|
2015
|
|
|
Justus es, Domine, eta zure epaiak; pentsatzen hasi nintzen zein egia handia zen, honetan deabruak ez zuela sekula ere indarrik ni tentatzeko, Zuk, ene Jauna, ondasun guztiak dituzula eta fedeko beste ezertan ere nik duda egiteko eran; alderantziz zen: zenbat eta berezko bidetik aldenduago, hainbat sendoagoa
|
nuela
uste nuen, eta debozio handia ematen zidan: ahalguztiduna izatean geratzen ziren nigan burutuak Zuk egin ditzazun handitasun guztiak, eta honetan, diodanez?
|
|
|
3 Nik maisurik ez nuenez gero, liburu hauek irakurtzen nituen eta, hala, apurka apurka zerbait ulertuz nindoala uste nuen (eta gero ohartu nintzen, Jaunak erakutsi ezik nik gutxi nezakeela liburuekin, Haren Maiestateak esperientziaz ulertarazi arte ez baitzen ezer ulertzen nuena, eta ez bainekien zer egiten nuen ere) naturaz gaindiko otoitza, hobeto esan, gelditasunezko otoitza edukitzen hastean, gorputzezkoa zen oro burutik kentzen saiatzen nintzen, arima gora jasotzen ausartzen ez banintzen ere, beti oso kaskarra nintzenez, horri ausarkeria neritzolako. Hala ere, Jainkoaren presentzia sumatzen
|
nuela
uste nuen, eta hala da izan ere, eta Harengan bilduta egoten saiatzen nintzen; eta otoitz gozoa da, Jainkoak han laguntzen badu, eta atsegin handikoa. Eta irabazi hura eta atsegin hura sumatzen nituenez gero, ez zen ezer Gizatasunera itzularaziko ninduenik, egiaz eragozpen zitzaidala iruditzen baitzitzaidan.
|
|
|
Negar malkotan Jauna hartu nuen; baina nire iritziz ez ziren Jainkoa iraindu izanaren sentimendu eta samin hutsezko malkoak, hori aski izango baitzen salbatzeko, nekarren engainuak niri aprobetxatu ezik, gauza batzuk ez zirela bekatu astuna esan zidaten, baina bazirela ikusi nuen gero eta. Izan ere, geratu zitzaizkidan oinazeak ezin jasanezkoak ziren; sentimendua motela, baina aitortza osoa, nire iritziz, Jainkoa iraindu
|
nuela
uste nuen guztiarena; beste batzuen artean Jaunak mesede hau egin zidan-eta: Jauna hartzen hasi nintzenez gero, egundo ere ez uztea aitortu gabe nik bekatu zela uste nuena, bekatu arina bazen ere.
|
|
|
Gero hemen, Jainkoak egin dizkidan mesedeetan atzera egin ez dudanez gero, nire iritziz, uste dut, askoz ere askatasun handiagoa hartu dudala berriro. Orain arte besteen beharra
|
nuela
uste nuen eta munduko laguntzetan konfiantza handiagoa nuen; orain, argi ikusten dut erromero lehorraren zotz batzuk direla guztiak, eta haiei helduz gero ez dela ziurtasunik, kontrakotasun edota gaizki esateen nolabaiteko pisua gainean izanez gero hausten baitira. Eta horrela, esperientziaz dakit, ez erortzeko benetako erremedioa gurutzeari heltzea dela eta bertan jarri zenarengan konfiantza izatea.
|
|
|
Espiritu Santua joan bedi berorrekin eta ordain biezaio gaur egin didan karitatea. Berorrekin hitz egiteko era izango
|
nuela
uste nuen eta ez inorengatik marmarrean aritzeko, ez baitut horretarako motiborik, elkarrekin asaskatzeko baizik. Ez nazala berorrek ahaztu otoitzetan, orain behartuago uzten bainau neureen urritasunean.
|
|
|
2 Asteazkenetik hona Mari Mendoza anderearekin nago, gaixo zegoelako ez baitu ni ikusterik izan eta banituen zenbait gauza harekin tratatzeko. Egun bat soilik egingo
|
nuela
uste nuen, eta elurra eta izotza egin du, eta ez zirudien bideari ekiterik zegoenik, eta horrela gaur arte, larunbatera arte izan naiz. Jainkoa lagun, astelehenean abiatuko naiz, hutsik gabe Medinarantz; eta han eta Ávilako San Joserenean, presaz ibili nahi banu ere, hamabost egun baino gehiago emango ditut, hainbat arazori erantzun beharra dagoelako, eta horrela uste dut esan nuen baino gehiago luzatuko naizela.
|