2003
|
|
–Garajean, non gordeko
|
nuen
ba?
|
2006
|
|
Buruan irudikatzen nuen etorkizuna ez zen sekulakoa, baina bai bizitzen ari nintzena eta Angelorekin espero nezakeena baino hobeagoa. Etxetik alde egin nuenetik ez nintzen ba libre, ez
|
nuen
ba nahi nuena egiteko egokiera?
|
2008
|
|
Argiak amildegira begira geratu zirenean, pentsatu nuen zulo beltzak irentsiko gintuela, seguru nengoen ez ginela onik irtengo hartatik, nik ez diot beldurrik heriotzari, ez diot sekula izan, baina nola nahiko
|
nuen
ba modu hartan hiltzea?, eta Tomasen ondoan, gutxiago, nik ez dakit berorrek zer nolako inportantzia ematen dien halako kontuei, baina ardura handia du nor noren ondoan dagoen hilobietan, niri ez zaizkit kanposantuak gustatzen, ahal bada nahiago dut joan gabe, baina behartzen naizenetan ezagunen izenei begira geratzen naiz, bat nolakoa zen eta nolakoa zen bestea gogoratzen entretenitzen naiz, eta...
|
2009
|
|
denok batera energiak aktibatu behar genituen, denok biluztu, Xabier eta Lidia ere bai, eta triangelu bat osatu, hiru erregeen hirukia, erpinetan zuek, hiru emakumeok, eta hiru gizonok txandakatuz jo behar genizuen larrua, hazia isuri gabe; nik soilik isuriko nuen errituaren amaieran zure sabelean, une egokian, eguzkia eta ilargia angelu egokian zeudela, aro berriko lehen umearen hazia ernal zedin; eta erritua hiru bider errepikatuko genuen, hiru erregeak jaio zitezen. ...egon zinen; taldeko tantra erritu hura pikutara bidali zenuenean, onerako izan zen zure ukoa, orain ulertzen dut, barkaizkidazu emandako kolpeak, inoiz barkatzen ez badizkidazu ere ulertuko dut, zakur baten antzera abandonatzen banauzu ere, epaile baten aurrera eramaten banauzu ere, laidoz bete eta kartzelara bidaltzen banauzu ere, zer salbatzaile gorotz izango nintzen ba, zer arraza berri sortuko
|
nuen
ba, zer aro berri ekarri, nire bihotzeko maitea errespetatzeko ere gauza ez nintzen eta, zu zeu izan nahi zenuelako baino ez, zuretik onena eman nahi zenidalako baino ez... ez, ez, ez, zaude, eutsiozu, ez itxi begi horiek, bizirik iraun behar duzu, ikusiko duzu, Linzan barazki salda beroa hartuko dugu, esne beroa eztiarekin, aspirina pare bat, dutxa beroa, bi egun jarraian lotan, eta gero txortan... txoro putakumea, berriro eskua eransten badidak potroak moztuko dizkiat, ziztrin alaena, kabenlaostia; hitz egidazu horrela, halere birjina garbia izango zara, abandona nazazu, ulertuko dut, zoaz Felixekin, nik baino gehiago merezi zaitu, zoaz berarekin, baina ez itxi begiak, utzi zure betseinetako elurra ikusten, zu zeu izango zara, eutsiozu, begira, elurra atertu du, gora, zatoz bizkarrera, goazen, horrelaxe, arin arin jaitsiko gara, badakizu arin jaisten naizela zu bizkarrean hartuta ere, Urriellun oinetakoa puskatu zitzaizunean bezala, bizkarrean jaitsi zintudan, oraingo moduan, eta mendizaleak begira geratzen zitzaizkigun eta barre egiten zuten, eta gu alai, hitz egin eta hitz egin, eta kantari, orain ezin duzu kantatu, ia ez daukazu hausporik, orduan ederki kantatzen zenuen, soprano batek bezala, bordako amonari Cabrales gazta erosi genion, ura eman zigun edateko, gomazko bota zahar batzuk eskaini zizkigun, baina nik esan nion Himalaietako zamaketari baten semea nintzela, luma baten pare zinderamatzala, eta amona likits hark:
|
2011
|
|
Lourdes Iriondo ezagutu
|
nuen
ba komunikabideetatik. Irakurtzen hasi nintzen, Zeruko Argian batez ere, bazela neska kantari bat gaztea, arrakasta handia zuena eta euskaraz gitarrarekin kantatzen hasia zena.
|
|
Baina ez duenarentzat ere, Eguberria, eta niretzat hala izan zen mutikotan eta gaztetan, oso liturgikoa eta oso errituala zen. Nik Eguberria bizitzen
|
nuen
ba Olentzeroren prestakuntza bezala, prestaketa bezala, Olentzeroarekin ateratzea... Eguberria zen urtaroen une berezi bat, neguko solstizioarena, izadiak badirudi lo hartzen duela, dena deslaitzen da pixka bat, dena xuabizatzen da, koloreak, margoak fintzen dira, neguaren fintasun hori dago, paisaiaren emozio hori, hunkidura hori dago.
|
2021
|
|
Orain Kübler Ross eta enparauak aipatzen hastea besterik ez zuen falta. Esaten
|
nuen
ba nik neska hari, bere edertasunaren azpitik, halako kirats bat zeriola. Hala ere, ez zuen bide horretatik jarraitzen gutunean, hortxe amaitzen zuen kontakizuna, eta beste gai batera pasatzen zen, familiako kontuetara hain zuzen.
|
|
Eraman
|
nuen
ba Lasarteraino. Tailerraren parean, zorro bat eman nion, begiak itxita, hozkia emateko moduko diru pilarekin.
|
2023
|
|
–Xacobe, hara bestea! Gordeko ez
|
nuen
ba?
|
|
Arren, psikologo jauna, ez pentsa ni kanpotarren aurka nagoenik. Makina bat jende etorri zen Euskal Herrira goseak hilda penintsulako hainbat bazterretatik, eta besoak zabalik hartu nituen neure herrikide gehienek bezala, nola ez
|
nuen
ba egingo, geuk ere larrutik sufritu dugu-eta arrozte prozesua, oraindik oroimenean iltzatuta dut nola kontatzen zidaten gurasoek zer nolako sufrikarioak pairatu behar izan zituzten gerraostean, nola jende askok ospa egin behar izan zuen atzerrira. Eta, aitor dut, hona etorri diren kanpotar gehienak esker onekoak izan dira herri honetan egin zitzaien harreragatik, nire senar petrala izan ezik.
|
|
Espainiar gisa jokatzen nuela egiten zidaten erantzuki, nori eta portuges menos honi. Ezin ote
|
nuen
ba neure modura izan euskaldun?
|
|
Bizkarrean harramazka egiten ziotela, ea probatu nahi nuen nola egiten zuten harramazka. Probatu
|
nuen
ba; baita laster asko itzuli ere zakua. Oria zeharkatzen duen zubira iritsita, torloju fabrikarako ura desbideratzen zen puntuan pu  tzu sakona zegoen, harriz inguratua, eta hondo hondoan ur zurrunbiloa sortzen zen.
|