|
2000
|
|
|
Ttipi zenaren txostenaren lehen parteaz oroiturik, gogoratu zitzaidan landetxe bakartiren batean izan zezakeela egoitza izen osorik gabeko Taldeak. Haztatu
|
nuelako
ustea ernatu zitzaidan, bide nagusia utzi eta bigarren mailako errepide batera jo zutelarik. Ez nintzen guti harritu, tupustez, Ximurraren auto urdineko keinukariek ñir ñir egitean bide ondoko aparkaleku baterat.
|
|
|
Hartara, abuztuko astelehen horretan ere, nola edo hala atseden hartua
|
nuelako
ustearen jabe ireki nizkion begiak munduari. Hori nigan hain arrotz izanik, are sentipen arrotzagoa zebilkidan neure baitan:
|
|
2010
|
|
|
Batzuetan, neure buruaren kontra luzatzen nuen hatza, Helenarekin krudelegi jokatu
|
nuelako
ustea nagusituta; bi emakumeek, izan ere. Helenaren amak eta gureak, izugarri estutu behar izan zuten, Helenak, gero, kartan esan zituenak esateko:
|
|
|
Batzuetan, neure buruaren kontra luzatzen nuen hatza, Helenarekin krudelegi jokatu
|
nuelako
ustea nagusituta; bi emakumeek, izan ere —Helenaren amak eta gureak— izugarri estutu behar izan zuten, Helenak, gero, kartan esan zituenak esateko: haren presentzia eta haren irudia nituen froga, ezpainak heriotzaren ezpainetakoaz pintatuak bezala baitzituen, begien berdetasuna mortu lehor bihurtua...; nik, ordea, errazena egin nuen, agurtu ninduenean begiratu ere egin ez nion bada...!; non geratzen zen, baina, nire errukia?; non nire adimena, harrotasunaren bideak ireki ziezazkidakeena?; zergatik hartzen nuen Helena errudun ziurtzat, bi emakumeek hari emandako tratuaren berri ez banekien?; zergatik kargatu nuen guztia Helenaren bizkar gainean, nik ere neure erantzukizuna izan nezakeenean?; zergatik ez nuen elkarrizketa hala moduzko hartan gogor egin bi emakumeen aurka, eta zergatik jo nuen joko hartan guztia galdutzat, borrokarik egin gabe, etsipenik erosoenak hartuta?; Helena eta biok mundu berezi bat genuen, ez haren amak ez gureak ezagutzen ez zutena, eta handik lor nezakeen zerbait:
|
|
2012
|
|
|
Beti izan nuen noizbait askatasuna berreskuratuko
|
nuelako
uste sendoa, nahiz eta ezinezkoa izan nola lortuko nuen imajinatzea edo arrakasta izateko itxaropenik txikienaz proiekturik prestatzea. Ni ekarri ninduen itsasontzia omen zen kostalde hartan sekula ikusitako lehena, eta agindu zorrotzak emanak zituen Erregeak, besterik agertzen bazen inoiz, lehorrera zezatela eta bertako marinel eta pasaiari guztiekin brozel batean Lorbulgrudera eramateko.
|
|
|
Gauza batek bakarrik eragotz ziezaiokeen hori: nik duelua errepikatzeko eskatuko
|
nuelako
usteak.
|
|
2014
|
|
|
–Familiako afariaren ondoren hiru lasaigarri hartu nituen. Amak hartzen dudan pilula kopurua kontrolatzen didanez, kaxan hiru falta zirela sumatu eta izutu egin zen; neure buruaz beste egin gura
|
nuelako
ustetan. Baina hain da memeloa, ez daki hiru Valium hartuta ezin naizela hil.
|
|
2018
|
|
|
Artikulu bat idazten ari nintzen ipuingintza hispanoamerikarraren inguruan eta, halako batean, Ignacio Padillaren Wikipediako orrialdeari egin nion bisita. Harritu ninduen hilda zegoela ikusteak, ez
|
nuelako
uste horren zaharra zenik, eta ez, ez zen horren zaharra: ni baino gazteagoa zela egiaztatu nuen?; baina, tira, ez nion pista hain hurbiletik jarraitzen Padillari, horregatik ari nintzen Wikipedian miatzen, zer esanik ez?.
|
|
2020
|
|
|
Etorri bezain azkar joan zitzaidan desiratzen nuen pertsonaren boza entzungo
|
nuelako
ustea. Errementeria zen.
|
|
2023
|
|
|
" Ez nuen artea aukeratu ez dudalako izan inoiz plastikotasunik, eta uste nuelako hori zela Arte Ederrak egitea. Musika ez nuen hautatu hain intrinsenkoa nuenez nigan, ze indar zuen konturatu gabe nengoela, eta ez
|
nuelako
uste dohain berezirik nuenik. Nik ikasi nahi nuen filosofia, fisika edo psikologia, baina fisika ikastera joan nintzen oso ikasle ona nintzelako eta eskolak horretara bultzatu ninduelako.
|