guztietan soinetik kendu ez zuen berbera. Ez
|
nuen
ezer aitatu, zerbait susmatu arren ordurako. Balio handiko jakaren tankera hartu nion.
|
|
|
Banan banan erreparatu nien, hura zer altxor klase zen ulertu ezinik, jakin ere ez bainekien zertara joan nintzen hara. Nora ezean, ez
|
nuen
ezer galduko han geldialdi bat eginagatik.
|
|
2007
|
|
|
homosexuala ote naiz ni ere? Sekula horren arrastorik sentitu gabea nintzen baina, arestian tentetu egin zitzaidan nire lagun erdi biluziei begira; banekien edonor izan zitekeela homosexuala, ordurako onartua
|
nuen
ezer txarrik ez zuela, baina... zein eta ni. Eta hala baldin bazen?
|
|
|
Ez zen erraza; ezinezkoa zen. Baina ez
|
nuen
ezer esan, Elisa ez kezkatzearren, bera eta Ana Isabel biak hain lotuta ikusten segitzearren. Une hartan, denbora aurrera ez joatea desiratu nuen, geldi geldi geratzea, igogailua bigarren eta hirugarren pisuen artean geratzen zitzaidanean bezala.
|
|
|
Sekula ez nuen altzaririk erosi. Egia esan, sekula ez
|
nuen
ezer garrantzizkorik erosi, Arantzazuko Amaren irudi txikia izan ezik, oroitzen naizenez. Ez nekien altzariak non erosten ziren, zenbat balio zuten, nola ordaintzen ziren, nola neurtzen ziren, zertaz hitz egiten zuten.
|
|
|
Gero berriz Ireneri. Ez
|
nuen
ezer sinesten, ezin nuen ezer sinetsi.
|
|
|
Gero berriz Ireneri. Ez nuen ezer sinesten, ezin
|
nuen
ezer sinetsi.
|
|
2008
|
|
|
Arreta handiz etzanarazi ninduten autoaren kapotaren gainean eta erdizka biluztu ninduten. Begiak itxi nituen gertatu behar zuena hobeto gozatzearren edo gogoratzearren, nahiz eta zabalduta ere ez
|
nuen
ezer ikusten. Uste dut txandaka saiatu zirela, ez dakit seguru, eskuak autoaren kontra tinkaturik atxikitzen baitzizkidaten.
|
|
|
Horixe zen esaten hasi eta zotinekin korapilaturik eztarrian itotzen zitzaioan esaldia. Begirune falta iruditu zitzaidan nik besoetan estutzen nuen bitartean beste batekin bizi izandako zoriona aipatzea, baina ezin
|
nuen
ezer egin, kapaz zen berriro negarrez hasteko, terrazako mahaiaren gainean mukiz bustitako paper multzo bat pilaturik genuen dagoeneko. Zintz egin zuen berriro.
|
|
2009
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer erantzun. Eta isiltasun hori nahikoa izan zen beste hirurak barrez hasteko.
|
|
|
Hala ere, urratsa arindu nuen. Izerditan nengoen, ez
|
nuen
ezertarako atzera begiratzen. Beste bost minutuz jarraitu nuen, arnasestuka nengoen, urrats bakar bat gehiago egiteko gai ez nintzela, ez behintzat aldapan gora.
|
|
|
Presaka etorria zen, hitzordua zuelako. Segurutzat jo nuen ez zela agertuko eta ez
|
nuen
ezer prestatuta.
|
|
|
Ez nekien konpromisoaren beldur ote nintzen, baina hitz itsusia iruditzen zitzaidan. Ez
|
nuen
ezerekin ez inorekin konprometitu nahi, ezta Paularekin ere. Paularekin egon nahi nuen, baina libre.
|
|
|
Hitz gutxi gurutzatu genituen Bilboraino. Nik berak baino gutxiago hitz egin nuen eta ezeroso sentitzen nintzen haren zeharkako begiradekin; hala ere, ez
|
nuen
ezer esan. Azkenik, ailegatu ginen.
|
|
|
–bigarrengoz esateko zutik jarri zen. Niri begiratu zidan, baina nik ez
|
nuen
ezer adierazten eta orduan sukaldetik ibiltzen hasi zen, ezin zen geldirik egon.
|
|
|
belarria bere atera hurbildu nuen. Hasieran ez
|
nuen
ezer aditu, baina gero bertso antzeko batzuk entzuten hasi nintzen. Kantatu baino gehiago errezitatu egiten zituen, ahots lakarraz:
|
|
|
eta ez dakit zer irakatsi ziguten, debozio erdaldun bat dena. Nik ikusten nuen, ez
|
nuen
ezer ulertzen, eta ikusten nuena esan behar nuen?.
|
|
|
Behar ez zuen zerbait esango genuen edo, bat batean zutitu zen, gelako zoko ilunera joan, eta paretari begira, otoitzerako eskuak bilduz, ahots goran kredoa errezatu zuen. Zur eta lur, nik ez
|
nuen
ezer esan, berak ere ez, eta poesiak ikusten jarraitu genuen.
|
|
|
Euskalduna baserritar pobrea eta inkultoa izan da, eta fraideak komentuan bizimodu oparoan imajinatu ditu, espa sarkastikoan askotan. Ez
|
nuen
ezer esan. Ohiko agur axalak, eta lehenago beste hainbat aldiz egina genuen moduan, horretarakoxe zain egon balitz legez, atera zuen beste gabe orriazal bat poesiekin alboko apaletik, irakurri genituen, komentatu, hau kendu eta hori zuzendu, ezer ez bailitzan egin genuen.
|
|
|
Denak, tripulazioa osatzen zutenak izan ezik? Niri, hasieran, harrigarri xamarra egin zitzaidan, ezen ez bainekien bidaia hirugarren adinekoentzat soil soilik zenik?, baina ez
|
nuen
ezer txarrik sumatu, egia esan behar badut, esan zuen Hamarrek, pentsakor.
|
|
|
Arraroa zen halaber Iberiak hotelik eskaini ez izana. Baina ez
|
nuen
ezer galdetu: erantzunak erantzun, hor neukan Txaber.
|
|
|
Ez zuen ezer esan. Haren begiradan ere ez
|
nuen
ezer antzeman, hotza eta nekadura ez bazen. Baina ni lasaiago nengoen orain.
|
|
|
Egiatan, ez zuten ezer adierazten bere begiek. Edo nik ez
|
nuen
ezer ikusi. Ezertan pentsatu gabe bere albotik pasa nintzen poliki, oraindik zarata egitea saihestuz, bere begirada ere saihestuz, han zegoela ahaztuz.
|
|
|
Baina harrigarria da pertsonok sorgortzeko daukagun gaitasuna: nik hiru urtean ez
|
nuen
ezer entzun. Entzun gabe erantzuten ikasi nuen, Eulalik bezala.
|
|
|
Nik ez nekien, ulertzen didazu? Gaztea nintzen, hura gure proiektua zen, gure diruarekin jarritako eskola, hura salbatu nahi
|
nuen
ezeren gainetik, eta ez zen erraza. Garai ikaragarri gogorra zen, eta gure bezeroen artean baziren militarrak.
|
|
2010
|
|
|
–Hor!?; eta jendeak esan zuen: . Ooo!?; eta nik begiratu, baina ez
|
nuen
ezer ikusi; gero mutilak esan zuen: –Hor, bai!?; eta jendeak esan zuen:
|
|
|
gogoratu, Gabino??, ateetako bat apur bat irekita zegoela ohartu eta hari itsatsita gelditu bainintzen, belarria hantxe? Hasieran, baina, ez
|
nuen
ezer entzun, berbaro urrun deszifraezin bat besterik ez, harik eta, halako batean, Tasioren ahotsa garbi iritsi zitzaidan arte: –Bekatu egin nuen, ados, baina barkatu, mesedez??; eta berriro berbaroa, are handiagoa egin zuena nire jakin mina?
|
|
|
–Oker zabiltza nirekin. Nik ez
|
nuen
ezer ikusi, ezin diot zure aitonari lagundu.
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer ulertzen. Nire laguna beti izan zen apolitikoa, gizartean gertatzen zenaz enteratzen ez zena eta bost axola zitzaiona.
|
|
|
" Hor!"; eta jendeak esan zuen: " Ooo!"; eta nik begiratu, baina ez
|
nuen
ezer ikusi; gero mutilak esan zuen: " Hor, bai!"; eta jendeak esan zuen:
|
|
|
gogoratu, Gabino... —, ateetako bat apur bat irekita zegoela ohartu eta hari itsatsita gelditu bainintzen, belarria hantxe... Hasieran, baina, ez
|
nuen
ezer entzun, berbaro urrun deszifraezin bat besterik ez, harik eta, halako batean, Tasioren ahotsa garbi iritsi zitzaidan arte: " Bekatu egin nuen, ados, baina barkatu, mesedez..."; eta berriro berbaroa, are handiagoa egin zuena nire jakin mina...
|
|
2011
|
|
|
Lurren etxera sartzeko tentazioa handia izan zen hala ere, bereko kristalezko ateari begiratu nion nire lorategitik?. Lurrek ez zuen bere etxera inoiz gonbidatu, horregatik beragatik nahi zuen bertara itzuli,, bere lorategian itxirik geratu nintzen egunean ez
|
nuen
ezer arrarorik ikusi, baina halakorik ez balego, gonbidatuko nindukeen; bera nirera maiz etortzen zen?. Kuriositatea bazuen Lur idazten ari zena irakurtzeko, baina beldur pixka bat ere ematen zion jasan zuen kretinismo estetiko dosiren batekin topo egiteak; ez zuen Lurrengandik ezer ederrik espero, simetriarik, harmoniarik, horretarako obra ikusi behar da norberaren erraien gainetik, Lurrek egiten ez dakien zerbait, eta ez zegoen horrek ekar zitzakeen asperraldiak eta auzo lotsak agoantatzeko prest.
|
|
2012
|
|
|
Ezezaguna zen gauza, toki eta zeregin orori nien beldurra. Nire eguneroko gauza, toki eta zeregin horietatik kanpo ez
|
nuen
ezer egiteko indarrik. Ibiltzeko ohitura ere baztertu egin nuen.
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer berririk ukitu nahi, horrek arriskuren bat ekar zezakeelakoan. Hozkia sentitzen nuen, edo nazka, edo mina, edo auskalo.
|
|
|
Hozkia sentitzen nuen, edo nazka, edo mina, edo auskalo. Ez
|
nuen
ezer berririk ukitu nahi izaten, eta giltzak berriak ziren niretzat. Giltzak mehatxua ziren niretzat.
|
|
|
Kezkatzen hasi nintzen. Ez
|
nuen
ezer ulertzen. Ez nekien zer izan zitekeen.
|
|
|
Gainera, lehen oroitzapen argiak ez dira luze eta zabal kontatzekoak. Ez
|
nuen
ezer berezirik egiten. Ez nuen ezer egiten.
|
|
|
Ez nuen ezer berezirik egiten. Ez
|
nuen
ezer egiten. Baina, goizero esnatu eta bizirik jarraitzeak nigan eragiten zituen lanak izugarriak ziren.
|
|
|
Bustita amaitzen zuten esku artean ibiltzen nituen burdin zati guztiek. Ez
|
nuen
ezer ulertzen, Martina. Ez nekien zer gertatzen zitzaidan, zein bizitza mota izan nuen, zergatik eta nola amaitu nuen horrelako toki batean.
|
|
|
Ez nekien zer egin ez eta zer esan ere. Egia jakin nahi baduzu, Martina, ez
|
nuen
ezer esan nahi. Ez nekien zergatik eman nuen amore bertara sartuz, bisita onartuko nuela esanez.
|
|
|
Horma zaharretik urrundu gabe joan nintzen, hatz batez korrituz goroldioz estalitako harri zaharrak. Ez
|
nuen
ezer arakatzen, ez nuen inora begiratzen, barrura baino ez. Landareen urak sandaliak bustitzen zizkidan, orobat burua euri txikiak, baina berdin zitzaidan.
|
|
|
Arrain zopa eta baserri inguruan hartutako onddo kroketak sarrera gisa; legatza pil pilean bigarren, inork ez du izebak bezain ongi prestatzen?, eta natillak postrerako, errea gainetik; bikaina, ostiral hartako menua. Jan eta jan egiten
|
nuen
ezer esateke, xextra hura ama semeen artekoa baitzen.
|
|
|
Lurruna eskukadaka kentzeari ekin nion, solasean zeudenak nortzuk ziren jakin nahian. Aurrera egiten
|
nuen
ezer ikusi gabe, eta beste batzuetan atsegina zitzaidan bakardadea itogarri bilakatu zitzaidan.Esnatzean, lepoko mina sumatu nuen. Mireneren eta Keparen arteko berbak garbi nabaritu nituen; etxeko sarreran ari ziren, ahopean.
|
|
|
Nola maite zaitut? Iparra hego bihurtu zen eta azpia goi. Ez
|
nuen
ezer ulertzen.
|
|
|
–Sandra hiltzen ikusi nuen. Eta, zuk erran bezala, ez
|
nuen
ezer egin. Xabierrek eskua pasatu zuen aurpegitik?. Espetxetik atera nintzenean haren hilobia ikustera joan nintzen.
|
|
|
Sukaldera abiatu nintzen. Mahai gainean ez
|
nuen
ezer ikusi, ezta ogirik ere, Amak etxean bazkaldu behar ez zuen seinale. Mugikorra hartu eta hots egin nion.
|
|
|
Konbentzituta zegoen talentu handia zuela eta noiz edo noiz bere aukera iritsiko zela. Buruarin horrekin umeak izateko adorea behar zela pentsatu nuen, baina tira, ez
|
nuen
ezer esan.
|
|
|
Ni geldirik geratu nintzen besarkatzen ninduen bitartean. Ez
|
nuen
ezer sentitu. Bi urte baziren ez nuela ezer sentitzen Marcok ukitzen ninduenean.
|
|
|
Ez dut ukatuko. Ez
|
nuen
ezer egin Ametsen musua ekiditeko. Banekien musu emango zidala.
|
|
|
Botika ekarri zidan azkenean. Astebetez hartu nuen, errezetak agindu bezala; ez
|
nuen
ezer berezirik nabaritu. Gero Xrekin elkartu nintzen, nire azkeneko ipuinaren zirriborroa, honena, hain zuzen?
|
|
|
–Gorrotoa senti nezakeen ezer aldatzeko gai izan banintz?, gehitu du. . Baina ezin
|
nuen
ezer jakin amore eman nuelarik. Ez zegoen nire esku.
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer esan. Ez nuen ezertarako gogorik, ezta istiluetarako ere.
|
|
|
Ez nuen ezer esan. Ez
|
nuen
ezertarako gogorik, ezta istiluetarako ere. Egin zezala Leonek nahi zuena.
|
|
|
Eta Elena ez zen nire neska. Ez
|
nuen
ezer berezirik sentitzen. Neska ederra zen.
|
|
|
arra atzetik ezin
|
nuen
ezer entzun. Baina batzuetan askoz gehiago esaten dute begiradek eta keinuek, hitzek baino.
|
|
|
Ez
|
nuen
ezer hartzeko gogorik. Mila gauza esan nahi nuen.
|
|
|
Tira, ulertzen didazue; esan nahi dut lehengokoaren antz handia duela hemengoak. Nik lehen ere ez
|
nuen
ezertarako gogorik izaten; hortaz, berdin jarraitzen dut. Berdin ez, alde ederrekoa oraingoa!, zeren lehen, ni zera nengoenean... ulertzen didazue...; alegia, lehen beti neukala lapazorriren bat atzetik, esanez ezin nuela orduak eta orduak egonean pasatu, ezer egin gabe...
|
|
|
Hori besterik ez. Gero ez
|
nuen
ezer gehiago ez pentsatu, ez entzun eta ez ezer. Ez dakit une hartan bertan hil nintzelako izan zen edo... edo entzuteko gogorik izan ez eta bat batean gor geratu nintzelako edo...
|
|
|
–Nerea? nik ez
|
nuen
ezer egin?
|
|
|
Eroaren gisan luzatu nituen besoak alde guztietara. Ez
|
nuen
ezer sentitu; hala ere, pauso bat bera egiteko beldur nintzen, hilobi baten hormak oztopo izango nituelakoan. Izerdia tontorka zerien nire poro guztiei, eta anpulu handi hotzetan geratzen zitzaidan kopetan itsatsita.
|